J.V.E. Dreyfsandt zu Schlamm: Gedichten 4

18-04-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen










.

18-04-2008 om 08:08 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het licht van de dood
 

 

ik leef dicht bij de dood,
zo dichter eigen,
verkeer niet echt in nood
of word beheerst
door ander dreigen

maar zeg nu eerlijk
wat is morgen
en schijnt er zo begeerlijk
aan dat wat toekomst heet
weet men zich daarin geborgen

voegt zich nog inzicht toe
immers het zijn oude dagen
die als nieuw worden beloofd
maar waarvan men gister reeds
de ervaring heeft beleefd
al eeuwen gedragen
vaak door de rede gekloofd

bezondig ik me nu aan een gebod
dat dwingt tot hopen
misken ik het uitgestippeld lot
dat ook mij doet nopen

vast te klampen aan de lopende band
met een tedere liefde voor ogen
of de lusten van een ver verwijderd strand
waar de hemel wordt voorgelogen

het licht van het leven
toont zich op zijn best
daar waar in duisternis
de aardse dorst niet wordt gelest
of waar het zicht
haast eeuwig wordt uitgetest

aan het graf van een geliefde
schreeuwt het licht om lucht
daar giert door alles het gemis
in de niet te beantwoorden vraag
wat is er dat rest;
wil ik nog wel aanschuiven
aan een uitgebreide dis

ik leef dicht bij de dood.
zo dichter eigen,
verkeer niet echt in nood
of word beheerst door ander dreigen


18-04-2008 om 08:06 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een hedendaagse sprong
 

 

ik mijd de dag
als bomen de lucht bekleden
enkel met kale takken

die snijden dan
door luchtige dromen
en doen vooruitzichten
wezenloos knakken

ik mijd de nacht
als bij volle maan
alles helder schijnt

maar de zon
achter de einder
is geslacht
en in de oceaan
verdwijnt

ik mijd de dag en de nacht
een etmaal lang
spring over het heden heen
het scheelt een helse vracht

van ontwaken, ademen en slikken
van praten en kijken
het is slapen
in het nooitgedacht

18-04-2008 om 08:05 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ach liefje wat blief je
 

 

regeren is begeren of macht vereren
het is in ieder geval beweren
het gepeupel naar het goede te leiden

de bedachte stilstand of achteruitgang
weten om te keren
tot vooruitgang en minder lijden
en het bevredigen van de eigen achterban

mijn broek is versleten, mijn moeder dood
wie naait er nu een nog stuk aan
nee, we gooien het verscheurde in de goot
en lopen door de neonetalagelampenlaan

wie stopt er nog sokken in een tijd
van twee auto's voor de deur
wie stopt er met mokken
als we verdwalen in onze voorkeur

ach liefje wat blief je
een geparfumeerd briefje
of een speels geriefje,
mijn harte diefje

ik verf het behang maar wit
hoef dan geen kleur te bekennen
en met mijn stembiljet sta ik in het gelid
of kniel ik voor de Heilige Beeltenis en bid;
waarom maakt u van zwart niet wit
om aan het levensgrijs te wennen

al die toekomstplannen zijn dromen
uit vervlogen tijden
ze schijnen nooit uit te komen
het moorden is immers ook niet te mijden

ik zie naar buiten
mijn punto voor de deur
een tuintje achter
in de wc een toegankelijke geur

ook het beeldscherm der democratie
staat iedere avond aan
iedere file of stagnatie
het weer en de soap
gaat met ons leven op de loop

koetje boe, roept de ge-es-em
oh, ben jij het alweer
op je onnozel getetter zit geen rem
maar aan mijn hand ontbreekt
in de supermarkt een veer

regeren is vooruitzien
door de bril van morgen
gebouwd op luchtvervuilende angsten
en vijanden overal verborgen

ik hark mijn tuintje maar aan
dat doe ik twee keer per jaar
ben dan heel sociaal begaan
als ik naar mijn buren staar

en zo teren wij op een maakbaar leven
mondiaal door wolven voortgedreven
mijn denken staat op de automatische piloot
ik voel maar niet verder dan de regionale krant
en lees als eerste het adverteren over de dood

dit is een gebed zonder end
een hersenspoelend gedicht
dat bent u niet van mij gewend
ik was immers altijd meer of minder
theatraal en doelgericht
of soms dolend op poëzie gericht




