Vandaag gaan we op de jaarlijkse wandeling van Okra wandelen, vertrek in Bommershoven. De heerbaan van Tongeren via Tienen naar Kassel liep door Bommershoven. Delen ervan bestaan vandaag nog, de Loonderweg, Moernstraat en Oude kassei. We vertrekken in het cultureel Centrum wat vroeger de stroopfabriek van Bommershoven was. We wandelen nu richting steenweg en steken deze over richting Haren. Op het kerkhof staat nog altijd het dodenhuisje en de grafkapel van de adel. We wandelen verder door de velden en komen langs bloeiende hoogstambomen. Langs een mooi stukje natuur, in de verte achter een hoogstamboomgaard ligt het kasteeltje van Jesseren. Verder langs bloeiende bomen, komen we in Jesseren. Bij de ruilverkaveling werden er archeologische onderzoek uitgevoerd: er werden verschillende Romeinse overblijfselen gevonden. Om deze archeologische vondsten in het landschap te duiden, is een kunstzinnige oriëntatie- en informatietafel geplaatst met gegevens over het Romeinse en Middeleeuwse verleden in de omgeving. We wandelen verder en in één van de betonwegen in de ruilverkaveling ging een woordenkunstenaar aan de slag. Met de volgende woorden.
Weg is de weg naar toen nog steeds weg van dit loonse landschap tussen kluit en fruit getekend met een nieuwe draagkracht voor altijd weg van u.
We wandelen verder en hier komen we langs veel bloeiende laagstamplantage. De appelbomen staan nu in bloei met hun witte rosse bloemen. Verder langs hoogstambomen. We wandelen nu Bommershoven binnen. We wandelen langs het Kasteel van Bommershoven gebouwd in 1761 in rococostijl, ligt naast de kerk. Het werd gebouwd op de plaats van een vroegere pachthoeve en brouwerij. Het kasteel met bijhorend park werd in 2004 beschermt als monument. Wat verder ligt de neoclassicistische Sint-Alfonskerk uit 1841-1844. We wandelen verder langs het oorlogsmonument en de boswachterswoning deze werd gebouwd in het eerste kwart van de 20ste eeuw in opdracht van de familie Naveau de Marteau de eigenaars van het kasteel. Op het domein staat ook nog een prachtige kapel van de familie Naveau de Marteau. Nog een paar meters en we staan terug in ons startplaats.
29E PAASWANDELING./ BERG EN BOSWANDELAARS. VOEREN. / S’GRAVENVOEREN. 18/04/2022
Maandag 18 april 2022.
29E PAASWANDELING.
BERG EN BOSWANDELAARS. VOEREN.
S’GRAVENVOEREN.
Paasmaandag wandeling in Voeren. We wandelen het dorp uit en genieten van de prachtige omgeving. De fruitbomen staan nu in volle bloei en vooral de hoogstam is bijzonder mooi. We wandelen langs de veldwegen met weilanden en boomgaarden, en in de hoge bermen wonen de dassen, grote gaten graven ze in de helling. Overdag ga je ze zelden tegen komen maar bij valavond komen ze in actie. Verder met onze toer en komen aan het eerste kapel. Een witte kapel met een boom erachter. Prachtig in het landschap. In de verte bloesems van fruitbomen en op de helling bos. We komen op de plek waar 3 kruizen staan, twee stenen kruizen en een ijzerenkruis. De tekst kunnen we niet meer lezen maar de omgeving word nog altijd mooi onderhouden. We wandelen verder nu een heel eind langs akkers ook zo mooi en in de verte het bos. We komen in Warsage op de plek Place des Heydteux. Hier stond een enorme boom maar deze heeft het bezweken door storm en bliksem nu hebben de inwoners er een rustplek van gemaakt en een bord met het verhaal van deze plek. We wandelen door de vallei met steile hellingen die bebost zijn. In de verte zien we de brug van Sint-Maartens-Voeren. We wandelen verder tot we aan de brug komen en het dorpje in wandelen. We komen aan de Sint Martinuskerk reeds in de 13de was er een kapittelkerk. Het dorp bezit verschillende vakwerkhoevens. We komen zo aan onze rustpost; aan het Veldmanshuis. In dit huis woonden de leden van het kapittel van de Sint Martinuskerk totdat het kapittel einde 18de eeuw door de Fransen werd opgeheven. Het huidige gebouw stamt van omstreeks 1800 maar de kern is uit de 17de eeuw. Vandaag is het een cultureel centrum. Na de rust gaan we verder met de wandeling. En komen zo aan het natuurreservaat Altenbroek. Op de grens van België en Nederland. We komen zo op de Schophemerheide. Het is een hellingbos, de rechteroever van de Voer. We wandelen door dit prachtige stukje natuur. Wat verder komen we terug in s’ Gravenvoeren langs de molen Janssen op de Voer. Gebouw in 1775. In 2010 wordt de molen gebruikt als gemotoriseerde meelmolen. Een prachtige gebouw met nog een ijzeren molenwiel. Nog even en we zijn terug op ons vertrek. Altijd een mooie wandeling in Voeren ook vandaag.
48ste MARCHE DES GAIS LURONS. / LES GAIS LURONS-MELEN / MELEN. 17/04/2022
Zondag 17 april 2022
48ste MARCHE DES GAIS LURONS.
LES GAIS LURONS-MELEN
MELEN.
