Aan ’t eind van de week sta ik stil bij het volgende:
01-05-2010
Roger
Een bisschop in de fout. Zwaar in de fout. Zoals mijn tante zei: het komt in de beste families voor. Maar daar wil ik het deze week niet over hebben. Een abt die zich barmhartig opstelt. Lovenswaardig en nobel. Alleszins zeer christelijk, als ik nog goed kan volgen. Dat nu juist deze man het onderwerp wordt van onverdraagzaamheid en bedreigingen, dat gaat echt mijn petje te boven. Het woord christelijk heeft toch wel uiteenlopende interpretaties, dunkt me. Maar daar wil ik het eigenlijk ook niet over hebben. Wat me deze week (donderdagmorgen in het nieuws) opviel is dat zelfs een zogenaamde kwaliteitszender als radio 1, aankondigde dat er in het parlement vandaag spektakel zal te zien zijn. Alleen al het gebruik van dat woordje spektakel toont aan hoe laag men gevallen is op de objectiviteitsladder van het nieuws. De actualiteit is een spelletje geworden, te vergelijken met het leven zoals het is, of met temptation island. Divertimento. En af en toe mag de kijker (kiezer) zijn stem uitbrengen. Vandaag voor het sympathiek snoetje, morgen vanuit het limburggevoel, en dan maar eens voor het homoduo, kwestie van te tonen hoe breeddenkend men wel is. Nu de hoofdrolspelers van deze week (de parlementsleden dus) zetten de toon. Op de dag dat de regering viel, niets dan lachende gezichten op Villa Politica. Het campagnecircus kan weer eens beginnen, met het vooruitzicht op nieuwe postjes aan het einde van de rit, en dan weer een periode van dolce far niente op de parlementsbanken, of in een of andere commissiezetel, of op een terras in Honolulu. Nog niet zo lang geleden was ik nog overtuigd van enig politiek idealisme. Ook bij mij!
Reacties op bericht (1)
04-05-2010
Politiek is een circus geworden
Het blijft koud en nat maar na regen komt altijd zonneschijn
