Wie van ons
kan zeggen dat hij zichzelf werkelijk kent? We zien van onszelf altijd het
spiegelbeeld en dan noch durven we niet in die spiegel te kijken.
Iemand die
zichzelf kent kan nooit meer dezelfde zijn.
Carl Gustav
Jung zei ooit dat iemand die naar buiten kijkt droomt en iemand die naar binnen
kijkt ontwaakt.
Veel van wat
we doen de eerste twintig jaar van ons leven is er opgericht ons los te maken
van onze ouderfiguren en een zelfbeeld op te bouwen
Soms hebben
we ons daarbij zo sterk aan ene bepaalde rol die we spelen vast gehecht dat we
gaan geloven dat we dat werkelijk zijn en wie of wat we echt zijn vergeten.
We gaan als
het ware de vraag wie ben ik uit de weg door een bepaalde identiteit te
creëren.
We willen in
ons leven van alles doen, van alles zijn, van alles doen behalve onszelf zijn.
Bewust of onbewust zijn we met van alles bezig zodat we zeker niet
geconfronteerd worden met wat we werkelijk zijn.
Elk van ons
weerspiegelt het hele universum in zich want we komen er uit voort en toch
houden we ons met onbenullige zaken uit de materiële wereld bezig goed weten
dat we dat allemaal zullen moeten achter laten.
Zelf het
meest tastbare deel van onszelf, ons lichaam verandert voortdurend en ook daar
hechten een overdreven belang aan.
Elke
ervaring, elke nieuwe dag geeft een verandering zodat nooit iets hetzelfde kan
zijn.
Waarom
vechten we tegen de stroom van het leven? Waarom voelen we ons nooit op ons
gemak. Waarom zinken sommigen van ons weg in een zware identiteitscrisis?
Het is
belangrijk om jezelf regelmatig eens door te lichten.
Als je
geestelijk, gezond, creatief en gelukkig wil leven en de oneindige rijkdommen
wil hebben en deze delen met anderen ga dan van af vandaag opzoek naar wie je
werkelijk bent.
