HEIKNEUTERSTOCHT. / KWSV DE HEIKNEUTERS. / GENK. 30/05/2022.
Maandag 30 mei 2022.
HEIKNEUTERSTOCHT.
KWSV DE HEIKNEUTERS.
GENK.
Op het grondgebied van Genk ontspringt de Stiemersbeek en uitmondt in de Demer. De wandeling brengt ons door de verschillende reservaten en kleine stukjes natuur. Stukken langs de beek en langs kleine wegjes. Grote vijvers tot aan het Albertkanaal. Bijzonder is dit kanaal wel, met de hand gegraven tussen 1930-1939, bij de viering van 100 jarig bestaan van België gaf Koning Albert I op 31 mei 1930symbolisch de eerste spadesteek voor het kanaal dat zijn naam draagt. Zo komen we aan de sluis van Diepenbeek één van de 6 sluizen op het kanaal. We wandelen langs de Stiemer een prachtig stukje natuur. We komen ook nog in het gebied De Wijers. Het is een veel vochtiger gebied en word aanwezigheid van vele visvijvers. De Wijers is een bijzonder waardevol natuurgebied, zelfs op Europese schaal: grote delen van het gebied zijn opgenomen in het Natura 2000 netwerk. Het waterlandschap biedt dan ook een thuis aan heel wat zeldzame dieren en planten. Bijzonder is zeker dat het leefgebied van de boomkikker. Het bijzondere lappendeken van vijvers ontstond door het kweken van vis. Eerst door kloosterlingen, later door commerciële viskwekers. We wandelen ook langs stukken heide. Vijvers met kikkers. Wat verder komen we aan het kerkhof van het Sint-Jozef instituut. In 1909-1910 legden de broeders van de Christelijke Scholen werd het kerkhof aangelegd. Nog even langs een paar vijvers waar kikkers ons op een concert trakteren. Nog een paar honderd meters en we komen aan ons vertrek.
44E MARCHE DES SYMPAS. / LES CORSAIRES DE SART-LEZ-SART. / SART-LEZ-SPA. 29/05/2022
Zondag 29 mei 2022.
44E MARCHE DES SYMPAS.
LES CORSAIRES DE SART-LEZ-SART.
SART-LEZ-SPA.
In Sart ligt de Vallei van de Hoëgne, langs de rivier de Hoëgne. De Hoëgne is een bijrivier van Vesder. De wandeling verlaat het dorp en we komen zo in het weidse landschap. Golvende landschap weilanden met hagen rond en kleine landwegjes. We wandelen door het bossen met rotsen. Het is prachtig om langs deze kleine boswegen te kunnen wandelen. Telkens weer krijgen we mooie vergezichten te zien. Als we de bossen verlaten komen we in het volgende dorp. Hier langs een oude spoorwegstation. Zo komen we in Jalhay-Sart. Hier wandelen we in een dorp met toch wel een stuk geschiedenis heeft. Vooral de dood van pastoor Dossogne door de Duitser dood geschoten op 11 augustus 1914. En in 1944 stortte een Duitse vliegtuigbom, een V1 op Tiege die drie slachtoffers maakten en verschillende huizen en kerk vernietig. de. We wandelen verder langs weilanden en daar zien we kramsvogels zitten prachtige vogels. Ook komen we verschillende wandelvrienden tegen en komen zo aan d econtrole en rustpost. Verder met onze tocht langs bossen en weilanden met koeien. Zo komen we aan een prachtige kapel, vakwerk gebouw en we kunnen even binnen kijken. Een prachtig stukje erfgoed. Hier komen we ook aan een stukje natuurreservaat. De rustplek voor bevers, een bord geeft aan dat we dit rustgebied binnen gaan. Hier staan enkele grote vijvers. Wat verder komen we terug in het dorp aan de kerk is de tweede rustpost, na de rust is het nog een korte afstand tot aan het vertrek. Nog een eind langs de bosrand met weer prachtige vergezichten. Tot we aan een prachtig gebouw komen het “Vieux chateau du Petit-Sart.” Deze statige kasteelboerderij dateert uit de tweede helft van de 18de eeuw. Indertijd had dit huis een toren en de overblijfselen zijn in 1880 tijdens de wederopbouw van de boerderij bijgewerkt en de huidige toren wordt tegenwoordig “Li Tcheste” genoemd. In 1880 werd dit huis met een kleine voortuin uitgebreid in Louis XIV stijl. Het kasteel staat ook bekend onder de naam “Cinse Blanche” de toren werd herbouwd met stenen van de oude toren. Het behoort tot het monumentaal erfgoed van Wallonië. Nog even verder nog langs een prachtig gebouw. En dan zijn we terug op ons vertrek. Een mooie en aangename wandeling.
2E MARCHE DE JOUR “LA SYLVATIENNE” / CERLE ROYAL DES MARCHEURS DE SAIVE. / SAIVE. 28/05/2022
Zaterdag 28 mei 2022.
2E MARCHE DE JOUR “LA SYLVATIENNE”
CERLE ROYAL DES MARCHEURS DE SAIVE.
SAIVE.