Vandaag een wandeling in Melen, we kiezen voor 14km. Dat we vandaag weer eens wandelen in het Land van Herve maakt het voor ons weer spannend dit is de mooiste streek van de provincie Luik. De Ruisseau de Melen ontspringt in Melen en gaat over in de Bollandbeek. Het is een vrij landelijk, met veel landbouw en veehouderij. Het dorp heeft een tragische geschiedenis op 08 augustus 1914 vielen tijdens de Duitse invasie door het 56e en 165e regiment van het Duitse Keizerrijk 108 burgerslachtoffers en werden 60 huizen vernietigd. Vreselijke herinneringen. We wandelen het dorp uit en wandelen door de prachtige omgeving. Wat verder zie we de kerktoren van de Sint Jobkerk. Het is een prachtige kerk gebouwd in 1760-1761 in Classicistische stijl. We blijven wandelen door de velden en weilanden met hier en daar een oude boerderij. Wat hier ook nog veel voorkomt zijn hoogstamboomgaarden vooral perenbomen. Wat een plaatje perenbomen met koeien onder. Zo eigen aan de streek. We hebben al een ruime tijd het wandelpad “La boucle des 3 barrieres”. Wat verder komen we aan een prachtige watermolen en wandelen Blegny binnen. Hier hebben we onze rustpost, weer verder door het prachtig landschap, golvend. Zo komen we aan de brouwerij BOCA. De Brasserie Artisanale de la Fabrique heeft haar intrek genomen in de oude boerderij uit de 19de eeuw. Is gelegen langs de beek Bolland in het hart van het coulisselandschap van “pays de Herve” verder met onze tocht langs prachtige oude huizen en boerderijen. Zo komen we in Heuseux met zijn kasteel en kasteelhoeve. Het kasteel werd voor het eerst vermeld in 1743 en werd later in 1766 in LodewijkXV-stijl. Vandaag is het een school met een park en boerderij. Twee parallelle bakstenen gebouwen zijn verbonden door een poortgebouw van 1726. Er werd een ronde toren bij gebouwd uit de 16ste eeuw achteraan bevind zich nog een ronde toren zonder spits. Wat verder komen we terug aan ons vertrek, wat een heerlijke wandeling in Melen en het Land van Herve.
Als we Stavelot binnen rijden aan de start komen we aan het pleintje met beeld van de “Blanc Moussis” wat betekent “in het wit gekleed”. De oorsprong van de Blanc Moussis zou een edict zijn van prinsabt van de Abdij van Stavelot, die in 1499 zijn monniken het verbod oplegde om deel te nemen aan carnaval. De inwoners van Stavelot, die toen al spotters waren, maakten dit verbod belachelijk door vanaf 1502 deel te nemen aan de feestelijkheden van het carnaval, gekleed met een witte monnikskap. De wandeling vertrekt in het college Saint Remacle. We verlaten het college langs de kapel en we verlaten de stad nog langs het monument van de ontmijners. Dan wandelen we de natuur in. Prachtig plekken met nu weer een stevige klim en een afdaling. Maar zo mooi om te wandelen. We komen langs een prachtige vakwerkhoeve midden in het bos. Diepe ingesneden bedingen waar een stroompje door vloeit. Een brugje over en dan weer klimmen. We komen op een hoogte van 500 meter “Les Grandes Fagnes” wat een prachtige zichten over de hoge vennen. We wandelen door deze wel prachtige streek en komen op onze rustpost. Ski Mont des Brumes is onze rustpost hier een mooie skihut. Na de rust klimmen we uit het dal met boven met prachtige zichten. We komen in het volgende dorpje met verschillende huizen met vakwerk. Heel typische voor de streek lokale steen met vakwerk. We komen op een plek “Exbomont - alt. 390 meter” we verlaten het dorpje en weer door de mooie natuur. Wat later komen terug in Stavelot we dalen af naar het centrum. We komen langs het kasteel en wat verder langs het rode kasteel dat verlaten is. Zo komen we terug aan ons vertrek een mooie en aangename wandeling.
WANDELING LANGS BLOEIENDE WILDE NARCISSEN IN DE VALLEI VAN DE HOLZWARCHE. / KRINKELT. 12/04/2022
Dinsdag 12 april 2022.
WANDELING LANGS BLOEIENDE WILDE NARCISSEN IN DE VALLEI VAN DE HOLZWARCHE.
KRINKELT.
Het vertrek van de wandeling ligt bij de “Enkelberger Mühle” hier is er ook een parkeerplek. We wandelen en volgen de wandel pijl naar Holzwarchetal. Een eindje langs het bos en dan beginnen de weilanden te komen waar duizenden narcissen staan. We volgen als we aan de splitsing komen de onverharde weg dicht bij de rivier. De Holzwarche is een beekje dat uitmondt in de rivier de Warche. In het dal aan de rechte zijd groeien de wilde narcissen op sommige plaatsen heel dicht bij elkaar en vormen ze schitterende gele bloementapijten. Het is een top locatie om bloeiende wilde narcissen te bewonderen. We blijven rechtdoor wandelen ongeveer een paar kilometer. Rechts van ons kronkelt de Holzwarche door het dal, met op vele plaatsen wilde narcissen langs de oevers. Aan de linker zijde komen we langs steile rotswanden, restanten van vroegere steengroeves. We blijven verder wandelen en komen langs een kapeltje weer verder komen we aan de dikke boom. “Dicken Baum” een reusachtige boom moet het geweest zijn vandaag staat alleen de onderstam er nog en is er een prachtige kapel van gemaakt, zo prachtig een plek van rust bij “Unsere liebe Frau von Walde” de bloeiende narcissen blijven maar komen en wat een pracht. Nu komen we aan een eind door het bos, wat een rust vinden we hier, rustige wegjes door het bos. Wat later dalen we terug af naar de vallei waar we opnieuw verrast worden met duizenden narcissen, een geel tapijt blijft ons begeleiden tot we terug aan ons vertrek zijn. Het is zeker een van de mooiste wandelingen die je kunt doen in de lente, een pracht wandeling die je altijd bij blijft. We maken afspraak voor 2023. We verlaten Krinkelt en nemen de route naar Monschau, we stoppen nog even in Höfen waar we nog een korte wandeling maken door het dorp met zijn vele vakwerkhuizen. Een stop in de “Alten Molkerei” waar een van de poorten van de Eifel ondergebracht is wat info ophalen en dan afsluiten op het terras van de taverne. Een fijne dag in de Eifel.
