CHRONISCHE DEPRESSIE, PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS,
Foto

Archief per jaar
  • 2013
  • 2012
  • 2011

    Foto

    Mijn naam is Loreanne, afgekort 'Lore'. Die naam verschijnt onder mijn blogjes.
    Mijn bedoeling is mijn belevingen trachten te uiten. A
    ls psychische zieke word je immers vaker de mond gesnoerd dan als de fysisch zieke mens.
    Loreanne


    Foto

  • STICHTING BORDERLINE
  • MOEILIJKE MENSEN
  • PSYCHISCHE PIJN



  • BOEKEN

    CIRCUS DEPRESSIE, Drs. Paul Wisman

    LEVEN MET EEN BORDERLINE PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS, Josephine Giesen-Bloo

    BORDERLINE PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS, een praktische gids voor behandeling, Roy Krawitz, Christine Watson

    GROOTSE PATIENTEN, KLEINE THERAPEUTEN. Narcisme en Psychotherapie, Mark Kinet, Luc Moyson

    ROSALIE NIEMAND, Elisabeth Marain

    HET MOET ERUIT, Marie Cardinal

    ONTSPOORD, Ria van de Ven

    DE UREN, Michael Cunningham

    BORDERLINE STOORNIS. Crises in hechten en onthechten, E. Van Meekeren

    BORDERLINE HULPBOEK. Zelf leren omgaan met, Jaap Spaans en E.Van Meekeren
     
    WAT BORDERLINE MET JE DOET, Arthur Hegger




    Foto

    BOEKEN

    BORDERLINE PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS. Handleiding voor training en therapie', M.Linehan

    VER HEEN, P.C. Kuiper

    MORGEN BEN IK EEN LEEUW. Hoe ik mijn schizofrenie overwon.', Arnhild Lauveng

    DE STILTE VOORBIJ. Mijn weg terug.', Nancy Venable Raine

    ALS LIEFDE IS PIJN DOET EN JE WEET NIET WAAROM, Dr.Susan Forward en Joan Torres

    DILEMMA'S IN DE PSYCHIATRISCHE PRAKTIJK, Kaasenbrood, Kuipers, van der Werf.


    Foto

    De lijst boeken die ik vermeldde, gaan uiteraard niet allemaal over borderline persoonlijkheidsstoornis. Het zijn boeken die me om één of andere reden steun boden al was het door de (h)erkenning van bepaalde gevoelens, gedachten, bedenkingen. Er zijn boeken bij die me een beter inzicht gaven in wat tijdens mijn huwelijk speelde ('Als liefde pijn doet en je weet niet waarom') of over het verworpen worden door die je lief zijn. ('Ontspoord')

    Foto

    Laatste commentaren
  • Een aangename namiddag toegewenst lieverd (Nikki)
        op Af en toe
  • Wens je een fijne Zondag lieve vrienden xxxxx (Nikki)
        op Af en toe
  • Wens je een fijne vrijdag lieverd xxxx (Nikki)
        op Af en toe
  • Een gezellige Woensdag lieverd xxxxx (Nikki)
        op Af en toe
  • Een fijne nieuwe week toegewenst vriendin xxxx (Nikki)
        op Af en toe
  • Aangename zondag toegewenst vriendin (Nikki)
        op Af en toe
  • Een fijne Donderdag toegewenst vriendin (Nikki)
        op Af en toe
  • Een fijne nieuwe week toegewenst vriendin (Nikki)
        op Af en toe
  • Aangename vrijdag vriendin (Nikki)
        op Af en toe
  • Een fijne nieuwe week gewenst vriendin (Nikki)
        op Af en toe
  • Aangename Donderdag lieve vriendin (Nikki)
        op Af en toe
  • Fijne nieuwe week Lieverd xxxxx (Nikki)
        op Wat?
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Wat?
  • Ik heb mijn Kerstaward mee als dank voor je vriendschap xxxxx (Nikki)
        op Wat?
  • Een fijne nieuwe week gewenst lieverd (Nikki)
        op Wat?
  • 't is hier nu kerstmarkt (Annie & Rogier)
        op Af en toe
  • Fijne namiddag gewenst lieverd (Nikki)
        op Wat?
  • Fijne nieuwe week lieverd xxxxxx (Nikki)
        op Wat?
  • sinterklaasoptocht hier vandaag (Annie & Rogier)
        op Wat?
  • Een aangename vrijdag gewenst lieverd xxxxx (Nikki)
        op Wat?
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Wat?
  • Lieve midweekgroetjes lieverd xxxxxxx (Nikki)
        op Wat?
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op 2. Nodig
  • Een fijne Zondag gewenst xxxxxx (Nikki)
        op Wat?
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Wat?

  • Foto


    Foto


    Blog als favoriet !

    Foto

    films die me aanspreken, me rust geven:

    -The hours
    -La meglio Gioventu
    -Shall we dance?
    -Chocolat
    -Bleu. Blanc. Rouge
    -Milk
    -Altiplano
    -The color purple
    -The terminal
    -Skin
    -Shine, shine, shine
    -Awakenings
    -The piano
    -The pianist


    (wordt vervolgd)