(een onbeduidend gedicht ten behoeve van ene verveling ende kritiek)

18-04-2008 om 08:04 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het einde der tijden
 

 

de poort staat open


het einde der tijden heeft zich aangediend
wilde je er even op attenderen
of ik of jij het nu wel hebben verdiend
binnenkort moeten we vroeg uit de veren

de poort staat open

ik kreeg een sms van boven
de zaak is in gereedheid gebracht
ze konden het niet echt 100% beloven
maar aan ieders plaats blijkt gedacht

de poort staat open

vrees niet zo luidde mede de boodschap
hoe je je ooit in het stoffelijk gedroeg
ons fileprobleem vinden ze daar een grap
spraakverwarring gooit men er over de boeg

de poort staat open

aan geloof wordt niet meer gedaan
daar heeft men te veel van ons geleerd
elkaar omwille van de Heer verslaan
is te aards gebleken
de vredige stilte wordt vooral vereerd

de poort staat open

in de hemel vertoeven
blijkt een plek voor reünisten
de ganse dag zielen voorbij zien zoeven
zelfs is er een bijeenkomst voor vermisten

de poort staat open

over het uitzicht valt niets te klagen
vanonder de oude wereld in de smog
daarnaast wordt door engelen
ook nog de hel voor bevlekten gedragen
maar dit blijkt in het aanschijn
van de eeuwige herkenning
een herinnering aan een achterhaald bedrog

de poort staat open

eten en drinken is een onbekend begrip
even als slapen en werken
mens erger je nieten
is een bezigheid met stip
en lachen om die wij waren
komt te samen in het zwarte pieten

de poort staat open

hoe lang het allemaal gaat duren
werd niet meegedeeld
oneindig in de hemel kuren
wordt gemeten langs de menselijke maat
met nadruk werd gezegd
"er wordt niet verveeld"
dat is toch een opluchting
waarbij alles valt of staat

de poort staat open

18-04-2008 om 08:03 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.achterblijven
 

 

met de laatste trein
is ook mijn ziel vertrokken

ik riep nog en wuifde
voelde vocht
in de ogen

mijn arm was kort
de hand te klein
om naar de verte te grijpen
of haar terug te lokken

ik hoorde, heimelijk,
de duivel juichen

wat kan leegte,
zo ingesloten,
eindeloos ver lijken
mij nog verder
in de winter doen zuigen

slechts een
innerlijk sterven
of misschien wel
door in het leven
onder te duiken

hoop ik
met mijzelf
in het reine te komen

en openen zich
ik weet het zeker
als vanzelve,
de nu nog gesloten luiken


18-04-2008 om 08:01 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als het inzicht kwijnt
 

 

je zit in jouw eigen stoel
hij ruikt nog naar de flat
een eiken fauteuil
met een verleden gevoel

er was ook een ander
maar al jaren onbezet
de beweende leegte
nog wel in een lijstje gezet

de wereld in jezelf
verliest steeds meer
ook het gezicht van weleer
je vraagt naar de onbekende weg
ontelbare malen, keer op keer

over van binnen naar buiten
heerst een vreemd getal
tussen beeldscherm en ruiten
groei je in het laatste verval


18-04-2008 om 08:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.er ontbreekt iets
 

 

er ontbreekt iets
zo moet ik schuchter erkennen
het is één van de drie knopen

die mijn winterjas doet sluiten
en word daarvan gewaar als ik kijk
in spiegelende etalage ruiten

voel me ongemakkelijk,
heb geen vervanger
of naaigerei bij de hand,

vermijd namelijk graag zo'n
ongepast nakend gebaar,
ik ben toch geen
pedofiele handlanger
of walletjes klant

en plaats daarom de hand
voor het onbedekte gat
mijn gemis zit namelijk
ter hoogte van de navel

ik ben niet gewend
zo te staren
en hou zo iets het liefst
ook onder tafel

18-04-2008 om 08:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.catwalk
 

 

met wiegende
uitstekende heupen
tracht de mannequin
sierlijk geprogrammeerd
over de gestoffeerde
landingsbaan te lopen

terwijl de voyeurs,
zoals ik,
zich vergapen
aan de anorectische libelle
voorzien van in vel verpakte
ronde knopen

vanuit een smile
gepleisterd op twee konen
ziet zij mij glazig aan

zij draagt een modieuze dweil
waaronder haar licht
belegen botten wonen

die wel op hoge hakken,
het moet gezegd,
gedecideerd
voorwaarts gaan

18-04-2008 om 07:59 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.die nogtegaele
 

