1960 – 26 tot 29 mei : M.I.J.A.R.C.-Congres te Lourdes. (Vervolg)
Ook de meisjes van de Leestse B.J.B. namen deel. Dat konden we terugvinden in een verslag in “De Band” van 1960 : “Voor de congressisten van de Mijarc zijn nu de dagen geteld. We weten het voor hen, nog zoveel keren dit of dat en we zien Lourdes echt. Dat is dan voor Jeannine Van de Poel, Jeanne Buelens en Hilda Silverans, de gelukkigsten uit onze afdeling. Zij hebben gedurende maanden gespaard en als beloning werd dan ook onder hen de frisco niet, maar het frisco-geld verdeeld. In de Mariamaand zullen ze de Lourdesgrot gaan bestormen met gebeden, gezangen en ook gunsten-voor-hen, maar zeker voor onze afdeling…”
In “De Band” nr. 6 van 1960 stuitten we op een verslag van Hilde Silverans :
Wereldcongres van de Boeren- en Buitenjeugd
Te Lourdes op de bergen !
“Maandag morgen 23 mei, staan 2.000 Vlaamse meisjes klaar in de stations van België, voor de tocht naar de hoge Pyreneeën, waar over een paar dagen 30.000 jonge mensen uit alle hoeken van de wereld zullen samenkomen voor het beeld der Lieve Vrouwe, met de noden van het hele mensdom en met de dromen van de ganse jeugd. Al spoedig is de groene trein de grens voorbij en rijdt hij in vliegende vaart Frankrijk door. Een wijde, vreemde wereld, waarover dra de avond valt en de nacht. Het gebed is ten einde en de trein snelt als een pijl door het slapende land, zijn doel tegemoet. Het duurt lang eer de zon terug rijst, maar nu is het toch reeds vijf uur, en ja, een prachtig landschap bloeit voor ons open. Nevels hangen nog over de bergtoppen en ons treintje schijnt moe, maar toch klimt hij onverstoorbaar voort de hoogten in. Daar gaat het dan door de luidsprekers “WIJ NADEREN LOURDES : Magnificat !..” Het is een zeer ontroerend beeld dat in de verte voor ons opdaagt : de h. basiliek, het flikkeren van de kaarsen bij de grot en de Gave die er voorbij kronkelt. Even later rijden we reeds het station binnen en het wordt een druk gesjouw van het station naar de bus, naar het hotel, naar de kamer en dan zo gauw mogelijk weer buiten, recht naar de grot, want die vindt men heel vlug. En dan volgt het ogenblik, waar we zo lang naar getracht hebben, het moment dat ons dierbaar blijft : de ontmoeting met HAAR ! We vinden haast geen woorden voor een gebed, alle ogen staren naar het beeld in de rotsholte en het is alsof het spreekt zoals tot Bernadette : “Ik ben de Onbevlekte Ontvangenis”… Het is nog vroeg in de morgen en fris aan de Gave, maar het heiligdom wordt reeds druk bezocht en de zieken tot voor Maria’s beeld gevoerd. Het wordt almaar drukker de hele dag door. Onze bedevaart echter, is er geen gewone. Het wordt niet alleen een kennismaking met jonge mensen van België, zelfs niet van Europa, maar van geheel de wereld. Uit alle delen van de aarde komen treinen en vliegtuigen toe en zo staan op vrijdag 27 mei de 30.000 jongens en meisjes klaar voor de aanvang van het wereldcongres. Een blijde verbroedering en verzustering is het van alle rassen en talen en daverend klinkt het welkomstlied, ieder in zijn taal : “Aan blank en bruin en zwart, reiken wij hand en hart, zo groeit de liefdeband, die heel de aard omspant. Van overal gekomen, allen vrienden, hoor en zie, vereend in daad en dromen, bonjour tous les amis !” Dadelijk begint de opstelling voor de opening in de Pius X basiliek, waar de voorstelling aan Maria gebeurt van 65 vertegenwoordigende landen. “Hier zijn wij Maria, de landelijke jeugd van heel de wereld. Wij zijn hier om te bidden voor de noden van het hele mensdom, vooral voor de honger die er heerst Lieve Vrouwke, die moordende honger die zijn scepter zwaait over drie vierde van de aardbevolking. Wij, die in het landje van belofte leven, wij denken er zo weinig aan, dat nu op dit ogenblik duizenden mensen en kinderen sterven van honger. Wij vergeten dat in vele Oosterse steden elke morgen de karren rondrijden om de lijken op te laden van de mensen die dezelfde nacht, langs de straat zijn