Als schapen midden een massa grote en kleine ezels...
Communautaire egotrippers in een rechtstaat...
We krijgen steeds meer rollen te spelen. En, de klassieke rollenpatronen bestaan zelfs niet meer of nauwelijks. Dit is enerzijds een verrijking (boeiend), maar anderzijds maakt het ons leven ook ingewikkelder, want die complexiteit dwingt tot nog meer spelregels en wetten!
Dura lex, sed lex
Wist u bijvoorbeeld, dat België "geniet" van meer dan 750.000 (!) wetten en voorschriften? En, dat er dagelijks bij komen? Het fabeltje dat iedere Belg de wet moet kennen, is dus een lachertje. Niet voor niks hebben grote bedrijven (o.a. banken en verzekeringsaatschappijen) een batterij aan juristen in dienst, om zich af te schermen. Elk van deze juristen is gespecialiseerd in een klein deelgebied van de wetgeving. Dit heeft grote gevolgen... Zo worden belastingambtenaren regelmatig geconfronteerd met juridisch goed beslagen fiscalisten, die beter weten hoe de regels moeten (en kunnen) worden toegepast dan de controleurs zelf!
Dingen die vroeger op basis van goed fatsoen (ethiek) vanzelfsprekend waren, moeten nu worden opgelegd, want steeds meer mensen vinden dat wat niet verboden is ook toegelaten is... Onze maatschappij verliest hierdoor snel haar normbesef.
Bovendien worden de spelregels door politieke leerling-tovenaars bepaald. Zij beseffen nauwelijks (of te laat) wat ze aanrichten... Getuige hiervan zijn het verbazend aantal wetten die nadien moeten worden aangepast (t.t.z. niet toegepast of zelfs verworpen)!
De ergernis van een Vlaming die uit een Belgisch nest komt...
De generatie die onmiddellijk na de oorlog naar een katholieke school gingen (onze Colleges bijvoorbeeld), constateerde dat men liever niet vertelde een fiere Vlaming te zijn, want dan was men al gauw zwart of minstens bruin-gezind. Tot op de dag van vandaag kleeft aan het woord "flamengantisme" een kwalijke geur, waar zogenaamd "politiek correcte mensen" (sic) hun neus voor ophalen. Men doet dan alsof er in Vlaanderen meer fascisten geweest zouden zijn dan in Wallonië of Nederland!
Het heeft weinig zin oude koeien uit de gracht te blijven halen, maar Ir. A.A. Mussert en de schreeuwlijke Leon Degrelle waren geen Vlamingen, wat natuurlijk niet betekent dat er in Vlaanderen niks dan politieke (antifascistische) kerstekinderen rondliepen... Belangrijk is dat we ons (als volk) over en weer niks verwijten, je weet wel: van die pot en de ketel...
Het stoot elke weldenkende mens tegen de borst dat "barricadespringers", zoals Happart, Maingain zich democraten noemen; strijders die zogezegd legitiem voor de Waalse belangen opkomen, maar in feite alleen oog hebben voor hun persoonlijke voordelen. Deze mensen ontzeggen de Vlaming zelfs het recht zich te verdedigen.
We doen er goed aan, om ons bewust te zijn van hun imperialistische mentaliteit.. Ze willen zoveel mogelijk "terrein" (= macht) veroveren. Mocht je dat niet duidelijk zijn, dan moet je eens goed naar de taalgrens kijken, en vooral naar het aantal oude Vlaamse gemeentenamen die nu aan de Waalse kant liggen!
In Wallonië en Vlaanderen leven er goede mensen en egoïstische ezels, zoveel is zeker. Walen en Vlamingen hebben samen al een paar wereldoorlogen en beurscrashes overleefd, en het doet daarom pijn (of het is gewoon ergerlijk) te moeten horen dat alle Vlamingen fascisten zouden zijn. Dat, terwijl mijn beide grootvaders en vader hun leven en/of gezondheid gaven om België tegen het Duitse imperialisme en/of fascisme te verdedigen.
