Aan ’t eind van de week sta ik stil bij het volgende:
19-06-2010
Betty
Alea iacta est! Na zwarte zondag (24 november '91) is het nu de "licht-zwarte" zondag geworden met de overwinning van de light-versie van het VB.
Ik zat er naast. Niet met mijn beoordeling over Ward De Bever, maar over zijn kiezers. Nu de kiezer heeft altijd gelijk, zegt men dan. Maar daar beginnen we aan te twijfelen. Een recht waar onze voorouders voor gestreden hebben, een klein stukje participatie aan het beheer van het land, wordt nu als iets hinderlijks ervaren. Zie maar naar de enorme winst van een partij waar niet veel over gesproken wordt: de BOA (blanco, ongeldig, afwezigen) behaalt 16% van de stemmen. Dat is beter dan de zgn traditionele partijen!
Iets anders: Er zijn inderdaad een aantal verschillen tussen franstalig en nederlandstalig België. nemen we bv het televisieaanbod. Programma's waar de kijker om de haverklap mag stemmen op de ene of andere kandidaat zijn hier schering en inslag. Niet te verwonderen dus dat een grote groep verkiezingen verwart met Big Brother (héhé, nomen est omen) of met Mijn Restaurant. Vandaag stemmen we voor L'amuse, morgen voor Karnivale. Als het maar feest is! Wat ons te wachten staat? Dat weet niemand. Een lange periode van instabiliteit? Nieuwe verkiezingen? We kregen al wel een tipje van de sluier ivm met de Phara-uitzending met Frank VDB en D. Pieters (zie mijn rubriekje van vorige week). Phara stelde wat vragen om meer uitleg van de nva-sociale-zaken-specialist. En dat werd haar door Calimero Wardje al verweten. In de rand van deze aanvaring: Don Quijote én Sancho Panza, in een persoon verenigd kan niet alles doen. Is er een tekort aan degelijk politiek personeel?