Het vogelschieten Een ander belangrijk verhaal is het volgende. Tijdens hun opleiding bleek elkeen uit te blinken in een of andere discpline. Bhima en Duryodhana waren beiden bedreven in het vechten met de knots. Asvathaman de zoon van Drona wist alles over wapenkunde. Nakula en Sahadeva waren meesters in het zwaardvechten. Yudhistira was een bekwaam wagenmenner maar Arjuna overtrof iedereen. Zowel in verstand, kracht, uithoudingsvermogen en behendigheid bleek hij een meester te zijn. Na dat de opleiding voorbij was wilde Drona nog een laatste test doen. Hij maakt een vogel na en zette die vast in de top van een boom. Tegen de leerlingen zei hij; “Jullie mogen een voor een pijl afschieten om de vogel te raken. “ Eerst kwam Yudhistira aan de beurt. De meester vroeg hem wat zie je? “De boom, mij, u broers of de vogel.” Yudhistira antwoorde “alles” De meester zei “stop maar. Je zal de vogel nooit raken. “Het zelfde vroeg hij aan alle deelnemers en kreeg steeds het zelfde antwoord. Ook zei mochten niet schieten. Tenslotte was het de beurt aan Arjuna. Hij stelde hem de zelfde vraag en Arjuna antwoordde “Ik zie alleen de vogel” Drona vroeg “Beschrijf hem aan mij”, Arjuna antwoordde “Dat kan ik niet, ik zie alleen zijn kop” waarop Drona “Riep schiet nu” en de pijl trof de vogel recht in het oog. We zijn hier getuige van de kracht van concentratie
Het verhaal over Ekalavya Een andere jongeman die naar de lessen van Drona kwam was Ekalavya een prins van lagere afkomst. Drona had schrik dat hij beter zou kunnen worden dan de hogere prinsen en weigerde hem als leerling. Teleurgesteld verliet Ekalavya de les en trok zich terug het woud in waar hij een getrouw beeld boetseerde van Drona en het beschouwde als zijn meester. Op een dag waren de prinsen op jacht in het woud toen een van hun honden iets verdachts rook en van de weg afdwaalde. Hij begon te blaffen maar werd onmiddellijk door zeven pijlen in de bek gedood. De schutter had niet eens de hond gezien maar enkel gericht daar waar het geblaf vandaan kwam. De prinsen zagen toen de schutter en stonden versteld van zijn kunde. Eenmaal thuis vertelden ze aan Drona wat hen was overkomen. Arjuna was er niet helemaal gerust in en Drona trok samen met hem het woud in opzoek naar de schutter. Toen Ekalavya , Drona zag, wierp hij zich aan diens voeten en vouwde eerbiedig zijn handen. “Als je werkelijk mijn leerling bent” sprak Drona “dan moet je mij betalen waar ik recht op heb.” Ekalyava sprak “U mag mij alles vragen wat u wil ik zal het u geven.” Hierop zei Drona geef mij uw rechter duim. Zonder aarzelen sneed Ekalavya zijn duim af en besefte toen dat hij voor altijd zijn behendigheid als schutter kwijt was. Arjuna was tevreden hij had geen concurrentie meer te vrezen.