BLOESEMWANDELING. / DE BOKKENRIJDERS. / WELLEN. 13/04/2022
Woensdag 13 april 2022.
BLOESEMWANDELING.
DE BOKKENRIJDERS.
WELLEN.
de kersen zijn nu op hun best. De wandeling vertrekt in het centrum van Wellen maar wij vertrekken van thuis uit, de omloop komt bijna aan ons deur voorbij. We gaan naar puthofveld en daar pikken we de wandeling op. We gaan naar de voetbalkantine daar is de rustpost, wij nemen hier de route naar Wellen aan. We hebben al een paar prachtige kersenplantage voorbij gegaan en de bloesem is er prachtig. We wandelen nu naar Kuttekoven, langs het kasteel de Klee. En daar wandelen we dan richting Rullingen, hier een mooi panorama op de bloeiende bloesems. In de verte de kerk van Berlingen omgeven door witte bloemen. We gaan nu langs plantages en boomgaarden, dan komen we in het natuurgebied De Broekbeemd. Dit natuurgebied ligt bijna in het centrum van Wellen, een bijzonder stukje natuur. We wandelen langs de beek op de oevers gele bloemen heeft staan. Een prachtig stukje natuur en we komen aan de molen. De Wellenmolen op de Herk. Het huidige molenhuis stamt uit 1775. Het molenrad en sluiswerk is nog intact, ook het binnenwerk, bestaande uit twee steenkoppels die nog aanwezig zijn de molen zou in principe draaivaardig gemaakt kunnen worden. Zo komen we aan de startplaats. Dan verder langs de Sint-Jan-de-Doperkerk. Door het centrum wandelen we het dorp uit. Nu wandelen we het veld in veel bloesem en prachtige zichten wandelen we richting Kerniel naar het zuiveringsstation en zo naar Colen. Langs het plankenpad naar de spoorweg. We klimmen op naar het klooster en zo gaan we naar de fietsroute. Zo gaan we naar het stationsplein in Borgloon langs het stroopfabriek en terug naar thuis. Een mooie wandeling in Haspengouw, bloesems volop en veel langs veldwegen. Zo prachtig, een vijf sterren wandeling.
7. INT. WANDERUNG DES WANDERSPORTVERBANDES OSTBELGIEN.
W.S.V.O.
ESPELER-FUHRT. / BURG-REULAND.
Wandersportverbandes Ostbelgien, is de wandelfederatie van Oost- België. En vandaag is hun jaarlijkse wandeldag. We vertrekken met onze tocht in Espeler-Fuhrt. Bijzonder is de kerk van St Wallericus. Spijtig dat de kerk gesloten is want ze bezit prachtige altaren. De toren van de oude kapel uit d etijd van keizerin Maria Theresia is bewaart gebleven na de bouw van een nieuw gebouw in 1780. Het bevat onder meer een klok met jaartal 1373. Het hoogaltaar van de kerk met houten lambrisering dateert uit de 18de eeuw. We wandelen door het prachtige landschap berg op berg af. Wijdse zichten over het landschap met bossen en weilanden. In het bos de kapel Steinermann, is de eerbiedwaardige Hubertuskapel, een beetje buiten de gebaande paden in een uitgestrekte bosrijke omgeving. Het werd gebouwd zo'n 120 jaar geleden. De kapel werd in 1882 voltooid door de Espel inwoner als dank voor de goddelijke genade die hem werd betoond voor ingreep. Dit gebied heeft de geest van historici en genealogen sinds de oudheid gewekt en het is dan ook niet verwonderlijk dat er Romeinse vondsten werden gedaan in de buurt van de kapel. Verder komen we in het dorp met oude huizen, ook grote boerderijen met Holsteins vee. Het dorpje Dürler. Met zijn St Matthias kerk, en het Marxhuis in het centrum van het dorp is een prachtig gerestaureerde oude Marx huis in Trier stijl. Het gebouw is minstens 250 jaar oud en werd gebouwd in de 18de eeuw tijdens de Oostenrijkse heerschappij over België. Wat verder komen we in Oudler. Na het Molen van Oudler komen we aan de Brug in Oudler gebouwd in 1888 en in 1889 werd de spoorweg in gebruik genomen. In september 1944 werd het passagiersvervoer op deze route stopgezet. We wandelen verder door de prachtige omgeving tot we terug in Fuhrt komen waar deze toch wel prachtige wandeling eindigt.
MARCHE DES CROUSTILLONS. / MORTIER C’EST L’PIED. / MORTIER. 09/04/2022.
Zaterdag 09 april 2022.
MARCHE DES CROUSTILLONS.
MORTIER C’EST L’PIED.
MORTIER.
