Deze week vaak gezien vanuit Buizingen.  In het journaal.  En ook in de Laatste Show.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

‘Geluk’ gehad dat hij er al stond na amper een kwartier.  Niet dat hij het bloed al geroken had.  Nee, zo is hij niet.  Nette jongen; alhoewel met rode neus, maar dat is van de kou.  Het wou toch wel lukken dat hij via de RTBf (et vlan, pour les flamingants) op het goede pad werd gebracht.  Maar daar gaat het niet zozeer om, om dat rap-ter-plaatse-zijn.

Waar ik me wel meer en meer aan stoor, is die alles-zaligmakende noodzakelijke aanwezigheid op de plaats van onheilen, rampen, misdaden, ...   

Een vorm van ramptoerisme?  Eigenlijk niet, want we zijn nog redelijk proper met de getoonde beelden.  Op andere zenders (in andere landen) gaat men veel verder.   

Een meerwaarde voor de nieuwsmelding?  Ja, in sommige gevallen, maar laten we dat toch niet overdrijven!  Want kijk, de dag na de treinramp werd het hele gebied afgebakend, en toch bleven onze verslaggevers ter plaatse.

Nog straffer enkele dagen later bij de berichtgeving over de Raad van State (Fortisarrest).   In godsnaam, wat is de meerwaarde van het brengen van een kort historisch overzicht van de zaak, door een verkleumde journalist, met op de achtergrond de voorgevel van de bank?

...

Eigenlijk, welke meerwaarde biedt televisie voor de nieuwsberichtgeving?