J.V.E. Dreyfsandt zu Schlamm: Gedichten 4

23-05-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.flut
 

 

slaat u dit maar over
het dient geen enkel nut

het gaat niet over liefde
of de vermaledijde dood

en zeker niet over de
bekende bodemloze put

laat staan andermans nood
kortom: het is flut

23-05-2007 om 18:09 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.oud zeer
 

 

een paar flitsen
vormen de leegte
van morgen
ik had het diep
verborgen

je kent dat wel,
ooit als verloren
aan het daglicht
onttrokken

mijn gevoelens zouden
vervreemden
opdat alleen het verleden
mij zou lokken


23-05-2007 om 18:09 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als het licht spoort
 

 

het licht spoort traag naar binnen
wil het zwart ongevraagd verdrijven
hoeft zich geen moment te bezinnen
het wil de ruimte vergroten en beklijven

eerst nog gepaard gaand
met botsende schaduwen als
ongewenste vreemdelingen op zijn weg
doch gulzig zoals het immer is
vreet het de nacht naar binnen
opslaand binnen zijn alomvattende heg

23-05-2007 om 18:07 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.snoer hem de mond
 

 

snoer hem de mond
roept men van verre
hij is het niet waard
behandel hem als een hond
of schiet hem naar de sterren

gebruik je macht
om te onderdrukken
en sluit je geweten stevig af
met gezag zal het niet lukken
kortwiek hem als straf

eerst was hij welkom
werd luidkeels toegejuicht
echter het weer draaide
het volk morde:
ontneem hem zijn woorden

en zowaar, het gebeurde
hij werd wederom afgetuigd

23-05-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


16-05-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.niet bij machte

 

ik verhaal over een plek vanbinnen,
waar men zegt, zij dan, die het weten
het paradijs is te vinden van weelderig
beminnen met een schoonheid,
onvoorstelbaar breed uitgemeten

ik open schroom mijn deuren,
bekleed met een dikke huid
begeef me op het pad in de
voorgeschreven richting
doch bij iedere stap vermeerdert zich
een wenend geluid, het blijkt mijn ziel
schreeuwend om enige verlichting

overmand door mededogen
wil ik bij haar geraken, strek mijn armen
oprecht teder ver vooruit,
zou niets liever dan over haar willen waken;

ik kan het niet,
er is te veel pijn die haar omsluit

16-05-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


03-05-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als de dood
 

even raak ik je aan,
slechts met mijn ogen

jouw hand omsluiten
zou immers niet gaan
je kunt gewoonweg
geen liefde gedogen

ik hoor je schreeuwen
met gedroogde tranen
je lijkt als verstijfd

wil je de dood manen
dat je snel wordt ingelijfd

03-05-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


30-04-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.aan hem die ik ben


in mijn kamer waar de schaduw mij als het ware heeft omsloten
en suizen het enige geluid bepaalt dat mij toekomt
maant hij, die ik ben, mij tot schrijven van een laatste brief


niet een relaas naar een onzichtbare verte, waar niemand vertoeft
maar aan hem, die ik ben, omdat hij bekend is met mijn ongerief
opgetekend vooralsnog in denken en ergens ook in mijn wezen gegroefd


dit is het dan, vertel ik hem, die ik ben, als ik voor even de bascule
onthef van zijn plicht, hem, die ik ben, de maat te nemen


enkel door de aangeleerde gewoonte van het sluiten der ogen
hij, die ik ben, neemt bij wijze van spreken de dragende benen
die het juk van ademen dragen en van licht, het zuchten van goddelijk gedogen


toch vertel ik hem, die ik ben, over de reis langs de kleurige regenboog
die mij verleidde naar nog meer en hoger, tot het zwart mij vroeg, te vroeg
meenam aan de hand en hij, die ik ben, als marionet naar binnen zoog


en de touwen, ongelijk, zo ze zijn, in het spel der poppen, hem, die ik ben,
liet bungelen in de zuurstofrijke dood van dag en nacht, van zon en regen
tot het drama van de verwachting niet meer over de toekomst loog


zo toon ik hem, die ik ben, de spagaat, van geboorte en sterven
van liefde ten diepste gevoed door neigen naar herstel der symbiose
van hoogmoed, de wijsheid en ongekende rijkdom te willen erven
dit deel ik met hem, die ik ben, hij kent mij, we hebben ongewild elkaar gekozen







