Na de tragische gebeurtenissen op 22 maart, en een moment van eendracht dat daarop volgde, hervielen enkele politieke partijen in hun oude gewoontes, de neo-vlaemsche arrogantie op kop: niet present op het gezamenlijk rouwmoment aan de Beurs (maar wel raprap een aparte herdenking) en dan waren we vertrokken: de pot en de ketel, Mayeur en Jambon, ... Vreselijk.