    Foto



    Inhoud blog
  • Af en toe
  • Erg moe. Onbekend wezen... nam een onbekende start.
  • dank je wel...
  • Stappen
  • Stabiel
  • Overrompelend
  • Een beeld
  • Stilletjes bezig blijven.
  • Waarom?
  • ommezwaai
  • onzin
  • hinderlijk
  • paniek
  • willen delen
  • Dat deed ik al even...
  • Dank je
  • Ochtend.
  • Je huid
  • Zwijgzaam.
  • vroeg op
  • Alles in het leven
  • alle dagen vroeg wakker
  • Wat doet leven pijn...
  • Beter
  • Titel kan ik niet bedenken
  • Wegkruipen
  • Door een en ander down
  • Hij is niet bang
  • diep
  • Geen gedichten meer... voorlopig... wel blogs.
  • ommuurd (NA DIT BLOGJE HOU IK EVEN PAUZE-WIL JULLIE DEZE ZWAARTE NIET AANDOEN)
  • allerlei
  • Ontheemd
  • ?
  • DOODgezwegen
  • reacties op...
  • Dank je
  • .....
  • Rustig aan
  • Besef
  • Zweeg
  • Wat heeft het voor zin
  • Neen.
  • Moeilijk te beschrijven
  • Goed... de hitte...
  • Doodmoe
  • hun kracht
  • maalstroom van gedachten, de weg is weg
  • Terug van weggeweest?
  • Stand van zaken?
  • beleef-loos
  • er is nog ander bedrog dan 'gezichtsbedrog'...
  • in shock
  • ding
  • onherkenbaar en onbereikbaar
  • Moe
  • blogstop
  • Heel stil
  • millimeters
  • Vrienden
  • Op deze manier...
  • Eindelijk...
  • Moeite
  • Dit is therapie én psychiatrische hulp...
  • een kort berichtje
  • Sorry nogmaals
  • comfortabel
  • wat er aan de gang is
  • moe
  • bedankt
  • sorry nogmaals
  • dank je wel
  • Bedankt
  • Sorry
  • De stilte
  • aKeLiG eN gEk
  • Tijdens een droom
  • Armzalige poging
  • tjonge... vergeten dat het voor sommige mensen een vakantiedag was... beuh...
  • Sorry maar ik ga toch even verder herplaatsen.
  • stil
  • Droommarathon ?
  • Er is verandering op til... neen, dat klopt niet helemaal
  • dAT was me de reactie wel ANTI-KLIK !!!!!!!!!!!!
  • Gemengde gevoelens
  • zeer vreemd
  • Het is beslist een voordeel dat ik terug 'VOEL'...?! :-) :-(
  • voor één keer
  • gevoel
  • we zullen dooooorgaan...
  • remedie
  • ondanks
  • moeilijk
  • een kaas met gaatjes
  • De gekste dromen
  • op mijn hoede
  • 't lijkt wel avond, zo donker is het al...
  • verdriet
  • allerlei
  • Tollend
  • met het verstand op nul
  • verloren
  • moeilijk
  • heel erg down
  • dankbaar
  • ontgoochelend
  • begrijpen
  • na het lichtere
  • het niet te beschrijven toch pogen beschrijven
  • ......
  • vandaag was het een moeilijke dag...
  • goed... weer wat moed
  • NIEMANDSLAND
  • Als ik al ziek was...
  • Door de gebeurtenissen
  • Verbazingwekkend dat ik net diezelfde avond dit aankloeg ...
  • KRIJGEN EN ZWIJGEN wat betreft misbruik door priesters....
  • Dan denk je....
  • psychische kanker
  • Op een rustig tempo
  • Alweer enkele oude blogjes kunnen plaatsen...
  • Wat was eerst, de kip of het ei?
  • Iemand in zijn/haar waarde laten.
  • Ook dat voelt 'anders' sinds...
  • veranderd
  • Onverwacht
  • ogenschijnlijk
  • Veel gas terugnemen... :-(
  • geen probleem vandaag om...
  • voelen
  • indrukken
  • Titelloos...
  • twee voor de prijs van één haha
  • Omdat
  • rusteloos
  • Het gaat weer...
  • ach
  • stil
  • Een beetje verdwaasd.
  • Een wonder...
  • Goed bezig... ?
  • Ik val in herhaling.. maar het is dan ook herhaling van het zijnde...
  • Weg, weg, weg...
  • Wat...
  • verward
  • Erg moe
  • Zware problemen
  • 't Gaat...
  • Vanmorgen, een duisternis met sterretjes...
  • Een overheerlijke dag...
  • Daaraan kan je het merken...
  • Ziezo, opgeruimd staat netjes...
  • in stukjes gehakte nachtrust
  • Bericht aan die zich hier 'moi' noemt... (én William én Wim....) (asjemenou... )
  • Een stap...
  • Wat me in zulke perioden helpt...
  • vroeg uit de veren
  • nuchter verslag van de dag
  • vertalen
  • blijven drijven
  • Zo moe
  • altijd hetzelfde?
  • beduusd
  • rusten
  • Ben erg moe
  • waarom of waar vandaan
  • Gruwelijk besef..!
  • Als ik kon ik schoot mezelf naar de maan...
  • ontwaakmomenten
  • bewogen, fijn, vermoeiend
  • Lol?
  • Het is opnieuw 'klassieke muziek-tijd'... Schubert dit keer.
  • beter
  • naderende herfst
  • steeds
  • geen goede ingrediënten
  • een hele week
  • wantrouwen
  • Scherp
  • beschrijving
  • Omdat
  • heftig
  • de atmosfeer
  • pijnlijk maar nodig...
  • eerst de dumping verwerken
  • ontwaakt
  • Beter
  • onverwacht
  • De herfst
  • Donker
  • Momenteel gaat het niet zo goed met me...
  • pijn en verdriet
  • angstig
  • Er gebeurt
  • Op dagen als deze...
  • Een brij
  • Dan maar opgestaan.
  • Het huilen staat me nader dan...
  • De hitte


     


    Niets van deze teksten mag zonder toestemming van de auteur gebruikt worden.
    over depressie en persoonlijkheidsstoornis
    10-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.469. Delen uit het boek 'Borderline persoonlijkheidsstoornis'
    Klik op de afbeelding om de link te volgen



    Vandaag begin ik alvast met enkele elementen aan te halen uit het boek: 'Borderline-persoonlijkheidsstoornis. Een praktische gids voor behandeling.' Geschreven door Roy Krawitz en Christine Watson.

    Een van de eerste paragrafen die ik ooit uit een psycholoog zijn mond hoorde, komt ongeveer neer op wat ik in het boek lees. Ik zal de aangehaalde paragrafen cursief drukken met vermelding van de schrijver.

    'De beste omschrijving die ik heb gehoord van BPS is geboren zijn zonder huid- zonder barrière om echte of ingebeelde emotionele aanvallen af te weren. Wat voor anderen misschien een onbeduidende geringschatting was, was voor mij een emotionele catastrofe.' (Williams 1998)

    De volgende zaken troffen me eveneens, dat er in verschillende modellen die in dit boek besproken worden, gewezen wordt op
     'een hoge mate van betrokkenheid van de therapeut'

    Nu, dat laatste was dus in mijn therapie duidelijk NIET zo...

    Verder lees ik hoe 'alle modellen van clinici vereisen dat ze relatief kalm blijven in crisissituaties, opmerkzaam zijn op hun gevoelens en grenzen aangeven. '.

