Dwarsligger

Rodenbach met negen geklutste eieren.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De mens is een geval apart. We zijn wellicht de enige diersoort die driftig bijdraagt aan zijn eigen ondergang Dit fenomeen herkennen we niet alleen in de nucleaire wedloop, waardoor we 1600 maal de beschaafde wereld kunnen vernietigen, maar ook in de onverstandige toepassingen van de vele mogelijkheden die de wetenschap ons biedt. Wellicht verstaan simpele wezens, zoals mieren dat niet, maar die zullen onze nucleaire waanzin wel overleven. Maar kom, elk nadeel heb zijn voordeel (J.Cruyff), misschien profiteren de overlevers dan van een betere wereld, zonder mensen (sic).

We zijn al lang niet meer tevreden met wat moedernatuur ons toebedeelt, we moeten zo nodig beter zijn Dat merk men aan tal van fenomenen, zoals de niet te stoppen genetische manipulatie of, iets meer bescheiden, aan de dopingperikelen. Ook daar ging het van kwaad naar erger Na de wespenaffaires van ons "idool" Museeuw, heeft de doping, met dr. Fuentes en de medeplichtigheid van de Universiteit van Freiburg, werkelijk hallucinante vormen aangenomen.

Het bedrog blijkt niet langer (alleen) de verantwoordelijkheid van de renners te zijn, noch de verantwoordelijkheid van hun wielerploegen. Het bedrog kreeg nu dus een universitaire "veredeling" met het onderzoek en de medewerking van de zeer gereputeerde Duitse sportuniversiteit (Freiburg).

Na de Duitse hereniging werden meerdere sportartsen en verzorgers van de DDR veroordeeld voor het toedienen van (hoogst wetenschappelijke) doping. De klacht kwam van meerdere atleten die na hun sportloopbaan ernstige gezondheidsproblemen kregen. Het strafproces voor de civiele rechtbank van de Bondsrepubliek steunde op de gangbare Duitse wetgeving betreffende Körperverletzung (bij ons Slagen en verwondingen), en overtredingen tegen het Arzneimittelgesetz.

Twee artsen van de Sportuniversiteit van Freiburg die, zoals elke universiteit (dus ook bij ons), in stand wordt gehouden met behulp van belastingsgeld, maakten zich - volgens Prof. Werner Franke (Universiteit van Heidelberg) - schuldig aan misdadige praktijken, vergelijkbaar met wat gebeurde in de DDR!

Helemaal te gek wordt het, als men weet dat de belastingbetalers ook nog eens het onderzoek aan een universiteit (Keulen) betalen, om methoden te ontwikkelen om diezelfde (veroordeelde) misdadige doping op te sporen!

Een brave Erik Zabel snotterde donderdag 24/05/07 wel heel aandoenlijk bij zijn tv-bekentenis, maar een onverbeterlijke Jan Ulrich blijft zijn bedrog (voorlopig) halstarrig ontkennen, zelfs nu al zijn teamgenoten openlijk schuld bekennen. En, de miserie eindigt niet, inmiddels bekende ook de tourwinnaar, Riess, dat hij de boel belazerde.

Veel Duitse sportliefhebbers waren geschokt, en misschien zelfs gekwetst, toen ze moesten ervaren hoe de prestaties van hun grote wieleridolen nep waren, door het gebruik van verboden doping. Maar, na de komedie van VDB en Museeuw verschieten wij daar niet meer van...

Men is juridisch weliswaar onschuldig tot het bewijs van het tegendeel, maar anderzijds passen de bedrieglijke praktijken niet bij de "sportiviteit" en vooral de integriteit van de sportman die een voorbeeld voor de jeugd moet zijn.

Laat ons duidelijk zijn: zoals in de economie (en de farmaceutische industrie), gaat het om geld, véél geld, en dan gelden de elementaire fatsoensregels blijkbaar niet meer.

Moesten de sportuitzendingen van de tv-stations niet als een marketinginstrument gebruikt worden, zou het wielrennen er helemaal anders uitzien. Nu zijn de grootste sportprestaties steeds meer uitgegroeid tot een wedstrijd tussen farmaceutische producenten.

De legendarische Flandrien is op dit "scheve" parcours onder de wielen gekomen, en zal waarschijnlijk nooit meer opstaan. Jammer... Met weemoed denken we terug aan de tijd van toen. Zonder te weten of die beter was...

Neem nu eens Briek Schotte, die na zijn actieve sportloopbaan ook nog sportdirecteur was, kende en herkende de kwaliteiten van de echte wielerkampioen. Hij omschreef ooit een wielerkampioen als: een super atleet, met een integere moraal, zeer moedig en iemand die veel héél veel karakter had

Marcel Kint, ook al zon een wielermonument uit de Vlaanders, voegde hier fijntjes aan toe: Dat kan wel zijn, Briek, dat men als renner een goede moraal, veel moed en veel karakter moet hebben, maar in uw geval mag je niet vergeten dat jij ook, verdomd rap kon fietsen!

Briek, ijzeren Briek, zal in de legende voortleven als (misschien) de laatste van de onverzettelijke Flandriens. Iemand die verschrikkelijk kon afzien en op zijn manier de tegenstanders gewoon murw kon rijden Iemand die elke concurrent van zijn generatie in de vernieling kon beuken, ook zonder EPO.

Briek was misschien niet de gladde jongen die gepolijst door het leven ging Briek was Briek, en hij sprak zijn moers taal, recht voor de raap en met kennis van zaken. Wellicht moet men op de TV zijn West-Vlaams ondertitelen, maar de mensen die naar hem wilden luisteren, kwamen altijd onder de indruk van zijn ongecompliceerde wijsheid, en ze werden er nadien een heel stuk rijker van

Briek was een echte Vlaming een Flandrien, één uit de duizend Hij was koppig, sluw en bereid erg diep te gaan om te verwezenlijken wat hij wilde, dat lag in zijn aard.

Niemand zal ooit met zekerheid weten of Briek "doping" nam. Tja, misschien wel eens op zijn "Brieks" met in zijn "bidon" niet meer dan een Rodenbach met negen eieren in geklutst, maar zeker geen EPO of testosteron Hoe dan ook, als er ooit nog een opvolger voor Briek Schotte, en een voorbeeld voor de jeugd zal opstaan, zal deze behalve een superatleet ook een integere persoonlijkheid moeten zijn.