0                        0                                                                 31 december    het laatste kalenderblad een vol jaar aan de muur. ‘t is nu welletjes geweest!

       het wordt tijd voor nieuwe wensen 

 

ze komen . ze gaan

de vogeltjes .

een na een

op de voederplank.
________________________________
                 

‘ma’ zei hij gemeend ‘ik lijk op een eend ‘ hij liep te kwaken vloog met een laken    en al had hij het goed geleerd   ook zijn schoenen zaten verkeerd

hoog uit het noorden                     twee en vijftig vriesganzen                     eindelijk winter

de stilte is op de vlucht weg voor het lawaai nog soms vind ik haar onder het deken van de nacht      en troost en koester haar

ik ben graag alleen met de nacht

 

de pakjes groot en klein onder de boom geschikt elk heeft een geheim heel mooi gestrikt

 

 

kijk, daar een sterretje !                       zou het ons de vrede willen brengen ?

  ik wens jou en al je geliefden 
  een  hartverwarmende kerst 

zoetvoois komen hemelse klanken me toegedreven ik sluit mijn ogen     en  begin zowaar met  die engelen  mee  te  zweven

donkerte dooft de dag. het raam spiegelt een man. ik sluit het gordijn.

ik hou niet van deze donkere dagen
                         
                            ik tracht naar het warme licht

dolle mina zij is geen doetje heeft echt geen oren maar kan wel bekoren ja man, wat moet je ?

de jaren blussen wel

    

mensen komen en gaan   als sneeuwvlokken dwarrelen ze voorbij af en toe, zo heel spontaan kleeft er eentje aan mij

een steentje in mijn schoen dwingt me aan de kant wacht jij nou even                   we zijn hier bij z'n halte aanbeland

op onze wandeling naar steendorp 

 

diep in zijn zak een prulletje een thuiselijk onbenulletje maar als hij het zag voelde hij zich op zijn gemak

 

 

neonlicht flitsend aan - uit luid geluid aan - uit aan - uit flitsend neonlicht luid   geluid de jeugd vliegt uit

                       hey opa !

ik zwijg maar even

mag ik bij jou mijn voetjes warmen ?

         ik heb maar ja gezegd

de zwerver     ik tast wat in het rond weet niet wat er komt ik probeer wat hier ik probeer wat daar                                                            wist ik m’n thuis nog maar

je kent hem vast wel zeker   de man met het slappe handje zijn affectie is nóg weker dus zet je vuur maar                         op het laagste standje

goudgele ballonnetjes pronken in de boom. zijn eerste naald valt.

bomen, huizen in broos grafiet de mist gomt mijn wereld die je nu nog amper ziet

 

 

hij keek niet op naar het groot al moest hij zich nog zo bukken         het was het klein waarvan hij genoot

          dat gaf hem zijn vrijheid

opa     ruig was de hand    die mij in de armen nam      mild was de hand    die me soms een lesje gaf        fier was de hand    die mij een duwtje gaf      wijs was de hand    die ik in mijn handen nam

ze piekerde al maanden lang doch vond toch geen liefde     tussen de rozen op haar behang

wellicht moet ze toch eens de wereld in

de advertentie    ik ben mijn hart verloren ergens langs de weg de weg naar Brecht   of was 't Stavoren als je het vindt en het kan je bekoren dan kan je steeds bij mij terecht.                                                                              Don Juan

 

een spietje boterham laveert met moeders zoete-woordenwind het mondje in

 

de verleidster     klein is haar flesje   met de glazen dop   slecht een drupje        en hij kijkt   haar kant weer op .

 

 

 

het buikje   daar liep ze    het buikje bloot    jong en onomwonden    toch werd ze kersrood    toen een jongen opgewonden    naar haar floot

de niemand   er loopt een man door de straat niemand die met hem praat want niemand kent die niemand met dat vreemd gelaat en 'wie weet waarheen die wel gaat !'

 

je bent de zachte gloed waaraan ik me warm, voor ik de nacht in ga.

knus onder het deken luisterden we naar de wind en de stappen van de sint

nu 50 jaar geleden

de veter      in mijn schoen zit een veter    maar trek ik er op uit    dan haalt die betweter    er telkens de knoop weer uit

een lege doos 

vandaag geen keitje beste lezer(es)

ik hoop dat ik er nog vind

 

en ik dúw al hard op mijn pedalen   in 't gevecht met de wind,  die wind   nu gaat die ploert nog meer uithalen   en ik dúw al hard op mijn pedalen   mijn bus, moet ik immers halen   doch de wind  blijft me slecht gezind   en ik dúw al hard op mijn pedalen   in't gevecht met de wind , die wind          wind      wind

                      vele malen te herhalen want de wind die bleef maar blazen 

   dit is waar gebeurd. maar wel een hele tijd geleden , 
   (vandaar dit wat oudbollig rondeel)