    Ook daar moet ik jammer genoeg grote vraagtekens bij plaatsen. De grens die hij verder aangaf wat de vertrouwelijkheid in mijn jongste en mijn gesprekken in onze afzonderlijke sessies betrof verbrak hij bovendien op een afschuwelijke wijze zelf.... en nog gruwelijker trachtte die erna niet te 'bekennen' maar te 'minimaliseren' zelfs te verheerlijken!!!!!!!!!!!!

    Verder las ik dat de hierboven aangegeven richtlijnen er vooral zijn 
    'om clinici te helpen een warme houding ten opzichten van de patiënt te kunnen blijven volhouden -iets wat essentieel is voor een positief resultaat'Allen 1997; Milton et al. 1999)

    In een volgende paragraaf lees ik dat
    'in een onderzoek naar de overeenkomsten tussen vier verschillende modellen Allen (1997) er de aandacht op vestigt dat de acceptatie van het gegeven dat therapeuten fouten maken- iets wat moet worden toegegeven (misschien met een kleine verontschuldiging) en indien mogelijk in het voordeel van de therapeut benut dient te worden.
    Een patiënt (Jackson 1999) schrijft dat mensen fouten maken en dit ook toegeven. Dat hij het waarschijnlijk toch wel zou merken en zijn werkelijkheid dan ontkend wordt. De patiënt schrijft dat hij het prettig vindt om te weten dat de therapeut ook een mens is.'...

    Die passage heeft mij uiteraard om duidelijke redenen wel bij de strot gegrepen... want in december werd mijn werkelijkheid ontkend door de vluchtwegen die mijn psychiater verkoos in plaats van zijn fout gewoon toe te geven. Ook deze laatste mis-handeling (zie vanaf 27 september) is een gruwelijke ontkenning van mijn werkelijkheid als je het mij vraagt.

    Tot slot van dit hoofdstuk las ik hoe
    Allen (1997) opmerkt dat alle vier de modellen de clinici aanmoedigen om met de patiënt om te gaan op een manier die ervoor zorgt dat zij zich zo min mogelijke bekritiseerd voelen. Op hetzelfde moment zegt hij echter ook hoe alle vier paradigma's waarschuwen de patiënt evenmin te behandelen als iemand die breekbaar of onredelijk is.'

    Het is slikken hoor toen ik dit allemaal in het boek las... Mijn psychiater heeft me openlijk kritiek geleverd en wel toen hij en niet ik de grenzen overtrad...! Verder doet hij het voorkomen of ik onredelijk was (toen in december)... en nu na zijn mis-handeling geeft hij me opnieuw die boodschap... Ook in zijn eerste en tweede mail. Hij kleedt het mooi in, jawel, maar het komt wel op hetzelfde neer.

    Zo... dit wordt uiteraard nog vervolgd...

    10-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.468. Ik ben behandeld als een 'Rosalie Niemand'
    Klik op de afbeelding om de link te volgen











    Ik ben behandeld
    als een 'Rosalie Niemand'
    en al wat er restte was een oceaan
    met nergens nog strand
    Ik ben behandeld
    als een 'Rosalie Niemand'
    en voel me door de schok
    met amper iemand nog verwant
    Gelukkig was mijn boek niet meer bij u, mijnheer de psychiater
    anders had u dàt misschien ook nog
    verbrand...

    ©Lore2011

    (ps. de naam Rosalie Niemand refereert naar een aangrijpend verhaal,  'Rosalie Niemand' (een waar gebeurd verhaal bovendien) . Ik las het ooit, het is geschreven door Elisabeth Marain )

    Het gedicht dat ik uiteraard zelf fabriceerde, refereert naar dat 'niemand' meer zijn en je niet meer voelen bestaan na bepaalde behandelingen...

    10-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:de pijn in dichtvorm
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.467. Moe.. en van deze moeheid word ik down
    Klik op de afbeelding om de link te volgen















    Ik sjokte van hier naar daar voor het materiaal. Ik vond het niet in het ene magazijn dus hele toer te voet naar het andere, zeulen met zware zaken. Ik verloor onderweg mijn mobiele telefoontje en ben daar behoorlijk ongelukkig om. Ik verlies aan de lopende band allerlei zaken deze dagen... ook mijn hangertje.
    Vandaag zal er van schilderen niets meer komen... doodop en down, bovendien is een van mijn kinderen thuis, dan kan ik niet schilderen...  moet ik alleen zijn.
    Ik laat het gedicht dat ik gisterenavond schreef maar op jullie los in een volgend blogje. Mijn moed zit kilometers onder mijn schoenen. Ik zie dat lachende gelaat steeds voor mijn ogen van degene die me als een artikel uit de rekken wipte. Mijn psychiater van bijna negen jaar therapie. J.D.
    Nogmaals... hoe zou ik hem ooit kunnen bedanken voor de enorme duw recht in de afgrond... die hij me gaf...  erg laf... terwijl ik het niet zag aankomen... Alsof je aan de kade staat en hij je plots van achter stil als een dief nadert en je in het diepe water duwt. Man... ik vergeef je dit nooit... het heeft mijn halve leven nogmaals gehalveerd... of helemaal weggemaald.

    10-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:de napalm na de flater van de vorige psychiater
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.467. Een plan
    Klik op de afbeelding om de link te volgen





















    Dat ene plan kan ik uitvoeren... het beeld heeft zich vervolledigd in mijn hoofd, ik zal schilderen wat ik voel... zoals het voelt. Aan het materiaal kan ik iets eenvoudiger geraken dan ik aanvankelijk vermoedde. Als alles volgens plan verloopt kan ik vanavond beginnen. Rusten voor ik eraan begin, geen luxe... en rustig verder werken de dagen die komen na vandaag. Er mijn tijd voor nemen.
    Het aanvankelijke plan in die andere ruimte te schilderen, blies ik voorlopig af. Het traject zelf zal mij immers al te veel angst, energie en tijd kosten.

    10-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:herstel van de onvergefelijke flaters van de vorige psychiater
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.466. De pijn
    Klik op de afbeelding om de link te volgen















    De pijn is hevig
    en houdt niet op
    ik schreeuw in stilte hou op
    toe stop.
     
    De pijn is weer hevig
    en dook plots weer op
    in een herinnering
    de scheur in mijn ogen
    waarom werd ik zo behandeld
    verraden, belogen?

    De pijn is weer hevig
    mijn ogen zijn dood
    ze zijn van het schrijven en huilen
    vuurrood

    De pijn laait op wanneer ik er niet aan wil denken
    bij ieder fragmentje dat opduikt
    weiger ik er aandacht aan te schenken
    maar therapie van bijna negen jaren
    die ik nu door deze pijn
    niet eens meer als iets goed
    kan blijven bewaren.