Mortier ligt in het Land van Herve, op een hoogte van ongeveer 200 meter, tussen de valleien van de Ruisseau de Mortier en de Ruisseau Loneu. De omgeving wordt gekenmerkt door landbouw. We vertrekken bij de Sint Pieterskerk, met de zware romaanse toren. We hebben een prachtig zicht op steenkoolmijn van Blegny. We wandelen verder door de weilanden en boomgaarden. De perenbomen staan in bloei. Ook de boerderijen in het landschap. We komen voorbij een klooster met een prachtige kapel bij een grote boom. Hoe mooi. We blijven wandelen door het prachtige landschap. Golvend landschap zo prachtig, aangenaam om te wandelen door de weilanden. Zo liggen de koeien er rustig bij. Weer verder langs een riviertje en we klimmen het bos in. Het is een prachtig gedeelte een bos vol met daslook. Wat verder langs een plankenpad door de natte weilanden. We komen zo in het centrum langs de kerk, het monument. Mooie oude huizen met verschillende die een kruisbeeld voor de deur hebben, we hebben verschillende wegkruizen en kapellen tegen gekomen. Door mooie veldwegen omgeven door bomen. We komen zo terug aan ons vertrekpunt. Een mooie en aangename wandeling.
GREENSPOT METTEKOVEN. / GRAND CRU LANDSCHAP. / HELSHOVEN. 08/04/2022.
Vrijdag 08 april 2022.
GREENSPOT METTEKOVEN.
GRAND CRU LANDSCHAP.
HELSHOVEN.
Op bedevaart over de Romeinse Kassei, we vertrekken vanuit Helshoven, waar de kapel gelegen aan de Heirbaan nog steeds een bedevaartsoord, waar vele mensen op bezoek komen. We wandelen de heirbaan op en komen zo aan de “narcissenweide” de gele bloemen kleuren de groene weide. Dan draaien we de perenplantage op. De witte bloemen staan er prachtig bij. We wandelen nu het bos in de bomen beginnen al stilaan groen te worden. We komen zo aan de vijverweide waar verschillende vijvers staan waar eenden op zitten. Zo komen we in Mettekoven. Midden de akkers en omzoomd door hoogstamboomgaarden straalt het piepkleine dorpje. Mettekoven straalt de authentieke warmte uit. Drie monumentale vierkantshoeves domineren de kleine dorpskern, een plek waar het lijkt alsof de tijd er enkele eeuwen heeft stil gestaan. Het akkerlandschap is doorspekt met heuvels en dalen. Een paradijs voor ons wandelaars. Midden in de vallei van de Herk gelegen, de huizen zijn mooi gegroepeerd rond het centraal plein, dat onlangs opnieuw aangelegd werd nu ook nog een mooi speelplek voor kinderen. De vruchtbare landbouwgronden maakten van Mettekoven een welgestelde gemeente, de drie grote vierkantshoeven in de dorpskern, met hun statige inrijpoorten en prachtige binnenkoeren. Na een rust in het Martenshof gaan we terug op weg langs “De Plantage” een hoeve omgevormd tot een bloemenhuis. Dan gaan we de holleweg in, langs bloeiende perenplantages, velden en akkers. Landbouw is hier overal tegenwoordig. Nu komen we aan een appelplantage en ook hier ontluiken stilaan de rosse bloesem, nu enkele dagen alles staat volop in bloei. Verder met onze tocht en verlaten het natuurreservaat en van hier uit een zicht op Tjenneboom. De naam verwijst naar de “Tjenne de heks” uit de 17de eeuw. Het zou gaan over Anna Machiels, na een proces van ruim 2 jaar beschuldig werd van hekserij. Ze werd in 1667 levend verbrand. De doodstraf werd uitgesproken bij de grote linde. Iets verder staat het kunstwerk van de heks. Nu wandelen wat verder langs de heirbaan naar Helshoven, wat verder staan we aan de kapel. Hier eindigt onze wandeling.
We wandelen vandaag in Pelt. We hadden gehoopt op een mooie wandeling, maar helaas voor wie van toertjes lopen houd is hier op zijn plaats, we wandelen door het Holven. De wandeling loopt door droge naaldbossen op voormalige stuifduinen. Het is golvende en voert ons door een natte moeras. Natte en droge heide wisselen hier af met ruigten en broekbossen. Het is een interessant gebied maar in blokken wandelen nee niks voor mij. En matige wandeling, gaan hier zeker niet meer wandelen spijtig voor de club.
Maandag 03 april 2022.
LENTETOCHT.
DE SCHOVERIK.
DIEPENBEEK.
Toch nog even wandelen met de club, maar 4km het regent en de wind maken het niet aangenaam. We willen vlug binnen zijn. Het word geen aangename wandeling. Maar toch als steun aan de club. We nemen een pannenkoek en genieten daarvan.
TONGERSE WANDELVRIENDEN. / PAREL VAN DE JEKERVALLEITOCHT. / KANNE. 27/03/2022.
Zondag 27 maart 2022.
TONGERSE WANDELVRIENDEN.
PAREL VAN DE JEKERVALLEITOCHT.
KANNE.
