J.V.E. Dreyfsandt zu Schlamm: Gedichten 4

29-05-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn vogel

 

ik heb een vogel in een kooi
zijn veren vallen nimmer uit
jaagt al jaren achter zijn prooi
met een eentonig piepgeluid

ik hoef slechts een knopje in te drukken
en hij levert zijn werk op maat
soms wil dat echter niet gelukken
als de batterij haar leegte verraadt

in alle jaren heeft hij er pas één verslonden
al is dat wat overdreven uitgedrukt
voor een vogel die is vastgebonden;
hij gaat er tot ieders genoegen niet onder gebukt

29-05-2007 om 14:31 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uiten

 

een schreeuw uit mijn hart
laat zich vaak begrijpen als smart

een glimlach daarentegen
laat mijn last lichter wegen

echter een traan is zondermeer
met veel gevoelens begaan

29-05-2007 om 14:31 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.heimwee naar morgen

 

als in de ochtend de sluier verdwijnt
van een verte uit lang verleden tijden
en ik weer word aangelijnd
in het zicht van een bloeiende weide

zullen zeker paden worden geslecht
met verwilderde struiken aan weerszijde
wordt ongetwijfeld de tederheid weer echt
die de angst mij zo lang doet vermijden

niemand kan nog nieuwe sloten graven
weet het zeker, morgen, dan zie ik het leven
het zal mij voeden, de oorspronkelijke dorst laven
ik ga alles in een nieuw perspectief verweven

29-05-2007 om 14:30 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn lieveheersbeestje



jij met je zwarte stipjes
en je vleugeltjes als rode jas
je pootjes als tedere lipjes
mijn vriendje, toen je bij me was

ik had je gepakt uit de lucht
met grassprietjes in een doosje gedaan
vanmorgen slaakte ik een zucht
je was stilletjes van mij heengegaan

29-05-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


24-05-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. het meisje van heden

zij komt, om de hoek, en hoopvol
kijkend naar het beeld van morgen
het meisje van de blije verwachting
nog in de ziel van de engel geborgen
vol van licht en sprakeloze achting

wat zou ik haar toch willen troosten
wanneer de dag haar allengs zal overvallen
en ware schaduwen zullen oogsten
ik zou trachten haar te beschermen
tegen onvermijdbare nachtelijke wallen

in haar zie ik het plezier
van dansen in het natte gras
of nog tevreden zijn met
onbeantwoorde vragen

ik zal bij jou, meisje van heden,
immer blijven zoeken naar
het paradijselijk verleden
dat je zeker in je hartje
altijd mee zult blijven dragen

24-05-2007 om 19:40 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


23-05-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.fietswiel

 

raak de spaken in het wiel niet met vlakke hand
ook al lijken ze, op snelheid, de snaren van een harp
soms hoort men het ruisen als de wind hen vangt

zie naar het draaien van een cirkel met rubber omrand
en weet dat ze voorwaarts rechtsom zullen draaien
evenwel lijkt het onbegrijpelijk voor het verstand
dat de steunende sprieten achterwaarts waaien

zoals bekend ontbreekt nimmer het ventiel
vroeger opgebouwd uit een staaf met slangetje
het verstoort enigszins de schoonheid van het wiel
maar blijft door zijn omvang in een onbenullig rangetje

23-05-2007 om 18:10 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.in vogelvlucht

 

in vogelvlucht, dus onbegaan
met mijn aanwezig verlangen
vlucht zij weg van mijn tederheid
ze laat zich niet in mijn ziel vangen

en worden mijn woorden allengs verzwegen
dwingende gedachten gaan op de loop
terwijl het mogelijke messcherp wordt ingesnoerd
ik word door mijn eigen verwachting gevloerd

het zijn zo van die momenten
waarvan men zegt, deze lente
draagt geen vruchten
daarom zal ik zelf naar de winter vluchten

23-05-2007 om 18:10 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.flut
 

 

slaat u dit maar over
het dient geen enkel nut

het gaat niet over liefde
of de vermaledijde dood

en zeker niet over de
bekende bodemloze put

laat staan andermans nood
kortom: het is flut

23-05-2007 om 18:09 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.oud zeer
 

