Iedereen kan begrijpen dat woede en aanvallen met elkaar in verband zijn. Minder begrijpelijk is het verband tussen woede en angst.

Woede kan zich alleen voordoen als je aangevallen wordt of aangevallen voelt.

Besef dat je niet kan aangevallen worden.

Probeer te ontdekken dat hoe erg je je ook aan verantwoordelijkheid wil onttrekken je de verantwoordelijkheid niet kan ontlopen.

Jaren lang heb op dezelfde manier gereageerd en altijd geweigerd van te zien dat je het jezelf hebt aangedaan.

Woede die je overviel lokte geweld uit.

Gewelddadigheid kan alleen plaats vinden tegen het lichaam. Het ene lichaam kan het andere vernietigen. Probeer te begrijpen dat wanneer vernietiging niet bestaat de gene die wordt aan gevallen niet echt kan zijn.

Jou woede stelt dat je gelijk bent aan het vernietigbare. Wees dus overtuigd van je eigen onschendbaarheid.

Probeer te herontwaken en ontdekt dat wat het ego je lat zien niet echt is en niets te betekenen heeft.

Luister naar de stem van je hoger zelf. Stop er mee met jezelf te rechtvaardigen.

Beweeg je enkel in liefde want dat is de essentie van je wezen. Laat dan ook de angst achterwege want daar waar liefde is kan geen angst zijn.

Niemand wordt gestraft voor zijn fouten of zonden want als dat zo zou zijn betekent dat dat er schuld is.

Onthoudt dat elke afwijzing inhoud dat er een splitsing is van het denken.

Wat je projecteert verstoot je, het is ene cirkel zonder einde.

Door onbewust te zijn probeer je alles buiten jezelf te houden.

Wat gebeurt er : je verstikt het geloof in je eigen gespleten denkgeest. En het ego is zeer geslepen want het stelt dat jij beter bent dan je broeders.

Elke gedachte begint in de denkgeest van de denker. Probeer de denkgeest terug te doen keren naar God. Dat is natuurlijk heel moeilijk  voor het ego om dat te aanvaarden. Het ego is en blijft nu eenmaal de grote misleider.

De enige manier om vrede te kennen is vrede te onderwijzen, liefde en dat is eigenlijk het gemakkelijkste want je bent liefde.

Het ego is wisselvallig en wispelturig en in feite afgesneden van het hoger zelf. Het ego vindt dat aanval de beste verdediging is en maakt daarom van het lichaam gebruik om zijn gelijk te halen.

Eerder zagen we dat het ego altijd gekoppeld is aan angst. Het sust ons in slaap en die slaap verwekt dromen, dromen die enkel onwaarheid bevatten.

Wanneer je contact hebt met het goddelijke komt blijft er van je droom niets meer over.

Door niet te geloven in je eigen volmaaktheid leer je jezelf steeds het verkeerde.

Vreugde is je wezen, vreugde is eeuwig en niet gekoppeld aan tijd.

Gedaan met de nachtmerries. Dat is het verschil tussen slapen en bewust zijn; de droom is weg gevallen.

Het is dus heel belangrijk dat je vreugde leert kennen.

Het is helemaal onbelangrijk om te leren wat je moet doen om gelukkig te zijn. Belangrijker is dat je leert vreugde te kennen.

Stop er mee een lijstje te maken van je vergissingen.

Het is heel raar maar als je dromen verdwijnen is het ego ook verdwenen.

Denk niet dat dood de oplossing is. Dit is slechts uitstel. Enkel leven kan je laten overwinnen.

Wanneer denkgeest instaat is om te genezen betekend dat, dat hij sterker is dan het lichaam. Dus wanneer jij je identificeert met dat lichaam is er een groot probleem.

Kan je zien hoe het ego het lichaam misbruikt.

Om aan te vallen, voor je genot, voor je trots. Onthoudt dat het ego altijd een tijdelijke verbinding maakt met andere ego’s met oog dingen te verkrijgen. Dit in tegenstelling met het hoger zelf dat enkel wil delen.