Maandag 14 maart 2022.

DEMERBROEKENTOCHT.

TERUG OP STAP POST.

SPALBEEK. – HASSELT.

Spalbeek ligt op de overgang van de Kempen en Vochtig Haspengouw. De bodem wordt door vochtige zandgronden gekenmerkt. Spalbeek is gelegen tussen de riviertjes Demer in het noorden en de Herk in het zuiden. We vertrekken aan de kerk en wandelen langs de erfgoedlaan. Verschillende borden met info over het dorp en zijn bewoners. Dan komen we aan de “Onze-Lieve-Vrouw-Boodschapskapel” de oudste delen van het gebouw zijn romaans, zoals het in ijzerstzandsteen opgetrokken koor dat uit de 12^de of 13^de eeuw. We wandleen verder, mooie oude vakwerkhuizen en boerderijen. Zo komen aan de Van Veldekemolen. Gelegen op de Demer, gelegen in het gebied Veldeke, dat een leengoed van de abdij van Sint Truiden. In de 12^de eeuw zou de dichter Hendriek van Veldeke hier geboren zijn. In het molengebouw is een gedenkplaat voor hem aangebracht. De molen was eerst een graanmolen en later een oliemolen. Na een brand werd hij tussen 1916 en 1920. Weer verder met onze tocht door de prachtige natuur zo komen we aan de Holrakker dreef. De hoeve Holrakker winning een Loons cijnshof uit de 18^de eeuw. Omgrachte hoeve, waarvan alleen het woonhuis uit de 18^de eeuw bewaard bleef. We wandelen de dreef af en komen zo terug in Spalbeek. Nog een mooi gebouw dat we tegen komen is de voormalige Dorpsherberg De Dry Kronen uit de 19^de eeuw. De voorzijde is in vakwerk en de zijgevel met bakstenen. Een mooie en aangename wandeling en op de aankomst komen we nog verschillende wandelvrienden tegen waar we nog even mee een babbel maken. We genieten van de pannenkoeken en zo eindigt een mooie wandeldag.

Zondag 13 maart 2022.

HEUVELLANDTOCHT.

MHEER. NL.

We vertrekken met de wandeling in het hart van Mheer. Tegenover de kerk. De Sint-Lambertuskerk deze is reeds de 3^de kerk op deze plaats. In 1876 werd de tweede kerk te klein en kwam deze in de plaats. De kerkdienst is juist uit als wij er aan komen en we kunnen ook even binnen kijken. Naast de kerk het kasteel van Mheer dit bestond al van 1314 en werd vermeld als stenen huis. E grote ronde hoektoren is aanzienlijk ouder, met lagen in vuursteen en baksteen in visgraatverband . de adellijke familie De Loë is sinds 1668 eigenaar en bewoner van dit landgoed. Boven de poort prijkt een grote steen met het wapen van Imstenraedt-Mheer en het jaartal 1612. In de 17^de eeuw werd het kasteel verbouwd en in de 20^ste eeuw werd het complex uitgebreid met een vleugel en werden de topgevels voorzien van trapgevels. Ook een achthoekig traptorentje werd aangebouwd. We wandelen even tot de binnenplein om het geheel even te bekijken. Het kasteel ligt in een beschermt dorpsgezicht en je kunt hier duidelijk zien dat Mheer niet veel veranderd is. Verschillende oude huizen maken deel uit van de dorpsgezicht, daar buiten telt Mheer nog 39 rijksmonumenten en 5 panden als gemeentelijk monument. Veel bewaarde vakwerkhuizen komen we op onze wandeling tegen. Mheer en omgeving ligt op het plateau van Margraten de helft van het dorp ligt in het droog dal de Hostergrub, in de omgeving liggen hellingsbos zoals Hoogbos en Altembroek met vele holle wegen. Ons eerste plek met het historie buiten het dorp is de Banholter steenkoolmijn. Op deze plaats genaamd “Langkoel” hebben omstreeks 1856 boringen gedaan naar steenkool. Rond de tweede helft van de 19^de eeuw nam de belangstelling voor kolen toe, door de uitvinding van de stoommachine en de kolenkachels bij de gezinnen. Na boringen in 1857/1858 tot op 330 voet-109meter- bleek de kolen van slechte kwaliteit en om dit verbergen werd er nachts kolen van elders aangebracht en dan de volgende dag weer boven gehaald om de indruk te wekken dat ze goede kool gevonden hadden, maar uiteindelijk werd het duidelijk dat er geen goede kool gedolven kon worden en zo eindigt het verhaal van de mijn. We wandelen verder en komen in Banholt, in de verte zien we de witte toren van het Amerikaans kerkhof. Verder door de mooie omgeving tot we in Herkenrade. Door het mooie dorp boerderijen, vakwerkhuizen zo komen we de rustpost. We genieten van de rust en dan weer verder tot St Geertruid. Door het dorp met zijn oude huizen, de vele kruizen en kapellen. Zo komen we in Libeek een buurtschap van Geertruid. Het buurtschap bezit verschillende vakwerkhuizen, en een bijzondere hoeve Libeek. Is een kasteelachtige hoeve waarvan de oudste delen uit de 13^de eeuw stammen. Hier de prachtige zichten over de prachtig streek. Zo komen we aan het landgoed Mheer de uitgestrekte landerijen. Nog even verder en we komen terug in Mheer. Langs verschillende vakwerkhuizen en dan langs de dorpsput. Zo komen we terug aan ons vertrek. Een pracht van een wandeling 14 kilometer genieten.

Zaterdag 12 maart 2022.

MARCHE DES COMPAGNONS DE SAINT-HUBERT.

LES COMPAGNONS DE ST HUBERT.

AUBEL.