 

een paar flitsen
vormen de leegte
van morgen
ik had het diep
verborgen

je kent dat wel,
ooit als verloren
aan het daglicht
onttrokken

mijn gevoelens zouden
vervreemden
opdat alleen het verleden
mij zou lokken


23-05-2007 om 18:09 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als het licht spoort
 

 

het licht spoort traag naar binnen
wil het zwart ongevraagd verdrijven
hoeft zich geen moment te bezinnen
het wil de ruimte vergroten en beklijven

eerst nog gepaard gaand
met botsende schaduwen als
ongewenste vreemdelingen op zijn weg
doch gulzig zoals het immer is
vreet het de nacht naar binnen
opslaand binnen zijn alomvattende heg

23-05-2007 om 18:07 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.snoer hem de mond
 

 

snoer hem de mond
roept men van verre
hij is het niet waard
behandel hem als een hond
of schiet hem naar de sterren

gebruik je macht
om te onderdrukken
en sluit je geweten stevig af
met gezag zal het niet lukken
kortwiek hem als straf

eerst was hij welkom
werd luidkeels toegejuicht
echter het weer draaide
het volk morde:
ontneem hem zijn woorden

en zowaar, het gebeurde
hij werd wederom afgetuigd

23-05-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


16-05-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.niet bij machte

 

ik verhaal over een plek vanbinnen,
waar men zegt, zij dan, die het weten
het paradijs is te vinden van weelderig
beminnen met een schoonheid,
onvoorstelbaar breed uitgemeten

ik open schroom mijn deuren,
bekleed met een dikke huid
begeef me op het pad in de
voorgeschreven richting
doch bij iedere stap vermeerdert zich
een wenend geluid, het blijkt mijn ziel
schreeuwend om enige verlichting

overmand door mededogen
wil ik bij haar geraken, strek mijn armen
oprecht teder ver vooruit,
zou niets liever dan over haar willen waken;

ik kan het niet,
er is te veel pijn die haar omsluit

16-05-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


03-05-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als de dood
 

even raak ik je aan,
slechts met mijn ogen

jouw hand omsluiten
zou immers niet gaan
je kunt gewoonweg
geen liefde gedogen

ik hoor je schreeuwen
met gedroogde tranen
je lijkt als verstijfd

wil je de dood manen
dat je snel wordt ingelijfd

03-05-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


30-04-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.aan hem die ik ben


in mijn kamer waar de schaduw mij als het ware heeft omsloten
en suizen het enige geluid bepaalt dat mij toekomt
maant hij, die ik ben, mij tot schrijven van een laatste brief


niet een relaas naar een onzichtbare verte, waar niemand vertoeft
maar aan hem, die ik ben, omdat hij bekend is met mijn ongerief
opgetekend vooralsnog in denken en ergens ook in mijn wezen gegroefd


dit is het dan, vertel ik hem, die ik ben, als ik voor even de bascule
onthef van zijn plicht, hem, die ik ben, de maat te nemen


enkel door de aangeleerde gewoonte van het sluiten der ogen
hij, die ik ben, neemt bij wijze van spreken de dragende benen
die het juk van ademen dragen en van licht, het zuchten van goddelijk gedogen


toch vertel ik hem, die ik ben, over de reis langs de kleurige regenboog
die mij verleidde naar nog meer en hoger, tot het zwart mij vroeg, te vroeg
meenam aan de hand en hij, die ik ben, als marionet naar binnen zoog


en de touwen, ongelijk, zo ze zijn, in het spel der poppen, hem, die ik ben,
liet bungelen in de zuurstofrijke dood van dag en nacht, van zon en regen
tot het drama van de verwachting niet meer over de toekomst loog


zo toon ik hem, die ik ben, de spagaat, van geboorte en sterven
van liefde ten diepste gevoed door neigen naar herstel der symbiose
van hoogmoed, de wijsheid en ongekende rijkdom te willen erven
dit deel ik met hem, die ik ben, hij kent mij, we hebben ongewild elkaar gekozen