 

in diese struukgewasse
naobie braome ende netelgroei
soekt die griesbruune foggel
siene plecke ende raopt klien biestkes
fur siene keinders in die nestebaole
ut foer um tu lefe ende um selfe
ientloos tu singe fur ons allemaole

og, miene gotteku
dies beeske skreewt dun leegte fol
rolt geluuje deur miene siele
icke kenne nie mer dencke
an swarte ende slegte saoke
veur effe worrik opgeligt
deur himmelse klaengcke
um so ofer miene tu waoke

um miene icke fur effe tu sterckere
as die piene von ene verlaotene
gelieke ene skerpmes miene lief
deur sniet ende opsluut
in ene kelderkerckere

hore doch daor in't lofboske
ene nogtegaole singe
hie fult die stille naor ferre gebiet
ut is geliek dunne onsichbaore Got
maor tone in't kliene die kragte
van siene groote lievesgebot

ghie nimt ene wonder waor
die hie uut losse hant
oewe harte trille doet
ut is siene snaovel diene
sulcks op gewoone aortse wiese oet


(iegene taole)


18-04-2008 om 07:58 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


29-03-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.HUGO CLAUS - als een meester gaat-
 

 

ik ga
ik ga dan als het middag is
vraag niet naar de dag, mijn vrienden

mijn tijd en morgen
zijn reeds van slag door de dwaling
in mijn hoofd

bijna naar gister gebracht
of nog verder in de eeuwige vergetelheid
geborgen

zo moet hij hebben gedacht
in heldere momenten

het scheppen
is hem door geboorte ingehaald
op zoek naar een nieuwe lente

slechts het sterven heeft hij nog
vertaald

onder witte lakens der dramatiek
op een aards baldakijn van staal

de meester van verbeelde woorden
van kijken omzetten in linnenbeelden
en van woorden naar strofen

hij koos voor een spoedige dood
en teelde een leven lang
mijn moedertaal

29-03-2008 om 22:09 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik draag jou
 

 

ik draag jou
tot aan de kale rotsrand
een gapend gat
beheerst ons zicht

zeer nabij, naar omlaag
een steile wand
verder weg toont de hemel
zijn immens gewicht;

een oneindig uitdijend gewelf
dat mijn bestaan verengt,
ongrijpbaar voor mij als mens

mijn gedachten worden
allengs, als gedwongen,
naar binnen gericht
op zoek naar een laatste wens

het afscheid valt zwaar
niet alleen in de geest
of in je ogen
doch ook in de laatste stap
op het onvolkomen pad

ik ben klaar,
jij nog het meest




(fictie)

29-03-2008 om 22:08 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De buurtavond
 

 

"ga niet weg roep ik naar de gebochelde vrouw
wij nemen je er gewoon bij, zien je als normaal
we loensen wat naar links en hijsen je met een touw
naar de tiende verdieping",
aldus opent de verteller zijn verhaal

een geroezemoes verspreidt zich door de zaal
is hier nog wel sprake van fatsoen en respect
begeven wij ons wellicht op een glijdende schaal
als wij een medemens noemen bij,
in dit geval, haar gebrek

een stoel nadert het podium in vliegende vaart
geschreeuw uit alle hoeken van het wijkgebouw
zelfs de koffiejuffrouw, tot op heden fijn besnaard
schreeuwt naar de acteur " krijg de klere"
in een gepruttel dat eindigt in een venijnige snauw
'jij wordt hier tot Persona Non Grata verklaard"
zei de met haar op de tanden uitgedoste kenau

de zaal kijkt haar verstomd doch vol bewondering aan
welke wijze woorden laat zij hier zweven
zelfs het nobele lokaal bestuur is het niet ontgaan
hier wordt nog eens verbale daadkracht bedreven

op het toneel, stilaan gevuld met gebroken meubilair
overgoten met zwarte koffie en lauwe thee
roept de aangeslagen kunstenaar "dit is niet fair,
de ongelukkige vrouw waarover ik wilde spreken
is een travestiet, hij draagt een kussen met zich mee"

29-03-2008 om 22:07 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.opstandig
 

