J.V.E. Dreyfsandt zu Schlamm: Gedichten 4

29-03-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.in verwachting
 

 

de roos
knakt op
twee balken

doornen etsen
de geest

de mens hoopt
op herleving

mijn hart
het meest

29-03-2008 om 22:03 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gespletenheid
 

 

soms als een ja
- immers je ogen zijn nog toe -
op zich laat wachten

durf jij al de handen
te ontvuisten in kwetsbaarheid
verkrampt als zij waren

de geest moe
door duistere gedachten

weerbarstig
neergedaald ter helle
die door stemmen
daar henen geleid werden
om jou te tarten, te kwellen

al snij je diepe wonden
om te gehoorzamen aan de
satanische dwang

het leidt slechts
tot een tijdelijk uitademen
van verwrongen lucht
gedragen door spookgezang

soms als een ja
op zich laat wachten
- immers je ogen zijn nog toe -
de leden zwaar, te moe

kunnen aardse engelen
je toch even dragen,
het uitzicht verzachten


29-03-2008 om 22:02 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de laatste kranige druppel
kennelijk had hij de boot gemist
gelijk een achtergebleven spermadruppel
die ietwat kleverig uitgerekt hangt

of wellicht, als laatste eer,
zich wat opgeblazen manifesteert
en de uitgestoken fallus als enige dankt

misschien is men hem al
tijdens de laatste stroom
door de leiding gaan haten

maar kan ook door
een mensenhand
slordig zijn achtergelaten


plons, daar valt hij,
nog onverwachts

zo snel had hij toch niet
aan de aflossing
van de wacht gedacht

29-03-2008 om 22:01 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ontboezeming
 

 

een lyrische ontboezeming
en dan nog wel kort samengevat
vraagt van de rede
een vroegtijdig bedijken

vaak bezat door overvloeiende
gevoelens, zo willoos bereden,
wordt van mij
het bovenmenselijke gevraagd

immers het stoppen van
innerlijke weerbarstigheden
is vaak ook nog dubbel gelaagd

al heeft men weet van een doofpot,
verstandelijk opgebouwd

ooit worden de sluizen overmatig belaagd
en wat dreigt wordt ontegenzeglijk
uit mijn overtollige boezem gedouwd

29-03-2008 om 22:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.twee gezichten
 

 

mijn kamer kent twee ramen
zover ik nu kan overzien
ik kijk thans van voren
naar buiten en zie
de staart van een gier

nog hangend in de lucht
een aanvalsplan beramend
op het stervend lijf
van een te vroege mier

gister zag ik
door de ruit aan achterkant
het uitzicht op schitterende
gele narcissen
zij hadden al vroeg
mijn achtertuin bemand

in de vervagende jaargetijden
wilden zij, weliswaar onbewust,
wat eens het voorjaar heette,
de naweeën van een winter bestrijden

om het komen en gaan
te aanschouwen
ben ik met ogen toegerust
en zie dat de natuur met
het tonen van twee gezichten
de schaduw en het daglicht kust

29-03-2008 om 21:59 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nikki
 

 

mijn idool woont in Rooi
een meiske met allure
langharig blond met
een dijk van een stem
over haar lijntje nog maar
te zwijgen;
"daor kunde ge eindeloos naor ture"

bij druilerig weer
in de kiosk op de markt
wordt zij door het volk toegejuicht

de burgervader,
zeer goed geluimd,
doet de loftrompet haast
eindeloos schetteren

waarna zij zwaaiend en roepend,
ontelbare malen,
in de gewenste dankbare
houding buigt

Rooi staat weer op de kaart
zo laat de eerste man weten
nu hebben we onze Nikki
Hello World, zingt zij,
here we are

mijn dorp heeft zich weer
in de publiciteit gebeten


29-03-2008 om 21:58 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.minnenijd
 

 

als minnenijd
stuurloos wordt
voortgedreven

ongrijpbaar vaak
en in helderheid
zeer slecht bedreven

slaat de twijfel
steeds meer toe
en waar immer mijn
genegenheid toe leidt
schijnt als het ware,
gelijk los zand te zijn
dat door de vingers glijdt

dan ken ik niet meer mijzelf
ben ontketend van eigenwaarde
en dool ik doorgaans door mijn
malend hersengewelf

ik raak niet meer
de vruchtbare aarde,
liefdevol sprekend
over mijzelf

29-03-2008 om 21:57 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.naamloze geur
 