Separatisten beseffen niet dat ze generaties stille verdedigers van Belgie degraderen tot idioten, die hun leven gaven voor dit land. En, de schaapachtige bevolking beseft niet of te weinig, dat al die barricadespringers aan de basis liggen van de antigevoelens die Vlamingen en Walen aangepraat krijgen.
De goegemeente beseft veel te weining dat het separatisme een kunstmatig probleem is. Een probleem dat aangewakkerd wordt door mensen die uit het conflict voordeel wilen halen. Platte egoïsten zijn het, die op kosten van een schimmig identiteitsprobleem de macht willen veroveren. Waarom ze dit doen, mag duidelijk zijn... Kijk maar eens naar de loopbaan van Monsieur Happart en een paar politieke postjesjagers aan onze kant!
De meeste mensen (dus ook Vlamingen) willen gerespecteerd worden. Dus hebben we het recht ons als Vlaming te voelen (zonder associaties met welk extremisme ook), we hebben zelfs het recht ons Belg te voelen (ondanks de machinaties van een Mosieur Maingain, Monsieur Happart, en onze Waalse badkamerprinse, madame Arena of de over het paard getilde madame "non")...
We hebben zelfs het recht ons Europeaan te voelen of wereldburger (zonder daarom te geloven in de ongebreidelde vrije markteonomiedie ons langzaam maar zeker wurgt)...
We hebben het recht te vertellen wat we vinden van politici die ons regelrecht naar een chaos voeren, zo lang ze er zelf maar beter van worden...
We hebben zelfs het recht te vertellen dat we het niet eens zijn met een hardvochtige pharma-industrie die rijk wordt op kosten van menselijke miserie!
En tenslotte kunnen we stellen, dat - onafhankelijk van alle historische fouten die onze onze voorouders in de opbouw van de westerse beschaving hebben gemaakt - we het recht hebben het onze cultuur te verdedigen tegen hen die ze willen vernietigen.
Alles is relatief en niemand heeft de waarheid in pacht... Mijn waarheid hoeft niet noodzakelijk jouw waarheid te zijn. Trouwens de ervaring leert dat er niet zoiets bestaat als "de" waarheid.
Zoals we vanuit een (willekeurige) reeks axioma's een volledige wiskunde kunnen opbouwen, zo kunnen we voor elk politiekreferentiekader wel een nieuwe wereld bedenken, waar dan andere dingen als waar en onomstotelijk (sic) gelden...
Na een lange, actieve vakantie worden we in dit landje van melk en honing geconfronteerd met de schizofrene dwaasheid van onze Belgische politiek. De herinnering aan die vele oorlogsslachtoffers (en slachtoffers van de concentratiekampen) wordt systematisch bezoedeld door al dat halfslachtige geleuter over de opsplitsing van Belgie... 't Zal maar jou vader, echtgenoot of zoon zijn die voor België zijn leven gaf of moest geven! Let wel, Belgie is inderdaad een historische miskleun, maar we moeten nu eenmaal met die realiteit leven. En, laat het duidelijk zijn, Belgie is wellicht perfect deelbaar, maar dan zeker niet omdat al die over het paard getilde politici hier beter van worden, hun (verborgen) agenda dient daarom nog niet ons belang.
Hoe dan ook, Vlaamse politici vinden geen passend (rationeel) antwoord op de domme, communautaire onzin van demagogen, zoals: die gewiekste meneer Mangain, of een in haar eigen-net-gevangen "madame-non", of die preutse "badkameprinses", Marie Arena, die onbekommerd ons belastinggeld uitgeeft voor haar "wellness"; zo gezegd omdat ze zo'n dure badkamer nodig heeft om te kunnen functioneren (!)...