omgekomen, en dat in bepaalde gebieden geen geneesmiddelen meer worden aangekocht ; men laat de kinderen liever aan een ziekte sterven omdat ze anders later toch moeten gaan…van honger… Dat gebeurt allemaal in onze moderne twintigste eeuw en in plaats van broederliefde groeit er rassenhaat tussen de volkeren. Maar wij willen het anders Maria, daarvoor zijn wij bij U samengekomen, Uw sterke jeugd ! ’s Namiddags is er in het stadion een groot welkomsspel, want jeugd is vreugd ! Het wordt verzorgd door de buitenjeugd van Vlaanderen, de B.J.B., die een spel van kleuren en beweging ontplooit in een stijlvolle vrolijkheid. Een kaarsprocessie is het einde van een schone, eerste congresdag. De tweede dag wordt ingezet met een H. Mis per taalgroep. Voor de Nederlandse en Vlaamse jeugd aan de grot, een deel van de voormiddag wordt verder in beslag genomen door persoonlijke contacten met jongeren uit alle landen. Er worden kentekens verwisseld en adressen opgenomen, zelfs gebabbeld en verteld, al bracht de toren van Babel hiervoor soms heel wat problemen. Zo spraken we met jongens en meisjes van Oostenrijk, leden van de K.L.J. (Jeunesse Agricole Catholique), met Noord-Afrikaanse meisjes, met Kongolezen enz. kortom, iets waar men heel wat mee te weten komt en tevens veel vreugde aan beleeft. Daarop volgt een kruisweg in de Pius X kerk voor alle congressisten. Dit is er één van bijzondere aard. U zult wel begrijpen dat men in zo’n massabijeenkomst niet van statie tot statie gaat. Ditmaal werd het altaar in ’t midden door felle schijnwerpers belicht, in verschillende kleuren, naargelang de aard van de gebeurtenissen. Bij elke statie wordt een lied gezongen of een gedicht voorgedragen, afwisselend in het Frans, het Duits, het Engels, Vlaams, Italiaans, Spaans. Bij de kruisdood wordt een groot kruis op het altaar geplaatst en met rood belicht, terwijl het Duits koor zacht inzet : “Wenn ich einmal soll scheiden, so scheide nicht von mir !” Na de kruisweg en sacramentsprocessie, wordt alles klaar gemaakt voor het grootste nachtspel in het stadion, opgevoerd door de Franse jeugd. Het is een uitbeelding en tegelijkertijd een toneelopvoering, dat alle drama’s van honger in de wereld omzet in één aangrijpend verhaal. Wie dit stuk mocht zien heeft zich ongetwijfeld onder de indruk gevoeld. Decor en belichting heeft jarenlang voorbereiding gevraagd en de Franse jeugd mag zeker roemen op een onberispelijk spel. Zelfs als een hevige regenbui kleren en haren deden aan ’t lijf plakken en de 30.000 toeschouwers haast niet meer konden opkijken, hebben zij zonder de minste aarzeling dapper door gespeeld ! En heel vlug kwam dan ook de derde dag, en meteen het afscheid van velen waarmee we ons reeds zo vertrouwd en één hebben gevoeld. Na de pontificale hoogmis volgde de slotplechtigheid: verzorgd door de Duitse buitenjeugd. We hoorden de radio-boodschap van de H. Vader, toespraken van voorzitters van de Mijarc, en daarna de laatste vlaggendefilé met de zegen van het Allerheiligste als einde van een zeer geslaagd congres. Een paar uur nadien hollen de autobussen reeds druk naar het station en de treinen zetten weer puffend de tocht in naar het verre vaderland. Maar overtuigend klinkt het lied over de bergen en grenzen heen : “Wij zullen met veel vertrouwen een nieuwe wereld bouwen, want jeugd is sterk !” …Het is nacht over Lourdes…ook deze trein rijdt het station buiten. We vangen nog een laatste blik op van de grot, en het “Ave” ruist nu zacht, met een tikje heimwee ja, maar met oprechte dank voor deze onvergetelijke dagen. H.S.” (DB, nr.6, 1960)
Foto’s :
-Verslaggeefster Hilde Silverans anno 1994. -Lourdes was in die periode een geliefkoosde bestemming voor mensen van onze regio. -Uiterst rechts de oudste zoon van meester Hellemans en latere bakker Alfons Hellemans. -Een Lourdesreis uit 1967 met o.a. Mathilde en Jeanne De Bruyn. -Als tweede van links Maria Mees met haar twee jongsten tijdens één van de processies in het bedevaartsoord Lourdes.