We vertrekken in de Caserne de Saive, het was 1932, na de versterking van de versterkte plaats van Luik, dat de beslissing werd genomen om een nieuwe militaire wijk te bouwen. In 1939 werd gestart met de bouw van de kazerne. De bouw werd onderbroken door de Duitse invasie op 10 mei 1945. In 1951 was de bouw eindelijk klaar. In 2010 werd beslist om de kazerne definitief gesloten de laatste soldaten verlieten eind 2011 de kazerne. Vandaag is de gemeente eigenaar en er zijn werken bezig. Nieuwe woningen worden er gebouwd. Onze wandeling vertrekt in een van de gebouwen van de kazerne. We vertrekken met onze tocht en wandelen uit het dorp, ook hier nog mooie oude gebouwen, kastelen en boerderijen. We wandelen verder en zien het oude kasteel van Saive. De donjon die domineert over het landschap is sinds 1971 geklasseerd als monument. Het domein werd in 1987 aangekocht door een familie en werden de oude boerderij en bijgebouwen met veel geduld gerenoveerd. In 2008 werd de vereniging “Les Compagnons du Vieux Chateau” opgericht als doel de bescherming en promoten van de ruïnes van het kasteel. De ruïne is gelegen op de mooiste plek van het dorp en van op afstand te zien. We waandelen door de kleine wegjes rond het kasteel en er staan verschillenden info borden. Verder door de velden en weilanden naar Barchon. We komen langs het Fort van Barchon, het was één van de 12 forten van de ring van forten rond Luik. Het werd in 1888 naar plannen van Brialmont gebouwd van onbewapend beton. Het Fort Barchon ligt op een heuvel op de rechteroever van de Maas. We wandelen rond het Fort en in de verte zien we de Kolenmijn van Blegny liggen. Dan komen we aan de rustpost. Door het bos wandelen we en ook hier komen we relieken tegen van het leger, een bunker uit 1934 met muren van 1,30 meter dik. Zo komen in Rabosée, door de mooie natuur, weilanden bosjes en dan weer verder langs een prachtig gebouw met twee torens en en in de zijgevel een davidster en jaartal 1882. Nog langs verschillende hoogstamboomgaarden vooral hoogstam peren nog een eindje door de velden en bosjes. Dan komen we aan in het militairdomein en de kazerne waar onze wandeling eindigt
49E MARCHE DE LA GILEPPE. / LES GOE-LANDS. / BILSTAIN. 26/05/2022.
Donderdag 26 mei 2022.
49E MARCHE DE LA GILEPPE.
LES GOE-LANDS.
BILSTAIN.
Door de overstromingen van verleden jaar is voor de eerste de wandeling niet in Goe. Maar wel in Bilstain, wat eigenlijk geen nadeel is de wandeling is bijzonder mooi. Geografisch gezien is het grondgebied van Bilstain verdeeld in twee delen die met elkaar verbonden zijn door het Bois de Saint-Jacques. Het hoger gelegen deel, tussen het plateau van het Land van Herve en de Vesdervallei, bestaat uit het dorp, dat sinds 1125 bekend is, en de omliggende gehuchten. In het verleden vormde het dorp samen met het Bois du Ru de Bilstain de heerlijkheid van de abdij van Saint-Jacques. Twee bosgebieden dienen als grens: het Grünhautbos in het noorden, een voormalig eigendom van de hertogen van Limburg, en het Bois de Saint-Jacques in het westen. Het oude stadje, nauw verbonden met de hoofdstad van Limburg, werd tijdens de belegeringen van de vesting meermaals verwoest.Het lage deel van Bilstain strekt zich uit langs de met gras begroeide valleien van de Vesder, als een verlengstuk van Dolhain in het westen. Dit deel wordt vooral gekenmerkt door elementen die herinneren aan de textielindustrie, zoals het voormalige industrieterrein Lavoir – Carbonisage en de spoorweg met het station Dolhain-Gileppe uit 1843. We wandelen het dorp uit door de weilanden al vlug ontdekken we hoe heuvelachtig het hier wel is, na een paar honderd meter komen we aan de Chateau-ferme de Villers uit 1640, de donjon is in kalksteen gebouwd, spijtig dat het gebouw in zo een verschrikkelijke toestand verkeerd. Het erfgoed van Bilstain wordt vooral gekenmerkt door de imposante silhouetten van oude boerderijen in kalksteenpuin, meestal gebouwd in de 18e eeuw en verspreid over de verschillende gehuchten. We wandelen verder en komen aan een prachtige kapel gelegen in het bos. Verder met onze tocht en komen aan de rustpost aan het station Dolhain-Gileppe, na de rust een lus van ongeveer 4km, we wandelen door het dorp, Tegenwoordig is Dolhain het administratieve en politieke centrum van de gemeente. Veel oude huizen uit de 18e en 19e eeuw getuigen nog steeds van de rijkdom van dit industriële verleden. De Place Léon d’Andrimont (ingehuldigd in 2019), omringd door restaurants en cafés en aangekleed met zitbanken en bloemen, is een ruimte voor gezellige ontmoetingen of culinaire genoegens. De Vesder, een woest stromende rivier, komt door het dorp en we zien nog altijd de gevolgen van de overstromingen van verleden jaar, verschillende huizen zijn nog altijd verwoest, en vele huizen moeten nog opnieuw hersteld worden, ook de school van Dolhain ligt er verlaten bij en erg beschadigt, we komen aan de samen vloeiing met de Vesder en wat een schade aan de huizen alles staat leeg en beschadigt, dikke schimmel op de muren. Wat een schande om mensen zo aan hun lot over te laten. Zo komen we terug aan de rustpost, daarna weer verder. We komen zo terug in Bilstain. Het lage deel van Bilstain strekt zich uit langs de met gras begroeide valleien van de Vesder, als een verlengstuk van Dolhain in het westen. Dit deel wordt vooral gekenmerkt door elementen die herinneren aan de textielindustrie. Talrijke getuigen van deze gouden eeuw van de textiel zijn nog steeds te zien in de straten en wijken. Een laatste stuk wandelen we door het bos met wat pittige klimmen. Bilstain was van nature een landbouwdorp, doch door de schapenhouderij ontwikkelde zich ook de lakennijverheid Aanvankelijk was er thuisarbeid van spinners en wevers en mogelijk ook de teelt van distels voor Kaarden van wol, welke werden verhandeld op de markt van Dolhain belangrijke aanvulling op het karige inkomen van de plaatselijke bevolking vormden. Zo komen we terug aan ons vertrek, een mooie wandeling.
