Het afscheid begon al jaren geleden
oma werd een diafane schim
inde schaduw van opa's lijden
Ze gaf hem al wat ze geven kon
haar hand haar hart haar ziel
Hij nam dankbaar bezit
van al haar gaven die ze verdeelde
Als een tevreden man sliep hij in.
Zij bleef achter nog heel veel jaren
wakend op de hoekstenen
van al haar verdriet.
Oma verdween op een nacht
in de barre kou tussen de bomen
Zoals een besneeuwde engel
vloog ze weg ver weg
naar onbekende gebieden.
Ingrid Lenaerts
|