Zo wordt het gefoefel in de politiek met een mooier woord omschreven.  Wekenlang zitten ze te palaveren over programma's en inhoud.  Posten verdelen is voor later.  Tot plots blijkt dat de eerste minister eigenlijk al vast stond en dat die dan weer plaats moet maken voor een euro-commissaris, die door Juncker besteld was. 

Nu, over de competentie van Marianne T. geen kwaad woord!  Maar de indruk werd wel verstevigd dat het allemaal om de poen te doen is en om postenpakkerij.