Nadat Devantra de eed had gezworen en de naam Bhisma had gekregen zei zijn vader uit dankbaarheid dat hij de dag van zijn dood mocht kiezen en dat hij tot die dag altijd gespaard zou blijven.
Santanu stierf op vrij jonge leeftijd. Totdat de oudste zoon Chitrangada volwassen werd, moest Bhisma de regering van het rijk op zich nemen. Maar de oudste zoon sneuvelde tijdens een van oorlogen. Zodoende kwam de tweede zoon uiteindelijk op de troon van zijn vader terecht..
Toen het tijd werd voor de jonge koning om te trouwen kreeg Bishma de opdracht een vrouw te gaan zoeken. Uiteindelijk kwam hij met drie koningsdochters Amba, Ambika en Ambalika naar huis. Het was niet zonder slag of stoot gegaan want er waren nog kapers op de kust maar Bishma was sterk en sluw en hij bezat geheime wapens waarmee hij de concurrenten versloeg.
Het bleek dat Amba al enige tijd stiekem verloofd was met koning Salva, en Bhisma liet haar om die reden weer vertrekken De twee overgebleven meisjes trouwden met Vichitravirya.
Toen Amba terug bij haar geliefde Salva kwam weigerde hij haar met de mededeling dat Bishma haar had gewonnen en dat ze nu van hem was. Teleur gesteld en vernederd trok Amba naar Bhisma en eiste dat hij haar als zijn vrouw zou aannemen. Bishma kon dit niet om wille van zijn eed en Amba vervloekte hem door te zweren dat zij de oorzaak zou zijn van zijn dood. Boos verliet zij het paleis.
De jonge vorst die met Ambika en Ambalika was getrouwd genoot van zijn vrouwen en leefde van spelen en de liefde. Het gebeurde dat hij tijdens een van die spelen plots stierf. Hij was vrij jong en bovendien kinderloos.
De Kuru’s zaten nu met een groot probleem. Hoe moest de troon opvolging nu gebeuren. Men kon van Bhisma niet verwachten dat hij ondanks zijn eed voor nakomelingen zou zorgen maar Satyavati kwam met een oplossing zodat alles toch binnen de familie bleef en de troon van Histinapura kon worden hersteld.
Satyavati had een zoon van voor haar huwelijk Vyasa. Het resultaat van de liefde tussen haar en heilige Parasara. Ze stuurde Bishma naar hem met de vraag beide weduwen te bevruchten. Vyasa bleek bereid te zijn om bij de weduwen nakomelingen voor hen te verwekken omdat hij de vraag van zijn moeder niet kon weigeren..
In tegenstelling tot Satyavati die een zoete geur verspreidde was Vyasa lelijk en verspreidde een afschuwelijke stank. Maar hoewel Satyavati zelf na die vereniging met Parasara een zoete, verfijnde geur had gekregen bleef Vyasa onaangenaam ruiken.
Die Vyasa is trouwens de samensteller van de Mahabaratha.
Toen Vyasa het bed deelde met Ambika, deed ze uit afschuw haar ogen dicht en de zoon die ze van hem kreeg, Dhritarastra, bleek blind te zijn.
Satyavati riep Ambalika bij haar en vertelde over de handicap van haar broer en het euvel dat Ambika overkwam toen ze haar ogen sloot. Hoewel Ambalika haar ogen open hield schrok ze zo erg dat alle kleur uit haar gezicht weg trok toen Vyasa haar aanraakte, haar zoon Pandu, had een zeer bleke huidskleur.
Bij een dienstmaagd verwekte Vyasa nog een derde zoon, Vidura.
Een tijd lang nam Bhisma de regering van het land weer op zich, totdat de drie jonge prinsen volwassen zouden zijn.
