Aan ’t eind van de week sta ik stil bij het volgende:
21-01-2011
Mbark
Leuk koppel op de gouden schoen: romelu naast mbark! De ene had de andere in een innige knuffel kunnen vermorzelen. Ook leuke commentaar van la clijsters in melbourne. Niet zwanger, maar wel rad van tong. Ook gezien: leuke slopingswerken van het instituut lance armstrong. Héhé! Genieten van het sportgebeuren. Sport is toch het leven zoals het is! Maar daar wil ik het deze week eigenlijk niet over hebben. Als het goed is zeggen we het ook . Maar zo dikwijls valt dat niet voor. Absoluut de moeite waard om te volgen is de weg naar het avondland gepresenteerd door thomas cook en gesponsord door jan leyers. Goed gemaakt, harmonieus en intelligent! Maar verder wil ik het daar deze week ook niet over hebben. Wat me wel meer en meer (en mateloos) irriteert de laatste tijd is - in tegenstelling tot het net vermelde programma - de meeste andere programma's op onze zenders. Neem nu een ander land-programma; vlaanderen vakantieland. Dat men besparingen moet doen op de vrt is nog aan te nemen. Maar moet men dan daar zo ver ingaan dat men camera-mensen inschakelt die geen opleiding gehad hebben? Er bestaan toch regels om beelden goed over te brengen. En die zijn redelijk tegenstrijdig met wat men nu doet: flits, vroem, tchac. Bewegingen van links naar rechts - om ter rapst. Leiden onze cameramensen aan adhd? En de presentatoren (vooral de -trices)! Is het niet de bedoeling iets te tonen van hetgeen men bezoekt, land, streek, stad, evenement? De meeste items lijden aan een verregaande vorm van zelfverheerlijking en personencultus. En is het echt verplicht om altijd achteruitlopend of schuinmarcherend commentaar te geven?