    Ik kwam al zo ver en ben nog steeds in leven
    dat mag ik niet door zulke mishandeling van mijn psychiater
    uit handen geven,
    ik mag het niet nu, na al die zware jaren
    en deze finale slag van hem
    alsnog opgeven...

    Al wist ook hij me psychisch te vermoorden
    hij heeft niets van mij en dit alles begrepen
    ondanks mijn vele woorden
    realiseert hij zich blijkbaar niet
    wat verantwoord is en oprecht
    dat hij dit moeizame werk vermaalde
    en dit proces in slechts zijn voordeel heeft
    beslecht.

    Het huilen houdt in mij niet op
    daarom schrijf ik maar en schrijf ik maar
    de tranen komen er
    in woorden
    op.

    ©Lore2011 


    10-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:de pijn in dichtvorm
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.465. Horen, zien en zwijgen????
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Omdat het tijdens het rusten niet ophield gisteren, legde ik een blocnote naast me en een pen. En telkens er iets als een rotsblok met scherpe punten binnen aan flarden dreigde te rijten, schreef ik het op, in dichtvorm.
    Ik nam de blocnote mee naar bed, na de mooie film die ik op Canvas zag, 'Seraphine'. Daar maakte ik een lijstje van de dringende zaken die ik vandaag moet afwerken (ik moet daarvoor naar buiten).
    Ik ga ook op zoek naar doeken of panelen om dat wat ik voel daarop te kunnen neerkwakken. 
    Ik las voor het slapen gaan verder in het boek over 'behandelen van bps' en duidde paragrafen aan die opnieuw duidelijk laten zien dat ik het afgelopen jaar absoluut niet de goede behandeling kreeg, integendeel.

    Ook wat er in december gebeurde, een duidelijke fout die hij maakte, een duidelijk doorbreken van zijn eigen nochtans duidelijk gestelde regel wat er zeker niét zou gebeuren, (niets van wat mijn dochter aan hem zou vertellen in haar sessie of wat ik hem zou vertellen in mijn sessie zou door hem aan de ander doorverteld worden... Het was precies wat hij toen in december wél heeft gedaan...! En neen, die fout is nooit  echt toegegeven. Integendeel, hij deed aanvankelijk toen ik het bevroég alsof ik de zieke was... en werkelijk nu té wantrouwig was...

    Ook al heeft hij zich in de loop van de sessie verontschuldigd nadat ik hem zijn eigen uitspraak van die regels in herinnering bracht, hij gaf niet écht toe dat HIJ  het was die de regels overtrad maar nam me kwalijk dat ik dit gebeurde bevroeg (omdat ik dit onbegrijpelijke wilde begrijpen???) 
    Uiteraard is de manier waarop hij zich negen maanden later van alles dus mij inbegrepen afmaakte, evenmin iets wat je therapeutisch en professioneel kan noemen...

    Straks zet ik zowel de gedichten op site maar ook zal ik bepaalde passages hier proberen weer te geven... van hoe het had horen zijn afgelopen jaar en duidelijk niet was.

    Hij was de afgelopen negen maanden niet meer alert, niet meer positief aanwezig of betrokken. Toevallig na die fout die hij in december maakte en waarvan hij zich probeerde af te maken, wat niet bepaald vertrouwenswekkend was, ook al bood hij in de loop van de sessie zijn verontschuldigingen aan die door de manier waarop eerder halfslachtig kunnen genoemd worden...

    Het was misschien jammer dat hij die dag niet meteen kon zeggen dat ik het me maar inbeeldde, later ook nog dat het met de beste bedoelingen was   en nog later kwam er ook nog ergens bij dat ik nu heus té wantrouwig was.

    Het was dus jammer dat er nog een andere getuige was van die fout... en wel in eerste instantie mijn dochter zelf waartegen hij verteld had wat ik hem in mijn sessie had toevertrouwd over haar. Zij had me na haar sessie ontzet gevraagd dat hij toch had bezworden dat zulks niet kon, dat hij toch met klem had gezegd dat niéts van wat de ene zei in haar sessie door hem zou verteld worden aan de ander en omgekeerd. En toen vertelde ze wat hij haar had verteld ...  !!!
    Ik ben daar niet weinig van geschrokken omdat door zijn fout zij niet alleen het vertrouwen in hem zou kunnen verliezen maar ook in mij...

    Is het toeval dat na die fout, na de nare reactie die ik op mijn bevraging en vraag om geruststelling kreeg, zijn aandacht verslapte? Dat die actieve aanwezigheid er niet meer was? Hij liet me vanaf toen maar 'leuteren'. Ik heb het ervaren als 'opzettelijke' onverschilligheid... die ik steeds erger heb gevoeld. En waardoor ik ook steeds erger aan mezelf ben gaan twijfelen.
    Ik dacht aldoor dat het aan mij lag, dat ik niet goed genoeg mijn best deed. Daarom vroeg ik herhaaldelijk wat de therapie betekende en wat ik kon doen. Ik kreeg steeds hetzelfde antwoord... gewoon praten, ventileren.
    Wat ik niet meteen doorkreeg is dat het onmogelijk nog ventileren kon zijn omdat hij niet meer écht luisterde, niet alert meer was, zijn luisterbereidheid was weg, en dat heb ik duidelijk gemerkt, en steeds erger. Het is tenminste iets dat hij in die ene mail toegaf...

    Wat werd er afgelopen jaar van mij verwacht? Horen, zien, maar toch 'zwijgen'?

    10-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:bedenkingen
    09-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.464. Hij gooide geen olie op het vuur...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
















    Hij gooide geen olie op het vuur
    maar brandzuur in de wonde
    hij gooide geen elementen in de strijd
    maar een vermorzelend verdoken mooi ingekleed verwijt
    hij gooide zijn bekwaamheid niet in de sessie
    dat deed hij jammer genoeg niet...
    alleen zijn lafheid
    en dat vergeet ik niet

    met al mijn denken, wijsheid en verstand
    ik heb het niet langer in de hand
    scheurt wat hij deed meerdere wondes open
    wiens rekening vereffende hij
    en waarvoor sloot hij zijn ogen?
    en wié, zeg me wié moest dat bekopen?