1960 – 26 tot 29 mei : M.I.J.A.R.C.-Congres te Lourdes.
Het acroniem MIJARC staat voor Mouvenment International de la Jeunesse Agricole et Rurale Catholique. In het Nederlands : Internationale beweging van de katholieke landbouw en plattelandsjongeren. MIJARC/IMCARY werd in oktober 1954 in Annevoie, België, opgericht door de katholieke landelijke jeugdbewegingen van Duitsland, Oostenrijk, België, Spanje, Nederland, Italië en Luxemburg. Ze werden gedreven door een voorkeursoptie voor de armen en een verlangen om te werken aan het opbouwen van een authentiek broederlijke wereld waarin alle individuen kunnen leven en genieten van hun onvervreemdbare mensenrechten en de architecten van hun eigen toekomst zijn. In 1960 werd het Internationale Congres in Lourdes over “Honger in de wereld” bijgewoond door meer dan 26.000 mensen uit 58 landen en vier continenten. Het Wereldcongres in Lourdes 1960 met de deelname van 26.500 plattelandsjongeren was een belangrijke gebeurtenis, vooral in termen van het versterken van de relatie met landelijke jeugdbewegingen buiten Europa die al snel lid werden van MIJARC/IMCARY. (Wikipedia)
In “De Band” verscheen daarvan volgend verslag van Willem Slachmuylders : “Donderdag 26 mei en ook de volgende dagen zijn voor ons dagen geweest om nooit meer te vergeten, nl het vertrek naar Lourdes om daar, samen met onze vrienden uit alle delen van de wereld verbroederd deel te nemen aan het eerste wereldcongres van de “Mouvement Internationale de la Jeunesse Agricole et Catholique of M.I.J.A.R.C. Om 10u58 begon voor ons de grote trek over plus minus 1200 km vanaf Mechelen over Brussel-Bergen, de grensposten te Quevry en Feigniez; te Aulnaye kwamen alle treinen op hetzelfde spoor; zo verder via St Quentin-Noyon, we waren hier reeds 200 km van huis, verder langs Creil bezijden Parijs-Orleans-Tours of 500 km van Brussel en steeds raasde de trein over de Chàre naar Poitiers-Bordeaux, daar was het 2 u 15 en 900 km achter de rug. Van de wijnstreek stonden wij langs de “Landes” een eigenaardige streek waar de grond bestaat uit zeezand en zo ging de slapeloze nachtrit verder tot we juist voorbij het station van St Pé, het einddoel van onze reis konden begroeten : LOURDES. Zodra we de grot in het zicht kregen werd het “Magnificat” aangeheven. We waren op dat ogenblik 250 uren van huis. Van het station bracht men ons per autobus naar ons hotel. De eerste dag van het congres was het in de voormiddag voorstelling van alle landen aan O.L.Vrouw met daarna de H. Mis in de onderaardse basiliek van het Pius X. Na de middag hadden we dan een welkomspel op het stadion te Lourdes opgevoerd door de B.J.B. van Vlaanderen. In dit symbolische spel van de welkom konden we drie delen onderscheiden : 1) Jeugd is vreugd. 