 

zou me blij moeten voelen
maar dwingen is niet vrij

zo bedoelt de doodgewaande
wanneer ik even de oude eik raak
waarachter ik mij verschuil
het winters wit weer aan mijn zij

in de dageraad met een waas
over de vijver gespreid
zoals de doffe echo
van Pasen die de leegte
in mijn hart verraadt

stil ben ik na gister:
is dat nu de opstanding
die ik bemin
en waar ik mij zo op verlaat


29-03-2008 om 22:06 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zo anders gelijk
 

 

als ik niet ben gelijk jij wilt,
in jouw spiegel;
een bloem die eeuwig weerkaatst,
tot onophoudelijk bloeien bereid

raak ik verstild,
word ter plekke geplaatst
achter in de rij der verscheidenheid

zal je mij dan nog zien
als ik verdwaal in de tuin
van de verschraalde mildheid

ook mijn denken wordt vertroebeld
door ontkende geluiden
mijn ziel door hartstocht
naar het aardse bezoedeld
of afgedekt door vergrijsde
gepantserde huiden

toch kijk ik verder, hoe kan ik anders
als ik weet hoe ik, zo de mens is
groots in de schepping doch kwetsbaar
in zijn bestaan

is het niet zo dat we van nature,
erkenning zoeken en dezelfde weg
in willen slaan

29-03-2008 om 22:05 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.in verwachting
 

 

de roos
knakt op
twee balken

doornen etsen
de geest

de mens hoopt
op herleving

mijn hart
het meest

29-03-2008 om 22:03 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gespletenheid
 

 

soms als een ja
- immers je ogen zijn nog toe -
op zich laat wachten

durf jij al de handen
te ontvuisten in kwetsbaarheid
verkrampt als zij waren

de geest moe
door duistere gedachten

weerbarstig
neergedaald ter helle
die door stemmen
daar henen geleid werden
om jou te tarten, te kwellen

al snij je diepe wonden
om te gehoorzamen aan de
satanische dwang

het leidt slechts
tot een tijdelijk uitademen
van verwrongen lucht
gedragen door spookgezang

soms als een ja
op zich laat wachten
- immers je ogen zijn nog toe -
de leden zwaar, te moe

kunnen aardse engelen
je toch even dragen,
het uitzicht verzachten


29-03-2008 om 22:02 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de laatste kranige druppel
kennelijk had hij de boot gemist
gelijk een achtergebleven spermadruppel
die ietwat kleverig uitgerekt hangt

of wellicht, als laatste eer,
zich wat opgeblazen manifesteert
en de uitgestoken fallus als enige dankt

misschien is men hem al
tijdens de laatste stroom
door de leiding gaan haten

maar kan ook door
een mensenhand
slordig zijn achtergelaten


plons, daar valt hij,
nog onverwachts

zo snel had hij toch niet
aan de aflossing
van de wacht gedacht

29-03-2008 om 22:01 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ontboezeming
 

 

een lyrische ontboezeming
en dan nog wel kort samengevat
vraagt van de rede
een vroegtijdig bedijken

vaak bezat door overvloeiende
gevoelens, zo willoos bereden,
wordt van mij
het bovenmenselijke gevraagd

immers het stoppen van
innerlijke weerbarstigheden
is vaak ook nog dubbel gelaagd

al heeft men weet van een doofpot,
verstandelijk opgebouwd

ooit worden de sluizen overmatig belaagd
en wat dreigt wordt ontegenzeglijk
uit mijn overtollige boezem gedouwd

29-03-2008 om 22:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.twee gezichten
 

 

mijn kamer kent twee ramen
zover ik nu kan overzien
ik kijk thans van voren
naar buiten en zie
de staart van een gier

nog hangend in de lucht
een aanvalsplan beramend
op het stervend lijf
van een te vroege mier

gister zag ik
door de ruit aan achterkant
het uitzicht op schitterende
gele narcissen
zij hadden al vroeg
mijn achtertuin bemand

in de vervagende jaargetijden
wilden zij, weliswaar onbewust,
wat eens het voorjaar heette,
de naweeën van een winter bestrijden

om het komen en gaan
te aanschouwen
ben ik met ogen toegerust
en zie dat de natuur met
het tonen van twee gezichten
de schaduw en het daglicht kust

