“St-Jan-de Doperkerk” – groot begijnhof Leuvenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De Sint-Jan-de-Doperkerk is vroeggotisch: een gedenksteen in de rechtersteunbeer vermeldt 1305 als bouwjaar. De kerk is gebouwd in witte zandseen.
 Deze kerk heeft geen toren en geen transept, maar het zadeldak wordt wel bekroond door een dakruitertje. Het rechthoekige koor eindigt op een groot spitsboogvenster.

De eikenhouten deur van het hoofdportaal dateert uit 1671.

Het hoofdaltaar dateert uit 1670, en heeft een schilderij "Golgotta" uit 1768. Aan de kooringang staan 2 zijaltaren uit rond 1660. Het koorgestoelte is rococo van stijl, en dateert uit de tweede helft van de 18e eeuw. De preekstoel dateert uit 1661 en de drie biechtstoelen uit 1658. Het orgel dateert uit 1692, maar werd in 1710 en in de 19e eeuw aangepast.

Het Begijnhof, één van de grootste van Vlaanderen werd gesticht in 1234. Rond 1600 woonden 300 begijnen op het begijnhof. Het waren religieuze vrouwen die in gemeenschap leefden, maar geen eeuwige geloften moesten afleggen. Ze behielden hun eigen goederen en voorzagen in hun onderhoud.

In 1962 werd het  verkocht aan de K.U.Leuven op voorwaarde dat zij het hele complex zou restaureren. De restauratie startte in 1962 onder leiding van prof. Raymond Lemaire en duurde tot 1972. De kerk, die in erfpacht werd gegeven aan de K.U.Leuven, werd gerestaureerd tussen 1978 en 1985. Het biedt nu onderdak aan studenten en aan gastprofessoren.

Het Groot Begijnhof is sinds 1998 ingeschreven op de UNESCO-lijst van het Werelderfgoed en geniet hierdoor internationale bescherming.