Kanne ligt aan het riviertje de Jeker in het dal tussen het plateau van Caestert en de Muizenberg. Het dorp word sinds 1930 in twee gespitst door het Albertkanaal. We vertrekken met onze tocht al dadelijk naar het kanaal en dan komen we wat later aan de ingang van Kanne, waar we langs de grotten gaan die gebruikt worden door landbouwers om hun gerief in onder te brengen. En wat later komen we aan de grenspaal aan het natuurreservaat van de “Stichting het Limburgs Landschap” we wandelen nu het natuurreservaat op. Zo komen we aan op het “Hoogcannerbos”. Zo komen we op de plek die door opgravingen een hoeve van de Bandkeramiekers. Platte grindblokken, opgegraven tijdens het Grensmaasplan dienen als grondplan van de hoeve. We wandelen verder en verlaten het Hoogcannerbos. We wandelen nu door het golvend landschap en komen langs de kleine hoeve “Het witte peerdt 1779” en verder gaan we. Zo komen we aan de Apostelhoeve, een wijngoed. De Apostelhoeve met bijhorende wijngaarden ligt op de zuidoostelijke helling van de Louwberg. Onder de hoeve ligt de niet meer in gebruik zijnde Apostelgroeve, een voormalige mergelgroeve. Nu wandelen we de Cannerberg op waar we in een prachtige omgeving wandelen maar ook sterk golvende landschap. Wij wandelen boven het kasteel Neercanne. Dit prachtige kasteel met ommuurde tuinen is zeker de moeite om eens te bezoeken. Neercanne is het enige terrassenkasteel in Nederland gebouwd op een aangelegd terras tegen de helling van de Cannerberg. De gereconstrueerde baroktuin is eveneens in terrasvorm aangelegd. We wandelen nu de grens over en komen in Kanne. Zo komen we aan de “Smokkelmolen” op de Jeker. Reeds voor 1640 was er al melding van een watermolen maar de huidige molen is een heropbouw van 1650. In 1960 werd de molen stilgelegd. 1981 werd de molen beschermt monument en in de periode van 2013-2016 werd de molen gerestaureerd. En vandaag is het een maalvaardige molen en we kunnen even binnen kijken terwijl de molenaar aan het werk is. In de gevelsteen van het molenhuis staat volgend tekst “aL Die reChVeerDig is Van LeeVen zaL GoD hier zYn zeegen geven en hier naar eeWig LeeVen” we wandelen verder tot aan onder de kerk waar rustpost is, na de rust gaan we richting Eben Emael.
Even langs het Albertkanaal met de jachthaven en dan lopen we naar het fort. Langs het fort en de watermolen. Dan keren we terug naar Kanne, langs het canadees oorlogsmonument en het Sgt Norcros Memorial wat verder langs het soldatenkerkhof. Nog even en we zijn terug op ons vertrek. Een mooie en aangename wandeling.
47E MARCHE INTERNATIONALE DU PLAYA-TROTT. / CLUB MARCHEURS PLAYA-TROTT. / HOMBOURG. 26/03/2022.
Zaterdag 26 maart 2022.
47E MARCHE INTERNATIONALE DU PLAYA-TROTT.
CLUB MARCHEURS PLAYA-TROTT.
HOMBOURG.
Het dorp ligt van oudsher op de grens van het Nederlandse, het Duitse en het Franse cultuurgebied. Vroeger sprak de bevolking Platdiets, een grensdialect. In 1846 gaf 90%van de bevolking aan Nederlands te spreken, tegenover 8% Frans en 2% Duits. Bij de vastlegging van de taalgrens in 1962 werd Hombourg bij het Franse taalgebied ingedeeld. Het Platdiets is tegenwoordig in deze streek zo goed als verdwenen. Hombourg ligt in het Land van Herve. We vertrekken met onze wandeling en wandelen het landschap binnen. Je ziet dat je hier in het Land van Herve bent, het hagenlandschap is hier duidelijk aanwezig. Het blijft een prachtig zicht het lappenlandschap van weilanden omring met hagen. We komen zo op de spoorwegzate nu een fietspad dat is door het mooie landschap brengt. Het mooie weer heeft de boeren hun koeien buiten gebracht en het is zo een prachtig zicht de koeien in de weide. We komen ook langs prachtige hollewegen. We wandelen verder en komen langs een bosje met bosanemonen. Een wit tapijt tussen de bomen, dan komen we aan het kasteel Opsinnich te Remersdaal (Tussen Hombourg en Teuven). Een kasteel dat te kenmerken is als klassieke eenvoud, zonder enige overdaad. We wandelen door het gehucht Sinnich. Het blijft mooi om te wandelen en genieten van de prachtige natuur. Wat we hier ook nog zien zijn de gemetste kabinne, met rode brikken een boven gedeelte in vakwerk. Gelukkig zijn deze beschermt en blijven parels van erfgoed. Ook vele wegkruizen, goed onderhouden en parels langs de straten. We komen in Remersdaal. Met de Heribertuskerk. Een mooi dorpje met oude huizen en boerderijen, een grote Lourdesgrot uit 1954. En we klimmen omhoog en hebben een prachtig zicht op het dorpje. Dan weer een heel eind door velden en weilanden. Wat later komen we terug op de oude spoorwegzate “Ligne 38” nog 2.5 kilometer tot in Hombourg. Langs de spoorweg ligt het kasteel Berlieren. Een kasteelhoeve uit de tweede helft van de 19de eeuw en bevindt zich op de plaats van de oudste heerlijkheid van Hombourg. De ingangs-poort uit de 17de eeuw is er nog steeds. Wat verder komen we aan de dassenburcht een reeks van gaten en gangen in de helling. Wat verder hebben we onze tweede stop, nog een kleine 1,5 kilometer door de weide tot we terug zijn in Hombourg. Zo komen we langs de brouwerij en het einde van onze wandeling.
MIDWEEKWANDELTOCHT. / WSV DE VELDLOPERS. / GULPEN. 23/03/2022
Woensdag 23 maart 2022.
MIDWEEKWANDELTOCHT.
WSV DE VELDLOPERS.
GULPEN.