SAFF WALK. / AVIAT ST TRUIDEN. / ST TRUIDEN. 24/05/2022.
Dinsdag 24 mei 2022.
SAFF WALK.
AVIAT ST TRUIDEN.
ST TRUIDEN.
We gaan vandaag op de Campus Saffraanberg van Brustem wandelen, de jaarlijkse SAFF wandeling. De campus Saffraanberg heeft een lange geschiedenis en begon als een klooster. Bij het begin van de XXste eeuw liet de kloosterorde van de Ursulinen een kostschool bouwen, met de bedoeling er meisjes uit de bemiddelde Europese families een waardige opvoeding te geven. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog kwam hieraan een einde. Kort na de oorlog kocht de Belgische Staat het gebouw voor het bescheiden bedrag van 2 miljoen en vestigde er de pupillenschool ; in de jaren ‘30 werd de kadettenschool in ondergebracht. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Saffraanberg een belangrijke schakel in het Duitse luchtverweer en deed dienst als hoofdkwartier van de nabijgelegen basis van Brustem. De school behield echter haar pedagogisch karakter en werd door de bezetter gebruikt om er vrouwen op te leiden tot assistent-luchtverkeersleiders. Tijdens het testen van een nieuw begeleidingssysteem van de geallieerde vliegtuigen ontsnapte de school, als bij wonder, aan een luchtbombardement.Op 8 augustus 1948 worden de gebouwen door een hevige brand verwoest. Alle materieel is totaal onbruikbaar. Van het Ursulinenklooster blijven alleen nog de muren en de kelders over. De Technische School vindt voorlopig onderdak in de Ambiorix-kazerne van Tongeren. Ondertussen wordt in Saffraanberg gestart met de heropbouw. Op de plaats van het voormalig klooster wordt een reusachtig gebouw opgetrokken. In deze koude-oorlogsperiode groeide het aantal leerlingen aan tot 2000. Heel vlug worden houten barakken gebouwd om het gebrek aan lokalen voorlopig te verhelpen. Vandaag is het een opleidingsschool en de wandeling Ten voordele van de sociale instellingen uit de regio, de 20ste editie van de Sponsor Action For Families (SAFF Day). De opbrengsten van deze dag zullen in zijn geheel geschonken worden aan de peterinstellingen die zich bezighouden met mensen met een handicap. We vertrekken met de wandeling op het grote plein, waar een paar vliegtuigen opgesteld staan en in de grote loods waar de inschrijving van de verschillende activiteiten is, ook hier enkele helikopters tentoongesteld. We vertrekken nu op de tocht, door de velden en langs akkers en dan ook langs de plantage. We wandelen door het open velden en komen zo in Engelmanshoven. We wandelen verder steeds verder door de velden tot we terug aan het militair domein komen. Een fijne wandeling voor het goed doel, we denken vandaag ook aan onze vriend Rudy Dessers die jaren deze activiteit georganiseerd heeft, wij hebben hem vandaag gemist.
De naam Puth is hoogstwaarschijnlijk afgeleid van de in dit dorp aanwezige diepe waterputten en werd voor het eerst genoemd in een akte uit 1377. Daarin spreekt men over een ridder, luisterend naar de naam Jan van Putte. Puth is gelegen op het Plateau van Doenrade, een glooiende laagvlakte in het Zuid-Limburgse Heuvelland. Rond het dorp liggen een aantal hellingen, glooiende landschappen en vergezichten. We wandelen vanuit het dorp de weide natuur in. Mooie oude boerderijen staan er nog. Maar vooral de weidse weilanden met bosranden maakt deze streek tot een wandelparadijs. Akkers afwisselend met weilanden en bosjes bijzonder is het wel. Ook zoals in heel Zuid Limburg komen we vele wegkruizen, die zo mooi versierd en verzorgd zijn. In het dorp is vandaag een grote vlooimarkt bijna ieder huis doet mee, er is zelfs een bewegwijzerde parkoers. Wij volgen de bewegwijzering van de wandelclub. Prachtige vakwerkhuizen komen we hier ook weer tegen. We verlaten Puth. Door de prachtige natuur en komen dan aan een prachtig industrieel monument. De ringoven van Steenfabriek St.Joseph te Daniken is van grote cultuurhistorische waarde als bijzondere uitdrukking van een sociaal-economische, technische en typologische ontwikkeling in de grof keramische industrie. Uit architectuurhistorisch oogpunt is de ringoven van belang voor de geschiedenis van de bouwtechniek. De ringoven is van betekenis vanwege de voor Nederlandse begrippen hooggelegen situering op de plateauhelling, heeft een historisch-ruimtelijke relatie met de bodemgesteldheid ter plaatse en is van belang voor het aanzien van de streek. De ringoven is gaaf bewaard gebleven en beschikt derhalve over een hoge bouwtechnische, typologische en functionele zeldzaamheidswaarde. Verder met onze tocht langs het riviertje een mooi stukje natuur en dan wandelen we dorp binnen en hier is de rustpost. We verlaten Munstergeleen, een heel eind,door de velden en akkers. Wat later komen we terug aan ons vertrek, weer een mooie wandeling.
MARCHE DE JOUR. / LES PIEDS MONTION. / DISON. 21/05/2022.
