“Door die dronken chauffeur ben ik bang om te genieten van het leven”

12 maart 2015 GvA Jan Stassijns

Getuigenis

Sophie Lodewijks (26) uit Antwerpen verloor zes jaar geleden haar vriend Lander in een tragisch verkeersongeval. Een dronken bestuurder reed met hoge snelheid in op de wagen van haar ouders. Haar moeder lag lange tijd in coma. In Charlie Magazine doet ze nu haar aangrijpende verhaal, een verhaal dat niemand onberoerd laat.

"'Op­staan jon­gens, we gaan zo rij­den.’ Het is 2u en mijn va­der staat in de deur­ope­ning van mijn slaap­ka­mer. Voor­zich­tig maak ik mijn vriend wak­ker 'Eeey Lan­der, op­staan, we gaan met va­kan­tie.’” Het zijn de eer­ste drie zin­nen van ‘De moor­de­naar die al­co­hol heet', het open­har­ti­ge en aan­grij­pen­de ver­haal van Sop­hie Lo­de­wijks (26) uit Ant­wer­pen.

Zes jaar ge­le­den, op 21 maart 2009, ver­trok ze met haar ou­ders en haar vriend Lan­der op ski­va­kan­tie naar Frank­rijk, een be­stem­ming waar ze nooit ar­ri­veer­den. Om 5u reed een dron­ken be­stuur­der met 180 ki­lo­me­ter per uur ach­ter­aan in op de wa­gen van het vier­tal. "Lan­der en ik wa­ren aan het sla­pen", ver­telt Sop­hie. “Tot ik plots ge­wekt werd door een lui­de knal en naar vo­ren ge­ka­ta­pul­teerd werd. De wa­gen ging ze­ven keer over de kop. Lan­der en mijn moe­der wer­den uit de auto ge­slin­gerd.”

Pas na 55 mi­nu­ten wa­ren de hulp­dien­sten ter plaats en bui­ten was het on­ge­veer tien gra­den on­der nul. Al die tijd lag Sop­hie bij het be­we­ging­lo­ze li­chaam van Lan­der, die la­ter in het zie­ken­huis over­leed. Haar moe­der heeft lan­ge tijd in coma ge­le­gen, maar over­leef­de het, on­danks zwa­re let­sels. “Ik had en­ke­le wat fy­sie­ke ver­won­din­gen op­ge­lo­pen, zo­als een ge­bro­ken schou­der, maar dat stel­de niets voor in ver­ge­lij­king met wat ik men­taal door­maak­te", zegt Sop­hie.

In shock

Haar ge­tui­ge­nis werd maan­dag ge­pu­bli­ceerd door Char­lie ma­ga­zi­ne, waar Sop­hie sta­ge loopt, en werd mas­saal ge­deeld op so­ci­a­le me­dia. De web­si­te van het ma­ga­zi­ne lag zelfs ge­rui­me tijd stil, om­dat de ser­ver het gro­te aan­tal be­zoe­kers niet aan­kon. “Ik heb dit ver­haal vo­rig jaar uit­ge­schre­ven voor me­zelf en de na­be­staan­den van Lan­der", ver­telt Sop­hie. “Om te ver­tel­len hoe zijn laat­ste mo­men­ten zijn ge­weest. Ik ben een paar keer bui­ten be­wust­zijn ge­weest en in shock ge­gaan, maar ik kan me nog al­les her­in­ne­ren van wat er zich die nacht heeft af­ge­speeld. De film die ik heb neer­ge­schre­ven, be­staat uit alle her­in­ne­rin­gen die ik heb van het on­ge­val en die mij ook al­tijd bij­blij­ven.”

“De eer­ste vier ja­ren na het on­ge­val, wa­ren enorm zwaar", zegt Sop­hie. "Maar ook nu draag ik het dra­ma nog al­tijd mee. Zoi­ets ver­geet je nooit. ’s Nachts wak­ker wor­den, dat ge­beurt steeds min­der, maar tel­kens wan­neer ik een on­ge­val zie ge­beu­ren of een am­bu­lan­ce zie rij­den, moet ik nog al­tijd te­rug­den­ken aan Lan­der en wat er zes jaar ge­le­den is ge­beurd.”

Stren­ge­re straf­fen

Het on­ge­val heeft ook Sop­hie's kijk op het le­ven com­pleet ver­an­derd. “Ik ben er me be­wust van hoe kwets­baar we als mens zijn. Ik wil daar­om zo veel mo­ge­lijk ge­nie­ten van het le­ven, maar dat maakt me soms ook bang", zegt de Ant­werp­se. "Bang om­dat het snel ge­daan kan zijn. Ge­luk­kig haalt die ge­dach­te nooit de bo­ven­hand.”

Sop­hie heeft ook meer­de­re ke­ren ge­pro­beerd om de dron­ken be­stuur­der die het on­ge­val ver­oor­zaak­te te con­tac­te­ren. “Om hem met de neus op de fei­ten te druk­ken", legt ze uit. "Waar­om was hij dron­ken ach­ter het stuur ge­kro­pen? Ik wil­de we­ten hoe hij om­ging met het feit dat hij de oor­zaak was van de dood van Lan­der. Geen wraak­ge­voe­lens, maar ik was ver­drie­tig en kwaad. Het was niet de eer­ste keer dat die chauf­feur on­der in­vloed reed. Hij was al meer­de­re ke­ren be­boet. Maar nu rijdt hij op­nieuw vro­lijk rond: een geld­boe­te en op­nieuw zijn rij­be­wijs be­ha­len, dat was al­les. Daar­om blijf ik ook plei­ten voor stren­ge­re straf­fen voor wie dron­ken ach­ter het stuur kruipt. Jaar­lijks val­len er in ons land achthonderd ver­keers­do­den, waar­van min­stens een kwart ver­oor­zaakt wordt door dron­ken au­to­mo­bi­lis­ten. Dit the­ma moet veel meer on­der de aan­dacht ge­bracht wor­den.”

Wak­ker schud­den

“We mo­gen ook de fa­mi­lie van Lan­der niet ver­ge­ten", be­na­drukt Sop­hie. “Het draait nu al­le­maal rond mijn ver­haal, maar ook zij lij­den enorm. Ik heb een su­per goe­de band met zijn fa­mi­lie. Ze heb­ben mijn va­der ook nooit iets ver­we­ten, ook niet toen de dron­ken be­stuur­der val­se ver­kla­rin­gen af­leg­de en de schuld van het on­ge­val in de schoe­nen van mijn va­der pro­beer­de te schui­ven. We heb­ben veel steun ge­had aan el­kaar.”

Door nu met haar ver­haal naar bui­ten te ko­men, hoopt Sop­hie men­sen wak­ker te schud­den. “Ik doe dit niet voor me­zelf om mijn ver­driet te ver­wer­ken, ik heb deze ge­beur­te­nis al een plaats kun­nen ge­ven", zegt Sop­hie. “Ik had nooit ver­wacht dat dit ver­haal zo veel ge­deeld zou wor­den op so­ci­a­le me­dia. Het is fijn om te zien wat dit los­maakt bij men­sen. Het raakt hen. Ik hoop dan ook dat er ge­volg aan ge­ge­ven wordt: denk twee keer na voor je in je auto stapt.”

Lees het volledige verhaal op onderstaande website.

Sophie Lodewijks WERELD 10/03/2015 Charlie Magazine (waar ze stage loopt)