Na een vlekkeloze vlucht van 21u strijkt de grote witte vogel, (Airbus 380) met op zijn staart de rode kangeroe zachtjes neer op Australische bodem. Een speciaal gevoel, een nieuw werelddeel. Het is al donker 22.30u. De steunkousen aangeraden door onze huisarts hebben prima geholpen. Last van dikke voeten of benen heb ik nooit maar die kousen geven toch een aangenaam gevoel, zeker voor zo een lange vlucht, je benen voelen fris aan en mijn mocassins zitten zelfs heel los, prima.
De bagage van de hele groep (we zijn met 28) komt probleemloos van de band gerold en beetje verder staat onze reisleider ons op te wachten. Hij komt uit Duitsland, heeft Nederlandse vader, Duitse moeder en is gehuwd met Française en woont in Sydney. Hij spreekt met speciaal accent, half Duits, half Nederlands. Hij leefde maand bij de aboriginals waar hij insecten at en met speer op dieren jaagde.
We worden naar centrum van Sydney gebracht waar we inchecken in Holiday Inn. Het is hier heerlijk warm, zelfs nu laat op de avond. Eindelijk zien we ons bed maar kunnen de slaap niet vatten. De gordijnen zijn open en ineens zie ik in de grote spiegel de reflectie van de haven van Sydney, schitterend beeld met de Harbour Bridge en een stukje van het Opera House. Dat kan tellen zo s'avonds laat als eerste kennismaking met deze heerlijke stad, zomaar vanuit ons bed.
Sydney is de oudste stad van Australië, niet de hoofdstad, dat is Canberra. Zeer uitgestrekt met 4,5 miljoen inwoners, 80km inhammen langs de kust. De mensen wonen meestal in huizen die mooie kleuren hebben, roze, lila, paars. In de hoge gebouwen huizen de kantoren.
We sukkelen toch in slaap tot 6u s'morgens en kunnen genieten van een voortreffelijk ontbijtbuffet. Het is al zeer druk, tegenover het hotel draait de fitness om half zeven al op volle toeren. We kunnen zelf smooties maken met heerlijk vers fruit. Prima koffie ook, expresso, cappucino, de machine brouwt alles voor ons.
Met een degelijk ontbijt achter de kiezen staat iedereen om 8u klaar voor de verkenning van Sydney te voet.
Terwijl we aan het vliegen zijn van Londen naar Sydney, heel beknopt hier wat over Australië.
Het waren de Hollanders die in 1606 in het Noorden van Australië tegenover Nieuw-Guinea aanlegden. De kapitein keerde terug naar Java omdat hij niet erg gecharmeerd was door het moerassige land met zijn vijandige bevolking. In 1616 waren het weer de Hollanders die aanmeerden dit maal aan de Westkust. De volgende 160 jaar waren er nog meer Nederlanders, Fransen en Engelsen die langskwamen. Men noemde dit land Nieuw Holland. Niemand had er behoefte aan dit barre land te verkennen of te koloniseren.
In 1770 voer James Cook als 1ste Europeaan langs de Oostkust en ging aan land in Botany Bay (huidige Sydney). Hij claimt de Oostkust voor Engeland en noemt het Nieuw-Zuid-Wales. Als Cook terug in Engeland is, ziet de regering in Australië een oplossing voor de overbevolkte Engelse gevangenissen. Het indertijd onbekende continent werd door de Engelsen ingepalmd, uitsluitend met doel een stortplaats te vinden voor zijn misdadigers, geen fraai begin voor Australië Op die manier werden vanaf 1780 op 20 jaar tijd cirtca 100 000 Engelsen en Ieren gedeporteerd, mensen die leefden in de achterbuurten van Londen, sukkelaars die bij wijze van spreken geen vlieg kwaad deden.
Ook moet gezegd dat vele Australiërs afstammen van vrije immigranten die vooral na 1820 met duizenden in Australië arriveerden en er een goed bestaan opbouwden.