Zaterdag 21 mei 2022.
MARCHE DE JOUR.
LES PIEDS MONTION.
DISON.
Dison, Plateau van Herve, dat geeft fijne vooruitzichten op een prachtige wandeling. Maar ook heeft Dison een rijke en lange geschiedenis al van in de Romeinse en Franken tijd. De eerste vermelding van Dison was in 1268, geleidelijk werd het bos gerooid en daarvoor in de plaats kwamen weilanden in de plaats. Vanaf de 18de eeuw werd de lakenindustrie van belang. Er verschenen fabrieken en woonhuizen. We wandelen het dorp uit en kunnen duidelijk zien dat we in het Land van Herve zijn. Het golvend landschap de weilanden omringt door heggen. Het lappendeken van weilanden en velden is het kenmerk van het Land van Herve. We wandelen door de vele nog aanwezige kleine wegjes. En dan wandelen we door de weilanden naar een prachtige oude boerderij. In de verte zien we een klein kasteeltje. Verder door het dorpje met zijn oude huizen, wat ook hier weer veel voorkomen zijn de wegkruizen. Sommige zijn prachtig bewaard. Wat verder komen we in Chaneux. Een prachtig dorpje landelijk gelegen met prachtige gebouwen, boerderijen en kasteeltje. Maar ook prachtige vergezichten met hier en daar een boerderij. Dan zijn we in het centrum van Chaineux met de Sint-Gilliskerk een kapel stond hier en in 1835-1837 werd de nieuwe kerk gebouwd. Verder langs het kasteel en dan komen we aan de rustpost. We gaan na de rust weer verder en komen aan de Sint-Agathakapel gelegen in Haute Chaineux, het kapelletje werd gebouwd in 1775 met een achthoekige plattegrond. Op het dak bevindt zich een lantaarn waardoor de binnenruimte verlicht word. We wandelen nu langs de waterput en gaan de weilanden binnen. Nu wandelen we door de prachtige natuur, hier vele vlinders hoe mooi. Verder langs weilanden en houtkanten. Zo komen we terug aan onze vertrek. Wat een mooie wandeling, aangenaam en prachtig en vele wandelvrienden gezien vandaag. Wat wil je nog meer.
32E MARCHE DE SEMAINE DES LONGS PIEDS. / LES LONGS PIEDS ANTHEITOIS. / ANTHEIT. 18/05/2022.
Woensdag 18 mei 2022.
32E MARCHE DE SEMAINE DES LONGS PIEDS.
LES LONGS PIEDS ANTHEITOIS.
ANTHEIT.
We vertrekken met de wandeling en komen langs de oude school en gemeentehuis uit 1890. Wat verder komen we aan de kerk Saint Martin. Langs de kerk een grote boerderij en kasteel. In de sluitsteen van de hoeve staat 1748. De kerk is open en we bezoeken ze even, en dan gaan we verder. Nog wat verder een klooster dat nu een sociale functie. Dan verder langs weilanden met stukken bos. Prachtige zichten over het landschap en genieten van de vogels die over de velden huppelen. Verschillende oude huizen in lokale steen. Golvende landschap langs veldwegen en weilanden. Jonge vaarzen in de wei die rond huppelen. Zo komen we in Villers-le-Bouillet. We wandelen langs de “Chemins au naturel” waar de natuur op de eerste plaats komen. Borden met uitleg over dieren en planten. We nemen even de tijd op de volgende bank om te eten en van de omgeving te genieten. Wat verder door de velden komen we aan het kasteel. Weer verder komen we aan de controle, de kerk en omgeving zijn prachtig, mooie huizen en boerderijen. Wat verder komen we aan een grote boerderij wat een prachtig gebouw met een groot woonhuis op de koer. We komen zo aan de plek “Croix Chabot” een kleine kapel wat verder. Dan weer een heel eind door het bos, dalen we af naar het volgende dorpje. Nog wat verder langs weilanden en op de hellingen bomen en struiken en beneden grazen de koeien. Zo mooi zichten. Wat verder eindigt onze mooie wandeling. Een aangename wandeling rustig en met de zon en blauwe luchten, zomers warm hoe aangenaam.
We wandelen vandaag in Andrimont een deelgemeente van Dison. In deze gemeente was er reeds in de prehistorie bewoning. In de Grottes de la Chantoire werden overblijfsels gevonden uit deze periode. Andrimont ligt op het Plateau van Herve, op een hoogte van ongeveer 290 meter. ten zuiden hiervan gaat het land steil naar beneden naar het dal van de Vesder, en er zijn kliffen met daarin karst verschijnselen zoals de Grottes de la Chantoire. We wandelen vanuit het dorp de weilanden in waar de koeien grazen, waar we tussen wandelen. Het is wel een bijzondere weide die stijl naar beneden loopt. Wel een bijzonder plek, mooie zichten over het landschap. We komen zo op de straat terecht en hier op elke hoek een wegkruis, sommige zijn heel fijn verzorgd. Zo komen we aan een voormalige klooster een prachtige ingangspoort en een groot gebouw, alles is vandaag een grote werf, het zal zeker een mooi plek worden na de restauratie. In de omgeving staan verschillende mooie oude huizen in lokale steen. Dan komen we aan de kerk en wat verder langs de distillerie Saint Hubert. Zo komen we in Neuville. Verder door het golvend landschap. Wat een zichten beneden in de vallei, veelgroen en hier en daar een gebouw. Het volgende stuk is bijzonder mooi. Langs weilanden en bos. Een mooie wandeling in het Land van Herve. De wandeling is een organisatie van ADEPS. Een heel andere kijk op wandelen dan bij de wandelfederaties. Gratis wandelen en geen controle maar wel mooie routes.