Aubel is bekend om zijn streekproducten: Hervekaas, stroop, cider en bier. Deze worden verhandeld op de markten. In het verleden was de markt van Aubel zeer bekend. Van heinde en verre kwamen de boeren naar Aubel om hun producten te verkopen. Vooral de kaas uit Aubel, de Aubeloise, is erg bekend onder de liefhebbers. Het is een kaas die scherp en pittig van smaak is en ook zo reuk. Het dorp Aubel ligt ingeklemd tussen de vallei van de Bel in het noorden, en die van de Berwijn in het zuiden. De gemeente maakt deel uit van het Land van Herve en de omgeving wordt gekenmerkt door landbouw vooral weilanden. We vertrekken met onze wandeling in het centrum van Aubel, en wandelen dan richting station, eigenlijk is er niks meer van het station over maar op de plek staat er een oude trein. Ook staat er een monument voor de bevrijders van de stad de 30the infantry division. Tegenover de staat het bekende stroopfabriek van Aubel. “Luikse stroop” van Siroperie Meurens de eeuwenoude ambachtelijke en huiselijke bereidingswijze die reeds bestond in het Land van Herve werd vanaf 1902 door Clément Meurens op industriële wijze aangepakt. Het recept van de Echte Luikse Stroop ontwikkeld in 1937 en patenteerde in 1947. Nu wandelen we de oude spoorweg op. Spoorlijn 38. De spoorweg van het Land van Herve werd in 1895 in dienst genomen. Personen en vrachtvervoer werd in 1957 stilgelegd, in 1992 werd de lijn opgebroken. We wandelen door het landschap en genieten van de prachtige zichten. Hoe mooi is het dat je tussen de hagen kunt lopen en zo het landschap met zijn hagen te zien. Zo komen we in Thimister Clermont langs de kapel Saint Roch uit 1880. Verder door het landschap en komen aan de plek waar de “Moulin et Chateau d’Odart” stond nu nog een oude foto van de molen en een vijver. Weer verder komen we aan de oude boerderij “Ferme Roebroecf” en verder komen we terug in Aubel hier eindigt onze wandeling

Maandag 07 maart 2022.

KROKUSTOCHT.

WSV DE SCHOVERIK.

DIEPENBEEK.

Vertrek van de wandeling vandaag Rooierheide. De Krokustocht van onze club. Rooierheide het gebied was eeuwenlang een heidegebied, zoals het ook nog weergegeven op oude kaarten uit de jaren 1770 midden de 19^de eeuw waren en gehuchtjes Miserik en Ginderover. In 1912 werd in Rooierheide het klooster van Royerheide gebouwd. Wat de aanzet gaf tot de ontwikkeling van het gehucht. In 1933 werd hier de Heilig Hartkerk van de passionisten opgetrokken. In de jaren 30 werd het gebied doorsneden door het Albertkanaal. Ten zuidwesten van Rooierheide werd de campus Diepenbeek van de Universiteit Hasselt aangelegd. Hier wandelen we langs de universiteit gebouwen en dan even een stukje natuur tot aan de rustpost. We zijn hier in het natuurgebied van de Wijers. Het unieke waterlandschap in het hart van Limburg. De vele vijvers in Wijers zijn van verschillende ouderdom, de oudste liggen in de Maten en dateren uit de 15^de eeuw. De vijvers in de Dautenweyers zijn jonger en uit de 18^de eeuw en ontstaan door de ijzerertswinning. Zo zijn er nog vijvers in de Weyers van 1880.de grootse explosie van vijvers was in de 19^de -20eeuw onder invloed van viskwekers. Na de rust wandelen we langs het kanaal en komen terug aan op Rooierheide. Ondanks we hier dikwijls vertrekken blijf het aangenaam om te wandelen.

Zondag 06 maart 2022.

Cercle des Marcheurs Olnois.

ADEPS.

LIEGE. OLNE.

Vandaag een wandeling met Les Points Verts van ADEPS. We vertrekken in Olne. Een duizend jaar oud dorp, geplant in het midden van boomgaarden en het coulisselandschap, luiert in zijn oude gebouwen in Maaslandse stijl. Vroeger leefde het van industriële drukte, tegenwoordig proeft het de geneugten van het moment. We vertrekken vanuit het dorp en komen zo aan het Chateau Chrouet. Het oudste deel van het kasteel werd rond 1710 gebouwd door Warnier Chrouet. Hij studeerde geneeskunde in Leiden en werd een beroemde arts dankzij zijn boeken over de wateren van Spa, Chaudfontaine en Aix-la-Chapelle. Bijzonder is het portaal van het kasteel. We wandelen verder in het dorp zijn patriciërshuizen, vele van uit de 18de eeuw. Vele zijn gebaseerd op de bourgeoisie huizen uit de stad. We komen langs het oude nagelfabriek, deze woning getuigd van een oude activiteit die door de dorpelingen werd uitgevoerd, naast hun hoofdval: het maken van nagels. Dit speciale ambacht werd uitgevoerd in kleine smederijen die vaak in de kelder waren geïnstalleerd. We wandelen nu het dorp uit wat prachtige zichten die we hier krijgen, we klimmen ook veel maar telkens weer prachtige zichten over dit uitzonderlijk mooie omgeving. Veel hagen omzomen de weilanden en geven daar door het landschap een uitzonderlijke mooi uitzicht als of het een lappendeken van weilanden en bossen is. Ook komen we een paar ijzeren wegkruizen tegen, telkens weer een prachtig plekje dat in ere gehouden word. Langs holle wegen smalle wegjes wandelen we door het landschap. Beneden in het dorp vloeit het riviertje met huizen in grijze steen. Het is zo mooi het coulisselandschap tussen weilanden en oude boomgaarden omgeven door snelgroeiende hagen. Oorspronkelijk diende de hagen om het vee in bedwang te houden, in de 17de eeuw verschenen fruitbomen in het coulisselandschap als bron van extra inkomen en droegen bij de identiteit van het landschap. We zitten nog altijd in het “Pays de Herve” naast de erfgoedbelang, neemt het coulisselandschap volledig deel aan de diversiteit van de landschappen, het behoud van de biodiversiteit en de strijd tegen bodemerosie, heggen, voedselreservoirs, toevluchtsoorden of nestplaatsen zijn onmisbaar voor vele soorten planten en dieren. Wat later komen we in Cornesse dat in het dal van de Vesder ligt op een hoogte vaan 260 meter. we blijven in het mooie landschap wandelen tot we treug aan ons vertrek komen. We stoppen nog even aan het oude kasteel van Olne. Het imposante toegangspaviljoen van het oude kasteel van Olne is een meesterlijke toegang tot de plek. Het is het enige overblijfsel van het Château d’Olne gebouwd door Guillaume d4Olne in 1703, toen een van de mooiste residentie in het Pays de Herve. Deze weelderige residentie werd verwoest na de Eerste Wereldoorlog en bestond uit een binnenplaats die uitkwam op het hoofdgebouw. Aan weerszijden omhulden twee vleugels het prestigieuze gebouw. Aan de achterkant liep een formele tuin met een moestuin door tot aan het dorp. Twee kleine paviljoens, waarvan één nog steeds bestaat doorspekten de omsluitende muur. Een prachtige toegangspaviljoen is gebleven van dit eens prachtig domein. Hier sluiten we onze dag af in Olne één van “les plus beau villages de Wallonië.”