Vandaag wandelen we in Gulpen, Zuid-Limburg een uniek stukje Nederland. Met zijn groene golvende heuvelland, zijn kastelen en vakwerkboerderijen, zijn heggen, boomgaarden, graften en holle wegen, met zijn bijzondere natuur. Het gebied kreeg het predicaat Nationaal Landschap een titel voor bijzondere landschappen. De Geul en Gulp stromen gestaag door de dalen van het Heuvelland. We vertrekken met onze wandeling in het centrum van Gulpen. De Gulp stroomt door het centrum van Gulpen. We komen aan het gemeentehuis dat in het voormalige klooster van de Zusters van Liefde gebouwd in 1932. Dan komen we aan de plek waar tot 1947 de Joodse Synagoge stond die hier hun gebedshuis hadden vanaf 1823. Dan komen we aan de oude kerktoren van het dorp. Een romaanse toren die waarschijnlijk uit de 11e eeuw dateert en is het enige nog bestaande deel van de oude kerk. Waarschijnlijk aangezien de bouw met muren van 1,5 tot 2 meter zou het een verdedigingstoren kunnen zijn. We wandelen verder door het dorp en verlaten het dorp. Zo komen we aan het kasteel van Cartills, prachtig gelegen in een dorp met 4 vierkantshoeven in vakwerkstijl en boerderij met speklagen. We wandelen nu door het prachtige landschap met hollewegen, bossen en weilanden. We steken de spoorweg over waar de stoomtrein over rijdt. Nu komen we in het bos hoe prachtig is het vandaag volop zon en blauwe luchten. Het landschap ontwaakt uit zijn winterslaap en de lente neem de plaats aan. Vanop de heuvels hebben we prachtige zichten op het landschap. Zo komen we in het Eyserbos en dalen af naar Eys. Een bijzondere ontmoeting hebben we in Eys, de muurhagedis. We verlaten het dorp en wandelen verder nu weer onder de spoorweg door. Tot we aan het herdenkingsmonument komen, ook hier een oude grenssteen van Wittem. We wandelen Wittem binnen. Langs het Redemptoristenklooster welk een bedevaartsoord is en schuin tegenover het kasteel Wittem. Het klooster werd gebouwd tussen 1729 – 1733. De geschiedenis van kasteel Wittem gaat terug tot de 12de eeuw, rond 1220 werd het uitgebreid en kreeg het een toren. We wandelen nog een stuk door de prachtige natuur en komen terug naar Gulpen waar onze wandeling eindigt.
Een wandeling bij onze buurtgemeente Kortessem. Landschappelijk behoort Kortessem tot Haspengouwe Fruitstreek. We vertrekken in het centrum van het dorp. De romaanse-gotische Sint-Pieterskerk is een van de belangrijkste monumenten van het dorp. Ook het Kasteel Fauconval met een het kasteelpark tot voor kort stond de grootste mammoetboom door de storm is de top eruit gewaaid. We wandelen nu verder langs weilanden en boomgaarden, het prachtige weer lokt vlinders en prachtig om te zien. In de verte ligt de Bombroekmolen gelegen op de Mombeek. Verder door de weilanden e, komen zo aan een grote boerderij met een prachtige bomenlaan. Ook hier verschillende vakwerkhuizen en grote boerderijen. Een van de grootste boerderijen uit de 18de eeuw. De hoeve is een van de zeldzame vierkantshoeve in vakwerkbouw waarbij een houten kaderwerk van balken, stijlen, schoren en regels opgevuld wordt met lemen platen en wanden. Dorpslegende vertellen dat tijdens de Franse Revolutie, toen de kerken gesloten waren, in Valik hoeve clandestien de H. Mis werd gelezen. Weer verder met onze tocht en komen een weide met ezels, en een speciale witte ezel. Zo komen we aan de witte kapel en nog een paar mooie vakwerkhuizen. Nog langs een klein bosje met witte bloemen, de bosanimoon. Nu komen we aan het kasteel Fauconval. We wandelen door het park. Het bouwwerk dat een neoclassicistische uitstraling, tel 3 verdiepingen en werd gebouwd in 1860 door de familie Rubens-Du Vivier en later, door vererving in het bezit van de familie De Bernard de Fauconval. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het gebruikt tijdens Achttiende Veldtocht van het 1ste Regiment Jagers te Paard. Bij het kasteel behoord nog een hoeve “hoeve de Fauconval” die in 1844 al werd genoemd. Het park bezit verschillende merkwaardige bomen, rode beuk, ceder, japanse notenboom en een trompetboom. In het park de neoromaanse Kapel de Fauconval, een grafkapel uit 1900 voor de familie De Bernard de Fauconval. Nog even en we zijn terug aan ons vertrek. Een mooie en aangename wandeling bij Iris Kortessem.
Het Belgisch Centrum voor Geleidehonden leidt sinds 1990 blindengeleidehonden op voor personen met een visuele beperking. Deze begeleidhonden zorgen ervoor dat blinde en slechtziende personen op een veilige, meer ontspannen en zelfstandige manier actief kunnen zijn in de maatschappij. Een actie die velen kennen is “Dop je mee voor BCG”. Vandaag is er een wandeling voor het BCG. We nemen natuurlijk deel, omdat iedereen zijn zicht kan verliezen en dan een begeleidhond kan gebruiken. We vertrekken met de wandeling op Paspoel onder de kerk. Al dadelijk hebben we ons eerste erfgoed in zicht. De Romeinse muur we volgen deze een eind en komen dan aan de Jeker en verder komen we aan de hippodroom. Weer verder met onze route en komen zo aan de kapel Sint Hubertuskapel. Ligt in het gehucht Offelken en hier splitsen de loop van de Jeker en de Oude Jeker. Maar we wandelen langs de vloedgracht, heeft een lengte van ongeveer 1,5km en loop tussen de Sint Hubertuskapel en de Jeker ter hoogte van Koninksem. Op de gronden nabij de verschillende waterlopen komen vooral graslanden met populierenaanplantingen voor. Ten zuiden van Offelken wordt het landschap opener en is de leem bodem erg geschikt voor akkerbouw. Zo komen we in Koninksem langs de kerk. De omgeving van Koninksem was al in de Romeinse tijd intensief bewoond, waarvan ook tegenwoordig nog twee tumuli uit die tijd getuigen. Verder werden resten van een Romeinse villa gevonden. Verder met onze route door de velden tot we terug in Tongeren komen, controle in het Centrum voor geleidehonden. Dan wandelen we na de controle terug de velden in, dan krijgen we een zicht van ver op het kasteel van Betho. Maar we wandelen door de velden en langs akkers. We komen aan kasteel van Rooi. Het hoofdgebouw bestaat uit 2 delen en gaat terug tot de 14de eeuw. De ene gevel uit de 16de eeuw en de andere uit de 17de eeuw. De vierkantshoeve gaat terug tot de 17de eeuw, een grote vijver ligt voor het kasteel. We wandelen nu de spoorwegzate van Tongeren op. Voltooid in 1879 en diende vooral om goederen en fruit tussen Tienen en Tongeren te vervoeren. In 1968 stopte de lijn en wat later werden de sporen opgebroken. Nu is het een rijk natuurgebied. Zo komen we aan de startplaats van de verborgen moois Beukenberg. Langs het kasteel van Betho en langs Beukenberg wat later zijn we terug aan ons vertrek. Een mooie wandeling met veel te zien en beleven.
