In hetzelfde jaar dat onze grote boomschors-recyclage-actie van start ging, werd VELT vzw grondig ge(her)structureerd. Dat was nodig om door de Vlaamse overheid erkend te worden als subsidieerbare vereniging voor socioculturele vorming. Vijf regionale of provinciale organisaties, met elk 20 plaatselijke VELT-afdelingen werden ondergebracht in de nationale VELT-koepel.

Eind 1977 ontving het landelijk hoofdbestuur van VELT de melding dat de mogelijkheid bestond een vzw te laten erkennen als vereniging voor socio-cultureel vormingswerk. Daarvoor moest wel voldaan worden aan de voorwaarden van het decreet. Die handelden zowel over de activiteiten (inhoud) als over de practische organisatie (organigram) van de vereniging. Hieronder zet ik (zonder in detail te treden!) de belangrijkste stappen die hebben geleid tot de erkenning op een rijtje.

INHOUD: “Verenigingen die in aanmerking willen komen voor subsidiëring moeten aan aan socio-cultureel vormingswerk doen.”

Dit onderstelt het organiseren van regelmatige activiteiten zoals voordrachten, studievergaderingen en cursussen. En dat over een breed gamma van interessepunten: biologisch tuinieren, kruidenleer, gezond koken, bijenteelt, het houden van kleinvee, enz… Dat alles vanuit een gezonde interesse voor landelijke activiteiten met betrekking tot de milieuproblematiek.

Voor VELT was dit geen probleem. Wij waren daar al mee bezig van in de jaren ’60. Aan de andere voorwaarden van het decreet kon op dat ogenblik echter niet voldaan worden. Een belangrijke herstructurering drong zich op!

VORM: Verenigingen die in aanmerking willen komen voor subsidiëring moeten landelijk gestructureerd zijn: dat onderstelt vijf provinciale geledingen met elk 20 plaatselijke afdelingen.

Daaraan voldeed VELT anno 1977 nog lang niet. Wij konden slechts uitpakken met een tiental regionale afdelingen in Vlaanderen. Binnen de VELT-top werd ernstig overleg gepleegd over de te volgen weg. Mij viel de eer (!) te beurt om als landelijke ondervoorzitter de nodige contacten te leggen met het ministerie voor socio-cultureel vormingswerk. Zo gezegd, zo gedaan !!!

Begin december 1977 had ik een eerste contact met de minister (die in die tijd allesbehalve “bio-minded” was). Na hard discussiëren om in aanmerking te komen, werd een compromis voorgesteld. Indien ik tegen eind december 1977 een prototype van provinciale structuur kon voorleggen, zouden we kunnen genieten van de subsidievoordelen die voorzien waren in het decreet. Als bijkomende voorwaarde werd gesteld dat in de loop van 1978 de volledige VELT- structuur moest worden uitgebouwd. Dat was even slikken: hoe zouden we met een sneltreinvaart kunnen groeien van 10 naar zowat 100 afdelingen?

"Alle begin is moeilijk" en "waar een wil is, is ook een weg..."
Dat moeten we toen gedacht hebben… Want met volle moed gingen we aan de slag. Om te beginnen bij het begin: ik woonde (woon nog steeds…) in Oost-Vlaanderen (het meetjesland) in Ronsele. Ik ben dan ook gestart met de (her)sturcturering van mijn eigen provincie. Zij telde in 1977 een viertal regionale groeperingen. Die moesten opgedeeld worden in 20 plaatselijke VELT afdelingen. Om dat te verwezenlijken, heb ik van begin tot einde december gans de provincie doorkruist, VELT-leden bezocht en overtuigd om -in het belang van de herstructurering- in hun regio VELT-afdelingsbesturen te vormen.

Dat was een niet te onderschatten onderneming! Avond na avond trok ik samen met Lily (mijn echtgenote) van stad naar dorp. Na veel kilometers rijden, na ettelijke infosessies en discussies, na heelwat slapeloze nachten, kon ik de Oostvlaamse VELT-structuur als prototype op tafel leggen. Fier als een gieter trok ik met mijn werkstuk naar het departement voor socio-cultureel vormingswerk.

De herstructurering zag er als volgt uit :

1. Een provinciaal secretariaat te Oudenaarde met (H.Van Steen).

2. 20 regionale VELT afdelingen: Aalst, Assenede, Beveren, Dendermonde, Gent, Hamme, Graardsbergen, Kluisbergen, Knesselare, Kruibeke, Lokeren, Maldegem, Nazareth, Ninove, Oosterzele, Oudenaarde, St.Niklaas, Wetteren, Zomergem en Zulte .

3. Een Oostvlaams ecologisch centrum te Ronsele bij F.Verheughe.

4. Een VELT laboratorium voor bodemonderzoek bij F.Verheughe.

5. Een commissie voor technisch advies bij H. Messiaen.

6. Een VELT recyclagedienst voor compostering van boomschors bij F.Verheughe met een secretariaat in Drongen bij P.Dierickx.

Een provinciaal tijdschrift “ het veldboerke “ met vermelding van de provinciale activiteiten werd boven de doopvont gehouden en Frans Mabilde, de eerste provinciale voorzitter, gaf een cursusboek uit over biologisch tuinieren.

Op nieuwjaarsdag 1978 verscheen onze eerste Oostvlaamse infofolder (zie bovenstaande foto). Voor de creatieve ontwerpen en illustraties, zowel van folders, cursussen als tijdschrift kon ik steeds een beroep doen op het tekentalent van mijn zoon Marc.

In de infofolder werd de hele nieuwe structuur ui de doeken gedaan: de inleiding bevatte de beschrijving van de doelstellingen en de structuur vzan VELT. Daarnaast werd ook aandacht besteed aan de VELT-beroepsvereniging en het VELT-labo met het controlesysteem. Tenslotte brachten we ook de technische adviescommissie (die gevestigd was in Ronsele) onder het voorzitterschap van prof . Ludo Verdonck onder de aandacht. Die commissie was verantwoordelijk voor de toekenning van het de VELT-label.

Dank zij deze herstructurering kon VELT landelijk aanspraak maken op subsidies. Daardoor werd het het inschakelen van vast betaald personeel mogelijk. Dat kwam ten goede van de verdere uitbouw. Tal van diensten konden nu aangeboden worden en pyblicaties konden voorbereid worden.

In ons volgend hoofdstuk hebben we het over de erkenning van het eco-centrum Meetjesland door het ministerie van landbouw.

OPGELET: voor de volgende hoofdstukken klikken op de pijltjes naar links hieronder !!!

27-05-2009, 00:00 geschreven door F. Verheughe