38E MARCHE DES GAUFRES. / LES MARCHEURS DES ECHOS DE LA MEHAIGNE. / HANNUT. 14/05/2022.
Zaterdag 14 mei 2022.
38E MARCHE DES GAUFRES.
LES MARCHEURS DES ECHOS DE LA MEHAIGNE.
HANNUT.
We vertrekken in Hannut tegen het kasteel Snijders. Ook wel Chateau de la Valette. In 1791 gebouwd door markies Jean-Claude-Bernardin de la Valette, kamerheer van de keizer van Oostenrijk. Gebouwd op het oude kasteel dat vernietigd werd in 1965. Het werd gebouwd in baksteen bekroond met spitse torens en geflankeerd door een prachtige park dat men met een dreef verbonden is met het nabijgelegen klooster van de Clarissen. Voor ons vertrek nog wat wandelvrienden gesproken en dan op weg. Door de straten en dan komen we aan een mooi huis met boven de venster tegelfiguren. Hoe mooi. Verder langs de kapel en dan gaan we over het oude kerkhof, hier hebben ze een een park van gemaakt alleen de kapel is blijven staan en grafstenen hebben in groepjes over het grasveld geplaatst. Verder met onze tocht langs velden en akkers. Uitgestrekte landerijen. Verschillende boerderijen komen we tegen. Dan weer verder bomen en struiken en er tussen de kerktoren. Zo komen we in Crehen. Het is een landbouwdorp in Droog Haspengouw dat zich stilaan ontwikkelt tot woondorp. Toch komt er nog veel akkerbouw, vooral graanteelt en veeteelt. Je ziet wel dat het hier een landbouwdorp is vele boerderijen en er zijn verschillende omgebouwd tot woonhuis, wat eigenlijk fijn is zo worden de oude hoeves bewaard. Het zijn stuk voor stuk parels van het platteland. Nog even verder en we zijn terug in Hannuit. Zo een mooie wandeling. Proficiat aan de club voor deze fijne wandeling
Regionaal landschap heeft twee soorten van wandelingen, de Greenspot en Verborgen Moois. Greenspots zijn wandelingen met een vertrekplaats waar meerdere wandelingen vertrekken. Verborgen moois zijn kleine wandeling op speciale plekken. Zo is deze wandeling van Lauw ook bijzonder. Waterwandeling, hele stukken lopen langs de Jeker. Langs de oevers beplant met bomen en struiken. We wandelen door de weilanden langs een weide met ezels die hier de begrazing van de oevers doen. Wat mooie weilanden met bloeiende bloemen. Haagdoorn staat nu ook bloei. Bloeiende bloemen en haagdoorn trekken vele vlinders aan, maar ze zijn zo actief dat ze bijna niet op de foto krijgen. Zo komen we in het dorp zelf maar niet voor lang, weer het veld in. Zo komen we nu langs de Jeker wat een mooie wandeling is dit langs de Jeker. Langs een akker die beplant is met aardappels het lijnenspel in de vlakte blijft verbazen. Verder langs bloeiende hagen en gele weilanden. Zo komen we weer terug in het dorp. Wat opvalt zijn verschillende huizen met metserteken op. Een oud gebruik bij het bouwen van vooral boerderijen om bescherming te bekomen. Dikwijls een kruis op een voet. Dan komen we terug aan ons vertrek aan de Sint-Pieterskerk die gebouwd werd in 1871. Hier eindigt onze Verborgen Moois.
Eindelijk weer opnieuw wandelingen in Simpelveld. We vertrekken met de wandeling aan het station van de ZLSM. Simpelveld ligt aan de zo genaamde Miljoenenlijn, een spoorweg aangelegd in 1934 voor de transport van steenkool uit de mijnen. Vandaag word het gebruikt om de toeristische stoomtreinen door het heuvelland te laten stomen. Een andere tak van de spoorweg gaat naar Bocholtz en het Duitse Vetschau. Op deze lijn rijdt een railbus. We zien bij de start en aankomst de stoomtrein. We wandelen het dorp uit en komen zo langs verschillende info borden die verwijzen naar het Romeinse verleden. We wandelen door een prachtige laan en komen langs mooie oude vakwerkhuis. Verder komen we langs prachtig een stukje fruiterfgoed hoogstambomen. We zijn nu in Bocholtz. Door kleine steegjes met hagen en op plekjes met daslook prachtig in het wit staat de daslook erbij. Wat verder komen we aan het kasteel. Kasteel de Bongard een 16e eeuwse bouwwerk gelegen in het dal van de Bochiltzerbeek. Het gehele gebouw is opgetrokken uit bakstenen met daar tussen over de gehele hoogte mergelstenen speklagen van Kunrader kalksteen. Prachtig gelegen in de natuur. Zo komen we in Bocholtzheide. Langs prachtige huizen met vakwerk en kunrader kalksteen. We komen aan Hoeve Overhuizen of Oberhausen opgetroken met kalksteen is een Carréboerderij, was een voormalige kasteelhoeve toe behorend aan een versterkt landhuis en leengoed. Wat verder staat de dorpspomp. We wandelen verder en komen langs het seinhuis van de ZLSM Simpelveld. We gaan nu over de sporen naar het station. Onze afstempeling halen en nog even een korte stop in het station. Zo eindigt een prachtige wandeling in Zuid Limburg.
MEIKLOKJESTOCHT. / DE SCHOVERIK. / DIEPENBEEK. 02/05/2022
Maandag 02 mei 2022.