MARCHE DE JOUR. / CLUB MARCHEURS JALHAY. / JALHAY. SURISTER. 19/03/2022
Zaterdag 19 maart 2022.
MARCHE DE JOUR.
CLUB MARCHEURS JALHAY.
JALHAY. SURISTER.
We vertrekken in de zaal La Petit France. Het dorpshuis tegen over de put met hangslot werd ooit gebruik vee te laten drinken. We wandelen langs weilanden en akkers en zo komen we in Foyr. Hier ook prachtige huizen in lokale steen, licht bruine stenen. Met blauwe hardstenen omlijstingen rond de deuren en vensters. Ook verschillende wegkruizen staan er. Wat verder komen we aan de rustpost. Nu komen we in een mooie omgeving met vergezichten over de weilanden en bossen. Het heuvelende landschap met landwegen met hagen er rond. Weer komen we langs prachtige typische huizen en boerderijen. Wat is het landschap toch mooi golvend met hagen rond de weilanden en op de heuvels bossen. We wandelen verder en komen zo in het bos met loofbomen en dennen. Ook hier weer klimmen en dalen over een brugje kan het mooier. We komen op en plek waar een stenen kruis staat en wat verder zien we een wit kasteel door de bomen. Voor de tweede keer op de rustpost. We komen langs een boerderij waar honderden koeien grazen wat een zicht. Verder door het prachtige landschap golvend. Wat verder komen we terug in Surister. Langs een zaaltje gebouwd in 1908. Langs verschillende typische huizen. We komen aan het Perron van Surister opgetrokken in de 15de eeuw waar de verordeningen werden omgeroepen. Toen behoorde het dorp tot de Marquisart van Franchimont. Langs de kerk een neogotische bakstenen gebouwd in 1886-1888 het werd gebouwd op de plaats van het oude kasteel van Groulard. Spijtig dat we niet binnen kunnen gaan kijken de orgels zijn beschermt en er worden verschillende objecten ten toon gesteld. Zo komen we terug op ons vertrek en eindigt een prachtige wandeling.
Neerharen ligt in de Maasvallei, doch van de Maas gescheiden door de Zuid-Willemsvaart. In de Maasuiterwaard ligt het natuurgebied Hochter Bampd. Vertrek in de Kasteelstraat, langs de Sint-Lambertuskerk op de plaats van de huidige kerk stond tot 1875 de vorige kerk die toen afgebroken werd. Het huidige gebouw is een neoromaanse, bakstenen kerk die afgewerkt is met gele natuursteen. Verder met onze tocht we kiezen voor de Maastocht. Langs de Zuid Willemsvaart en van hieruit hebben we een mooi zicht op de kerk. Langs het kanaal staan verschillende bunkers, langs het huisje van de waterwegen. Tot we aan de Antitankbunker 11 komen, deze bunker ligt er bij een park is aangelegd. De bunker werd in 1934 gebouwd en maakte deel uit van de verdedigingslijn met bunkers langs het kanaal Briegden-Neerhagen en bewaakte de nabijgelegen brug over de Zuid Willemsvaart. De vzw de Bunker restaureerde de bunker in 2010. Er werd ook een plaat geplaatst die herinnert aan de gebeurtenissen op 16 september 1944 toen hier hevig gevochten werd en 12 Amerikaanse soldaten sneuvelden. Wat verder komen we in het natuurgebied Hochter-Bampd-Herbricht. Het bevind zicht tussen de Zuid Willemsvaart en de Maas. Tussen Neerharen en Itteren en is zon 40ha groot en maakt deel uit van Rivierpark Maasvallei, in dit gebied komen vele dieren en planten voor zo ook de das en de bever. We komen langs het gele kasteel en weer verder. Zo komt de Maas in zicht. Bij de andere oever staan zwarte koeien en paarden die de graslanden begrazen. Verder komen we in Smeermaas. Nu we halverwege zijn gaan we terug langs de Zuid Willemsvaart. We komen nu voorbij de ingang van het kasteel. Verder komen we langs de sluis van Neerharen. Weer langs een bunker BN 9bis. Deze bunker maakt deel van de Bunkerlinie Briegden- Neerharen. Van de 11 bunkers zijn er nog 8 over. De bunkers werden in 2014 opgenomen op de lijst van erfgoed Vlaanderen en doen momenteel dienst als vleermuizen onderkomen. Wat verder komen we terug aan ons vertrek. Op het kerkhof staan verschillende prachtige grafstenen van edelen. Zo eindigt onze wandeling in Neerharen. Mooie tocht.
