Birds Oh, I love the birds, zei een vrouwtje mij op de camping. Ik was die morgen, zoals meestal, in alle vroegte vertrokken en stond nu op de kampeerplaats in Tailem Bend, Australie. Ik had mijn éénpersoonstentje opgesteld, mijn fiets netjes vastgebonden en wandelde eens rond. Daar zag ik dat zwaarlijvig mens de vogels wat broodkruimels voederen. Die morgen had ik geprofiteerd van een zeldzaam mooi zonnetje. Tot ik opeens een geweldige slag op mijn hoofd voelde; gelukkig droeg ik de in Australie verplichte fietshelm, maar wat kon het geweest zijn? Een afgevallen tak? Onmogelijk. een steen(tje)? Tot ik voor mij een van die mooie vogels zag afkomen. Met veel armgezwaai en geroep kon ik vermijden dat het beest mij raakte; maar hij keerde natuurlijk om en ondertussen was ik gestopt en afgestapt. Met mijn fietspomp zwaaiend kon ik de vogel verjagen. Zijn aanvallen deden mij echt denken aan de jachtvliegtuigen in duikvlucht uit films over W.O.II. Later werd ik nog wel enkele keren aangevallen, maar niet in zulke mate. Toen ik enkele dagen daarna het voorval vertelde aan vrienden waar ik logeerde werd er ijverig op de computer gezocht. Zo kwam ik te weten dat het wel meer gebeurt dat eksters in hun paartijd het gemund hebben op blinkende of schitterende voorwerpen. (mijn helm). Ik hou natuurlijk ook van vogels, altijd. Die dag echter iets minder...
