|
 .
Sotto vocexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Zoveel soorten van verdriet,
ik noem ze niet,
maar één ,het afstand doen en scheiden.
En niet het snijden doet zo'n pijn,
maar het afgesneden zijn.
Nog is het mooi, 't geraamte van een blad,
vlinderlicht rustend op de aarde,
alleen nog maar zijn wezen waard.
Maar tussen de aderen van het lijden
niets meer om u mee te verblijden;
mazen van uw afwezigheid,
bijeengehouden door wat pijn
en groter wordend met de tijd.
Arm en beschaamd zo arm te zijn.
M.Vasalis
|
het blog van devrolijkebloggers gaat verdwijnen " daarvoor komt het bloggershoekje " als je mee wilt verhuizen met je blog meld dit dan bij julien...anders gaan wij ervan uit dat uw blog er niet meer hoeft te staan. groetjes van bo