    Was hij emotioneel zo dom
    dat hij niet kon inschatten wat er zou gebeuren?
    Of dééd hij het erom...???

    hebben mijn woorden in mijn allerlaatste mail
    hem na zijn laffe daad 'gekwetst'?
    dat heeft hij aan zichzelf te danken
    niet alleen heeft hij bijna een jaarlang gezwetst
    maar me door zijn lafheid en zwakte on-noemelijk in mijn héle mens-zijn gekwetst.

    Zoals ik hem met een berichtje liet weten maakt hij dit nooit meer goed
    en dat ik nog leef heeft hij én natuurlijk ik...
    vooral te danken aan niet zijn
    maar vooral mijn
    moed...!

    ©Lore2011

    09-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:de napalm na de flater van de vorige psychiater
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.463. het huilen van een wolf
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
















    het huilen van een wolf
    een snik
    en dan het schreeuwen
    van binnen
    wat niemand hoort
    waarom voelt zij zich na die
    behandeling van haar psychiater
    nog erger
    dan
    vermoord?

    het snijden van een mes
    dat deed ze vroeger
    weg kerfde ze de pijn
    in armen, schouder, rug
    om er met 'begrijpbare' pijn
    die toch iets draaglijker bleek te zijn
    dan dat verscheurende van binnen
    zo hard, intens en stug

    ze kijkt naar jaren vechten
    heel vaak in stilte en alleen
    de pijn
    die ging
    steeds erger door merg
    en been
    nog altijd
    verbijtend stil 
    verder
    toch werd ze verworpen
    vermorzeld en vergooid

    is't sinds de breuken, minachting en afwijzing
    de vreselijke miskenning
    't ontbreken van steeds meer
    glimpjes deugddoende erkenning
    toen zonk zij als een steen
    naar de bodem van het meer
    en na de mis-handeling van de psychiater
    werd het onhoudbaar zeer
    versterkt, steeds erger, ze wil, wil... niet meer

    geleden
    zorgzaam en gedisciplineerd vocht, en streed en streed
    die jaren lijken nu voor niets

    wanneer ze 't huilen toe zou laten
    zou ze de moed verliezen
    en nog meer verlangen
    dit ellendig oord nu eindelijk te mogen
    verlaten.

    ©Lore2011

    09-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:de napalm na de flater van de vorige psychiater
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.462. Emotionele pijn
    Klik op de afbeelding om de link te volgen














    Ik las in het boek dat ik nu lees, over een element dat ik tot hiertoe miste in andere boeken over de borderline persoonlijkheidsstoornis, namelijk het lijden aan zeer erge emotionele pijn.  Het is een belangrijk want een immens ellendig element... en het lijkt me belangrijk ook van die klacht op de hoogte te zijn als behandelaar of omgeving. Die pijn noem ik vaak psychische pijn en die is angstaanjagend... en houdt niet op zoals barensweeën... Die zit in je binnenste en soms voelt het of je die met een mes eruit moet snijden, ik weet ook dat dat onmogelijk is.
    Ik voel die pijn in graduaties van lichte tot zeer hoge (zowat onhoudbare) mate meestal na een wrede afwijzing, miskenning of verwerping. Een onheuse en harde behandeling. Ik hoef niemand die hier las de laatste twaalf dagen te vertellen dat deze na dinsdag 27 september heel erg was... en nog is. Ik heb een beeld van wat ik zou schilderen nu... gisteren tijdens de avond zag ik het voor me... en zodra ik een schilderdoek heb en een plaatsje om te schilderen, zet ik het op doek... misschien dat het dan ook milder wordt... als ik het op die manier heb kunnen verbeelden. Ik had dat vroeger wel vaker na een schilderij of tekening dat de pijn in dat doek zat, dat de pijn op het doek geschilderd was... en het van binnen daardoor een tikje lichter werd. Ik voelde rust telkens ik het af had en ernaar keek...

    09-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:de napalm na de flater van de vorige psychiater
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.461. Teruggevoerd
    Klik op de afbeelding om de link te volgen


















    Dan ga je na een tamelijk goede nachtrust naar buiten, het vertrouwde ochtendritueel, en voert de lucht, de atmosfeer je, samen met het nieuw opgelopen trauma, terug naar zoveel afschuwelijke tijden in jouw leven. Het verkoopt je zo'n psychologische dreun dat je nu nog steeds stil en down probeert te schrijven hoe je je voelt terwijl je tegelijk beseft dat je er niet in zal slagen... want wat je voelt is moeilijk te omschrijven, speelt zich af in het 'gevoelsmatige, emotionele, psychische' al voel je het ook lichamelijk.

    Ik ben vanmorgen tussen de bedrijven door op zoek gegaan naar een bankafschrift dat kan aantonen dat ik de rekening waarvan ik een herinnering kreeg al betaalde. Ik vind de bankafschriften niet van drie dagen... en wellicht zal ik precies dààr het bewijs vinden... . Misschien moet ik de andere kaftjes overlopen waar ik vaak de afschriften bij de rekening voegde om mezelf eraan te laten herinneren dàt ik ze betaalde en wanneer. Een gevolg van instanties die zelf niet meer weten wat ze doen en zo mensen met al genoeg problemen helemaal de dieperik in duwen...

    Straks ga ik verder op zoek, voel ik me niet zo best.. Erger... ik kan het niet meer aanraken. waarmee ik bedoel dat wat is in de vaagheid verdween, in troebele modder.



    09-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:de napalm na de flater van de vorige psychiater
    08-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.460. mijn redding?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen



















    Mijn redding?
    Een reuze grote pot zalf die bestaat uit
    begrip dat ik gekregen heb en nog krijg, de vriendschap hier en in real life, schrijven, schrijven en nog eens schrijven... en muziek.

    Dit was wellicht het kortste blogje van mijn hele blog-bestaan hier.
    Bedankt iedereen uit de grond van mijn zwaar gekwetste hart voor jullie steun de vreselijke dagen na dinsdag 27 september 2011... toen ik mijn mailbox opende.. en las hoe mijn behandelende psychiater... mij bij het groot huisvuil kieperde, natuurlijk zich indekkend als een volleerde... zielen-vermorzelaar. Wat ben je met een breiwerk van negen jaar als je op het einde er de schaar in zet? Zelfs dàt begreep hij niet.

