1985 – 21 maart – Gazet van Mechelen :

            Wegen- en rioleringswerken in fusiegemeenten vorderen goed.

Toch ook onwrikbaren die geen  verbetering willen.

“Sorry, mijnheer de schepen, maar ik heb er met mijn familie nog eens over gepraat, we doen geen grondafstand en uw verbetering aan onze straat zal moeten gebeuren zonder mijn medewerking”.

Dat hoorden én schepen Jean Van der Sande, die openbare werken onder zijn hoede heeft én de ambtenaren van de dienst die de laatste jaren in de fusiegemeenten “pelgrimstochten” ondernamen om de heraanleg van landbouwwegen en riolering uit te voeren.

Want dat het zowel in de vroegere randgemeenten van Mechelen als...in de stad zelf niet allemaal in orde is met de wegenis is duidelijk.

Sinds de fusie zit Mechelen dus met een bijkomende last, die van de landbouwwegen.
Ter verduidelijking dit.  Sinds de Tweede Wereldoorlog is het in Mechelen en de meeste deelgemeenten, traditie dat eigenaars gratis grondafstand doen in ruil voor de gratis aanleg van wegenis en riolering. In de fusiegemeenten Hombeek en Leest werden vroeger evenwel onteigeningsvergoedingen uitbetaald en werden voor de aanleg van de wegen en riolering verhaalbelastingen geheven. Hierdoor is daar veel verzet tegen gratis grondafstanden. Want dat gebeurde er : men werd “onteigend” , kreeg een vergoeding toegestoken die, al dan niet voldeed aan de wensen en eisen van de verkopers, maar eens de rekening werd gemaakt bleek dat men helemaal geen goeie zaak had gedaan. De verhaalbelasting op die wegen en riolering woog immers in veel gevallen zwaarder door. Dus oppassen met die procedure.

Komt dan de overheid vragen om gratis grondafstand te doen, dan is er dikwijls de vrees dat er daarna toch zal moeten betaald worden, dat men dus weer “gezien” is.

Ha, horen we de aandachtige lezer zeggen. De oplossing is dan eenvoudig. In de deelgemeenten waar men wel gratis grondafstand doet, blijft men die procedure volgen, en in de andere nieuwe delen van Mechelen volgt men het plan van onteigeningen.
Neen, zo eenvoudig is het niet.
De wetgever voorziet immers dat op heel het grondgebied een en dezelfde procedure wordt gevolgd. Dus gedaan met die pret. Het is dus gratis of...niks.

Meer en sneller verkeer

Het is uiteraard niet sinds gisteren dat men in de Mechelse deelgemeenten begon met de verbetering van die landbouwwegen. In 1979 bv. werd het rooilijn- en onteigeningsplan van de Molenstraat te Leest aan de Mechelse gemeenteraad voorgelegd. Wil de weermaker mee dan kan met de werken in maart of april van dit jaar begonnen worden...

Daar en elders is het moeilijk om eigenaars ervan te overtuigen de noodzakelijke grondafstand te doen. De meeste bezwaren zitten in de vrees dat met de verbetering van de wegen, ook de snelheid van het verkeer zal toenemen en dat is iets wat velen, terecht, niet willen. Daarom ook dat door de begtrokken diensten, in overleg met de bewoners en eigenaars, naar oplossingen wordt gezocht om het een met het ander te combineren.
Meestal ook met succes. Maar het is voor openbare werken “rijden en omzien” want een verkeerde stap is vlug gezet. Zo houdt men dikwijls ook aan een minimum aan breedte en duurt het een tijdje voor de betrokkenen door hebben dat het bepalen van een rooilijn niet wil zeggen dat de te verbeteren weg ook die breedte zal krijgen...