Zaterdag 05 maart 2022.

MARCHE DE L’ENTRE OURTHE ET MEUSE.

LES ROUBALEUS SERAING.

BONCELLES.

Vandaag wandelen met onze wandelvrienden Les Roubaleus van Seraing, ze starten met de wandeling in Boncelles. In het noordelijk deel van Boncelles ligt het Fort Boncelles als onderdeel van de Luikse fortengordel. Bij het vertrek komen vele wandelvrienden tegen, eindelijk zijn de corona maatregelen voorbij en kunnen we terug normaal gaan wandelen nog 2 dagen en de masker en Covidsafe ticket hoeven niet meer, vandaag dan maar de regels toepassen. We hebben de keuze uit 3 omlopen van 5 kilometer. Lus A,B en C. Wij kiezen voor de lussen B en C. Al vlug verlaten we het dorpje en wandelen via een een boomrijke laan. De wilde pruimen staan hier ook al in bloei, de lente komt dichterbij en vandaag kunnen we genieten van de zon en blauwe luchten, een heerlijk gevoel. We wandelen door de straten en langs een bosrijk gedeelte om zo terug aan ons vertrek te komen. We vangen nu aan met lus C. Langs een mooie aangelegd speelplein voor kinderen en een mooie ligweide met banken. In het midden een prachtig standbeeld van een vrouw. We wandelen verder langs een hoogstamweide met perenbomen, en dan wandelen we het bos in. Prachtige loofbomen staan in het bos en is zoveel mooier dan dennen. Het bos is zo fijn om te wandelen door de openheid. De huizen in lokale steen zijn zo prachtig en passen in het landschap. Zo komen we voor de tweede keer aan in ons vertrek. Onze wandeling met veel wandelvrienden eindigt hier. Nog even bijpraten met vrienden en zo eindigt een mooie aangename wandeling in Boncelles.

Woensdag 02 maart 2022.

WANDELING “PROMENDE DES MOULINS”.

WARNANT – DREYE.

We zouden de wandeling de molens willen doen, vertrek aan de kerk waar een grote parking is. We zouden de rode bewegwijzerde volgen. Maar geloof me het is niet te doen, de bewegwijzering is zo slecht dat we ze niet vinden na het vertrek, we besluiten dan maar om het dorp te verkennen. Tegenover de kerk staat een grote boerderij. Ferme de Waha een grote vierhoekige boerderij uit de 18^de eeuw. We wandelen langs de kerk en tussen twee grote hoeven, deze zijn ommuurd. We komen nu in het centrum. Het dorp is zeker de moeite waard om te bezoeken, wie van geschiedenis en erfgoed houd is dit een paradijs. Kastelen, boerderijen, kasteelboerderijen en kapellen. Ons eerste monument is zeker de kerk Sint-Remikerk was het centrum van een zeer oude parochie. Het was waarschijnlijk een castrale kapel die verbonden was met het oude kasteel. Zijn eigendom omringde ook de kerk en de begraafplaats. Wandelen nu naar het kasteel van Oultremont, zetel van de heerlijkheid van de familie met dezelfde naam tot vandaag, dit ensemble bestaande uit het kasteel, een boerderij en een grafkapel dateert waarschijnlijk uit de 14^e eeuw toen de “de Warnant” het middeleeuwse kasteel verliet uit het centrum van het dorp. De huidige gebouwen en uit de 17^de en 18^de eeuw. We wandelen verder en komen aan de boerderij met toren, deze vierkantige boerderij, grotendeels gebouw van kalksteenpuin, de oudste delen van de boerderij uit 16^de eeuw. De toren wordt gebruikt om een trap onder te brengen die het oude huis bediende. Weer verder komen we aan de volgende prachtige oude boerderij. De oude kasteelhoeve uit 1766 in Warnant. Het kasteel zelf was een toren die in de 13^de eeuw verdween. We komen terug aan de kerk waar onze rondgang in het dorp eindigt. Gewoon spijtig dat de bewegwijzering slecht is en op belangrijke plekken ontbreekt.

Maandag 28 februari 2022.

KARNAVALTOCHT.

W.C. AVIAT ST TRUIDEN.

VECHMAAL.