DEMERBROEKENTOCHT. / TERUG OP STAP POST. / SPALBEEK. – HASSELT. 14/03/2022.
Maandag 14 maart 2022.
DEMERBROEKENTOCHT.
TERUG OP STAP POST.
SPALBEEK. – HASSELT.
Spalbeek ligt op de overgang van de Kempen en Vochtig Haspengouw. De bodem wordt door vochtige zandgronden gekenmerkt. Spalbeek is gelegen tussen de riviertjes Demer in het noorden en de Herk in het zuiden. We vertrekken aan de kerk en wandelen langs de erfgoedlaan. Verschillende borden met info over het dorp en zijn bewoners. Dan komen we aan de “Onze-Lieve-Vrouw-Boodschapskapel” de oudste delen van het gebouw zijn romaans, zoals het in ijzerstzandsteen opgetrokken koor dat uit de 12de of 13de eeuw. We wandleen verder, mooie oude vakwerkhuizen en boerderijen. Zo komen aan de Van Veldekemolen. Gelegen op de Demer, gelegen in het gebied Veldeke, dat een leengoed van de abdij van Sint Truiden. In de 12de eeuw zou de dichter Hendriek van Veldeke hier geboren zijn. In het molengebouw is een gedenkplaat voor hem aangebracht. De molen was eerst een graanmolen en later een oliemolen. Na een brand werd hij tussen 1916 en 1920. Weer verder met onze tocht door de prachtige natuur zo komen we aan de Holrakker dreef. De hoeve Holrakker winning een Loons cijnshof uit de 18de eeuw. Omgrachte hoeve, waarvan alleen het woonhuis uit de 18de eeuw bewaard bleef. We wandelen de dreef af en komen zo terug in Spalbeek. Nog een mooi gebouw dat we tegen komen is de voormalige Dorpsherberg De Dry Kronen uit de 19de eeuw. De voorzijde is in vakwerk en de zijgevel met bakstenen. Een mooie en aangename wandeling en op de aankomst komen we nog verschillende wandelvrienden tegen waar we nog even mee een babbel maken. We genieten van de pannenkoeken en zo eindigt een mooie wandeldag.
We vertrekken met de wandeling in het hart van Mheer. Tegenover de kerk. De Sint-Lambertuskerk deze is reeds de 3de kerk op deze plaats. In 1876 werd de tweede kerk te klein en kwam deze in de plaats. De kerkdienst is juist uit als wij er aan komen en we kunnen ook even binnen kijken. Naast de kerk het kasteel van Mheer dit bestond al van 1314 en werd vermeld als stenen huis. E grote ronde hoektoren is aanzienlijk ouder, met lagen in vuursteen en baksteen in visgraatverband . de adellijke familie De Loë is sinds 1668 eigenaar en bewoner van dit landgoed. Boven de poort prijkt een grote steen met het wapen van Imstenraedt-Mheer en het jaartal 1612. In de 17de eeuw werd het kasteel verbouwd en in de 20ste eeuw werd het complex uitgebreid met een vleugel en werden de topgevels voorzien van trapgevels. Ook een achthoekig traptorentje werd aangebouwd. We wandelen even tot de binnenplein om het geheel even te bekijken. Het kasteel ligt in een beschermt dorpsgezicht en je kunt hier duidelijk zien dat Mheer niet veel veranderd is. Verschillende oude huizen maken deel uit van de dorpsgezicht, daar buiten telt Mheer nog 39 rijksmonumenten en 5 panden als gemeentelijk monument. Veel bewaarde vakwerkhuizen komen we op onze wandeling tegen. Mheer en omgeving ligt op het plateau van Margraten de helft van het dorp ligt in het droog dal de Hostergrub, in de omgeving liggen hellingsbos zoals Hoogbos en Altembroek met vele holle wegen. Ons eerste plek met het historie buiten het dorp is de Banholter steenkoolmijn. Op deze plaats genaamd “Langkoel” hebben omstreeks 1856 boringen gedaan naar steenkool. Rond de tweede helft van de 19de eeuw nam de belangstelling voor kolen toe, door de uitvinding van de stoommachine en de kolenkachels bij de gezinnen. Na boringen in 1857/1858 tot op 330 voet-109meter- bleek de kolen van slechte kwaliteit en om dit verbergen werd er nachts kolen van elders aangebracht en dan de volgende dag weer boven gehaald om de indruk te wekken dat ze goede kool gevonden hadden, maar uiteindelijk werd het duidelijk dat er geen goede kool gedolven kon worden en zo eindigt het verhaal van de mijn. We wandelen verder en komen in Banholt, in de verte zien we de witte toren van het Amerikaans kerkhof. Verder door de mooie omgeving tot we in Herkenrade. Door het mooie dorp boerderijen, vakwerkhuizen zo komen we de rustpost. We genieten van de rust en dan weer verder tot St Geertruid. Door het dorp met zijn oude huizen, de vele kruizen en kapellen. Zo komen we in Libeek een buurtschap van Geertruid. Het buurtschap bezit verschillende vakwerkhuizen, en een bijzondere hoeve Libeek. Is een kasteelachtige hoeve waarvan de oudste delen uit de 13de eeuw stammen. Hier de prachtige zichten over de prachtig streek. Zo komen we aan het landgoed Mheer de uitgestrekte landerijen. Nog even verder en we komen terug in Mheer. Langs verschillende vakwerkhuizen en dan langs de dorpsput. Zo komen we terug aan ons vertrek. Een pracht van een wandeling 14 kilometer genieten.