30-04-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


26-04-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zadkine aan de Rotte






de vingers knoestig
zij schreeuwen naar de lucht
spieren als gedraaide ijzeren balken

hij roept met brakende mond
het onwezenlijk gerucht
terwijl gewone lieden
rondom hem heen zwalken

gepoot op het altaar
van stenen blokken
blijkt zijn hart al vroeg
er uitgeschoten

doorzeefd met kogels en licht
hij staat verstijfd
doch zie hem knokken

26-04-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


24-04-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zwarte spreeuwen
 
 
zwarte spreeuwen krijsen de bomen vol
groene bladeren verdampen in groten getale
zij weten op de takken telkens te huizen,
oorverdovend hun aanwezigheid te vertalen
en stilte rondom mij ver weg te sluizen
 
ze hebben lange tijd, ik spreek over jaren
hun vaste stek in mijn beperkte horizon
hekel bij tijd en wijle het ongevraagd bezoek
denk niet dat ik naar hen eeuwig zal staren
vaak is het zo dat ik hun schreeuwen vervloek
 
iedere winter slecht ik één der fundamenten
in de hoop dat ik hun verwachting sloop
maar bij het laatste hakken breekt er iets in mij
kennelijk raak ik aan mijn eigen lente
onthoud ik hen en mij soms van een natuurlijke hoop?






 

24-04-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


15-04-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.weinigzeggend
luister niet naar mij
ik spreek over weinig
 
als ik al iets roep
is het rechtlijnig
 
of door eigenbelang
ingegeven
 
ik hoor u nog zeggen
 
die vent kletst veel
maar wat die vertelt
 
is bovendien
niet uit te leggen

15-04-2007 om 20:12 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


14-04-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.slaapverwekkend

 

kuierend is de gang
door mijn welriekende gaard
overeenkomstig mijn vaak
toegedachte luie aard

ik heb mij aan
wat komt dat komt
overgeven en het vreemde
als verzuurd vruchtwater
tijdig afgedreven

bij een boterbloem
verscholen in het gras
sluit ik de ogen en
hoor al een vroeg gezoem

hier zet ik me neer
en word zeker, als vanzelf,
in een dutje gezogen


14-04-2007 om 21:28 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


13-04-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. Arabisch: les 1
 
gestrand niet onderweg u bent dan
volgen kunnen heeft einde het tot dit u als
 
belandt beerput Babylonische een in direct niet
weg nieuwe een van aanvang de bij u opdat
stand in woorden de ik laat ziet u als zo
 
beleven te Arabisch vleugje een om
interessant eens wel misschien
boven naar onder van en
geschreven links naar rechts van
kant andere de naar vandaag dicht ik

13-04-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een zachte landing
 

 

ik ga voorwaarts, de linkervoet eerst
kan ook de rechter zijn, 't is om het even
een schrede die men voorziet en beheerst
en traag een afdruk in het steengruis ververst
zoals de dode even de adem mocht beleven

het spoor naar de laatste toekomst wordt getrokken
in de stoet vergezeld van verstilde zwarte kraaien
zij kennen de mimiek van een afscheid het best
weten de doden over het veld te zaaien
en ons vaardig naar de gapende aarde te lokken

terwijl de touwen langzaam worden gevierd
en de vaart naar de hemel onbetwistbaar lijkt
ofwel het sterfelijke zeker voor het eeuwige wijkt
wordt het notenhout, na de landing, met zand ontsierd