De wandeling vertrekt in Vechmaal, een dorp waar we wel wat mee hebben, mijn pa is afkomstig van Vechmaal. We wandelen vanuit het ontmoetingscentrum en wandelen het dorp uit. We wandelen het veld in, grote landerijen velden en akkers. In de verte zien we de grote boerderij Moniekenhof. Wij wandelen verder door de velden met geregeld een groepje bomen langs d e weg. Zo gaan we Widooie. Hier hebben we twee kastelen en verschillende oude boerderijen. We komen langs het kasteel van Widooie. Het kasteel ligt aan de bron van de Mombeek. Het kasteel is een kasteelhoeve en vormt een gesloten geheel bestaande uit vier vleugels rondom een rechthoekige binnenplaats. Het kasteel is deel van een gracht voorzien en wordt omringt door een park aan de zuidzijde en weilanden aan de overige zijden. Het kasteel is gebouwd met bakstenen met lagen mergelsteen. Het is een prachtig domein dat van de weg af mooi bezien kan worden. Beetje verder zien we het kasteel van Terhove liggen, we komen er wel niet voorbij. Dan wandelen we het dorp in en wat verder wandelen we weer de velden in. Langs verschillende holle wegen, en langs twee stenen kruizen spijtig dat ze niet meer leesbaar zijn. Langs akkers en weilanden komen we terug in Vechmaal. Nu komen we aan de Waterkuil aan Vechmaal. De toegang is toegemaakt met prachtige ijzeren poorten met vleermuizen uit gesneden, wat logische is want de kuilen zijn een verblijfplaats van vleermuizen. We kunnen dit stukje natuurlijk erfgoed bekijken. Mooi plekje om te bezoeken. De Groeve Henisdaal is een cultuurhistorisch belangrijke ontginning van mergelsteen, die daar vrijwel dagzoom en tegenwoordig ook een belangrijk natuurgebied. In het beekdal bevinden zich boomgaarden en weilanden, terwijl hoger gelegen delen de akkerbouw wordt beoefend. Vooral tarwe en suikerbiet wordt er tegenwoordig geteeld. Wat verder komen we aan Hoeve Henisdaal een historisch hoevecomplex. Het poortgebouw stamt uit de 2^de helft van de 16^de eeuw. Boven de poort bevindt zich een gevelsteen waarop zich het wapenschild van het geslacht Van Henisdaal bevindt. Aan beide zijden hiervan vindt men een kleine gevelsteen dat een harnas uitbeeldt. Weer wat verder komen we terug aan ons vertrek en eindigt onze mooie wandeling.

Zondag 27 februari 2022.

41^E MARCHE INTERNATIONALE.

LES SPIROUX.

TROIS-PONTS

Trois-Ponts letterlijk “drie bruggen” gelegen waar de rivieren de Ambléve en de Salm die in Luik samenvloeien gemeente bestaat uit 3 deelgemeenten Fosse, Wanne en Basse-Bodeux. We wandelen door het mooie landschap met zijn vele beekjes die van de hellingen stromen. Het is een bosrijke omgeving met vele mooie boshellingen. Zo mooi de groene dennen en de bomen die nu kaal erbij staan maar toch mooi om te zien. We wandelen door de veldwegen aan een zijde weilanden en de andere bos. We komen aan de rivier die met volle vaart door de bedding vloeit en die gevoed worden door verschillende berkbeekjes die donderend van de helling komen. Maar ook mooie brede lanen in het bos waar je gezellig kunt wandelen en genieten van de bomen en de blauwe lucht. We klimmen verder en worden beloont met prachtige zichten. We komen aan plek met een groeve waar de uitleg staat over de Formatie van Malmedy. Dit is een geologische formatie in de ondergrond van het oosten van België. We komen dan in Basse-Bodeux. Een prachtige dorpje met oude huizen en vakwerkhuizen en een bijzondere stenen. Dan komen we aan de controle en dan een lus van bijzondere natuur. We wandelen door een prachtige vallei. We klimmen naar een hoogte van 430 meter. Hier een prachtig panorama. We komen een tweede rust. Dan nog wat verder en we komen terug aan ons vertrek. Een pracht van een wandeling in één van de mooiste streken van België.

Zaterdag 26 februari 2022.

5^E MARCHE ENTRE MEHAIGNE ET MEUSE.

LES LONGS PIEDS ANTHEITOIS.

WANZE – HUY.

We wandelen vandaag in Wanze, parking aan het administratief centrum van Wanze. Dit is een grote boerderijdomein, werd in drie fasen gebouwd. Het gebouw, dat eerst een gerechtshof was en later werd omgebouwd tot melkveeboerderij dateert uit de middeleeuwen. De stallen werden gebouwd aan het einde van de 17^de begin van de 18^de eeuw. En het woongebouw aan het begin van de 19^de eeuw. Na regelmatig een nieuwe eigenaar te hebben gehad de boerderij in 2008 overgekocht door de gemeente Wanze. Deze hebben het gehele gerestaureerd. Vandaag een mooi gebouw. We wandelen het dorp uit en wandelen de natuur in. Een mooi stuk is zeker het golfterrein. Naxhelet is het golfterrein met het kasteel. We wandelen nu Moha binnen het dorp ligt deels in de vallei van de Mehaigne en Maas. In een vrij sterk golvende en op sommige plaatsen rotsachtig. Op één van deze rotsen ligt de ruïne van de burcht van Moha. Nog verder door de natuur en zo keren we terug naar het golfterrein om zo terug te keren naar Wanze. Een mooie wandeling in de zon met prachtige blauwe hemel.

Woensdag 23 februari 2022.b

PITSLAMPENTOCHT.

DE SCHOVERIK.

DIEPENBEEK.

Onze jaarlijkse Pitslampentocht kan dit jaar toch doorgaan, een groep Schoveriken verzamelen aan café De Schoverik. Het is nog klaar als we vertrekken. Dan zijn we op weg. Een fijne groep wandelen we door het landschap en spoedig word het donker en de pitslampen gaan schijnen. Door velden en bossen wandelen we in Diepenbeek gelukkig hebben we ne goede begeleiding anders zouden we niet weten waar we zijn. Een eind langs de Stiemer en door bosjes langs vijvers en zo komen we halverwege op de bevoorrading. Een lekkere wafel en koffie word er ons aangeboden, bedankt dames om dit voor ons te doen. Verder door d velden, bossen langs vijvers komen we terug aan de café De Schoverik, waar we nog een drankje krijgen, we blijven wat hangen om met vrienden wat na te praten en verhalen te vertellen over de afgelopen tijd. Lange tijd elkaar niet meer gezien en dan moet er verteld worden en wandelervaringen tijdens corona verteld worden. Het is al laat als we Diepenbeek verlaten, maar het was de moeite om samen deze avond te beleven. Bedankt voor de mooie “donkere” wandeling en het leuke samenzijn. Tot volgende keer.