29-03-2008 om 21:59 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm




  • Gedichten 1

  • Inhoud blog
  • het licht van de dood
  • een hedendaagse sprong
  • ach liefje wat blief je
  • het einde der tijden
  • achterblijven
  • als het inzicht kwijnt
  • er ontbreekt iets
  • catwalk
  • die nogtegaele
  • HUGO CLAUS - als een meester gaat-
  • ik draag jou
  • De buurtavond
  • opstandig
  • zo anders gelijk
  • in verwachting
  • gespletenheid
  • de laatste kranige druppel
  • ontboezeming
  • twee gezichten
  • Nikki
  • minnenijd
  • naamloze geur
  • demarrage
  • diepgang
  • ik noem u niet bij naam (hekeldicht)
  • de lente
  • wanneer ik ga
  • de zin
  • prille glans
  • haar jawoord
  • de trombonist
  • mijn gebroken armen
  • schaduwbeeld
  • herscheppen
  • de geringste
  • als vandaag
  • een geboren einde
  • van de duivel bevallen
  • gebroken taal
  • dicht de dag
  • mijn adonis
  • dodenmars (2)
  • zie mij
  • gedag
  • vertel me wie ik was
  • ik
  • vergankelijkheid
  • ik schrijf je dit
  • de ijzeren trap
  • sterven bij leven
  • de overkant
  • hoor mij
  • omzien naar jou
  • geriefelijke troost
  • nacht in dag
  • een stilleven
  • uitzien naar morgen
  • kom maar
  • het sterven beminnen
  • golvend
  • een zoete wind
  • het verleden heden
  • nog even
  • Bevreesde overgave
  • bij tanend licht
  • gisteren
  • Plaza della Pietà
  • als de dag van morgen
  • glazen zerk
  • De verlaten akker
  • Haiku
  • een verbeelding
  • versterven
  • De liefde bedrijven
  • vluchtig
  • oude stenen
  • overbrugging
  • de levende dood
  • Luciano Pavarotti (1935-2007)
  • achter haar vlakke hand
  • in het woud van morgen
  • vrijen in den vreemde
  • ongeschreven gedichten
  • blinde vlekken
  • de laatste strofe
  • als ik niet kijk
  • het draagt de stilte
  • steppevrees
  • als het doorzicht kwijnt
  • korstgenot
  • het ongekende
  • liedje van het ventje
  • de maestro
  • mijn testament
  • goddeloze boeien
  • zuigend slib
  • in goede dagen
  • ik heb een hekel aan u
  • wat komt dat komt
  • redder van de nacht
  • muren van weleer
  • des weders grillen
  • dodenmars
  • ongerijmd
  • unne daenckewelle
  • inzicht door uitzicht
  • musca domestica
  • op dode stenen jagen
  • icke wige hin ende were
  • de dood in prijzen
  • Julius Sjeekspier
  • lage landen leed
  • het zoete van Morpheus' macht
  • val van de duisternis
  • op weg naar Hernehim
  • bandeloze vrijheid (snelsonnet)
  • spin het gewin
  • ter kimme nijgen
  • ik leefde
  • ga voorbij
  • mijn kip
  • labidura riparia
  • de mantel
  • zittend naakt
  • zwijg maar
  • quo vadis
  • o jee
  • kijken over grenzen
  • to be
  • the man in the street (snelsonnet)
  • mijn vogel
  • uiten
  • heimwee naar morgen
  • mijn lieveheersbeestje
  • het meisje van heden
  • fietswiel
  • in vogelvlucht
  • flut
  • oud zeer
  • als het licht spoort
  • snoer hem de mond
  • niet bij machte
  • als de dood
  • aan hem die ik ben
  • Zadkine aan de Rotte
  • zwarte spreeuwen
  • weinigzeggend
  • slaapverwekkend
  • Arabisch: les 1
  • een zachte landing
  • symfonie van de wind
  • ode aan mijzelf
  • verjaardag
  • zachte huid
  • gewichtloos
  • luisterende luchten
  • the day after (paaszaterdag)
  • goede vrijdag
  • ik heb je lief
  • in de woestijn
  • troost
  • aai me
  • foto
  • meervoud
  • de engel des eenvouds
  • hakenkruizen (minisonnet)
  • dreaming dance
  • bevroren tranen
  • groeiend blauw
  • het schaduwrijk
  • hemelse orgelpijpen
  • luchten
  • verstild graf
  • een gang naar binnen

    vandaag doe ik niet moeilijk......u ook niet?


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!