Aan de incheckbalie van British Airways is er een dame die me dadelijk heel vriendelijk goededag zegt. Ben nog wat slaapdronken (opstaan s'morgens vroeg is niet mijn sterkste kant) en knik terug.
Een andere behulpzame bediende heeft het over personen met handicap ???, weet ik veel waar ze het over heeft, maar feit is dat we zowat de mooiste plaatsen kregen in de gloednieuwe Airbus van 2 maanden oud van Qantas, dank zij haar, die ons prima instapkaarten bezorgde. Danke Mevrouw. Onze bagage gaat rechtstreeks naar Sydney (zorg minder), daar moeten we ons niet meer om bekommeren.
Wegens de lange vlucht was ik voorzien van goede vochtinbrengende gelaatscreme die in mijn handbagage stak, dito voor degelijk product voor andere lichaamsdelen zoals armen en benen. Dadelijk afgenomen, de hoeveelheid was net iets te groot volgens de dame aan de controle van de handbagage. Was nog maar klein bier vergeleken met de fratsen van medereisgenote waarvan later akte bij de vlucht Australië-Nieuw Zeeland (de fameuze kiwi affaire).
Effe op en af naar Londen en daar hebben we ruim de tijd om van de ene terminal van Heathrow naar de andere te gaan. Wachten nu en ondertussen komt de vriendelijke dame van in Zaventem praatje slaan. Blijkt L te zijn en ze kent me van in rusthuis in Genk waar onze beide ondertussen overleden moeders verzorgd werden. Het speciale is dat ze papa (ondertussen ook bijna jaar overleden) dikwijls mee nam met de auto als ze naar huis ging. Hij kwam mama dagelijks bezoeken en ze gaf hem dan een lift met de wagen.
Om een lang verhaal kort te maken, we hebben gepraat tot in Sydney. We geraakten niet uitgekwebbeld. Stel je voor, we zaten met onze beide wederhelften langs elkaar, vier op een rij dus, vooraan van de gloednieuwe Airbus. Niemand voor ons, dus heerlijk de beentjes strekken en rekken. Alles splinternieuw, heerlijk vliegen.
Voor we vertrokken had ik me nochtans zorgen gemaakt over de toch wel lange vlucht. Australia only 21 hours away is wel mooie slogan maar toch afschrikwekkend. In die mate zelfs dat ik bij reisbureau de prijs vroeg voor upgrade naar business class. Drieduizend (3 000) Eurokes per persoon en dan alleen voor het hoofdtraject, zegge en schrijven Londen-Sydney en terug. Toch wel wat veel bovenop de prijs van deze toch dure reis, dus met klein hartje gedacht aan die lange vlucht. Dank zij L and L aan onze zijde was deze lange vlucht via Singapore zo geklaard. We hebben gekletst van Londen tot Singapore. Daar mochten we efkes eruit omdat er nieuwe crew opkwam en de boel gepoetst werd voor we verder vlogen naar Sydney. Londen-Singapore was 14 uur vliegen. Toen we daar aankwamen was het bij ons dus al middernacht. Effe hazeslaapke gedaan (ik kan niet slapen in een vliegtuig). Verder dan naar Sydney 7 uurkes vliegen erbij. Met het tijdsverschil erbij was het dus al avond in Sydney.
Toen ik naar het toilet ging in de Airbus schrok ik me een hoedje. Zaten daar netjes op een rij enkele dames volledig in het zwart, de ogen niet zichtbaar (onder net). Ze hadden zelfs zwarte handschoenen aan!
Gezien de weersomstandigheden van de laatste tijd, sneeuw en ijzel lijkt het veilig om hotelkamer te boeken de nacht voor de afreis. De prijs van een kamer in Sheraton to de luchthaven is in weekend gevoelig lager dan in de week.