    08-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:de napalm na de flater van de vorige psychiater
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.459. dit moet ik volhouden...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Tussen fragmenten van de enorme vaat... moest ik enkele keren hier naartoe.. om de pijn van me af te 'dichten'.
    Ik voel dat dit helpt.. dat het hét bij de strot neemt, de pijn wegneemt of tenminste zachter maakt. Dus dat blijf ik doen... behalve 's nachts... ons hondje zou wakker worden en mijn jongste mee wakker maken.
    Maar als ik het overdag op deze manier red?
    Ik stuur verder naar mijn vrienden de gedichten per mail op... zodat ze ook mee kunnen volgen en ik mezelf niet uitput door extra mails naar ze want dat ging in het verleden mis omdat ik die extra mails niet aankon...

    Ik ga het op deze manier reddenn, dat moet. Schrijven redt mij ... heeft steeds bij psychische moorden me er boven gehaald... zelfs toen de computers nog niet bestonden.

    Einde 1980 kocht ik een schrijfmachine, destijds nog met een lint... Ik had daartoe besloten toen het water boven mijn hoofd stond... en in de plaats van mijn hoofd op de sporen te leggen, zou ik schrijven...

    Ik zal die dag nooit vergeten, snap je... Ik redde mijn eigen leven door een typemachine te kopen en redde in zekere zin ook een kind door het op te vangen na een trauma. Het leek wel een symbool. Ik zou er nu, zovele jaren later nog om kunnen janken.

    08-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:mijn dagelijkse leven
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.458. zonder woord vooraf
    Klik op de afbeelding om de link te volgen











    Zonder enig woord vooraf
    maakte jouw behandelaar je af
    lozen die handel dacht hij bij zichzelf
    en wanneer het vrouwmens huilend vraagt
    aan de telefoon naar het waarom
    zegt de machtige psychiater koel
    bel naar de crisisopvang

    het verwoestte het laatste beetje geloof
    't kwam aan als een bom
    hij die je dat kil liet weten
    zijn beslissing, twijfel niet... is op zijn
    almachtige...
    wijsheid gestoeld

    zonder woord vooraf
    maakte de psychiater van negen jaar behandeling
    je koelbloedig af
    ach hij schreef het in een mail
    maakte zich er zo vanaf
    schoot je neer
    niet als koren maar als kaf.

    jengelend als een kleuter melkte hij na jouw gemaild verzet
    ook dat heeft hij in een mail gezet
    dat hij toch hielp tot het allerlaatst
    moest je hem nog dankbaar wezen, die als hyena over jouw leven raast
    zijn hoogwaanzinnige eigendunk buiten beschouwing gelaten
    dat hij ook toen nog zijn eigen lof durfde te blaten
    zou het waar geweest zijn, wat niet zo is, wilde dat dan zeggen
    dat hij het recht had je op deze manier
    het waarom en zijn motief te ontzeggen?
    en je vanuit het niets moorddadig neer te leggen?
    je te lozen als een stuk vuil dat zonder voorafgaande werd overgedragen?
    aan een collega die toen je deze in paniek belde
    zich liep af te vragen
    wat dit te betekenen had?
    ook hierin zat een leemte, een krater, een gat
    want waarde collega wist blijkbaar niets van het zogenaamde overleg
    om je plots over te nemen zeg

    een schok die leugen er bovenop,
    degene al zo zwaar gekwetst,
    vertrouwen erg geschonden
    een wonde op een wonde legt
    of die ooit genezen zal
    al wordt ze nog zo verbonden?

    die cliënte van je die je laf en psychisch hebt vermoord
    staat je nimmer nog te woord
    dat je dat zelfs nog maar durfde suggereren
    als ze dit en als ze dat
    je dan nog wel zou zien of ze terug mocht keren
    al dan niet gecombineerd
    met die ander die van toeter of blazer wist
    't is om de doden te laten omdraaien in hun kist

    wat een eigendunk nog te denken dat zij na jouw laffe daad
    dit verschrikkelijk verraad
    je nog ooit zou vertrouwen, je vragen om steun of raad

    durf aub nooit meer te beweren
    dat je haar hielp tot het allerlaatste
    want toen beste psychiater
    hielp je haar alleen
    om zeep.

    ©Lore2011

    08-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:de pijn in dichtvorm
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.457. iets lichter
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Opnieuw iets beter, het scherpe van de pijn gemilderd. Een en ander hielp me daarbij. Heel rustig ben ik opnieuw van nul begonnen met mijn project. Heel kalm herlees ik en verbeter, haal er alles uit wat me irriteert. De veranderde situatie maakt dat ik die verandering ook in mijn project verwerk...

    Ook de gedichten op site hielpen me wat van de pijnlijke gehaktmolen in mezelf te doen ophouden. Ik weet dat het nog lang kan duren eer dit trauma uit mijn systeem verdwenen is als het dat al doet. Ik hoop dat het tenminste draaglijker wordt.
    Ik zal alvast minder alleen staan dan tijdens de afgelopen tien maanden. ... meerdere mensen die me blijkbaar beter kennen dan mijn psychiater (na nochtans bijna negen jaar therapie ) steunen me ...

    Vandaag hoop ik ook in staat te zijn om de hele rommel die zich opstapelde sinds die dinsdag nu elf dagen geleden, weg te werken, een plek op de tafel te verkrijgen want mijn jongste bracht de boeken mee die ik grondig zal bestuderen en hier ga bespreken zodat borderline persoonlijkheidsstoornis misschien nog méér uit de taboe-sfeer kan gehaald worden. Ik wil ook behandelingen onder de loep nemen... al was het als zalf op de wonde die ik ervaren heb na deze onheuse, onprofessionele, ontherapeutisch dus 'slechte' behandeling. Vooral het laatste jaar met als absoluut hoogtepunt de 'afhandeling'.

    08-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:herstel van de onvergefelijke flaters van de vorige psychiater
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.456. verdringen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen














    Ik mag het niet toelaten in mijn denken
    omdat het voelen
    dan
    ondraaglijk wordt

    Ik moet het wegduwen
    om de snerpende pijn van binnen te
    luwen

    Opnieuw iets wat ik moet verdringen
    en onderdrukken
    al voel ik me daarin
    dit keer
    mislukken

    Een schreeuw die niet meer zwijgt
    omdat mijn psychiater
    me als een scalp
    aan zijn palmares rijgt.

    ©Lore2011

    08-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:in dichtvorm
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.455. Het moest op 42 graden
    Klik op de afbeelding om de link te volgen De hele ochtend rillen. Een niet weg te krijgen koude. 21,5 graden toch bleef de koude in me aanhouden.
    Een douche. De normale warmte van het water voelde te koud, ik voelde geen warmte... de warmteregelaar is tot 42 graden geklommen.