Schepen Van der Sande maakte het allemaal mee. “In de Rennekouter te Leest bv. hebben meerdere landbouwers een stuk land liggen waarvoor ze, bij het bewerken, over dat stuk weg moeten om aan de overkant verder te ploegen. Die bewoners zijn helemaal niet geinteresseerd om toelating te geven dat die weg  gemodernizeerd wordt. Begrijpelijk, maar voor de initiatiefnemers, in dit geval de stad, wel een probleem”.

Dat wil evenwel niet zeggen dat de schepen van Openbare Werken aan de klaagmuur gaat staan, want in veel gevallen wilden de bewoners wel meewerken. Maar de realizaties moeten wel binnen de normen blijven.

Wat reeds gerealiseerd werd

Middenveldweg, Moststraat, Moestweg en verbindingsweg, Zemstsesteenweg – Houtestraat (in Hombeek), Tiendeschuurstraat, Elleboogstraat en Rennekouter te Leest.

De voorlopige vaststelling van de plans werd in de gemeenteraad van 26/11/81 goedgekeurd, de definitieve vaststelling op 29/4/82. Bij die definitieve vaststelling werden de bezwaren van 29 eigenaars verworpen. Het College riep op 24/2/83 een vergadering bij elkaar waarbij, naast vertegenwoordigers van het schepencollege ook de administratie en het studiebureau werden betrokken met als doel zoveel mogelijk tegemoet te komen aan de bezwaren van de eigenaars door aanpassing van de uitvoeringsplans en met het behoud van de reeds goedgekeurde plans.

Op 28 maart 1983 werd te Hombeek en op 30 maart te Leest een hoorzitting georganiseerd waar de plans aan de bevolking werden voorgelegd. In de loop van ’83 werden de plans, weg per weg, goedgekeurd.

Om redenen die we eerder aanhaalden (gratis grondafstand, enz.) bleven toch een aantal eigenaars dwarsliggen zodat, noodgedwongen dus, moet afgezien worden van de gedeeltelijke verbetering van een aantal landbouwwegen. Dat is het geval met een gedeelte van de Rennekouter te Leest en de Middenveldweg te Hombeek.
Werden practisch volledig afgewerkt : de Elleboogstraat te Leest, de Moststraat en Mostweg te Hombeek, de verbindingsweg Zemstsesteenweg – Houtestraat, Tiendeschuurstraat en een gedeelte van de Rennekouter.
De werken begonnen op 1 mei van ’83 en zijn practisch voltooid. Totale kostprijs 33 miljoen frank.

Molenstraat te Leest.

Voor de Molenstraat werd er toegegeven op...de valreep, zodat de ingediende plans wat rooilijn- en onteigeningsplans betreft toch konden behouden blijven. Hier dienden heel wat huisbezoeken te worden afgelegd om eigenaars en bewoners te overtuigen. Dat maakte dat heel de zaak ook reeds een tijd aansleept. Men bracht de Molenstraat immers in februari ’79 in de raad. Een maand later werd aan het provinciebestuur een pre-advies gevraagd. Het duurde een heel jaar voor dit advies aan het studiebureau kon overgemaakt worden.

Het schepencollege van 23/4/81 besliste de definitieve vaststelling en het commodo onderzoek leverde zeven mondelinge en twee schriftelijke bezwaren op. Bij de definitieve vaststelling werden alle bezwaren verworpen en het dossier werd door de bestendige deputatie van 2/7/81 gunstig geadviseerd.

Een jaar later werd het rooilijn- en onteigeningsplan bij ministerieel besluit goedgekeurd.

Het duurde nog erg lang maar uiteindelijk bereikte de stad met iedereen een akkoord en mag verwacht worden dat de werken na deze winter zullen kunnen beginnen.
Het gaat om werken ten belope van 7 miljoen frank.

Vinkstraat te Leest.

Ook hiermee werd in ’79 begonnen. En het zat de stad helemaal niet mee. Het onderzoek de commodo liep van 27 juli tot 10 augustus.
Twaalf belangstellenden dienden schriftelijk bezwaar in, vijf personen maakten schrifelijke enkele opmerkingen over maar...het bleek dat een aantal eigenaars niet konden bereikt worden omdat ze met vakantie waren en dus geen bericht konden ontvangen en verder kwam een ontvangstbewijs van een eigenaar niet terug.