Valiezen maken is nu net niet mijn favoriete hobby. T'is gemakkelijk, alleen spullen voor zomer. Gewoon de dag voor de afreis alles klaarleggen, een nachtje over slapen, weer selecteren wat niet mee moet, tubeke whipp express altijd handig om waskes te doen. Ne mens heeft nu eenmaal geen 22 slipkes (ikke toch niet). Grootste werk is de medikatie, op alles voorzien zijn, alhoewel Oceanië degelijke gezondheidszorg kent, we hebben al anders meegemaakt. Valies 1 weegt 14 kg en valies 2 weegt 17 kg, marge genoeg voor als we terugkeren. Ken dat, voorzie nu al zeker houten beeld van de Maoiris in Nieuw Zeeland voor de collectie aan te vullen. Van al onze verre reizen brengen we iets uit houtsnijwerk mee. Mooie verzameling ondertussen, alhoewel daar heel wat gesleur mee gemoeid was, maar tja is mooi die collectie uit diverse continenten. Ook zeker UGG boots meebrengen, zijn in Australië de helft van de prijs van hier. Alhoewel ik snap niet hoe ze daar in die temperaturen laarzen gevoerd met schapenwol kunnen dragen. Verder ne boemerang en zand, rood zand. Hopelijk pakt de douane het niet af. Heb zo ooit eens problemen gehad met hagelwit zand uit Florida, ze dachten dat het drugs waren!
Zoonlief en dochterlief komen homesitten. Ik wou eerst onze huistijger naar kattenhotel hier in de buurt brengen maar geen sprake van.
Zondagnamiddag brengt zoon P ons naar Zaventem. We checken in rond 16u, tijd zat om rustig de va et vient vanuit ons raam aan de voorkant gade te slaan. Waar is de tijd dat ik hier gidsbeurten verzorgde?
Lichte maaltijd en s'avonds wat tv gekeken en dan onder dekbed.
We worden mooi om 5.30u gewekt, slaan een croissantje achter de kiezen met koffie, pakken ons hele hebben en houden en steken gewoon het zebrapad over, zo simpel is dat.
Welkom op deze tocht doorheen Australië en Nieuw Zeeland.
We zijn nu week terug van onze reis naar de andere kant van de wereld.
De jetlag is stilaan aan het wegebben, tja wat wil je 12 uur tijdsverschil op het einde in Nieuw Zeeland, 12 keer het vliegtuig en vele hotelkamers, dikwijls maar voor 1 nacht, soms 2 nachten. Effe de km. Brussel-Londen ...... Londen-Singapore 10 885km Singapore-Sydney 6 289km Sydney-Ayers Rock 2 174km Alice Springs-Darwin 1 306km Darwin-Cairns 1 674km Cairns-Brisbane 1 390km Brisbane-Auckland (Nieuw Zeeland) 2 298km Wellington-Sydney 2 233km Sydney- Bangkok 7 530 km Bangkok-Londen9 558km Londen-Brussel... 45 000km GEVLOGEN ! Komen daarbij de zware trajecten met de autocar met alle natuurelementen zoals overstromingen midden in de woestijn, een heuse tornado in Nieuw Zeeland, jawadde, stof om te lezen en mee te beleven. Vanaf nu iedere week een verslag over onze Australië en Nieuw Zeeland reis.
Deze reis was de verste ooit, ook de zwaarste. Ik hou nauwgezet lijst bij van al de landen op de aardbol waar we waren, wel dit was land 48 en 49, we kunnen ons globetrotters noemen. Veel leesgenot. Christiane uit Hasselt
Na een vlekkeloze vlucht van 21u strijkt de grote witte vogel, (Airbus 380) met op zijn staart de rode kangeroe zachtjes neer op Australische bodem. Een speciaal gevoel, een nieuw werelddeel.
Toen ik naar het toilet ging in de Airbus schrok ik me een hoedje.
We zijn nu week terug van onze reis naar de andere kant van de wereld.