Woensdag 23 februari 2022.

WANDELING KUTTEKOVEN – RULLINGEN

Na dagen van regen en bewolking eindelijk nog eens een dag met zon, het voelt als lente. We gaan een wandeling maken naar Kuttekoven en dan naar Rullingen. We wandelen de fietsroute op naar Kuttekoven, op de spoorroute komen we rode kelkzwam tegen. Hij is in de winter en in het vroege voorjaar vaak te vinden op bemost verterende hout op vochtige, voedselrijke grond. De kleur van binnen is hel rood. De laatste jaren komt hij meer voor. Het blijven mooie zwammen. We wandelen verder en krijgen vlinders te zien. De Dagpauwoog en Gehakkelde Aurelia vliegen rustig rond. Op de bermen van de spoorwegzate staan duizenden sneeuwklokjes. Het lente gevoel krijgt de overhand en genieten van wat de natuur ons te bieden heeft. In Kuttekoven aangekomen nemen we even pauze, in de Klee voor een drankje en pannenkoeken. Hier ook weer vlinders en over de koer komt een Alpenwatersalamander gelopen op zoek naar het vijvertje. Wat mooi. Na de rust vervolgen we onze tocht naar Rullingen. Hier wandelen we terug op de beding van de spoorweg en terug de fietsroute op. Bij de nieuwe molen staan de eerste bomen in bloei, de eerste bloesem verschijnen op deze wilde bomen nog enkele dagen en ze staan in volle bloei, lente komt eraan. Ook het speenkruid krijgt zijn eerste gele bloemen . het leven begint zich stilaan te hervatten na de winter. Een Haas zit tussen de laagstam rustig te eten, wat een geluk om dit vast te legen op foto. Nu komen we aan het domein van het kasteel van Rullingen, spijtig het is nu privé en word geheel aan het zicht onttrokken de hagen zijn hoog. Verder met onze tocht komen we terug aan in Kuttekoven, langs het kasteel van De Klee. Gebouwd in 1904-1907 door een brand in 1933 werd het kasteel bijna volledig vernielt en werd daarna volledig restaurerend, wat verder ligt het oud kasteel van De Clee en kasteelhoeve. Oorspronkelijk was dit een hoeve uit de 17^de eeuw en behoorde ze toe aan de Abdij van Herkenrode. In de 19^de eeuw werd de hoeve uitgebouwd tot kasteel met herenhoeve. We wandelen naar beneden langs het kapelletje, verder langs de voormalige pastorij uit 1726. In 1768 werd het verhoogd met een verdieping. Lange tijd is dit monument verwaarloost maar sinds een tiental jaren hebben de nieuwe eigenaren er een prachtig woning van gemaakt met behoud van het originele uitzicht. Wat verder langs de Sint Jan de Doper kerk de toren stamt uit 13^de eeuw en is het enige overblijfsel van de vroegere romaanse kerk. De huidige kerk is verkocht aan een privé persoon en is wel enige commotie bij de inwoners van Kuttekoven om de toekomst van hun kerk. We klimmen nu uit Kuttekoven naar Graeth om zo terug thuis te komen waar we onze wandeling afsluiten.

Zondag 20 februari 2022.

MARCHE DES FRIMAS.

CLUB DE MARCHE AL VILE CINSE.

BERNEAU.

Berneau werd gesticht op een golvende leembodem. Oorspronkelijk spraken de inwoners van Berne een Limburgs dialect. Het dorp kende echter vanaf de achtiende eeuw een geleidelijke verfransing en behoord nu tot Franstalige Wallonië. We vertrekken in het dorp en komen dadelijk langs het kasteel Borcht. Reeds in de 9^de eeuw werd er op deze plaats een kasteel gebouwd. Dit kasteel verviel en in de 14^de eeuw werd er een nieuw kasteel gebouwd. Dit bestond uit een zwaar versterkte donjon en was omringt met grachten en vijvers. In 1595 werd het verbouwd tot een kasteeltje. In 1608 werd een hoog, rond torentje bijgebouwd en ook diverse bijgebouwen. Vandaag is het kasteel wat opnieuw in verval. Nu wandelen we de velden in richting Voeren. Zo komen we s’-Gravenvoeren. Dit dorp is een lintdorp langs het riviertje de Voer en ligt in het Voerdal. Hier hebben we rustpost. Daarna komen we aan het Ursulinenklooster. Het klooster werd gesticht in 1852. Het omvatte tevens een pensionaat. De Ursulinen verzorgden onderwijs voor meisjes. Het is een groot bakstenen gebouwencomplex, met een neogotische kapel, kloostergebouwen deze gebouwen zijn van de 2^de helft van de 19^de eeuw, de andere die eens de hoeve waren stammen uit 1775. Het klooster heeft een tuin met een Lourdesgrot. Vandaag is het een verzorgingshuis. Dan wandelen we langs de Voer hier verschillende staan nog verschillende vakwerkhuizen en oude boerderijen. Ook komen we diverse stenen en gietijzeren wegkruizen en ongelukskruizen. Wat verder wandelen we nog een eindje langs de velden en en kapel in het veld en dan komen we terug in aan ons vertrek. De wandeling heeft wel wat tegenslag door de regen en wind, veel modder. Maar toch fijn dat we in Berneau konden wandelen.

Zaterdag 19 februari 2022.

3^E MARCHE DES CROCUS.

LES JOYEUX LURONS DE FERNELMONT.

LOYERS – NAMUR.

