Aan ’t eind van de week sta ik stil bij het volgende:
18-12-2010
Silvio
Ik heb het al duizend maal gezegd: wie gelooft die man nog? Nu heeft calimero in der spiegel weer aan nestbevuiling gedaan. Hier sussen en pruilen, elders (in het buitenland) stoken en het land naar de bliksem helpen. Wat dus 's mans eindbedoeling is. Eén pluspunt: hoe langer hoe meer mensen krijgen het er op hun heupen van. Maar ik moet oppassen voor mijn bloeddruk. Dus genoeg hierover. We gaan het daar deze week dus niet meer over hebben. Ondertussen redt berlusconi zijn hachje alweer, zij het nipt. Nog een mooi land dat politiek naar de knoppen gaat. Het enige verschil is dat het ginder - voor zover ik weet - met professionelere gangsters gebeurt. Hier heeft men voorlopig nog propere handen.
Waar ik het deze week even over wil hebben is iets algemeners, namelijk een puntje uit het wegreglement. Te weten de voorrang van rechts. Of precieser gesteld: een verkeerde interpretatie daarvan. Er zijn namelijk weggebruikers die menen dat de voorrang van rechts ook geldt bij het oprijden van de autostrade. Quod non! Maar die onverlaten verplichten de anderen wel bruusk te remmmen, uit te wijken, en dan zijn weer anderen verplicht bruusk te remmen, of uit te wijken ... In feite een uiting van egoïstisch gedrag. Ach ja, het moest me toch even van het hart.