Dat Vlaamse politici geen krachtig en eerlijk antwoord vinden op he communautaire imperialisme van een stelletje "barricadespringers" is duiddelijk... Maar juist dat is onaanvaardbaar, omdat het ons land verlamt. Politici, die zichzelf heel belangrijk vinden, bakkeleien over problemen die ze zelf in het leven geroepen hebben, terwijl mensen uit de ondergrens van de maatschappij (dus ook vele gepesioneerden) geen geld genoeg overhouden om fatsoenlijk te leven.
We moeten misschien eens goed nadenken of dat de wereld is waarin we willen leven... Een wereld waarin (weerloze) mensen gedreigd worden met een deurwaarder, omdat ze een ziekenhuisrekening niet meer (in één keer) kunnen betalen... Een wereld waarin, zoals uit een recente tv-uitzendig bleek, gepensioneerden een noodzakelijk heelkundige ingreep niet konden laten uitvoeren omdat ze er het geld niet voor hebben...
Politici beweren dat ze dichter bij de gewone mensen willen staan. Maar dit verkondigen ze vooral omdat het zo goed klinkt, terwijl ze (in werkelijkheid) een dikke laag schmink over hun ware aard en bedoelingen leggen...
Politici beseffen nog altijd niet, dat steeds meer mensen er achter zijn gekomen dat ze een stelletje platte egoïsten zijn, die vooral (alleen) hun eigen voordeel nastreven en nauwelijks interesse hebben om de echte problemen aan te pakken...Toegegeven, wellicht zijn er uitzonderingen, maar dat zijn per definitie dan ook echt uitzonderingen.
Politici vertellen dat ze onze koopkracht willen beschermen, maar dat is een flauwe en zelfs een bittere grap. Want hoe hoger de prijzen oplopen hoe meer belastinggelden er binnen komen (via de BTW, accijnzen, vennootschapsbelastingen e.a.). Bovendien betaalt de overheid haar eigen rekeningen steeds zo laat, dat ze nog eens profiteren van de inflatie en hierdoor bedrijven in moeilijkheden brengen... Bovendien leren we deze week (weer) opnieuw hoe bedrijven ambtenaren omkopen om meer van ons belastingsgeld binnen te rijven!
Veel politici geloven alleen wat ze zelf willen geloven, en dat heeft met "de" waarheid der dingen geen fluit te maken. Meer nog, het Belgische "blunderboek" getuigt zeker niet van bekwaamheid of goed bestuur, maar alle politici zwijgen hierover als vermoord... Meer nog, de politieke kaste heeft nog nooit een verantwoordelijke voor al die manifeste miskleunen aangeduid, laat dat de "verantwoordelijke" uit eerlijke schaamte ontslag zou genomen hebben...
Hebt u bijvoorbeeld ooit kunnen vaststellen dat de overheid (die we overigens zelf gekozen hebben) ooit op een correcte wijze de milieubelastingen gebruikt voor het verbeteren van ons milieu? Is ons milieu ook al geen big business geworden?
Hebt u ooit kunnen vaststellen, dat de overheid de kolossale bedragen van de autobelastingen (inclusief de boetes = verborgen belastingen) op een doordachte manier heeft aangewend voor veiliger en betere wegen?
Hebt u zich ooit afgevraagd waarom de pensioensbijdragen van vele generaties NOOIT hebben bijgedragen om een pensioenfonds op te richten die de senioren een zekerheid op een menswaardig bestaan kunnen garanderen? Bovendien, zou zo'n pensioenfonds, naar Duits model, door gerichte investeringen de werkgelegenheid kunnen beschermen (omdat ze dan als groot-aandeelhouder in de raad van bestuur zouden zitten, en zo zouden kunnen beletten dat fabrieken gesloten worden)!
We kunnen nog wel een tijdje doorgaan met het opsommen van dergelijke "grappen" (sic), maar elke dwaasheid verdient dat men ze afzonderlijk behandelt, en dat is niet zinvol in een heropstartende "column"...