We vertrekken in het centrum van Loyers, vlak bij de kerk. De Saint-Sebastien kerk van de XIII-XIX de eeuw in gotiek en neogotiek. De kerk uitgebouwd vanuit een kasteelkapel uit de 13^de eeuw met een koor en een gotische transept. Het schip is van neo-gotische stijl en werd opgetrokken in 1904 door architect Joostens. Aan de kerk ligt het kasteel met kasteelhoeve. De hoeve omgeven door water en wit gekalkt. Het kasteel in roodgekleurd. Gelegen in e prachtig park, het kasteel heeft een ronde toren. Het geheel is bijzonder mooi. We wandelen de dreef op met eeuwen oude bomen en dan gaan we de velden en bossen in. Dat we hier in de fortengordel rond Namen zijn kunnen we zien aan de vele bunkers die we tegen komen. Ook verder in het veld een prachtige grote boerderij uitzonderlijk met vierhoek torens. Wanneer we op klimmen het bos in gaan en dan achterom kijken zien we hoe groot deze hoeve is. Indrukwekkend. In het bos staat een toren van de bunker. We wandelen verder en krijgen prachtige vergezichten. Dit is toch een prachtig landschap. Zo komen we aan de eerste rustpost. Daarna maken we een lus van 4km en dit is het mooiste stuk van de wandeling weilanden, bossen heuvels zo mooi. Hier en daar een oude grote boerderij. Ook langs poelen en je ziet dat de lente in aantocht is de padden overzet is reeds bezig. Zo komen we langs Cairn de feu. Is een kunstwerk van de fransman Keltz uit 2003. Waarbij hij wil aanknopen met oude tradities. De onderbouw is uit steen en er zou een takken koepelvormige deel zijn dat in brand werd gestoken. Weer verder en we komen terug aan de rustpost nu is het niet meer ver, na de rust weer verder en dan gaan we door het veld en terug naar ons vertrek. Zo eindigt een prachtige wandeling in Loyers.

Woensdag 16 februari 2022.

MIDWEEKWANDELTOCHT.

W.S.V.DE VELDLOPERS GULPEN.

GULPEN.

Voor het eerst in 2 jaar nog eens de grens overgestoken voor een wandeling in Nederland. We gaan voor de midweektocht in Gulpen. Vertrek van de wandeling in het centrum van Gulpen, deze ligt in het Heuvelland met zijn golvende landschap. De Geul vloeid door het dorp en de riviertjes de Geul en de Eyserbeek in de Geul. Deze riviertjes hebben brede beekdalen gevormt. Op het grond gebied van Gulpen liggen verschillende plateaus, plateau van Margraten, van Crapoel, Ubachtsberg en van Bocholtz. In de gemeente Gulpen-Wittem liggen verschillende beschermde dorpsgezichten. Hat is ook een gemeente met 289 rijksmonumenten vooral beschermde boerderijen. In alle dorpen en gehuchten van de gemeente zijn er carréhoeves en vakwerkboerderijen te vinden. Op onze wandeling komen we ervele tegen en dit maakt deze streek zo aangenaam om te wandelen. We wandelen vandaag in dit prachtig stukje Nederland, langs de Toeristenkerk en langs de brouwerij Gulpener bier het centrum in steken de Geul over en wandelen dan de natuur in. We wandelen langs de Neubourger molen, een middenslagmolen de naam is afgeleid van het naburige kasteel. Het waterrad staat te draaien op het snel stromend water van de Gulp. Verder met onze wandeling. Door een dreef langs achter het Kasteel Neubourg. Waar we op de terugweg langs voor wandelen. Van oorsprong een middeleeuwse burcht, in de 18^de eeuw verbouwd tot barok lusthof en in de 19^de eeuw verder uitgebouwd, vandaag zijn het kasteel en hoeve in restauratie. We komen ook langs de toenmalige tramlijn. De NV Centrale Limburgse Stoomtramweg Maatschappij nam in 1923 de lijn Vaals-Wijlre-Gulpen indienst twee jaar alter werd de lijn doorgetrokken tot aan het station van Maastricht. De tramlijn passeerde het Gulpdal en daar werd een stalenbrug gebouwd van 612 meter lang en 22 meter hoog. Vandaag is van deze brug niks meet te zien alleen de beding van de tram welke in 1939 opgeheven werd en de brug afgebroken. In het landschap zijn overigens de opgeworpen trambaandijk met hoge taluds, bruggenhoofden en viaducten nog steeds goed waarneembaar. Hier ook weer mooie vakwerkhoevens. Dan krijgen we een heel stuk natuur voor de voeten. Spijtig dat het zo modderig is en een beetje gevaarlijk. Door de weilanden en bos langs veldwegen waar duizende sneeuwklokjes staan. Dan komen we in Reijmerstok. Waar de rustpost is. Deze gemeente ontstond in de middeleeuwen bij de herenhoeve De Puthof. Het groeide geleidelijk uit tot een lintdorp. Verder met onze tocht komen langs het Gulpener hoptuin voorbij. Zo komen we in Euveren. Dit is een buurtschap van Gulpen. Hier weer prachtige vakwerkboerderijen en zoals overal in deze streek op bijna elk kruispunt een veldkruis. Weer verder tot we terug in Gulpen komen nu wandelen we door de dreef van het kasteel Neubourg en zo wandelen we terug naar ons vertrek. Een mooie wandeling alleen spijtig dat ze een nieuwe startplaats gekozen hebben voor hun woensdagtochten en daar mogen de honden niet binnen.

Maandag 14 & dinsdag 15 februari 2022.

LANDSCHAPSWANDELING.

VERBORGEN MOOIS MARIËNLOF.

KERNIEL – COLEN.

