Aan ’t eind van de week sta ik stil bij het volgende:
17-09-2011
Laurette
Voilà, het is gesplitst. Na zovele jaren gehakketak en na bijna 460 dagen ruziën heeft de berg een muis gebaard. Waar was het om te doen? Mensen in de rand van de stad die grond te koop hadden en daar het meest voor kregen van mensen uit iets verder dan de rand (of uit de grootstad) die meestal een andere taal spraken. Na verloop van tijd willen al die mensen in hun eigen taal verder geholpen worden. Buiten de regio bhv is er niet veel aan de hand (de meeste mensen liggen daar niet wakker van). En dan moeten er wetten gemaakt worden die altijd voor de enen of de anderen wat pijnlijk uitvallen. En daarvoor riskeert men dan het uiteenvallen van het land! Een probleem dat enkel wat symboolwaarde heeft. Eén voordeel aan het bereikte akkoord: het gaat dus beter zonder de extremisten van de neo-vlaemsche arrogantie. En misschien nog een voordeel: ook de fdf zou afhaken, en uit de mr tuimelen. Nu aan de onderhandelingstafel a gezegd is, zal b gemakkelijker volgen, en misschien hebben we dan een regering binnen een week of twee, drie.
Wie heeft al die tijd met wiens voeten gerammeld? Heel symbolisch in die context: een politica rijdt over de tenen van een journaliste!
Uitsmijter vd week: Griekenland gaat failliet Leterme aan de ouzo!