MEIKLOKJESTOCHT.
DE SCHOVERIK.
DIEPENBEEK.
Maandelijkse maandag wandeling bij De Schoverik, vertrek op Rooierheide. We wandelen al vlug de mooie natuur binnen. Langs bloeiende weilanden en bosjes. Diepenbeek gelegen in het Demerdal en ligt op de grens van de Kempen en vochtig Haspengouw. Verschillende zijbeken zoals Galgebeek en Kaatsbeek ook de Oudebeek en Winterbeek. Verschillende natuurgebieden in Diepenbeek wat de wandelingen bijzonder maken. Ook komen we nog vakwerkhuizen en boerderijen tegen. We wandelen langs prachtige groene bomen langs de beek zo mooi. Door de bloeiende weilanden en bosranden komen we verschillende vlinders tegen. De gele citroenvlinder is ook hier. Zo mooi om te wandelen langs een beek met gele blomen en aan de andere zijde bomen. Het weer zit ook mee blauwe luchten en volop zon wat kan wandelen toch mooi en aangenaam zijn. We komen zo terug op de Rooierheide, het gebied was eeuwenlang een heidegebied ten noorden van Diepenbeek. De Atlas der Buurtwegen uit het midden van de 19de eeuw duidt de gehuchtjes Miserik en Ginderover aan. In 1912 werd in Rooierheide het klooster van Rooierheide gebouwd, wat een aanzet gaf tot de ontwikkeling van het gehucht. In 1933 werd hier de Heilig Hartkerk van de passionisten opgetrokken. We wandelen langs de Stiemer en komen zo op het domein van de paters, hier vijvers met kikkers bloemen en prachtige bomen. Op de vijver een nest van een waterhoen met jongen. Nog even en dan zijn we terug op de het Patersplein. Een mooie wandeling.
We vertrekken met onze wandeling in Klein Haasdal. Samen met Groot Haasdal Hazel genoemd. Behorend bij Schimmert in de gemeente Beekdalen. De naam Haasdal is waarschijnlijk afkomstig van het Germaanse habukas dala is dal van de havik. We vertrekken in ons Heim in het centrum, we komen om te vertrekken aan de Sint-Rochuskapel een wegkapel uit 1893. Dan komen we langs de wel uitzonderlijke Watertoren. Dan wat verder nog restanten van een oude windmolen. Dan door de velden met akkers en velden maar ook stukken met bos. Langs hollewegen waar de natuur prachtig is met grote oude bomen. Ook weer zoals in heel Zuid Limburg overal wegkruizen. Allemaal prachtig onderhouden en vele met bloemen erbij. We komen voorbij wel een bijzondere plantenkweker, vele verschillende kleuren van viooltjes. Een kleurrijk zicht. Dan komen we aan de stoeterij Ravenbos. Het is een voormalig klooster, het witte gebouw is opgetrokken in neoclassicistische stijl en is E-vorming. Midden achter de ingangspartij is de kapel gebouwd in baksteen in 1900. Het klooster heeft een lange geschiedenis van 1880-1885 verbleef een groep Duitse Oblaten erin. Eind 20ste eeuw werd het klooster verkocht. Vandaag is het een plek voor de stoeterij. We wandelen nu een heel eind langs het bos. Tot we aan het Joods kerkhof komen. Dit kleine kerkhof op de Kleverberg aan de rand van het Rvensbos. De hardstenen grafstenen dragen zowel een tekst in het Hebreeuws als in het Nederlands. Ook de datums staan zowel volgens Joodse kalender als de Gregoriaanse kalender. De teksten op de grafstenen zijn met enige moeite nog vrij goed leesbaar. De stenen zijn erg groot en zo een 2 meter hoog. Wat bijzonder is dat deze begraafplaats in de vergetenheid terecht kwam, maar in 1950 herontdekt toen men de hoogspanningskabels werden aangebracht. Enkele jaren geleden is de Joodse begraafplaats opgeknapt en van woekerend groen ontdaan. Vandaag is het en mooi en rustige plek door dat we benieuwd waren wat achter de hoge haag lag ontdekte we de begraafplaats niks verwijst naar deze plek. We verlaten het bos langs een prachtige hoeve en wat verder zijn we terug in Klein Haasdal. Wat een prachtige wandeling.
BLOESEMTOCHT. / AVIAT ST TRUIDEN. / GELINDEN. 25/04/2022
Maandag 25 april 2022.
BLOESEMTOCHT.
AVIAT ST TRUIDEN.
GELINDEN.
Gelinden is een Haspengouws landbouwdorp gelegen aan de Herk. We zullen eht wel, ontdekken om de wandeling en heel veel landbouw en fruitteelt. Maar ook mooie stukken natuur, holle wegen met bermen vol met bloemen en struiken. We wandelen door een holle weg en komen aan een appelplantage die nu in bloei staat. De appelbloesem is wat kleur de mooiste rood met wit. Ook de weilanden kleuren, geel zover het oog reikt. Wat verder nog een kersenplantage met nog bloesems. We wandelen verder door het mooie Haspengouwse landschap. Hoe mooi akkers, graslanden en bomen waar de veldweg door slingerd. Dan komen we in Boekhout in de vallei van de Melsterbeek. Zo fijn om te wandelen tussen de velden en akkers. Nu komen we aan het natuurreservaat Overbroek-Egoven. Het gebied is gelegen in de vallei van de Herk, en het is vernoemd naar de twee nabijgelegen gehuchten Overbroek en Egoven. Hier komen de Grondelingenbeek, de Molenbeek, de Fonteinbeek en de kasteelbeek uit de Herk. Het gebied bestaat uit kalkgraslanden, vochtige beemden, rietlanden, populierenbossen, en een mergelgroeve. Mergel werd hier in dagbouw gewonnen voor bodemverbetering. De afzetting is 57 miljoen jaar oud en bevat vele fossielen. Er werden 59 fossiele plantensoorten ontdekt, waarvan vele nieuw voor de wetenschap bleken te zijn. In de kalkgraslanden vind je vanaf begin april wilde narcissen. Het is een prachtig natuurgebied met vele bloemen en gewassen. Langs de beek staan dotterbloemen. Weer verlaten we het gebied en wandelen nu terug naar het dorp Gelinden. Nog langs een paar mooie hoogstamboomgaarden met kersen en perenbomen. Zo komen we terug aan ons vertrek. Wat een prachtige wandeling, al komen we hier geregeld wandelen toch worden we elke keer weer verrast.
