de kraan   de kraan in het bad die heeft altijd wat dan spuit ze koud dan weer warm soms gaat het helemáál fout want voor je het weet geeft ze plots,  heet !   om je te ergeren, heus want vandaag druipt alweer haar neus   wat een plaag nu is ’t gedaan met die last ik draai ze toe,  en voor altijd, vast !

er zat een wratje schaamteloos op haar wang  en al klinkt het voor jou wat wrang  voor hem bleef ze toch zijn 'schatje'

die zomeravond op mijn rug in het gras las ik in het sterrenboek hoe petieterig klein ik toch was

in het korenveld  sliep een luie reus zijn bed is weer niet opgemaakt

het hoeven dus geen ufo's te zijn 
er bestaan ook nog wonderlijke autochtonen

ik zwem niet in de grote zee ga niet met de stroming mee neen, ik ploeterplons maar wat in een heel klein bad daar ben ik best mee tevree

er piept een teentje door mijn kous het wil ook wat van de wereld zien

                                    moet dat gaatje nu echt gestopt ?

 

zoen zoen zoen smak smak smak mm mm mm bees bees bees kiss kiss kiss  ‘t is ‘tis ‘tis   familiefeest                       met tante louise                                                                                                   x  x x

      één kus bindt, maar drie nog meer

over de horizon ligt een land waar de dromen samen komen onbereikbaar altijd net over onze horizon

de zomer wordt melancholisch dimt het licht nu de herfst eraan komt

sientje  wou een kientsje*                              meintje wou een kleintje fientje  wou véél liever,              gewoon een vriendje                                                                             (*kindje)

Rakelings     Haar ogen zagen Hij zag het niet Haar mond vroeg Hij vroeg haar niet

in  de  vlekjes  licht midden   het  lommer warrelen vlindertjes spinnend  om  elkaar

het ballonnetje huppelde vrolijk op en neer tot het touwtje loste toen kwam het nooit meer weer

plenzen, plonzen, water zat moeder wees nou niet kwaad voor wat schuim en dat beetje nat    je weet toch hoe dat gaat met een adolescent in bad

de avond dekt de dag toe nog even een zonneknuffel dan mag het licht uit

 

toen 'Frans', 'óns Franske'  werd wist de drommel pas dat hij niet meer van de jongste was

                   

op een morgen   stond er heus   een heel lang haar   op zijn neus

haar ogen weggestopt achter haar zonnebril de wereld gaat kleurloos

ook de mijne nu ik haar blikken mis.

er ligt een haartje op mijn schouder je bent nog een beetje hier