    Tijdens het uitje kreeg ik het warm, behaaglijk warm zelfs... wellicht door de warmte van vriendschap en begrip, het kunnen vertellen.

    Eenmaal thuis kreeg ik het opnieuw koud terwijl mijn jongste van de hitte zat te puffen in een topje trok ik een trui over een warm flanellen hemd... en heb ik mezelf bedolven met de wollen gehaakte sprei tot ik kon gaan slapen, ook daar bedolven onder lagen dekens.


    08-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:de napalm na de flater van de vorige psychiater
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.354. gedicht als hulpmiddel als de vele woorden dansen in mijn hoofd
    Klik op de afbeelding om de link te volgen



















    Na de opluchtiing gisteren voelde ik me opnieuw onverwacht archieslecht. Wat ik ook deed of niet deed, ik kreeg het gevoel niet weg. De nu uitgezonderd die ene week bijna twee maanden geen therapie zullen er vast geen goed aan doen... en dit was ook niet de bedoeling... Ook voor deze bijkomende belasting is mijn psychiater de hoofdverantwoordelijke.
    Het hoort niet dat je een cliënte zo behandeld en haar met een mes op de keel dwingt om plots zonder therapie te vallen. Het maakte geen verschil dat er halfslachtig vermeld werd dat ik 'zijn' collega kon consulteren... omwille van het praktische maar vooral om de vieze geur die hij rond dit alles gespoten had... ging ook dat niet meer...
    In een hele andere context zou dit net dé oplossing geweest zijn. Als hij met respect naar mij toe zou gehandeld hebben... als hij al die vragen in de loop van het jaar ernstig had genomen en vooral die van die laatste week. Hij verkoos voor deze sluipmoordenaar-wijze... in plaats van een open gesprek en ingaan op mijn vraag... met dit aanbod wat hij me nu door de strot ramde als 'voorwaarde'. Wat een laffe moordenaar.

    Ik werd vanmorgen wakker en ook al wilde ik het liefst voor de rest van mijn leven in mijn bed blijven liggen, het donsdeken over mijn hoofd trekken in een poging het leven en de pijn buiten te sluiten... ik kon het niet omdat ik precies uit mijn bed moet en het opschrijven zodat het van binnen weer draaglijker wordt.
    Dit keer kon ik het niet in een tekst... maar in het gedicht (vorig blogje) kon ik heel goed precies raken wat ik voelde en bedoelde.
    En nu na dat gedicht kan ik ook weer beter uit mijn woorden komen.

    Ik voel me vandaag down... en na de ergste, hevigste pijn van afgelopen elf dagen, dat wat je wezen in flarden scheurde... komt er nu iets wat lijkt op een loodzware rotsblok die je helemaal naar beneden drukt in het donkerste van het donkere.
    ... het dringt opnieuw door maar dan op een andere manier...
    ...de wrede handeling... uit domheid... uit lafheid... uit...????
    eender uit wat... het was alles behalve therapeutisch of professioneel, het was een bekwame, verantwoordelijke psychiater onwaardig.. het was een PSYCHISCHE MOORD

    08-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:de napalm na de flater van de vorige psychiater
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.352. pijn
    Klik op de afbeelding om de link te volgen















    Een dode die je nauw aan het hart ligt
    kan je niet terughalen
    hoe graag je ook zou willen
    je kan haar of hem niet meer aan je hart drukken
    of samen dorst of honger stillen
    Een dode kan je niet terughalen
    je lieve kleine zusje, je kameraad van een pa,
    of die strenge maar rechtvaardige oma

    maar het verdriet om hen wordt stilaan mild
    omdat ze jou altijd goed behandelden
    eerlijk, tenminste rechtvaardig, je wel gezind
    je zusje droeg jij op je handen
    die herinneringen hoef je dus niet uit je wezen te scheuren
    of te verbranden

    Hoe anders is het met de pijn
    om op zulke nare manier
    verworpen te zijn
    zo lang voelde je je niet meer echt geholpen
    door het eindeloos gepraat,
    je hebt het meerdere keren laten horen
    maar in de plaats van er aandacht aan te besteden
    heeft hij, jouw psychiater
    het gebruikt om je te 'lozen', je met zijn mail
    dieper dan in de hel te boren
    als een dief in de nacht
    heeft hij je met zijn bericht
    ...afgeslacht

    na negen jaar hoorde hij te weten
    dat dit je uit elkaar zou rijten
    hij koos voor laf een digitale brief
    als antwoord op je vraag of er nog ruimte was in één van de weken
    je zou er proberen over te spreken
    maar hij verkoos je tot in het kleinste fragment te breken

    je mocht niet eens weten waarom,
    natuurlijk ging je toen in doodsnood huilen
    en vechtend voor 't leven dat je met de dood wilde verruilen
    want wat hij deed was echt een ontzettend wrede straf
    hij delfde de put voor je graf
    een extra duw je viel en viel
    hij gooide de aarde in je smekende, vragende mond
    verstilde de schreeuw met je huilend 'waarom'
    en stampte de aarde aan met zijn hiel.

    ©Lore2011

    08-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:de pijn in dichtvorm
    07-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.451. moe maar OK-moe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen









    Moe, van alle indrukken... maar lichter... iedere keer dat ik mijn verhaal kan vertellen, wordt de open enorme wonde door de onheuse behandeling iets geheeld. Vooral omdat ik ook erg veel begrip ervaar van alle kanten...
    Weinig mensen hebben er begrip voor op welke manier de man die negen jaar mijn psychiater was me behandelde, welke immense slag hij me toebracht. Zelfs mijn huisarts sprak zijn ontzetting uit dat die man dit ook nog per mail dacht af te handelen. Wat een verdomde lafbek eigenlijk.
    De mensen waartegen ik mijn verhaal kon vertellen, ik voelde me gehoord, ernstig genomen en geloofd... een goed tegenwicht voor dat wat erger was dan de drie laatste trauma samen. Ik geloof niet dat hij die zo lichtzinnig handelde dit beseft. Moet ik daaruit opmaken dat hij nog meer dan alleen het laatste jaar niet luisterde? Of wat was er aan de hand?  

    Voor andere mensen is zulke handeling die eerder lijkt op 'afgestraft' worden en 'afgewezen' al afschuwelijk... voor mij was het moordend.