2) Wij heten U allen welkom. 3) Allen werken wij. ’s Avonds hadden we dan een kaarskensprocessie in eindeloze rangen met deelname van alle landen en waarin elk in zijn taal de strofen van “te Lourdes op de bergen” zong maar als één donderslag was het “een AVE MARIA” refrein. Zaterdag 28 mei of de 2de congresdag hadden we ’s morgens voor onze taalgroep een H. Mis aan de grot. ’s Namiddags de kruisviering in Pius X kerk en daarna ondanks regen en hagelbuien de sacramentsprocessie op de grote esplanade met langs weerskanten de zieken in hun wagentjes die dag in dag uit bidden en smeken om genezing. ’s Avonds in het stadion kregen we het groot spel over “Honger in de wereld”. Het was de geschiedenis van een groep landbouwers in Zuid-Amerika, die verplicht werden hun gronden te verlaten, tengevolge van een egoïstische en onzedelijke beslissing van de eigenaar. Een mooi spel dat spijtig werd ontsierd door de aanhoudende regen. Zondag 29 mei de laatste congresdag werd ingezet met een pontificale hoogmis in de Pius X kerk. In de namiddag was het de slotplechtigheid van het congres in het stadion met toespraken in alle talen en waaruit ieder het zijne kon meedragen. ‘WIJ WILLEN ALS JEUGD VAN DE KERK EN JEUGD VAN HET PLATTELAND IN DE MIJARC SAMEN WERKEN BIJ HET VORMEN VAN EEN CHRISTUS-GETROUWE EN VAKBEKWAME BOERENSTAND”, zei ons René Peeters, leider en tevens voorzitter van de Mijarc. Maandag begon voor ons de bedevaart met kruisweg, H. Mis, grotbezoek en kaarskensprocessie. Dinsdag voormiddag, kruisweg, H. Mis en daarna klauterpartij op de PIE DU JER, berg van 1.000 meter hoogte. ’s Namiddags uitstap naar Gavernie langs Tourmalet en Aubisque met te Gavernie zelf een tocht te paard en ’s avonds te Lourdes weer kaarskensprocessie. Woensdag, de laatste dag begonnen we met een dankmis en afscheid aan de Grot. Na de middag was het valiezen inpakken en te 4 uur vertrek uit Lourdes voor de lange terugreis met een zonnig hart en een gerust gemoed om dit zeer geslaagd congres. Wat ons hotel betrof, dat is mijns inziens goed meegevallen, alhoewel er anderen waren die spraken van “nooit gezien, van ze leven niet vergeten…afblijven… Namens de B.J.B.-afdeling Leest Willem Slachtmuylders.
Naast verslaggever Willem Slachtmuylders mochten ook Georges Verbruggen, Frans Huys en Louis Selleslagh naar het congres. De twee laatsten waren de winnaars van de Lourdesreis. Vervolgt met het verslag van de meisjes.