Regionaal Landschap Haspengouw & Voeren heeft verschillende wandelingen, de grote wandelingen zijn Greenspots en de kleinere zijn verborgen moois. Zo is Mariënlof een verborgen moois, deze wandeling start ofwel aan de abdij Colen ofwel aan het stroopfabriek. Wij vertrekken aan de stroopfabriek en volgen de aanlooproute. We wandelen nu op de Fruitspoor. De komst van de spoorweg Tongeren – Sint-Truiden aangelegd tussen 1870 en 1879, is voor de economische ontwikkeling en de ontsluiting van de streek een zegen. Daardoor werd het stationsplein van Borgloon een draaischijf voor de verwerking en het transport van fruit. Tot 1988 werd er stroop gestookt bij stroopfabriek Wijnants-Groenendaels. In 1968 rijdt de laatste trein over de sporen en vandaag zijn grote gedeelten van het fruitspoor fiets en wandelweg. We wandelen nu richting Colen, na een tijdje draaien we rechts af van de fietsroute af om naar de schelpenakker te gaan. Hier is enkele tijd geleden door een kunstenaar een reuzegrote torenschelp geplaatst. Op deze plaats komen schelpen voor want 30 miljoen jaar geleden kwam hier de zee. Nu wandelen we naar de brug van Colen en daar gaan we terug de fietsroute op om aan het volgende nieuwe stukje van de wandeling. We moeten het plankenpad op en dalen het dal in. Hier staat ook een kunstwerk, het water van de Odiliabron loopt er letterlijk door de sculptuur, omdat er veel kalk in het water zit, zal er een mooi laagje tuf of kalk op het sculptuur afgezet worden. We moeten weer de fietsroute op langs een steile trap. Nu komen we aan de stopplaats Kerniel. Hier heeft de stad een hondenweide gemaakt. We wandelen nu door het dorpje en gaan langs de kerk en langs door het paadje naar de abdij van Colen. Nu wandelen we het plankenpad op langs de beek en vallei van Colen. Zo komen we na een tijdje op de weg die ons terug naar Colen brengt. Juist voor het domein van abdij van Colen draaien we rechts af en langs de weide terug de spoorweg op. Nog even verder en we komen terug op het stationsplein met het stroopfabriek.

Dinsdag wandelen we een tweede wandeling die ons langs Klein Panis brengt dit is het tweede stroopfabriek aan het station, vele jaren diende ze als onderdak van de technische dienst van de stad.

We wandelen nu langs de spoorweg en volgen het nieuw aangelegd pad dat ons langs het natuurparkje waar vele distelvinken zitten. We wandelen verder en ja er zitten weer distelvinken, kan enkele mooie foto’s van maken, weer verder en langs het nieuwe stuk natuur met de uitkijktoren. Nu wandelen we naar de steenweg die we even volgen om zo langs de fruitveiling te gaan, daarna wandelen we de Colenweg af tot aan de brug van Colen en daar de fietsroute op naar Kerniel, vandaag wandelen we even tot bij ma op de Nielstraat, daarna wandelen we terug naar Colen en de fietsroute naar het stationsplein. Zo eindigt onze wandeling vandaag, 16,5 kilometer op de teler met deze twee wandelingen.

Zondag 13 februari 2022.

48^E MARCHE DU FORT DE BATTICE.

MARCHEURS DU FORT DE BATTICE.

BATTICE.

We vertrekken in het centrum van Battice in de hal naast het gemeentehuis. Het eerste gemeentehuis werd in 1716 gebouwd. Tussen 1790 en 1794 huisvestte het ook het Hof van Justitie van de ban van Herve. In 1880 kwam er een groter gemeentehuis dit werd door de Duitse troepen in brand gestoken en heropgebouwd in 1923. Het is een bakstenen gebouw met kalkstenen omlijstingen en hoekbanden in neonrenaissancestijl. Kenmerkend zijn de overdekte ingang met trap, de hoektoren en een erkertoren. We wandelen het dorp uit en door het mooie landschap naar Chaineux. Vanop de hoogte hebben we een prachtige panorama op het dorp met zijn kerk en kasteel. Maar eerst wandelen we naar Manaihant. De plaats ligt op het plateau van Herve de omgeving is grotendeels landelijk. Tegenover de Sint Jozefkerk uit 1855 is de controlepost. De kerk is een neogotische kerk met vier frontalen en een hoge achtkante spits. Nu na de rust door de velden met prachtige zichten over het Land van Herve. Zo komen we Chaineux. In de 17^e en 18^e eeuw kwam het dorp tot bloei door de wolindustrie, waarbij vooral de families De Bosse en Hauzeur kunnen worden vermeld, deze lieten aan zienlijke woningen bouwen. Het centrum van het dorp heeft verschillende prachtige oude huizen en het kasteel en de Sint Gilliskerk. Hier de tweede controle. Wat verder is de Sint Agathakapel. De kapel werd gebouwd in 1775 en heeft een achthoekig plattegrond, mogelijk bestond er op deze plek een oudere kapel. Op het dak bevind zich een lantaarn die eveneens achthoekig is, en de ramen bevat waardoor de binnenruimte wordt verlicht. het bakstenen gebouwtje heeft een plint en de hoekbanden zijn van natuursteen. Ook het in classicistische stijl ontworpen toegangsportaal is in natuursteen uitgevoerd. Haute Chaneux heeft ook verschillende prachtige oude gebouwen staan ook de waterput is onlangs hersteld hier gaan we dan de weilanden in en genieten van het prachtig landschap, met hier en daar een oude hoeve. De meeste zijn prachtig hersteld en dienen nu als woonhuis maar met behoud van hun oorspronkelijk uitzicht. Nu wandelen we een heel eind door de weilanden en volgen een lokale wandeling, wat is het toch prachtig in het Land van Herve. Nog een tijdje door het landschap en komen zo terug in Battice. Weer een prachtige wandeling door het Land van Herve.

Zaterdag 12 februari 2022.

MARCHE D’APRES-MIDI.

LES TRAFTEUS HOUSSE.

HOUSSE.