Halen ligt op de grens van Haspengouw en Hageland, gelegen aan de Velpe en samenvloeiing van de Demer en de Gete. We wandelen het dorp uit en komen dan in de mooie omgeving. Door hole wegen en kleine wegjes. Langs bloeiende appelplantages en weilanden. Maar vooral veel holle wegen waar het frisse groen nu volop aanwezig is. Alles begint nu uit te lopen. Zo mooi, de gele brem komt hier nog veel voor. Maar ook veel landbouw, akkers en weilanden. Hier en daar een kapelletje, zo mooi om te wandelen die brede veldwegen met hoge grachten die vol staan met bloemen. Zo komen we in Webbekom aan de Sint-Trudokerk. Binnen in de kerk veel mooi houtsnijwerk en een beschermde orgel. Gelukkig is de kerk open en kunnen we even binnen gaan. Zo komen we op de rustpost. Na de rust nog een kleine afstand te lopen en we komen aan het mooiste gedeelte van de wandeling in het Webbekoms Broek. Het natuurgebied is 240ha groot en bevat rietvelden, hooi- en graslanden, poelen en bosgedeelten. Er zijn delen met veel moerassen en delen met veel bloemen. Ook komen er veel vogels en insecten voor. Maar ook veel bloemen zoals de dotterbloem, pinksterbloem, koekoeksbloem gele lis en nog zoveel meer. Grote grazers worden gericht ingezet in het gebied. Op de nate gedeelten worden ijslandpony’s ingezet en wij zien de kudden grazen en er zijn veulens bij. Zo mooi. Een heel eind door dit mooie natuurgebied en zo komen we terug in Zelk. De dorpskern uit de 18de eeuw is goed bewaard gebleven met de classicistische Sint-Pancratiuskerk uit 1767en de pastorij met ommuurde tuin. Zo eindigt onze wandeling in Halen.
Diep in het Zuid-Limburgse Heuvelland ligt het dorpje Banholt. Een spits, driehoekig plein waar de Sint-Gerlachuskerk staat, de kerktoren met zadeldak is atypisch, maar wat vooral is de hoge, kale den die pal voor de kerk staat. Dit onderdeel van de oude traditie ‘de den halen’, waarbij de Jonkheid van het dorp –vrijgezelle mannen- de zaterdag voor Pinksteren eigenhandig deze den verslepen van Epen naar Banholt. Deze zware klus wordt afgemaakt door de getrouwde mannen die de den rechtop zetten, het liefst kaarsrecht. Dat Banholt een dorp vol tradities is, zie je ook aan de vele heiligenbeelden en de Loudergrot. We wandelen het dorp uit en komen al vlug de eerste bloesems tegen. Wandelen door kleine wegjes met hagen en bomen zo mooi in het landschap. Wat we tegenkomen zijn de vele kruizen die versierd zijn. Dan langs weilanden met koeien in de verte. Het uitzicht zo fijn en landerijen met rijen bomen. In de verte het volgende dorp. We komen aan de “galg van Margraten” is de voormalige gerechtsplaats in Eijsden-Margraten. Het galgenveld was gelegen bij Termaar. We wandelen verder en komen in Reijmerstok. Hier prachtige oude huizen en boerderijen. Verder naar Terlinden met grote boerderijen. Ook hier weer veel ijzeren kruizen. Boerderijen met vakwerk, ook midden in het dorp de dorpsput. Zo komen we terug aan ons vertrek. Het is wel een mooie wandeling maar het startgeld is dik overdreven 4 euro per persoon.
Onze jaarlijkse wandeling in Jesseren, met onze schoonbroer Jos die elk jaar weer een bloesemloop/wandeling organiseert. We vertrekken in de voetbalkantine van Jesseren. En wandelen zo richting station. Jesseren bezit nog een van de laatste stationsgebouwen in de fusie van Borgloon. Jesseren lag aan de spoorweg van St Truiden naar Tongeren en bezat een station, dat als zodanig dienstdeed van 1882 tot 1957. In 1970 werd het spoor opgebroken. Met de trein werd fruit aangevoerd ten behoeve van het stroopfabriek de Grande Siroperie Limbourgeoise, die in 1999 afgebroken werd. We volgen een heel eind de spoorweg. We verlaten de spoorweg richting Haren. We komen aan de Sint-Pieterskerk. Aanvankelijk stond hier een Romaans kerkje, waarvan de onderbouw nog aanwezig is. Het een beukig kerkje met een mergelstenen schip, en een plint van breuksteen, voornamelijk silex. Bij de ruilverkaveling Jesseren werd de omgeving aangepakt en een boomgaard aangelegd achter de kerk. Nu een fijn plekje om even te verpozen. We wandelen door het dorpje en dan gaan we weer een prachtig stukje natuur te gemoed, we komen op de plek waar ooit een watermolen stond nu grote vijver. Nu vervolgen we onze weg naar Zammelen, hier de prachtige natuur, hoogstambomen in bloei. Een oude hoeve midden in het natuurreservaat prachtig gerstaureerd. Verder op de weg en zo komen we in Zammelen dorp. Nu gaan we terug richting Jesseren via een prachtig stukje natuur. De avond valt en stilaan word het donker. Zo komen we terug in Jesseren. Een mooie wandeling. Zeker tot volgende jaar.
