Eindelijk kan ik eens wat schrijven. Aan een pc geraken is hier niet simpel. Veel tijd is er niet. Mijn reis is niet verlopen zoals het moest. Na enkele dagen in Frankrijk in de koude te hebben gelopen heb ik een bokkage opgelopen in de rug. Het was afgelopen voor het begonnen was. Ik heb veel pijn gehad en heb me met pijnstillers moeten redden om mijn zware rugzak te kunnen opnemen. Het enige wat erop zat was een trein te nemen naar het zuiden. daarvoor meost ik terug naar Parijs, vandaar naar Bayonne met een nachttrein. Daar op de "rugzakkentrein" naar St Jean pied de Port. Dit is een klein dorpje voor de Pyreneeen. Mijn eerste dag was op 24 april en die kon tellen hoor. het was ongelooflijk zwaar met die bagage op mijn rug.Het werden 27km in de bergen op paadjes waar je nog geen ezel zou opsturen.Over deze tocht heb ik tien uren moeten zwoegen om in Roncevalles aan te komen.Ik was zeker de laatste niet want er kwamen er nog veel na mij. Doodmoe en stikkapot was ik! Ondertussen gaat het al heel wat beter, de voeten zijn nog niet blarenvrij.Erg is het niet want alles doet zo'n pijn in het begin dat het erbij hoord zeker. Nu ben ik ondertussen in een prachtig dorpje VIANA vlak voor LOGRONO. Ik heb er al 155km opzitten en nog 609km te doen. Het is hier al veel mooi weer geweest,met veel zon. De streek is gewoon prachtig en er is veel moois te zien van oude kerkjes en Romeinse bruggetjes enz. De sfeer onder de peregrinos is heel speciaal. Ieder komt hier met zijn eigen boodschap en bezieling: Morgen gaat het naar Logrono en nadien naar Navarrete, een tweeentwintig kms. De foto die ik stuurde is uit de Pyreneeen en daar lopen de paarden in het wild op de heuvels. Ik had het geluk om deze foto te nemen terwijl een paard de heuven afkwam op het pad en zich ook laafde aan dezelfde bron. Later op de reis zal ik mijn best doen om nog eens te schrijven maar deze comp. is op zijn Spaans en dus heel traag. Tot later..
