|
Hello evrybody,
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Na de uitstap naar Duitsland en de hoge venen was het tijd om het stuur eens naar de andere richting te draaien, en zo stonden we verleden zondag op de rommel en antiekmarkt van Brugge.
De zon was van de partij en door de antieke parasols en de tweedehands paraplus scheen ze door de gaten die de motten of de tijd in de stof hadden gebracht.
Hoe meer gaten hoe ouder hij leek te zijn en hoe duurder hij geprijsd werd.
Hoewel de prijzen in het algemeen nog meevielen.
Rommel zoek ik nu niet speciaal want ik heb al genoeg rommel in huis.
Maar een antiek stuk kan mij zeker bekoren, hoewel het dan wel uniek en antiek moet zijn.
Zo zagen we in Duitsland een antieke douche staan die nog gewarmd werd met kolen.
Ja, zon zaken spreken mij aan en vinden wel een plaatsje in huis, vooral die zaken die mij doen terugkeren in de tijd.
Daarom ben ik ook opzoek naar de oude schrijvers, waarvan mijn collectie wel begint volume te nemen.
Boeken van Ernest Claes, Gezelle, Streuvels,Timmermans en Consciënce staan op het verlanglijstje om als verzameling plaats te nemen in de boekenkast.
1ste drukken of getekende exemplaren staan natuurlijk hoog aangeschreven, maar sommigen zijn moeilijk te vinden.
Op een rommelmarkt is het dan zoeken en snuffelen in dozen, en al vlug zie ik of er kans is dat de verkoper een oude Vlaamse schrijver in zijn bezit heeft.
Ja, tussen boeken van jommeke tot Consalik is een oude Vlaamse schrijver totaal andere lectuur hé.
Gisteren waren we nog maar een paar standen ver toen we bij een kraam kwamen waar alleen maar boeken stonden.
Die mannen hebben af en toe wel iets liggen en dus ging ik op snuffelronde.
Twee stuks van Ernest Claes die ik nog niet had en dan nog aan een zeer voordelige prijs.
Maar mijn lief maakte er mij attent op dat er een ganse doos stond met boeken van Conscience.
5 stuk stonden ze getekend en er zaten eerste exemplaren tussen die blijkbaar aan één en dezelfde persoon hadden toebehoord en die waarschijnlijk ook zijn verzameling van de hand had gedaan.
Toen ik aan de verkoper vroeg wat hij mij voor prijs kon maken indien ik de ganse doos zou nemen moest hij nog niet te lang nadenken en liet hij ze aan de helft van de prijs.
2,5 t stuk is een zeer goede prijs en al vlug begon ik de boeken te tellen.
43 stuks zaten er in de doos en ik zou er eens over nadenken.
Potverdekke, ik heb ze toch wel laten staan zekerst en vandaag heb ik er nog spijt van!
Maar ja, de volgende keer zal ik vlugger beslissen, hoewel nog niet alles verloren is want ik heb het adres van verkopend persoon.
Maar mijn dag zou nog goedgemaakt worden toen ik een paar kraampjes verder Gezelle zag staan.
Euh..ja ja de Guido Gezelle hé.
En niet in boekvorm, maar het borstbeeld of beter gezegd de kop van Gezelle.
Meestal zijn ook dat stukken die geld gaan, maar hij stond wat verloren tussen de Art-deco.
-Euh
meneer kunt ge mij de prijs zeggen van diene kletskop met zijn priesterkostuum?
-Ja
dat is Guido Gezelle en het beeld is getekend.
-Ja ja, maar wat is de prijs?
-Euh
awel laat ons zeggen dat het euh
.allé..20.
Als het teveel is stap ik meestal door, en als het te weinig is heb ik ook mijn twijfels.
Ik vroeg of ik het even van nabij mocht zien en het was nog in zeer goede staat.
-Allé, wat is uwe laatste prijs want dienen mens schrijft toch niet meer hé.
-Awel
18.
Ik betaalde het beeld en zou het later komen ophalen toen we de markt verlieten.
Zo stapte ik een uur later met Gezelle onder de arm naar de wagen voor we onze reis gingen verder zetten naar Zeebrugge.
Daar aangekomen konden we met bussen naar de verschillende plaatsen rijden en onze eerste plaats was een schip dat wagens vervoerde naar Panama.
Bij het woord schip of boot hebben we vaak een verkeerd beeld, althans ik had dit toch.
Voor ons lag een gevaarte van 200m lang en meer dan 45m hoog voor meer dan 59000 ton.
De wagens konden gestald worden op 12 verdiepingen en dat voor een totaal van 6000 wagens!
Ja, dat was nog eens de moeite.
Jammer dat we geen fotos mochten maken, maar chauffeurke had er ondertussen toch buiten al wat gemaakt voor ik het plakaat had gezien.
Daarna ging het naar de marinebasis en ook daar gingen we slenteren tussen schepen van verschillende landen.
Van onze eigen Belgische vloot tot Ierland naar Marocco.
Toen we terug de bus namen om naar onze wagen te rijden kregen we van het Belgische leger nog een gratis sauna aangeboden.
Amai mijne frak, dat was daar zeker 40° in dienen bus en iedereen zat op elkaar geplakt!
Moe maar voldaan reden we na een uurtje terug Deftinge binnen en dan was mijn eerste werk om Guido Gezelle een plaats te geven.
In de veranda onder het zonlicht kijkt hij nu naar buiten waar hij in mijn inspiratie opzoek gaat naar nieuwe gedichten.
Misschien zien mijn ogen vroeg of laat wel wat zijn ogen zagen
Beschrijven zoals hij de zaken beschreef daar waag ik mij niet aan want zijn unieke manier van schrijven is tot nu nog niet geëvenaard en daar zal of wil ik zeker geen verandering in brengen.
Anderzijds ben ik wel blij dat De Guido vandaag bij mij is komen wonen, en wie weet welke gesprekken we samen nog hebben in de toekomst.
Groetjes chauffeurke
|
