Aan ’t eind van de week sta ik stil bij het volgende:
23-07-2011
Fernand
Haha! De oude snoeperberg! (S)ex-politiebaas fernand poepelberg verdacht van verkrachting. Al zou zijn naam ook foefelberg kunnen zijn, als we de fraude-geruchten mogen geloven. De beste stropers worden de beste boswachters, alhoewel, in zijn geval geldt de spreuk eerder andersom! De brave man zal gedacht hebben: 'wat grote dominique kan, kan klein fernandke ook'. Maar daar wil ik het deze week niet over hebben. Wie zonder zonder is, werpe de eerste steen.
Deze week vanuit het parlement het toppunt gehoord! Er is een snuggere parlementariër die de fietser de toelating wil geven door het rode licht te rijden. Die man (of vrouw) mogen ze een nobelprijs buiten categorie geven of een award van averechtse intelligentie, of - nog beter - een oscar van live achievement. Met zo een politiekers aan boord, begint men toch te begrijpen dat de regeringsonderhandelingen zolang duren. En nu is het wachten op de slimmerik die een wetsvoorstel zal indienen waarbij de fietsers moeten stoppen als het licht groen is.
En hoe is het verder in het politieke landschap? Veel beweging in het vb. Een leegloop van parlementariërs, kaderleden, ex-partijtop-mensen, .. Prachtig! Maar die spijtoptanten zoeken aansluiting bij de light-versie van het vb, zoals we hier al maanden de neo-vlaemsche arrogantie omschrijven. En zo verkrijgt het rechts extremisme een schijn van salonfähigkeit en een zweem van legitimiteit. Het cordon sanitaire wordt omzeild langs de achterdeur!
En vlak voor de nationale feestdag neemt cd&va (!!) dan toch afstand van het monster dat in zijn (haar?) staart beet en is dan uiteindelijk toch - redelijk schoorvoetend - enigszins bereid enige verantwoordelijkheid op te nemen op voorwaarde dat, en als zeker, en tenzij, enzovoort. Maar enfin, misschien is de goede trein eindelijk vertrokken!
Ondertussen is de speech van de koning gepasseerd. Ik begin zowaar stilaan royalist te worden. Die man sloeg de nagel op de kop. En dat het zeer deed bij de extremisten is het bewijs van zijn gelijk. Ik heb de reacties gelezen op het forum van een vlaamse krant die zich tot de kwaliteitskranten van het land rekent, in tegenstelling tot velen van haar lezers die kennelijk niet van grote kwaliteit zijn. Foei, foei, arm vlaenderen. Met modder gooien, geen redenering hebben, taalfouten om beschaamd over te zijn. Als dat de standaard is voor een toekomstig onafhankelijk vlaanderen, dan is er maar een antwoord: non, merci!
En dan het belangrijkste in de maand juli. Tot aan de alpen was de tour enkel voor de belgen dit jaar boeiend. Wanhoop na het uitvallen van jurgen. Euforie in ons landeke nu we weer een bergkoning hebben. Maar ja, als je uit ha-mont komt, moet je wel ooit in de bollekestrui terecht komen. Voor de rest was het nogal een saaie - voorspelbare - bedoening. Vlakke ritten met een ontsnapping van zes vluchters na tien kilometers; die worden gegrepen tien kilometer voor de aankomst. Massasprint. En tussenin valpartijen. In de pyreneeën bergen bekeken de favorieten mekaar en zagen niet dat een belg wegreed. Als dat zo voortgaat - dacht ik - staat voeckler (op kousevoetjes) nog in het geel na de tijdrit. Het weze hem gegund! Gelukkig zijn er nog de prachtige tour-istische beelden vanuit de helikopter. Zeer genietbaar, vooral met de commentaar-klank af. Maar dan plots in de alpen schieten ze wakker: andy, cadel en alberto in een grote show. Leuk. En toch ook chapeau voor voeckler. Geel geeft de mensen vleugels en doet hen boven zichzelf uitstijgen. Althans toch in de wielrennerij.
Uitsmijter vd week: (Résumé van de politieke week:) WachteBeke
