De stad Leuven was niet alleen de zetel van drie opeenvolgende universiteiten, maar ook via hen, van enkele prestigieuze universitaire bibliotheken. Detorenvan het bouwwerk is 87 meter hoog. Daarin bevindt zich één van de grootstebeiaardenvan Europa, in 1928 aangeboden door Amerikaanse ingenieurs ter herdenking van hun collega's die sneuvelden tijdens de Eerste Wereldoorlog. De beiaard had 48 klokken, volgens het aantal Amerikaanse staten. De basklok van 7 ton, die ook het uur slaat, draagt de naam Liberty Bell of Louvain en de vierde klok bevat een inscriptie die oproept tot vrede. Bron Wikipedia
Bij de abdij van Sint-Geertrui verrees ook een begijnengemeenschap. Dat 'Klein Begijnhof', ook wel 'Sint-Catharina Begijnhof' genoemd naar zijn patroonheilige, werd voor het eerst vermeld in 1275. Het stond onder het geestelijk gezag van de abt van Sint-Geertrui. Zoals de andere begijnhoven kende het zijn grootste bloei in de 17de eeuw en woonden er tot 90 begijnen.
Leuven is een van de weinige steden in ons land die een plantentuin bezitten. De Kruidtuin van Leuven is de oudste in België. Hij dateert van 1738. Op een oppervlakte van ca. 2,2 ha bevindt zich een uitgebreide verzameling bomen, heesters en struiken. Naast de verzameling kruidachtige planten, kruiden, water- en kuipplanten, stelt het serrecomplex een verscheidenheid van tropische en subtropische soorten tentoon (450 m²).
Het Kasteel van Arenberg werd na Wereldoorlog I door de familie Hertogen van Arenberg afgestaan aan de leuvense universteit ter compenatie voor de vernielingen aan de stad (brand van Leuven) en het afbranden van de universiteit door de duitse bezetting.
Nog steeds kijk ik verwonderd naar de stalen constructies van onze voorvaderen in de 19de eeuw. De eeuw van Eifel en de grote metalen constructies en machines. Op de foto ziet u het hydraulisch systeem van de scheepslift dat de bak met water en boten 15.400m de hoogte in duwt. Op het Canal du Centre staan er zo 4 van deze liften, eentje van 15,4m en 3 van 16,93m. Ze werken nog alle 4 voor het toeristisch scheepverkeer. Voor het vrachtverkeer zijn ze vervangen door één lift deze van Strepy- Thieux.
Dit prachtige initiatief van de stad en de KUL die de handen in elkaar hebben geslagen resulteerd in een prachtig afgelegen park. Waar de ouders de kans krijgen om waardig afscheid te nemen van hun levenloos geboren kinderen. Een bezoek aan hun verloren kindje geeft de jonge ouders warmte en steun in deze moeilijke dagen.
Cholera kruisen te Leuven. Ter herinnering van de meer dan duizend slachtoffers van de negentiende eeuwse cholera epidemie in de jaren 1832-1833, 1849 en 1866 Ze stierven als gevolg van de ellendige leef en woomtoestanden van de arbeidersklasse. Op de foto merk je dat de kruisen de namen dragen van de zwaar getroffen straten. Zoals de Brouwerstraat, Glasblazerijstraat, Slachtstraat enz... Niet bepaald de betere buurten.
Le Grand-Hornu, een gewezen steenkoolmijn en industriecomplex, brengt een uitzonderlijke getuigenis van de Industriële revolutie. Opgetrokken tussen 1810 en 1830 door Henri De Gorge, industriekapitein van Franse oorsprong, vormt dit heuse project voor een stadswijk een uniek voorbeeld van functionele stedenbouwkunst op het Europese vasteland bij het begin van de grote industrialisering.
Le Grand-Hornu is gebouwd in een neoklassieke stijl en omvat werkplaatsen, kantoren, een arbeiderswoonwijk en de residentwoning van de beheerders, het "Kasteel De Gorge". Booggewelven, geveldriehoeken en halfronde vensters benadrukken de werkplaatsen en de kantoren van de steenkoolmijn en vormen een majestueus ensemble.
Het vierkante plein
In het midden van het vierkante plein ook "Basse cour" genoemd,
prijkt vandaag een fontein van de beeldhouwkunstenaar Paul Bury.
Voor het amateurkabinet n°5 « Mais pourquoi ? » nodigt het MAC's de Belgische kunstenaar Christophe Terlinden uit om de ruimte in te nemen in de Noordervleugel van Grand-Hornu. De tentoonstelling is opgebouwd rond een video die een kleine jongen toont die voortdurend de vraag « maar waarom? » herhaalt. In de context van kunst gaat die vraag, die frequent is aan die leeftijd, niet alleen de toeschouwer confronteren met vragen over zijn eigen leven, maar nodigt hem ook uit om stil te staan bij de functie van kunst.
Le Grand-Hornu is een historisch industrieel mijnbouwcomplex in de Borinage even ten zuidwesten van Bergen in de Provincie Henegouwen. De site geldt als een belangrijk voorbeeld van industrieel erfgoed van de industriële revolutie bij het begin van de 19e eeuw. Le Grand Hornu is erkend als uitzonderlijk erfgoed van Wallonië en neemt actief deel aan internationale beschermingsprogramma's. Het historische bezoek wordt aangevuld door tijdelijke tentoonstellingen over design, toegepaste kunsten (in de gerestaureerde zalen) en hedendaagse kunt (in het Museum dat sinds 2002 open is). Op deze plaats wordt verleden en toekomst gecombineerd.
Quel est votre object préferé?
Een armband, babyschoentjes, een handtas, een boek, een fotoalbum, een basketbal, een parfum, een trein, een computer, een luchter Objet préféré is een collectie van 15 meubelen, ontworpen door het team van Fabrica onder de leiding van Sam Baron aan het eind van zijn verblijf in Le Grand-Hornu en vervaardigd door de technische ploeg van Grand-Hornu Images. Elk meubel is geïnspireerd door het verhaal van een van de medewerkers van Le Grand-Hornu over zijn of haar lievelingsobject. Fabrica is het centrum voor communicatie-onderzoek van Benetton. Het is sinds 1994 gevestigd in een zeventiende-eeuws complex in het Italiaanse Treviso dat werd gerenoveerd door Tadao Ando. Elk jaar komen jonge designers van over de hele wereld hier een tijdlang vervolmakingscursussen volgen bij gerenommeerde meesters.
Ik ben Mars, en gebruik soms ook wel de schuilnaam marsje.
Ik ben een man en woon in Leuven (Belgie) en mijn beroep is steeds tot uw dienst.
Ik ben geboren op 01/01/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie, geschiedenis.
Deze blog heb ik opgezet wegens mijn belanstelling in Leuven en haar geschiedenis.