Eindelijk kunnen we terug op regelmatige wijze gaan wandelen, dit weekend gaan we bij onze Waalse vrienden in Housse. We wandelen in het Land van Herve. Het is een zeer groen landschap. Het plateau wordt gekenmerkt door lage heuvels, weinig bos en hoofdzakelijk weilanden en boomgaarden omheind door de typische hagen. We wandelen Housse uit en wandelen nu naar Barchon. We komen langs de toren van het fort. Barchon had sterk te lijden onder de Duitse opmars in België tijdens de Eerste Wereldoorlog (14 augustus 1914) waarbij 100 huizen werden verwoest en 32 burgers vermoord. Barchon heeft ook één van de 12 forten van de ring forten rond Luik. In 1888 werd naar plannen van Brialmont het fort gebouwd in ongewapend beton. Het fort heeft de vorm van een driehoek en het fortterrein heeft een oppervlakte van 13 hectare het geheel word omgeven door een droge gracht van 3 meter diep en 15 meter breed.de bezetting van het fort bestond uit 300 artilleristen en 90 infanteristen. De controle van de tocht is in het fort, we wandelen de ingang in en dan gaan we voor de eerste controle geheel rond het fort nu kunnen we zien hoe hoog de muren zijn. Na de controle wandelen we terug het fort uit. Nu wandelen we naar Saive en wandelen door de velden en komen we aan het Oud kasteel van Saive. Dit kasteel was de zetel van de heren van Saive. In 1911 werd er nog een Merovingisch graf ontdekt in de grondvesten van het kasteel. In 1272 werd melding gemaakt van de familie De Jupille als bezitter. Vermoedelijk is de donjon enkele eeuwen eerder opgericht. Deze heeft een grondoppervlakte van 10 meter bij 10 meter en is 20 meter hoog. Vandaag is het kasteel geklasseerd als monument en een groep vrienden beheren het kasteel. We wandelen verder door de velden en komen zo in Cheratte. Hier genieten we van het prachtige landschap. Verder komen we terug aan het fort van Barchon voor de tweede controle. Nu is het maar een korte afstand meer tot aan het einde van de wandeling. Nog een stukje door de mooie omgeving en natuur en dan zijn we terug op ons vertrekplaats. Een mooie wandeling op sommige plekken wel modderig en glad maar de zon en blauwe luchten maken veel goed.

Maandag 09 februari 2022.

MARETAKKENTOCHT.

DE DEMERSTAPPERS BILZEN.

EIGENBILZEN.

Wandelen in de velden, weilanden en bossen rondom het mooie Eigenbilzen, bewonderd ook de vele maretakken. Zo kondigt de wandelclub hun tocht aan. En ze hebben niet overdreven. Eigenbilzen heeft een lange geschiedenis en was reeds vroeg bewoont. In 1871 werd er een vorstengraf uit de ijzertijd gevonden. Ook werden sporen van Romeinse graven en van drie Romeinse villa’s. Voor we eigenlijk vertrekken gaan we even de neogotische Sint-Ursulakerk uit 1908-1910 met een gotische toren uit de 13^e 14^e eeuw bekijken. Een mooie kerk met een uniek interieur. En dan op weg voor een 12 kilometer lange tocht. En dat de tocht maretakkentocht noemt is wel duidelijk duizenden bollen maretaken in de bomen wat mooi om te zien. We wandelen door de velden veel afwisseling akkers , weilanden en bosjes. En zo wandelen we naar Mopertingen. We komen langs een monument voor de bevrijders van de gemeente. Dit tankmonument staat in het zuiden van het dorp. Het is een Amerikaanse tank is van het type A4M4 Sherman. In september 2003 werd de tank van Brasschaat waar anno 2021 het Site Gunfire Brasschaat-Museum is gevestigd naar Mopertingen vervoerd en naast het uit 1994 stammende herdenkingsmonument geplaatst. Op 28 september 2003 werd de tank onthuld. Verder zijn er in Mopertingen nog enkele vierkantshoeven uit vorige eeuw. We wandelen nu langs het in 1939 uit gegraven Albertkanaal. Langs deze staan nu nog verschillende bunkers. Ook komen we nog langs het wijndomein montepertini. Nog even langs het bosje en we komen weer terug in Eigenbilzen steken de spoorweg over waar de railbike hun keerpunt heeft die in Munsterbilzen vertrekt. Zo eindigt onze wandeling.

Maandag 07 februari 2022.

PANNENKOEKENTOCHT.

DE SCHOVERIK.

DIEPENBEEK.

Vandaag een gratis wandeling bij De Schoverik. Diepenbeek ligt in het Demerdal op de grens van de Kempen en Haspengouw. Diepenbeek heeft verschillende natuurgebieden. We wandelen het dorp uit en komen zo al vlug in de natuur. We komen aan de Dorpsbemden-Pomperik een natuurreservaat met graslanden. Heeft een geschiedenis: Dit gebied was eertijds een gemeenschappelijk weide gebied van de inwoners van Diepenbeek. Het was in bezit van de gemeente, die het in erfpacht gaf aan particulieren. Tot ongeveer 1900 werd het gebied gebruikt als hooiland, terwijl er runderen graasden na het hooien. Dat wil zeggen vanaf augustus tot het begin van de winter. Na 1900 verdween de voorjaarsbegrazing, en vanaf de jaren 50 van de 20^ste eeuw werd ook de najaarsbegrazing gestaakt de aanleg van een autoweg werd een visvijver De Pomperik uitgebaggerd het zand werd gebruikt bij de aanleg van de weg. We wandelen langs de vijver het is een grote vijver met veel groen rond aangenaam om rond te wandelen. We komen zo langs de Dauteweyers is een natuurgebied dat bestaat uit 11 ha met een reeks vijvers deze zijn ontstaan door winning van ijzererts welke plaatsvond in de 19^de eeuw en in 1873 tot een einde kwam. Om de vijvers zijn elzenbroekbossen en vochtige weilanden te vinden. In het gebied komt de boomkikker voor. We komen terug in Lutselus waar we onze wandeling afsluiten. Op de plaats waar op 25 december 2010 een aantal uur na de middernachtmis ingestort is staat nu het ontmoetingscentrum. Na de wandeling genieten we van pannenkoeken, is tenslotte pannenkoekentocht.