Wat een pracht

De voorbodes van de lentepracht

Eerst zijn het sneeuwwitte

Klokjes

Vroeger verborgen onder sneeuwvlokjes

Leven brengen die Krokusjes

Met hun mooie kleuren

Carnaval zotjes zeggen wij daartegen

Zij verspreiden die

Het weer,

Wij hebben nu toch niet te klagen

Wat baat het er over te zagen

Het weer doet toch zijn zin

Wij kunnen het niet vragen

Voor het weer is het moeilijk

Om iedereen zijn zin te geven

Daarom vinden wij het nukkig

En onvoorspelbaar

Gelukkig

Hoe zou het zijn zonder weer

Te leven

Dat vraag ik me soms af heel even.

Nieuwjaarke zoete

Ons varken heeft vier voeten

Vier voeten en een staart

Ja Ja dat is waar

Ik wens jullie allen een gelukkig nieuwjaar

Het oude jaar is mank en krank

Het heeft zijn best gedaan

Maar kan niet blijven bestaan

Het is beter ,nog enkele uurtjes heeft het te kloppen

Hij kan het nieuwe jaar niet stoppen

Ik wens jullie nog fijne uren

tussen oud en nieuw

Straks beginnen wij van vooraf aan

de uren van 2014 te tellen

oudejaarsavond  groetjes

De echo

Van kinderstapjes op het grint

‘t Is de winter die begint

Waarbij de echo van een kinderstemmetje weer klinkt

Zo vrolijk als een nachtegaal

En ik weet echt niet of die ook in de winter zingt

Kinderen met hun verhaal

Waar halen ze het allemaal

Voor hen is alles waar

dus , ik luisterde ernaar

Al moest ik hen even onderbreken

Voor een volwassene die mij

Ook even ernstig spreken wou

Die winter ,hij komt steeds dichterbij

En ik , ik luister naar de stilte om mij heen

En wacht

Tot ik weer de echo van een kinderstemmetje hoorJ.d.Z.

Deze tijd is te mooi

Om nu met gesloten ogen door het leven te gaan

Kijk om je heen en je ziet

Het leven is toch mooi

Doe je jas aan , je muts en je sjaal

En ga naar buiten, haal eens diep

Deze herfstlucht in

En je zal zien

Versnel je pas ,kijk naar die plas

waarin de regendruppels

Vreemde kringen maken

Gejaagd door die rukwind

Bezie alles als een kind

En de herfst zal je niet raken

Al ben je door en door nat

Het geeft je een kik het doet je watJ.d.z.

De tijd van toen

Herinneringen aan leuke liedjes , melodietjes

En zoveel andere mooie dingen

Als kind kende men geen zorgen

Wij speelden buiten en dachten niet aan morgen

Iedere avond doodmoe gingen wij naar ons bedje toe

Met een kruisje van vader

“God zegent u en bewaard u

Zo heel anders is het nu

Wij kijken de hele dag tv

Terwijl wij onze huishoudelijke bezigheden doen

Wij slikken de reclame net als de peperkoek van toen

Maar vergis je niet

De jeugd van nu kent ook geen zorgen

Zij groeien ook op en denken ook niet aan morgen

Ooit komt er een moment

Dat zij net als wij heel even stil zullen staan

En terug zullen kijken naar hun jeugd van toenJ.d.Z.

De Zomer

Heeft vandaag voorgoed afscheid genomen

De Zon haar sterkte neemt zo stilaan af

Al beleefde ze een triomf van een dag

Mild nog waren haar stralen

die ze de hele dag liet dralen

Over een spin die ijverig haar net aan het weven was

Ik zag ze de draden naarstig in een vijfhoekig web

Zij aan zij naast en onder in elkaar

In de hoek van het keukenraam leggen

Plots was de spin ik weet niet waar

Het net hing daar zo maar

Het trilde door de zachte oktoberwind

Tot een motje de wind erin dwingt

Schaamteloos zag ik die spin weer

Die nu levend wild

Op eetJ.d.Z.

Weemoed

Overvalt me plots, als ik nu zo eens rondom mij zie

Niks van wat er was is gebleven

Alles is verdwenen

Geen kindergelach meer

Komt nu echt de ernst van het leven

Geloof me het komt nooit weer

Kindervoetjes die trappelen op de trap

Mens , het leven gaat te rap

Niemand houd dit tegen

Je voelt nu echt de herfst van het leven

Ho nee sterven doe jij echt nog niet

Je blijft druk doende in je leven

Eigenlijk heb je niks te kort

Je eet en drinkt wat je maar wil

Je let wel op aan ziek zijn past geen enkele schort

Je doet dus gewoon voort

Met te leven zoals het hoort

Alleen er verdwijnt zoveel in je leven

Die jou niet meer toe behoortJ.d.Z.

Wij kennen allen regen

Ook hevige zonneschijn

De hagel die met veel lawaai

toch geen schade bracht

De westenwind die zacht de regen naar één kant blies

Die koude noordenwind

Die je deed rillen en waarbij de tranen

Je zomaar uit de ogen liepen

Wij hebben een mooie nazomer gekend

Ook daaraan komt een end

Dat stomme gras ,dat bleef maar groeien

Het tegendeel was , mijn astertjes die zo mooi open bloeien

De allerlaatste die welkom tegen de herfst zeggen

Nu moet de zomer zijn nederlaag bekennen

Stilaan gaan wij naar Allerheiligen gaan

Daar tegen is de zomer niets in wat hij ooit eens was

Met luid gebulder van de wind

Neemt hij afscheid als een kind

Die dit alles niet wil

Maar ook een kind groeit op en zal wijzer worden

Wetend

Alles kent een eind maar ook een nieuw begin J.d.Z.