1960 – 8 mei : Openlucht vergadering van de Boerengilde
Op de weide van Jaak Lamberts werd een “Openlucht Vergadering” gehouden. Ze was ingericht door de Boerengilde van Leest. De heer Jans, staatsveeteeltconsulent, hield er voor een dertigtal leden een voordracht over het Kempisch veeras. (DB)
1960 – 8 mei : Wafelslag Landelijke Jeugd
De meisjes vroegen 6 frank voor een heerlijke wafel. (DB)
1960 – Van 10 tot 17 mei : Lourdesbedevaart Boerinnenbond
Rosalie Simons-Hellemans uit de Mechelbaan en Victorina Lamberts-Verlinden uit Rennekouter vertegenwoordigden de Leestse Vrouwengilde. (DB)
1960 – Maandag 16 mei : Toediening Vormsel
“Ongeveer een tachtigtal jongens en meisjes kregen het H. Vormsel toegediend. De vormelingen kwamen bijeen te 16 u. in de Parochiekerk om stoetsgewijs, biddend het rozenhoedje, naar de St.Martinuskerk te Hombeek te gaan. Daar werden zij gevormd door Monseigneur Schoenmaekers, hulpbisschop van Mechelen, bijgestaan door Peter en Meter, respectievelijk de heer Emiel Verschueren burgemeester van Leest en mevrouw J. De Laet (Noot Julie Meuldermans de echtgenote van Victor De Laet, als gewezen burgemeestersvrouw werd zij daarvoor gevraagd). ’s Morgens woonden zij om 6u30 de H. Mis in de parochiekerk bij.” (DB, nr. 5, 1960)
1960 – 19 mei – G.v.A. : Gestolen fiets in Leest teruggevonden
In de Kloosterstraat te Willebroek werd, ten nadele van de Ruisbroekenaar Ph. De Jonghe, een fiets gestolen die achteraf werd teruggevonden in Leest.
1960 – 21 mei - G.v.A. : Gras afgemaaid
Door Will. De Rooster en Anna Diddens werd klacht ingediend tegen Eug. V.B. uit Leest wegens het afmaaien van het gras van hun vloeibeemd.
1960 – 21 mei : Advertentie in Gazet van Antwerpen
“Grote Brusselse brouwerij zkt. depothouder voor het bedienen van haar cliënteel in de streek van Leest en omgeving. Schr. N.F.P Gazet.”
1960 – 22 mei : Plechtige communie
“De plechtige H. Communicanten zullen op zondag 22 mei vergaderen te 6u15 in de school der Eerw. Zusters. In optocht zullen zij zich naar de kerk begeven om er de vroegmis van 6u30 bij te wonen, waarin zij hun Plechtige H. Communie zullen doen. Om O9u30 Hoogmis, gedurende dewelke de vernieuwing van de doopbeloften zal geschieden.” (DB, nr. 5, 1960)
Eén van hen was Gerda De Laet, dochter van Frans en Victoire Van Dam van café “In den Bareel”. Een andere communicant was de latere kapster Viviane Rottiers. (Hun prentjes onderaan)
1960 – Maandag 23 mei : Algemene Vergadering N.C.M.V.
Die dag werd te Leest een bijzondere algemene vergadering gehouden voor de leden van afdeling Leest. Na een smakelijke biefstuk hield voorzitter Eeraerts een inleiding. Hij deed aan de talrijk opgekomen aanwezigen enkele voorstellen, w.o. de inrichting van een handelsfoor, een gemeenschappelijke publiciteit en vooral een campagne voor de zondagsrust en de zondagnamiddagsluiting door te voeren in Tisselt en Leest. Daartoe zouden speciale contacten worden gelegd om de voorgestelde plannen uit te werken. De arr.-secretaris Guido Verhaegen sprak vervolgens over allerlei middenstandsvraagstukken, w.o. de pensioenwet, de premieverkoop, de zondagsrust en de sluikwet. Na een grondige bespreking van de voorgestelde plannen werd de vergadering omgevormd in ’n gezellig onderonsje. (G.v.M., 25/5)
1960 – 23 mei : Familie De Laet bezocht het Atomium.
Op de tweede dag van de plechtige communie van dochter Gerda De Laet, bezocht de familie onze hoofdstad en speciaal het atomium.
Foto's :
-De peter van de Leestse vormelingen, burgemeester Emiel Verschueren.
-En de meter : Julie Meuldermans, de echtgenote van oud-burgemeester Victor De Laet.
-Communieprentjes van Viviane Rottiers en Gerda De Laet.
-De familie De Laet klaar om naar het Atomium te vertrekken. V.l.n.r. : vader Frans, Fony, moeder Victoire en feestvarkentje Gerda.