In september ’79 besloot het college een nieuw onderzoek in te stellen. Dat gebeurde van 10 oktober tot 25 oktober van datzelfde jaar. Er werden 19 schriftelijke bezwaren ingediend. Die bezwaren werden verworpen maar... de miserie begon voorgoed.

Begin ’82 deelde het provinciebestuur mee dat er voor de inneming van een perceel een nieuw onderzoek de commodo en incommodo moest worden ingesteld, dit ingevolge een meetfout bij de vaststelling van de te onteigenen oppervlakte..

Het studiebureau bracht de nodige verbeteringen aan en na het nieuwe onderzoek kwam geen enkele schriftelijke reactie of klacht binnen. Maar inmiddels bleef de weerstand tegen de gratis grondafstand groot. Zodanig zelfs dat op 8 december ’83 een hoorzitting werd gehouden met als doel zoveel mogelijk inlichtingen te geven over de intenties van het stadsbestuur met betrekking tot de werken in de Vinkstraat. Tijdens de vergadering werd vastgesteld dat de betrokkenen zich enkel akkoord zullen verklaren indien er bij de aanleg verkeersremmende middelen worden aangebracht. Het college luisterde en gaf aan de verschillende stadsdiensten opdracht de nodige aanpassingen voor te bereiden. Maar dat was niet voldoende. De meeste betrokkenen blijven weigeren grondafstand te doen  : met als gevolg dat de werken niet konden beginnen en, erger dat de voorlopige belofte van toelage verstreek sinds 31/12/84.

Een nieuw dossier zal moeten ingediend worden om de Vinkstraat uiteindelijk toch te verbeteren. Maar dat zal blijkbaar niet voor direct zijn...

(...)          

Tisseltbaan te Leest.

“Het is niet omdat een gemeenteraadslid uit de oppositie, Gust Emmeregs, daar woont, dat er niets wordt gedaan aan de verbetering van de Tisseltbaan,” zegt schepen Van der Sande. Die kreeg van het CVP-lid tijdens een zitting van de gemeenteraad dat verwijt.
”Ik wist op dat moment zelfs niet dat hij daar woont, maar feit is dat het dossier lang aansleept.”

Nochtans liet niets vermoeden dat de verbetering van de Tisseltbaan en Oude Tisseltbaan zo lang zou duren.

In december ’81 gaf de gemeenteraad goedkeuring aan het plan, waarmee een bedrag van ongeveer 21 miljoen mee gemoeid was. Op dat moment gingen de definitieve plannen naar de provincie waar men er daarna nog bitter weinig over hoorde.

In ieder geval werd zopas nog aan de gouverneur gevraagd spoed te zetten achter de plannen. Al is een en ander nog niet in orde, toch blijft de stad van mening dat met bekwame spoed moet begonnen worden aan de heraanleg van die baan.

Want daar ondervond men weinig weerstand van bewoners en eigenaars.

Een positief punt dus.

(...)

Frans Teughels”

 Artikel sp jef vloeberghen nog typen

Foto’s :

-De Tisseltbaan werd vernieuwd. De breedte van de rijweg werd niet gewijzigd zodat het ‘snelverkeer’ geen kans maakt op deze weg.

- De Vinkstraat waar meerdere eigenaars niet akkoord gingen met grondafstand  en omdat de vaste belofte van toelage versteken is sinds 31 december j.l. is het  daar wachten op ander nieuws. En dat zou lang kunnen uitblijven.

-De Rennekouter werd gedeeltelijk vernieuwd maar plots krijg je deze situatie. Komt er ook hier een oplossing ?

-Schepen van Openbare Werken Jean Van der Sande. (Foto’s : GvM)