30-04-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


26-04-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zadkine aan de Rotte






de vingers knoestig
zij schreeuwen naar de lucht
spieren als gedraaide ijzeren balken

hij roept met brakende mond
het onwezenlijk gerucht
terwijl gewone lieden
rondom hem heen zwalken

gepoot op het altaar
van stenen blokken
blijkt zijn hart al vroeg
er uitgeschoten

doorzeefd met kogels en licht
hij staat verstijfd
doch zie hem knokken

26-04-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


24-04-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zwarte spreeuwen
 
 
zwarte spreeuwen krijsen de bomen vol
groene bladeren verdampen in groten getale
zij weten op de takken telkens te huizen,
oorverdovend hun aanwezigheid te vertalen
en stilte rondom mij ver weg te sluizen
 
ze hebben lange tijd, ik spreek over jaren
hun vaste stek in mijn beperkte horizon
hekel bij tijd en wijle het ongevraagd bezoek
denk niet dat ik naar hen eeuwig zal staren
vaak is het zo dat ik hun schreeuwen vervloek
 
iedere winter slecht ik één der fundamenten
in de hoop dat ik hun verwachting sloop
maar bij het laatste hakken breekt er iets in mij
kennelijk raak ik aan mijn eigen lente
onthoud ik hen en mij soms van een natuurlijke hoop?






 

24-04-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


15-04-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.weinigzeggend
luister niet naar mij
ik spreek over weinig
 
als ik al iets roep
is het rechtlijnig
 
of door eigenbelang
ingegeven
 
ik hoor u nog zeggen
 
die vent kletst veel
maar wat die vertelt
 
is bovendien
niet uit te leggen

15-04-2007 om 20:12 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


14-04-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.slaapverwekkend

 

kuierend is de gang
door mijn welriekende gaard
overeenkomstig mijn vaak
toegedachte luie aard

ik heb mij aan
wat komt dat komt
overgeven en het vreemde
als verzuurd vruchtwater
tijdig afgedreven

bij een boterbloem
verscholen in het gras
sluit ik de ogen en
hoor al een vroeg gezoem

hier zet ik me neer
en word zeker, als vanzelf,
in een dutje gezogen


14-04-2007 om 21:28 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


13-04-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. Arabisch: les 1
 
gestrand niet onderweg u bent dan
volgen kunnen heeft einde het tot dit u als
 
belandt beerput Babylonische een in direct niet
weg nieuwe een van aanvang de bij u opdat
stand in woorden de ik laat ziet u als zo
 
beleven te Arabisch vleugje een om
interessant eens wel misschien
boven naar onder van en
geschreven links naar rechts van
kant andere de naar vandaag dicht ik

13-04-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een zachte landing
 

 

ik ga voorwaarts, de linkervoet eerst
kan ook de rechter zijn, 't is om het even
een schrede die men voorziet en beheerst
en traag een afdruk in het steengruis ververst
zoals de dode even de adem mocht beleven

het spoor naar de laatste toekomst wordt getrokken
in de stoet vergezeld van verstilde zwarte kraaien
zij kennen de mimiek van een afscheid het best
weten de doden over het veld te zaaien
en ons vaardig naar de gapende aarde te lokken

terwijl de touwen langzaam worden gevierd
en de vaart naar de hemel onbetwistbaar lijkt
ofwel het sterfelijke zeker voor het eeuwige wijkt
wordt het notenhout, na de landing, met zand ontsierd


