hij keek niet op naar het groot al moest hij zich nog zo bukken         het was het klein waarvan hij genoot

          dat gaf hem zijn vrijheid

opa     ruig was de hand    die mij in de armen nam      mild was de hand    die me soms een lesje gaf        fier was de hand    die mij een duwtje gaf      wijs was de hand    die ik in mijn handen nam

ze piekerde al maanden lang doch vond toch geen liefde     tussen de rozen op haar behang

wellicht moet ze toch eens de wereld in

de advertentie    ik ben mijn hart verloren ergens langs de weg de weg naar Brecht   of was 't Stavoren als je het vindt en het kan je bekoren dan kan je steeds bij mij terecht.                                                                              Don Juan

 

een spietje boterham laveert met moeders zoete-woordenwind het mondje in

 

de verleidster     klein is haar flesje   met de glazen dop   slecht een drupje        en hij kijkt   haar kant weer op .

 

 

 

het buikje   daar liep ze    het buikje bloot    jong en onomwonden    toch werd ze kersrood    toen een jongen opgewonden    naar haar floot

de niemand   er loopt een man door de straat niemand die met hem praat want niemand kent die niemand met dat vreemd gelaat en 'wie weet waarheen die wel gaat !'

 

je bent de zachte gloed waaraan ik me warm, voor ik de nacht in ga.

knus onder het deken luisterden we naar de wind en de stappen van de sint

nu 50 jaar geleden

de veter      in mijn schoen zit een veter    maar trek ik er op uit    dan haalt die betweter    er telkens de knoop weer uit

een lege doos 

vandaag geen keitje beste lezer(es)

ik hoop dat ik er nog vind

 

en ik dúw al hard op mijn pedalen   in 't gevecht met de wind,  die wind   nu gaat die ploert nog meer uithalen   en ik dúw al hard op mijn pedalen   mijn bus, moet ik immers halen   doch de wind  blijft me slecht gezind   en ik dúw al hard op mijn pedalen   in't gevecht met de wind , die wind          wind      wind

                      vele malen te herhalen want de wind die bleef maar blazen 

   dit is waar gebeurd. maar wel een hele tijd geleden , 
   (vandaar dit wat oudbollig rondeel) 

 

in de perenlaar hangt een slap ballonnetje ‘t verloor zijn adem   op de lange reis 't kan zo niet verder meer we sturen het dan maar met de posterijen   naar zijn baasje weer

dikke sneeuwvlokken  in een maagdelijk witte vlucht  die zó triest eindigt   in de goot

Krullen   de krul in zijn snor charmeerde kruls de krul op haar wang toen passeerde nog wel     die jonge krullebol

   
een griekse knul nog wel !
Kreta

mijn paraplu werpt enthousiast de armen in de wind zelfs de regen lijkt blij verrast   nu hij gieten mag                                  )))))))

°                       ° pas getrouwd   achter op de achterzit de armen om hem heen zijn mooie bruid daar gaan ze voor hun rit ons dagelijks leven uit   OO

 

wat een leven   wat een strop   help nou even   ‘t papier is op            toiletkunst

snel doorspoelen a.u.b.

achter het groene boekje in de boekenkast zat vaders lekkerste koekje maar een snoepmuis vond dat verborgen hoekje en heeft hem toch weer verrast

 

pa heeft de muis nooit kunnen vangen

'ikke nie, 't was mijn broer.'   'da's nie waar jong . jij zeker '    ' ...'   ' ...´