13-04-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


12-04-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.symfonie van de wind

 
blaas mijn lief in de oren van de wind

waar de toon van je zuchtende adem

binnenschrijdt en zijn verwachting vindt

in een meeslepend zuigend decorum 

 

ik zal met je zweven op dromerige stromen

het zijn de verweven sliertige draden

die ons dragen en immer nader komen

nimmer zal één ons met donkerte beladen

 

al zijn het stormen of buien met tranen

dan wel licht met schichtig vuur vermengd

ik hoef hen niet tot een speelse symfonie te manen

ze zijn reeds lang met het eeuwige aangelengd

 

blaas mijn lief in de oren van de wind

waar reeds lang het geringe wordt bemind

geen woord zou er kunnen verdwalen

het gevoel kan het immers in eenvoud vertalen

 
 
 
 

12-04-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


10-04-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ode aan mijzelf





ik kan mijzelf
aan u niet onthouden
soms schep ik een verduisterd einde
opgaand in niets van al het zijnde
een leegte bekroond met cum laude

maar als ik dan zie hoe u
zonder mij in barre koude moet leven
pak ik het plankje met brie,
smeer mij uit
en door nederige liefde gedreven
speel ik tevens op een valse kinderfluit

ik amuseer de schare
kan mijzelf een brok gezonde
arrogantie niet onthouden
immers hoe kan ik baren
mijn grootsheid verklaren
als de bescheidenheid zonder loods
de haven uit zou varen

zeg nu zelf, dat is toch de dood
aan je zijde scharen
daarom, ik strek mijn dikke nek
nog eens flink naar u uit
wat zou u nou moeten beginnen
als ik wegzak in de drek

 
 
 

10-04-2007 om 13:19 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verjaardag


hallo broer, hoe gaat het met jou
het was toch gister dat je verjaarde
ik ging elders naar het toilet
daar hing geen kalender
waar jouw naam was opgezet
 
hoe oud ben je nu geworden
ja, ik vraag dat elk jaar
zou niet graag willen
dat je een foutief ingeschatte leeftijd
ziet als een ongeïnteresseerd gebaar
 
had je nog visite deze keer
of koos je zoals gewoon
de drukte buiten de deur
je gaat het liefst aan die dag voorbij
en na zoveel jaren
wordt het toch een sleur
 
met mij gaat het goed
zo zijn eigen gangetje
soms nog bij de kinderen
wat stoeien met een behangetje
en het roken wil ik nog
altijd minderen
 
nou broer, nog een fijne avond
het was weer goed van je te horen
immers we blijven familie
mooi, dat we elkaar niet uit het oog
zijn verloren






 
 
 

10-04-2007 om 13:18 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


09-04-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zachte huid

 

in het landschap
van de zachte huid
ontwaart voor mij
nieuw leven

de bast van de
oude blauwe eik
opent zich als
een jonge maagd
om zonlicht smachtend
te verweven
met een roep die
om bevruchting vraagt

en doet niet anders
dan wordt opgedragen
door de ringen van zijn
bestaand verleden

maar zich ook opent
voor geleedpotigen
die parend naar
de toekomst vragen







09-04-2007 om 12:33 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gewichtloos
de vrucht
van mijn zucht
is niet te meten
 
evenmin
de kracht van
reukloze scheten

09-04-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


08-04-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.luisterende luchten



ik wilde de volheid bezitten
een leegte ontvluchten met
zoveel donkere muren
en mijn armen doen strekken
naar luisterende luchten
om de vullende verwachting
blindelings op te wekken
die tot in eeuwigheid zou duren


verdwaasd trek ik me op
langs dode takken
de handen geschuurd
nu vol met blaren
zocht de eenzaamheid te bedaren
die al bij aanvang van het leven
voor mij bleek ingehuurd

08-04-2007 om 13:43 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


07-04-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.the day after (paaszaterdag)
de aarde
verdoofd

