Aan ’t eind van de week sta ik stil bij het volgende:
12-02-2011
Marie-Rose
Niet dat ik fan was van deze politica. Ik ben immers van een heel andere opinie. Maar de manier waarop filip de winter zijn "medeleven" uitte is gewoonweg beneden alle peil, schokkend, haast mensonwaardig. Meer wil ik hierover niet kwijt. Dat in Egypte geschiedenis wordt geschreven deze dagen is iets dat in heel de wereld wordt gevolgd. Het is dan weer ontmoedigend te moeten constateren hoe onze vlaamsche media schrijnend in gebreke blijven. Donderdagavond bv. was de toestand niet alleen minuut per minuut te volgen op de grote nieuwszenders, zoals cnn, maar ook op nederland twee. Met commentaar en duiding. Maar enfin, daar wil ik het deze week ook niet over hebben. In de standaard stond van de week een leuke opmerking over siegfried brak. Dat zijn neus namelijk langer was dan die van pinocchio. Mooi! In Egypte hebben ze moebarak, wij hebben sieg barak. De man bij wie 1% meer is dan 99%. Zelfs zijn voorzitter, de grote calimero heeft er zijn bedenkingen bij: telkens siegfried spreekt, gaat er 1% af !!! Als politieke vrienden dat al zeggen, wat mogen we dan veronderstellen bij de politieke vijanden? Maar ja ook de vete marie-rose versus filip had al bewezen hoe vriend en vijand moeilijke begrippen zijn in de politieke wereld.
Uitsmijter vd week: Als Caïro moebarak moe is, is het daar wat leger.