Aan ’t eind van de week sta ik stil bij het volgende:
05-03-2011
Luc
En nu is het de beurt aan wouterke. De partij van de slippendragers van ward de bever en diens nv alienatie. En zolang hij die slippen blijft dragen, zal deze pre-info-reformateur ook niet veel doen veranderen. Ondertussen hebben we kunnen constateren dat de ambities van calimero eigenlijk niet verder reiken dan de burgemeestersjerp van antwerpen. Sic transit gloria flandriae. Maar genoeg daarover. Meer wil ik over deze "zaken" vandaag niet kwijt. Ben naar tuymans gaan zien in de bozar. Leuke werkjes. De meeste hadden we al gezien, links en rechts. Maar m.i. hebben we in ons land andere schilders die ook (en meer) de moeite zijn, bv. een borremans, een dillemans, ... De techniek van tuymans spreekt me wel aan, zogezegd redelijk minimalistisch, maar toch enorm kleurrijk voor wie het wil zien. Wat me stoort is dat sommige schilders zo nodig heelder theorieën moeten verkopen om hun werk uit te leggen. Een kunstwerk is vatbaar voor meerdere interpretaties (dixit o.a. ook umberto eco; bij hem is het zelfs een machine voor interpretaties), en als een kunstenaar ons zijn visie wil opdringen, scheelt er iets met het werk. Moet ik per sé weten dat de meester aan gestapo-officieren dacht, of aan een concentratiekamp, om het werk op zich te kunnen appreciëren?
Uitsmijter vd week: Als het rijk van de kat af is, hoe moet hij er dan van onder muizen?