 

uitgestrekt als een
dalende springer
met parachute

lig ik op pril gewas
nog amper bovengronds,
ik spreek over gras

stengelachtig
en broos van natuur
als het ware zacht neergevlijd
maar zeker tot dragen bereid

zo woel ik met mijn lippen
wat kort geplukt
maagdelijk groen

en aanschouw
de steltlopende snippen
die door weinig wuivend riet
aan het oog worden ontrukt

zwalkend door
de gebroken vliezen
van mijn lage hemel heen
gaat de jonge naamloze geur

verraadt zonder enig geluid
dat de aarde is herboren
in vele gedaanten;
zogezegd,
te kust en te keur

29-03-2008 om 21:57 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.demarrage
 

 

ik weet niet wat mij overkomt
het lot gaat met mij op de loop
men raakt hier toch van verstomd
als je het overzicht verliest
ja, mijn denken geraakt in de knoop
heb ik nu werkelijk zo hard gefietst

was me niet bewust
van enige demarrage
ok, het was even voluit
maar dat heb je met
een talentvolle lust
het is niet zomaar
dat men halverwege de berg stopt
en zijn inspiratie sust

althans zo komt mij dat voor
dat is zonneklaar
maar wat ik wel zie langs de route
zijn renners met een lekke band
is dat nu een sportief gebaar
of hoor ik ze roepen
ga maar voor mijn zoete

ik zie geen hand meer voor de ogen
de mist heeft mij ingesloten
omdat geluk verblindt
het succes heeft mij bedrogen
ik ga niet meer door het lint

29-03-2008 om 21:55 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.diepgang
 

 

ik dicht licht en
vluchtig vandaag
of de zon wel of niet schijnt,
is even niet de vraag

verhaal vooral van eenvoud
vederlicht gewogen,
zo zeg ik tegen mijzelf

neen, geen gezouten tranen
en diepe voorhoofdsrimpels
als ik in onpeilbare zieltjes delf

daarop
zult u mij heden
niet betrappen

laat ieder het verstaan
van diepgang raakt men
immers niet opgetogen

wel van erotiek, Bossche bollen
en heerlijke appelflappen
of eigenaardige gedichten

waar heeft deze man het toch over
zie ik u peinzen
op uw denkbeeldige gezichten

ja, het ging over niets
nog lichter van gewicht
tevens kunt u mij niet betichten
van goddeloos veinzen

gelukkig,

ik ben niet voor diepgang
gezwicht


29-03-2008 om 21:54 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


02-03-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik noem u niet bij naam (hekeldicht)

 

ik zal uw naam niet noemen
gehoon of gelach
is even uit den boze
noch dat ik u wil roemen
ik maak van niets gewag
te dien aangaande

het is niet aan mij
de deksel van
een beerput te lichten
of op een zeepkist staande
luid te roepen:

deze man is een ...
oh, daar ging ik
bijna in de fout
pas op,
zeg ik tegen mijzelf.
niet weer voor je
schaduw zwichten

en mijn haat naar u
als het langzaam likken
aan een lolly,
kleur voor kleur,
af te snoepen

dan wel kond te doen
van de geur van uw zweet
onder oksel en voeten

neen,
dit lijkt voor het moment
zelfs voor mijn inborst
iets te boud
mijn geweten zal dan
moeten boeten

ook het schreeuwen
dat ik van u houd
zal gepaard gaan,
vergeef het mij,
met eeuwig geeuwen

ik laat niets over u los
dat is,
openhartig gezegd,
gewoon gemeen

ik gooi u niet
voor de leeuwen;
ben niet als menigeen



02-03-2008 om 19:43 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de lente

 

vandaag verlaat
de dood het sterven
en zoekt in de kringloop
der seizoenen
alom weer de geboorte
te verwerven

in aangelegde plantsoenen
of op verweesde plekken
waar de mens
geen hand heeft
in het natuurlijk stekken

daar kleurt de lentebodem
weer de winterse graven
verschijnt vernieuwd leven
uit onze baarmoeder aarde

 

02-03-2008 om 19:42 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wanneer ik ga

 

tussen het licht van de lente
en het zwart van de dood
beschrijft het vaarwel
de eeuwige winter

een leven uit het lood
met verlangen naar verlossing
in de uitademing tijdens de laatste tel

hoe kan men sloten verbreken
van deuren die als muren lijken
met broos levenssap besmeurd

waar de hopende ziel is uitgeweken
en een toekomst al in de jeugd
reeds blijkt afgewezen,

volprezen afgekeurd
heeft men het vertrouwen
reeds vroegtijdig verbeurd
gepaard aan duivelse vrezen

de aangereikte witte linten
kunnen tranen niet drogen
of gaten dichten
veiligheid vervloog eer
het hart het wilde gedogen