Vandaag gaan we op de jaarlijkse wandeling van Okra wandelen, vertrek in Bommershoven. De heerbaan van Tongeren via Tienen naar Kassel liep door Bommershoven. Delen ervan bestaan vandaag nog, de Loonderweg, Moernstraat en Oude kassei. We vertrekken in het cultureel Centrum wat vroeger de stroopfabriek van Bommershoven was. We wandelen nu richting steenweg en steken deze over richting Haren. Op het kerkhof staat nog altijd het dodenhuisje en de grafkapel van de adel. We wandelen verder door de velden en komen langs bloeiende hoogstambomen. Langs een mooi stukje natuur, in de verte achter een hoogstamboomgaard ligt het kasteeltje van Jesseren. Verder langs bloeiende bomen, komen we in Jesseren. Bij de ruilverkaveling werden er archeologische onderzoek uitgevoerd: er werden verschillende Romeinse overblijfselen gevonden. Om deze archeologische vondsten in het landschap te duiden, is een kunstzinnige oriëntatie- en informatietafel geplaatst met gegevens over het Romeinse en Middeleeuwse verleden in de omgeving. We wandelen verder en in één van de betonwegen in de ruilverkaveling ging een woordenkunstenaar aan de slag. Met de volgende woorden.
Weg is de weg naar toen nog steeds weg van dit loonse landschap tussen kluit en fruit getekend met een nieuwe draagkracht voor altijd weg van u.
We wandelen verder en hier komen we langs veel bloeiende laagstamplantage. De appelbomen staan nu in bloei met hun witte rosse bloemen. Verder langs hoogstambomen. We wandelen nu Bommershoven binnen. We wandelen langs het Kasteel van Bommershoven gebouwd in 1761 in rococostijl, ligt naast de kerk. Het werd gebouwd op de plaats van een vroegere pachthoeve en brouwerij. Het kasteel met bijhorend park werd in 2004 beschermt als monument. Wat verder ligt de neoclassicistische Sint-Alfonskerk uit 1841-1844. We wandelen verder langs het oorlogsmonument en de boswachterswoning deze werd gebouwd in het eerste kwart van de 20ste eeuw in opdracht van de familie Naveau de Marteau de eigenaars van het kasteel. Op het domein staat ook nog een prachtige kapel van de familie Naveau de Marteau. Nog een paar meters en we staan terug in ons startplaats.
29E PAASWANDELING./ BERG EN BOSWANDELAARS. VOEREN. / S’GRAVENVOEREN. 18/04/2022
Maandag 18 april 2022.
29E PAASWANDELING.
BERG EN BOSWANDELAARS. VOEREN.
S’GRAVENVOEREN.
Paasmaandag wandeling in Voeren. We wandelen het dorp uit en genieten van de prachtige omgeving. De fruitbomen staan nu in volle bloei en vooral de hoogstam is bijzonder mooi. We wandelen langs de veldwegen met weilanden en boomgaarden, en in de hoge bermen wonen de dassen, grote gaten graven ze in de helling. Overdag ga je ze zelden tegen komen maar bij valavond komen ze in actie. Verder met onze toer en komen aan het eerste kapel. Een witte kapel met een boom erachter. Prachtig in het landschap. In de verte bloesems van fruitbomen en op de helling bos. We komen op de plek waar 3 kruizen staan, twee stenen kruizen en een ijzerenkruis. De tekst kunnen we niet meer lezen maar de omgeving word nog altijd mooi onderhouden. We wandelen verder nu een heel eind langs akkers ook zo mooi en in de verte het bos. We komen in Warsage op de plek Place des Heydteux. Hier stond een enorme boom maar deze heeft het bezweken door storm en bliksem nu hebben de inwoners er een rustplek van gemaakt en een bord met het verhaal van deze plek. We wandelen door de vallei met steile hellingen die bebost zijn. In de verte zien we de brug van Sint-Maartens-Voeren. We wandelen verder tot we aan de brug komen en het dorpje in wandelen. We komen aan de Sint Martinuskerk reeds in de 13de was er een kapittelkerk. Het dorp bezit verschillende vakwerkhoevens. We komen zo aan onze rustpost; aan het Veldmanshuis. In dit huis woonden de leden van het kapittel van de Sint Martinuskerk totdat het kapittel einde 18de eeuw door de Fransen werd opgeheven. Het huidige gebouw stamt van omstreeks 1800 maar de kern is uit de 17de eeuw. Vandaag is het een cultureel centrum. Na de rust gaan we verder met de wandeling. En komen zo aan het natuurreservaat Altenbroek. Op de grens van België en Nederland. We komen zo op de Schophemerheide. Het is een hellingbos, de rechteroever van de Voer. We wandelen door dit prachtige stukje natuur. Wat verder komen we terug in s’ Gravenvoeren langs de molen Janssen op de Voer. Gebouw in 1775. In 2010 wordt de molen gebruikt als gemotoriseerde meelmolen. Een prachtige gebouw met nog een ijzeren molenwiel. Nog even en we zijn terug op ons vertrek. Altijd een mooie wandeling in Voeren ook vandaag.