|
In Turkije werden in een protestantse uitgeverij drie medewerkers op een beestachtige manier afgeslacht door extremisten. De mensen werden gemarteld door de tweeëntwintigjarige bendeleider vooraleer ze de keel werd overgesneden.
Dergelijk barbarisme dat het gevolg is van godsdienstwaanzin, kan niet afgedaan worden als een spijtige vergissing. In de zogenaamde seculiere natie die Turkije pretendeert te zijn, bestaat in de dagdagelijkse werkelijkheid geen godsdienstvrijheid. Christenen worden vervolgd, hen wordt het leven onmogelijk gemaakt.
Hetzelfde geldt voor de Koerden : dit volk met zijn tragische geschiedenis van vervolging en genocide (net zoals de Armeniërs) bezit geen enkel recht op eigen bestaan in het autoritaire Turkije.
In de Cypriotische kwestie, blijft Turkije halsstarrig vasthouden aan de militaire bezetting van het Noordelijke eilandgedeelte, dat er verlaten en verkommerd bijligt enkel gesteund door de Turkse dictatuur.
Elke toezegging of vage belofte die Turkije aflegt tegenover de EU ( vb. over het gedeeltelijk openstellen van zijn havens voor Griekse schepen) wordt achteraf ontkend en zeker nooit in de praktijk waargemaakt.
Turkije is nochtans het meest geavanceerde moslimland ter wereld, waar godsdienst en staat gescheiden zijn.
Hoe dom moet iemand zijn om geloof te hechten aan de verrijking van onze Westerse democratie door geloof te hechten aan een Europese islam ?
|
