|
1966 Dinsdag 13
september : Officiële opening hernieuwde bakkerij Hellemansxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
In aanwezigheid van de
burgemeester, de gemeenteraadsleden, de leden van de
Commissie van Openbare Onderstand,
de heer Stragier, algemeen voorzitter van
de Landsbond der Bakkersbazen van
België, de heer Dauwe, voorzitter van het
Mechels Verbond, van talrijke
bakkers en sympathisanten werd de nieuwe
bakkerij van Alfons en Amelie Hellemans-Portael
officieel geopend.
Na de voorstelling van de
personaliteiten werd het woord gevoerd door de
burgemeester, die zich verheugde in
de oprichting van deze moderne inrichting
in zijn gemeente en hij wenste de
eigenaars oprecht geluk met het initiatief
en in hun onderneming.
Alfons Hellemans dankte op zijn
beurt en heette al de aanwezigen hartelijk
welkom.
Nadat de heren Stragier en Dauwe op hun beurt woorden van lof hadden
uitgesproken werden de lokalen door
E.H. Portael ingezegend en alle
aanwezigen
vergast op de erewijn.
In 1985 publiceerde De Band, n.a.v.
het 25-jarig bestaan van bakkerij
Hellemans, een vraaggesprek met
zaakvoerster Amelie Hellemans-Portael :
Iedereen
in Leest kent wel de zaak Hellemans bakkerij en winkel
voedingswaren in de Dorpsstraat. Een foto van Fons Hellemans zaliger,
en
een
zwaar beladen zilveren fiets in de stalage trok onze aandacht.
Een
tinnen schotel naast de fiets maakt het ons duidelijk : de zaak bestaat 25
jaar.
De
Band ging er eens met de bedrijfsleidster Amelie Portael over praten.
-Hoe
is de zaak ontstaan ?
De 1e
november 1960 hebben we de bakkerij overgenomen van Albert Piessens,
den
Blokmaker. Die bakkerij met winkel was toen in het huis dat nu bewoond
wordt door tandarts Van de Mooter. De beslissing tot overname is toen
gevallen
in
t moederhuis, onze Lieven was pas geboren. Tot dan had ik als boekhoudster
gewerkt in een parfumerie in Mechelen, terwijl Fons toen in Brussel in
de Milkbar
in
de Nieuwstraat werkte als pasteibakker.
Zonder problemen zijn we niet gestart, de dorpspolitiek van toen speelde
ons
nogal wat parten, maar enfin, we zaten in de boot en moesten varen.
We
zijn begonnen met ene antieke gemetste oven, een oude deegkneder, een
houten toog en een deegkapper. Albert Piessens leerde aan onze Fons de
klanten
kennen op de toerweg van de dorpskern. Ikzelf deed de onmiddellijke
buurt met de
fiets. Ik kreeg een briefje mee met Josfien van Jef, Louis van
Melanie, Jef
Potas, Mie Katoen enz. en huis per huis moest ik vragen waar woont
die ?
En
die ? Zonder probleem ging dat niet want stel je bv. voor dat ge vraagt waar
woont Mie Lameer aan die Mie zelf ?!!
(Noot : zo kreeg Amelie in Hombeek een bestemming met
de benaming het
Viswijf, toen ze in de buurt
lukraak ergens aanbelde bleek ze het juiste adres te
hebben gevonden, maar ze moest er
nooit meer komen...)
Ja,
k was afkomstig van Peulis en kende de mensen hier nog niet hé !
En
ik reed toen rond met 2 zakken brood aan t stuur en een zak op mijn rug en
dan mijn geldtas nog ! Ziede mij al
rijen ?
-Hadden jullie middenstandservaring ?
Neen, we kwamen beiden uit een kroostrijk onderwijzersgezin maar we
waren
jong, hadden geen schrik van hard werken en kenden onze job.
Fons
zijn bakkers- en pasteibakkersstiel en ik de administratie en de
financiën.
-En
hoe ging het dan verder ?
Wel,
begonnen zijn we met een gast en een overgenomen camionette Citroën,
we
hebben beiden nog moeten leren autorijden.
In
1965 hebben we dan ons huidige huis gekocht van Mandus Van Steen en in
1966
de huidige bakkerij gebouwd.
Onze
eerste brooduitvoerder was Fik Verschueren, spijtig genoeg ziek gevallen,
dan
hebben we Francois Van Beneden gehad van Blaasveld en dan nog
verschillende mensen.
Toen
in januari 1968 t Volksbelang gestopt is, hebben wij die bakkerij
overgenomen met 3 broodvoerders en bakkers.
En
toen kwam de ongeluksdag : op 12 januari 1978 ben ik Fons verloren door
een
verkeersongeluk. Plots stond ik er alleen voor : het verdriet, mijn kinderen,
de
gasten, heel de zaak.
-Hoe
heb je dat aangekund ?
Ik
heb altijd moeten vechten in mijn leven..
Mijn
boekhouder zei me : als er nu één vrouw is in t Mechelse die het kan
voortdoen dan zoude gij het zijn, omdat gij de administratie in handen
hebt, de
bestellingen doet, enz. En dan mijn
gasten, als ik er mee stopte zag ik ineens al
die
mensen, die bij ons als van de familie waren en mee aan tafel zaten, al op
straat staan...dat heeft me ook tegengehouden. k Heb trouwens van mijn
werknemers ook veel steun gehad in die moeilijke periode.
Zonder dat we het merkten had onze gastvrouw ondertussen een fles
ontkurkt,
bovenste beste champagne nogwel...
Prosit, op onze 25 jaar...Spijtig dat hij het niet meer mogen vieren
heeft...
Nog
heel wat herinneringen aan Fons werden bovengehaald.
Blij
en fier werd de tinnen schotel getoond, geschonken door het personeel,
als
dank en herinnering aan deze 25 jaar.
Ze
prijkt nu naast de fiets en de foto van Fons in de etalage.
We
vernemen nog dat Amelie als enige vrouw bestuurslid is van de gewestelijke
Bond
der Bakkersbedrijven.
Nog
lang hadden we kunnen doorbomen, maar t werd al laat...
We
wensten Amelie en de zaak Hellemans proficiat en het allerbeste in de
toekomst !!!
Reba.
Fotos :
-De vernieuwde bakkerij Hellemans-Portael.
-De winkel van Fons en Amelie in 66.
-Vertrouwd beeld in het dorp.
-Binnenzicht winkel.
-Amelie Portael, een sterke vrouw.
|