warmte kent nog slechts
zwarte tinten


02-03-2008 om 19:42 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de zin

 

je hijgt het verleden achterna
kom hier, ik vul jouw deel
met mijn kracht
het is snuiven aan het lot
ontvang van mij een bod
uit de hand van een zot

ik gedraag me vreemd,
als ben ik in de war
ontkleed me van het normale
roep krijsend, ik ben de nar

verdwijn gij doemdenkers
speel met mij en
verlies alle kwalen

ik speel op een koninklijke luit
met een overdaad aan snaren
bescheidenheid is uit
zo kan ik verklaren

verheug je met mij
op de zin van het leven

die is kort;

denk niet te veel
je bent er maar even

02-03-2008 om 19:41 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.prille glans

 

ik zie het dons
zweven in de ochtendzon
wanneer het licht zich
over je huid verspreidt

ik wil je minnelijk raken,
voel al warmte opkomen
in mijn lijf

samen met jou
zal ik de eerste
lentezuchten slaken

de winternacht
met mijn ogen
bevechten

als ik de schaduw
nog sluimerend aanwezig
uit jou verdrijf

 

02-03-2008 om 19:41 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.haar jawoord

 

de winterjas glijdt
langzaam van mijn schouder
ik had hem daar geparkeerd
het is immers zonnig weer

en de binnenstad, vereerd
met een zwoele zuidenwind,
kent volle terrasjes
met uitgestalde witte kuiten
van lunchende dames
in de vroege voorjaarssfeer

even weg van kantoor
maar wel met sigaretten
en andere snuisterijen
in modieuze lederen tasjes

juist voor twee
over elkaar geslagen
lelieblanke benen,
raakt mijn kledij
onze moeder aarde

het behoeft geen betoog
dat ik moeite heb met bukken
ook al ben ik nog zo vrijgevochten
zonder vrees voor vlezige stukken

ik behoor eerst haar jawoord te vragen
eer ik naar de bodem reik
"mag ik", vraag ik schuchter,
gepast en zonder uit te dagen


 

 

02-03-2008 om 19:40 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de trombonist

 

hij schuift vooruit
en dan weer terug
doch niet in gelijke mate

in wisselende standen
spuugt hij geluiden voor zich uit
op verschillende tonen en maten

of naar links
dan wel rechts
maar immer in de lucht

waar bollende wangen,
droge keel met opgezette aders
in de nek en op het hoofd
tezamen met verlangende lippen

uitzien naar een tussentijdse
inhalende zucht
omdat de inhoud van de behaarde borst
doorlopend van zijn volume wordt beroofd

de vleugels van de briesende neus
zijn roodblauw gekleurd
niet door het volop musiceren
doch door het smeren
van luchtpijp en vullen van de
overhangende buik

zo onderhoudt de schuiftrompettist
zijn repertoire met cola en bier

en weet hij ritme te houden
in het blazen, drinken, ademen
en slikken,
alles op zijn beurt,
door neus en bovenluik


 

02-03-2008 om 19:39 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn gebroken armen

 

troosten kan ik
slechts met woorden
maar besef terdege
dat zij de zee er niet
van kan weerhouden
oud zout in jouw wonden te legen

de spiegel van de dag
zo ogenschijnlijk alledaags
legt de leegte bloot
het scheurt het hart in stukken
maakt van de pijn
in de ogen gewag
ziet helen alsmaar mislukken

waar geen leven is,
daar verschijnt de dood
in alles wat de ander
niet meer herkent

zelfs de zeepbel
licht en dromerig van aard
draagt het gewicht van lood
en met de weg naar het licht
ben je niet meer bekend

althans zo kruipt de
schreeuwende stilte
dolend voort

je hoort niet meer mijn roepen
het blijkt, terecht,
gedoofd geluid,
in het kielzog vermoord

 

02-03-2008 om 19:39 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.schaduwbeeld

 

de schaduw
achtervolgt mij
als zij een oogje
op me heeft

ik loop daarom
het liefst
in duisternis

mijn hersenschim
en ik
rusten dan,
ongedwongen,
in de avondgeest

 

02-03-2008 om 19:38 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.herscheppen

 

als de straat dreigt dood te lopen
of de lantaarn te weinig belicht

vergeet dan voor een wijle
de naamplaatjes op deuren
of namen van stijlen

schrap nummers
die aan bordjes zijn toegedicht
erken dat het onkruid tussen
klinkers is geslopen

daarmee schep je
nog geen wanorde
of ruïnes in spe

plaats je geen vlaggen
op zwarte lijkauto's
als zou het graf wachten

het is loslaten van routine
ruimte scheppen
voor wellicht een nieuw idee

opnieuw een schoonheid zoeken,
het voortschrijdend leven achten

 