13-04-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm




  • Gedichten 1

  • Inhoud blog
  • het licht van de dood
  • een hedendaagse sprong
  • ach liefje wat blief je
  • het einde der tijden
  • achterblijven
  • als het inzicht kwijnt
  • er ontbreekt iets
  • catwalk
  • die nogtegaele
  • HUGO CLAUS - als een meester gaat-
  • ik draag jou
  • De buurtavond
  • opstandig
  • zo anders gelijk
  • in verwachting
  • gespletenheid
  • de laatste kranige druppel
  • ontboezeming
  • twee gezichten
  • Nikki
  • minnenijd
  • naamloze geur
  • demarrage
  • diepgang
  • ik noem u niet bij naam (hekeldicht)
  • de lente
  • wanneer ik ga
  • de zin
  • prille glans
  • haar jawoord
  • de trombonist
  • mijn gebroken armen
  • schaduwbeeld
  • herscheppen
  • de geringste
  • als vandaag
  • een geboren einde
  • van de duivel bevallen
  • gebroken taal
  • dicht de dag
  • mijn adonis
  • dodenmars (2)
  • zie mij
  • gedag
  • vertel me wie ik was
  • ik
  • vergankelijkheid
  • ik schrijf je dit
  • de ijzeren trap
  • sterven bij leven
  • de overkant
  • hoor mij
  • omzien naar jou
  • geriefelijke troost
  • nacht in dag
  • een stilleven
  • uitzien naar morgen
  • kom maar
  • het sterven beminnen
  • golvend
  • een zoete wind
  • het verleden heden
  • nog even
  • Bevreesde overgave
  • bij tanend licht
  • gisteren
  • Plaza della Pietà
  • als de dag van morgen
  • glazen zerk
  • De verlaten akker
  • Haiku
  • een verbeelding
  • versterven
  • De liefde bedrijven
  • vluchtig
  • oude stenen
  • overbrugging
  • de levende dood
  • Luciano Pavarotti (1935-2007)
  • achter haar vlakke hand
  • in het woud van morgen
  • vrijen in den vreemde
  • ongeschreven gedichten
  • blinde vlekken
  • de laatste strofe
  • als ik niet kijk
  • het draagt de stilte
  • steppevrees
  • als het doorzicht kwijnt
  • korstgenot
  • het ongekende
  • liedje van het ventje
  • de maestro
  • mijn testament
  • goddeloze boeien
  • zuigend slib
  • in goede dagen
  • ik heb een hekel aan u
  • wat komt dat komt
  • redder van de nacht
  • muren van weleer
  • des weders grillen
  • dodenmars
  • ongerijmd
  • unne daenckewelle
  • inzicht door uitzicht
  • musca domestica
  • op dode stenen jagen
  • icke wige hin ende were
  • de dood in prijzen
  • Julius Sjeekspier
  • lage landen leed
  • het zoete van Morpheus' macht
  • val van de duisternis
  • op weg naar Hernehim
  • bandeloze vrijheid (snelsonnet)
  • spin het gewin
  • ter kimme nijgen
  • ik leefde
  • ga voorbij
  • mijn kip
  • labidura riparia
  • de mantel
  • zittend naakt
  • zwijg maar
  • quo vadis
  • o jee
  • kijken over grenzen
  • to be
  • the man in the street (snelsonnet)
  • mijn vogel
  • uiten
  • heimwee naar morgen
  • mijn lieveheersbeestje
  • het meisje van heden
  • fietswiel
  • in vogelvlucht
  • flut
  • oud zeer
  • als het licht spoort
  • snoer hem de mond
  • niet bij machte
  • als de dood
  • aan hem die ik ben
  • Zadkine aan de Rotte
  • zwarte spreeuwen
  • weinigzeggend
  • slaapverwekkend
  • Arabisch: les 1
  • een zachte landing
  • symfonie van de wind
  • ode aan mijzelf
  • verjaardag
  • zachte huid
  • gewichtloos
  • luisterende luchten
  • the day after (paaszaterdag)
  • goede vrijdag
  • ik heb je lief
  • in de woestijn
  • troost
  • aai me
  • foto
  • meervoud
  • de engel des eenvouds
  • hakenkruizen (minisonnet)
  • dreaming dance
  • bevroren tranen
  • groeiend blauw
  • het schaduwrijk
  • hemelse orgelpijpen
  • luchten
  • verstild graf
  • een gang naar binnen

    vandaag doe ik niet moeilijk......u ook niet?


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!