een mens
verslagen,

van zijn geest
beroofd

hoe moet ik
het sterven
verdragen

als het na de nacht
niet wil dagen

07-04-2007 om 12:49 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm




  • Gedichten 1

  • Inhoud blog
  • het licht van de dood
  • een hedendaagse sprong
  • ach liefje wat blief je
  • het einde der tijden
  • achterblijven
  • als het inzicht kwijnt
  • er ontbreekt iets
  • catwalk
  • die nogtegaele
  • HUGO CLAUS - als een meester gaat-
  • ik draag jou
  • De buurtavond
  • opstandig
  • zo anders gelijk
  • in verwachting
  • gespletenheid
  • de laatste kranige druppel
  • ontboezeming
  • twee gezichten
  • Nikki
  • minnenijd
  • naamloze geur
  • demarrage
  • diepgang
  • ik noem u niet bij naam (hekeldicht)
  • de lente
  • wanneer ik ga
  • de zin
  • prille glans
  • haar jawoord
  • de trombonist
  • mijn gebroken armen
  • schaduwbeeld
  • herscheppen
  • de geringste
  • als vandaag
  • een geboren einde
  • van de duivel bevallen
  • gebroken taal
  • dicht de dag
  • mijn adonis
  • dodenmars (2)
  • zie mij
  • gedag
  • vertel me wie ik was
  • ik
  • vergankelijkheid
  • ik schrijf je dit
  • de ijzeren trap
  • sterven bij leven
  • de overkant
  • hoor mij
  • omzien naar jou
  • geriefelijke troost
  • nacht in dag
  • een stilleven
  • uitzien naar morgen
  • kom maar
  • het sterven beminnen
  • golvend
  • een zoete wind
  • het verleden heden
  • nog even
  • Bevreesde overgave
  • bij tanend licht
  • gisteren
  • Plaza della Pietà
  • als de dag van morgen
  • glazen zerk
  • De verlaten akker
  • Haiku
  • een verbeelding
  • versterven
  • De liefde bedrijven
  • vluchtig
  • oude stenen
  • overbrugging
  • de levende dood
  • Luciano Pavarotti (1935-2007)
  • achter haar vlakke hand
  • in het woud van morgen
  • vrijen in den vreemde
  • ongeschreven gedichten
  • blinde vlekken
  • de laatste strofe
  • als ik niet kijk
  • het draagt de stilte
  • steppevrees
  • als het doorzicht kwijnt
  • korstgenot
  • het ongekende
  • liedje van het ventje
  • de maestro
  • mijn testament
  • goddeloze boeien
  • zuigend slib
  • in goede dagen
  • ik heb een hekel aan u
  • wat komt dat komt
  • redder van de nacht
  • muren van weleer
  • des weders grillen
  • dodenmars
  • ongerijmd
  • unne daenckewelle
  • inzicht door uitzicht
  • musca domestica
  • op dode stenen jagen
  • icke wige hin ende were
  • de dood in prijzen
  • Julius Sjeekspier
  • lage landen leed
  • het zoete van Morpheus' macht
  • val van de duisternis
  • op weg naar Hernehim
  • bandeloze vrijheid (snelsonnet)
  • spin het gewin
  • ter kimme nijgen
  • ik leefde
  • ga voorbij
  • mijn kip
  • labidura riparia
  • de mantel
  • zittend naakt
  • zwijg maar
  • quo vadis
  • o jee
  • kijken over grenzen
  • to be
  • the man in the street (snelsonnet)
  • mijn vogel
  • uiten
  • heimwee naar morgen
  • mijn lieveheersbeestje
  • het meisje van heden
  • fietswiel
  • in vogelvlucht
  • flut
  • oud zeer
  • als het licht spoort
  • snoer hem de mond
  • niet bij machte
  • als de dood
  • aan hem die ik ben
  • Zadkine aan de Rotte
  • zwarte spreeuwen
  • weinigzeggend
  • slaapverwekkend
  • Arabisch: les 1
  • een zachte landing
  • symfonie van de wind
  • ode aan mijzelf
  • verjaardag
  • zachte huid
  • gewichtloos
  • luisterende luchten
  • the day after (paaszaterdag)
  • goede vrijdag
  • ik heb je lief
  • in de woestijn
  • troost
  • aai me
  • foto
  • meervoud
  • de engel des eenvouds
  • hakenkruizen (minisonnet)
  • dreaming dance
  • bevroren tranen
  • groeiend blauw
  • het schaduwrijk
  • hemelse orgelpijpen
  • luchten
  • verstild graf
  • een gang naar binnen

    vandaag doe ik niet moeilijk......u ook niet?


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!