02-03-2008 om 19:38 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm




  • Gedichten 1

  • Inhoud blog
  • het licht van de dood
  • een hedendaagse sprong
  • ach liefje wat blief je
  • het einde der tijden
  • achterblijven
  • als het inzicht kwijnt
  • er ontbreekt iets
  • catwalk
  • die nogtegaele
  • HUGO CLAUS - als een meester gaat-
  • ik draag jou
  • De buurtavond
  • opstandig
  • zo anders gelijk
  • in verwachting
  • gespletenheid
  • de laatste kranige druppel
  • ontboezeming
  • twee gezichten
  • Nikki
  • minnenijd
  • naamloze geur
  • demarrage
  • diepgang
  • ik noem u niet bij naam (hekeldicht)
  • de lente
  • wanneer ik ga
  • de zin
  • prille glans
  • haar jawoord
  • de trombonist
  • mijn gebroken armen
  • schaduwbeeld
  • herscheppen
  • de geringste
  • als vandaag
  • een geboren einde
  • van de duivel bevallen
  • gebroken taal
  • dicht de dag
  • mijn adonis
  • dodenmars (2)
  • zie mij
  • gedag
  • vertel me wie ik was
  • ik
  • vergankelijkheid
  • ik schrijf je dit
  • de ijzeren trap
  • sterven bij leven
  • de overkant
  • hoor mij
  • omzien naar jou
  • geriefelijke troost
  • nacht in dag
  • een stilleven
  • uitzien naar morgen
  • kom maar
  • het sterven beminnen
  • golvend
  • een zoete wind
  • het verleden heden
  • nog even
  • Bevreesde overgave
  • bij tanend licht
  • gisteren
  • Plaza della Pietà
  • als de dag van morgen
  • glazen zerk
  • De verlaten akker
  • Haiku
  • een verbeelding
  • versterven
  • De liefde bedrijven
  • vluchtig
  • oude stenen
  • overbrugging
  • de levende dood
  • Luciano Pavarotti (1935-2007)
  • achter haar vlakke hand
  • in het woud van morgen
  • vrijen in den vreemde
  • ongeschreven gedichten
  • blinde vlekken
  • de laatste strofe
  • als ik niet kijk
  • het draagt de stilte
  • steppevrees
  • als het doorzicht kwijnt
  • korstgenot
  • het ongekende
  • liedje van het ventje
  • de maestro
  • mijn testament
  • goddeloze boeien
  • zuigend slib
  • in goede dagen
  • ik heb een hekel aan u
  • wat komt dat komt
  • redder van de nacht
  • muren van weleer
  • des weders grillen
  • dodenmars
  • ongerijmd
  • unne daenckewelle
  • inzicht door uitzicht
  • musca domestica
  • op dode stenen jagen
  • icke wige hin ende were
  • de dood in prijzen
  • Julius Sjeekspier
  • lage landen leed
  • het zoete van Morpheus' macht
  • val van de duisternis
  • op weg naar Hernehim
  • bandeloze vrijheid (snelsonnet)
  • spin het gewin
  • ter kimme nijgen
  • ik leefde
  • ga voorbij
  • mijn kip
  • labidura riparia
  • de mantel
  • zittend naakt
  • zwijg maar
  • quo vadis
  • o jee
  • kijken over grenzen
  • to be
  • the man in the street (snelsonnet)
  • mijn vogel
  • uiten
  • heimwee naar morgen
  • mijn lieveheersbeestje
  • het meisje van heden
  • fietswiel
  • in vogelvlucht
  • flut
  • oud zeer
  • als het licht spoort
  • snoer hem de mond
  • niet bij machte
  • als de dood
  • aan hem die ik ben
  • Zadkine aan de Rotte
  • zwarte spreeuwen
  • weinigzeggend
  • slaapverwekkend
  • Arabisch: les 1
  • een zachte landing
  • symfonie van de wind
  • ode aan mijzelf
  • verjaardag
  • zachte huid
  • gewichtloos
  • luisterende luchten
  • the day after (paaszaterdag)
  • goede vrijdag
  • ik heb je lief
  • in de woestijn
  • troost
  • aai me
  • foto
  • meervoud
  • de engel des eenvouds
  • hakenkruizen (minisonnet)
  • dreaming dance
  • bevroren tranen
  • groeiend blauw
  • het schaduwrijk
  • hemelse orgelpijpen
  • luchten
  • verstild graf
  • een gang naar binnen

    vandaag doe ik niet moeilijk......u ook niet?


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!