    Slechts aan enkele mensen heb ik verteld hoe ik er de afgelopen tien dagen aan toe ben geweest en hoe ik die doorkwam... nadat hij me dumpte.

    Dit wil ik nooit meer meemaken... en ik geloof niet dat ik ooit nog iemand zoveel vertrouwen zal geven als hulpverlener dan degene die mijn benen dinsdag 27 september onderuit sloeg op een laffe wijze, per mail... 

    Ik was niet té wantrouwig... maar alweer té goedgelovig... dacht dat ik tenminste door de man die negen jaar mijn psychiater was en die ik verdomme na traumatische gebeurtenissen in mijn leven wel mijn vertrouwen opnieuw schonk (al duurde dat dan zowat drie jaar) fair behandeld zou worden. Ik heb me heel erg vergist... bijna noodlottig...
    Dat het niet noodlottig werd... het was geen kracht meer... maar een bovenmenselijke inspanning. Ik wil er niet meer aan denken... maar dàt vergeef ik hem NOOIT NEVER NADA... Dàt mag hij in zijn oren knopen of in zijn ogen als hij dit ooit komt te lezen.

    Die man bestaat niet meer voor mij... geheel en al niet meer.
    Ik heb me vechtend uit de dood geworsteld... en zelfs toen liet hij me niet met rust zoals ik met aandrang had gevraagd... Ik vroeg me dan ook af of hij mijn verzoek om me met rust te laten niet net zo moest respecteren als ik het zijne? (terwijl hij er verdomme de oorzaak van was dat ik helemaal onderuit ben gegaan...!) Hij hoefde blijkbaar mijn wens niet te respecteren. Vond hij een cliënte daarin ook minder waard? Hij gebruikte zijn macht om me nog meer kwaad te berokkenen. Was die ene mail dan nog niet genoeg?

    Hopelijk zal de wonde die hij maakte en nadien door die mail van hem nog eens met brandend zuur overgoot niet meer die schreeuwende pijn geven en met iedere dag meer helen... maar vergeten zal ik het nooit.

    Ik voel wel hoe moe ik dit leven ben, nogmaals zo'n crash veroorzaakt door een on-professionele en on-therapeutische handeling van mijn behandelend psychiater...  Murwer dan ooit... toch zal ik onrecht blijven aanklagen... zolang ik leef. Mischien besloot ik net dààrom te blijven leven toen het héél kritiek werd en ik 's nachts wilde opstaan om in de rivier te springen zodat niemand het zou ontdekken.

    Er zullen altijd mensen bestaan die degene die kwetsbaar zijn en daardoor gemakkelijker de mond gesnoerd kunnen worden, blijven dominiren, demoniseren, (seksueel) en via macht zullen misbruiken en hun eigen falen zullen afschuiven naar die zich niet of minder kunnen verweren tegen 'machtigen' (zoals psychiaters en aanverwanten die hun beroep en de ethiek erin aan hun laars lappen) ook en vaak ten koste van hun patiënten, cliënten.... dat is ook een taboe dat moet doorbroken worden. DRINGEND als ze levens willen sparen en redden.

    Wel ik blijf me verzetten tot ik het bijltje erbij neerleg. Ik kreeg mijn woorden niet voor niets, deze eigenschap of gave of talent wat mensen het noemen, ... en dus zal ik ook de spreekbuis blijven voor die het niet kunnen schrijven.
    Het was een strijd. Het was hij of ik... en omdat ik in de minderheid ben... vocht ik verder... met mijn woorden als zwaarden... om de lafheid in mootjes te hakken... dat 'psychisch zieken' 'sowieso' in het ongelijk zijn? Dàt had je gedroomd... dan heb je je ook hierin in mij vergist.

    Ik vecht om het geloof in mezelf te herwinnen dat je in een degelijke therapie niet deze klappen behoorde te krijgen die ik kreeg... Wat dacht hij dat ik een cirkushondje was dat hij naar believen kon sturen en als hij het niet meer gedresseerd kreeg, dumpen de handel? (nadat hij geprobeerd heeft het met een hele handel pillen te drogeren???)

    Ik was altijd van mening dat psychiaters, psychologen en zo voort er waren om mensen te begeleiden in hun herstelproces... maar toch niet om ze nog méér trauma's te bezorgen? Wel sommige hebben zich blijkbaar  in deze laatste branche gespecialiseerd... jammer genoeg.
    Sommige deden het jaren goed... maar één keer een vlek op hun blazoen en ze kunnen je psychologisch tot pulp herleiden. 
    Ook dat komt niet aan het licht... want net omdat je psychisch ziek bent, kunnen ze dat feit misbruiken... en je afschilderen als degene die een 'crisis' kreeg. Zomaar?????

    Ik geloof niet dat ik hem hetzelfde zou mogen lappen... ik zou weer net als in december 2010 geen wind maar een orkaan over me gekregen hebben, een tornado die me psychisch met de grond gelijk maakte... zodat er ook geen getuigen meer waren en bewijzen nog minder. Maar ik schreef toen al... en ben dat blijven doen... zo kan ik de hele ziekelijke toestand van bladzijde tot bladzijde volgen... Hij maakte toen een overduidelijke fout... en wat voor één... hij beschaamde het vertrouwen en de anonimiteit in een therapie door aan mijn dochter bij hem ook in therapie te vertellen wat ik in mijn sessie aan hem 'toevertrouwde'!!!!

    07-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:herstel van de onvergefelijke flaters van de vorige psychiater
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.450. moe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Moet ophouden met mijn project, denk dat de emotionele crash zich laat voelen op gebied van energie. Ik ga rusten om te voorkomen dat ik straks bij het uitje begeef. De hele voormiddag kreeg ik het rillen niet weg. De verwarming staat moordend hoog... ik ga straks een warme douche nemen dat kalmeert en verwarmt. En druppels om de weerstand te verhogen. En kijken of er nog iets ongerimpelds in mijn kledingkast hangt

    Ik heb ook als bezetene mijn huid verwond op diverse plekken... van onrust, van dat wat ik probeer door te slikken maar wat krabt en bijt alsof ik hout en de gedachten en gevoelens uitgehongerde houtwormen zijn.

    Tot straks... Ik ben gewoon aan het einde van mijn krachten gekomen... fysiek en psychisch uitgehold.

    07-10-2011, 00:00 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:herstel van de onvergefelijke flaters van de vorige psychiater
    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!