Dwarsligger
Inhoud blog
  • Arrogante onverschilligheid bij de overheid
  • Provocaties en leugens regeren...
  • Als schapen midden een massa grote en kleine ezels...
  • Ook mooie vakanties eindigen...
  • Ze dronken een glas, pisten een plas en alles bleef zoals het was....

    Zoeken in blog


    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     


    Handleiding voor stoethaspels
    18-04-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'t Is maar wat we zelf willen geloven...


    Geloven dokters… Of, geloof ik mijn dokter?

     

    Er zijn van die beroepen die men alleen goed kan uitoefenen als er een “roeping” mee gemoeid is. Dat lijkt een oubollig cliché, maar het is een feit dat veel clichés (meestal) ook waar zijn…

     

    Bij het geladen woord “roeping” denken veel mensen aan de roeping voor pastoors of kloosterlingen, maar deze definitie is te beperkt. Want, dokters en onderwijzers zouden alleen voor hun respectievelijk beroep mogen kiezen als ze er onvervalste “roeping” voor hebben.

     

    Onderwijzers moeten onze kinderen voorbereiden op een interessant en vruchtbaar leven; ze moeten hen hen dus veel leren om dat leven voor te bereiden, en niet simpelweg hun vak onderwijzen… Dokters zijn (bijna), per definitie, intelligent en bovendien hebben ze hard moeten werken voor hun diploma. Alleen, intelligentie en hardwerken zijn nog geen garantie om een goede dokter te worden.

     

    Dokters zonder roeping, en dus zonder (weinig) “empathischvermogen” beschouwen hun patiënten vooral als een bron van ruime inkomsten; het zijn bijna als profiteurs van de menselijke miserie… Dit soort dokters zijn goed herkenbaar want ze vertonen geen of weinig betrokkenheid, ze behandelen hun patiënten afstandelijk-arrogant en academisch-betweterig.

     

    Bovendien sluiten die arrogante kwasten zich op in een zelfgekozen kaste (waarvan de orde der geneesheren er bijvoorbeeld één is)... Dat zijn wereldvreemde elitaire groepjes die zich onaantastbaar en zelfs boven de wet wanen. Gewone mensen krijgen daar geen toegang noch gehoor, en echte dokters, zij die op de eerste plaats mensen willen helpen, voelen er zich niet echt op hun plaats.

     

    Goede dokters zijn altijd persoonlijk bezorgd… Ze zijn “empathisch”, zegt men. Leuk woord, want empathie betekent zoveel als het zich invoelen in anderen. Het woord, zoals zoveel moeilijke woorden is van Griekse oorsprong, het komt van “empatheia” wat veel of zelfs alles met hartstocht te maken heeft. Het Griekse stamwoord “empathès” staat ook voor “vatbaar voor gevoelens”. Mooi, want dat wensen we zeker in onze huisdokter terug te vinden.

     

    Zonder ons te bezondigen aan de klassieke platitudes van kleermakers die beweren dat hun miskleunen tenminste nog op straat lopen, en niet in stilte begraven worden… Noch kiezen we voor de uitspraak van een slimme rabbijn die zegt dat God de mensen geneest maar dat de dokter de rekening maakt…

     

    Laat ons eerlijk zijn, goede dokters kunnen (soms) “mirakels” bewerkstelligen. Maar een recent onderzoek (in de USA) toont duidelijk aan dat lang niet alle dokters in mirakels geloven.

     

    Uit een onderzoek bij 1.144 Amerikaanse dokters, blijkt minder dan 10% geen band met de religie te hebben. Maar 54% van de bevraagde artsen beweerde dat God soms de gezondheid van de patiënten kon beïnvloeden... Ruim 90% van "de gelovige dokters" is er van overtuigd dat een zekere “spiritualiteit” bij de genezing van hun patiënten kan helpen, hoewel 38% van de groep ook negatieve invloeden voor mogelijk houdt.

     

    Ene Dr. Jerome E. Groopman, professor in de geneeskunde van Harvard, was zeer verbaasd over het feit dat zoveel (moderne) dokters nog (überhaupt) geloofden in een mogelijke tussenkomst van God aan het ziekenbed. En hij voegde er aan toe, dat mirakels altijd wel een discussiepunt zullen blijven. Hij verwees in dat verband naar de grootste dokterfilosoof uit de Joodse geschiedenis, Maimonides[1], die zich hevig keerde tegen de mening dat magie en toverij in de geneeskunde de loop van het leven kon beïnvloeden of dat de levensloop van iemand ooit veranderde door een bewuste goddelijke tussenkomst.

     

    Mij is een filmscène bijgebleven, waarbij Don Camillo de ziel van een Italiaanse communist kocht met een schriftelijk contractje. Opvallend was hoe diezelfde atheïst zich na korte tijd ongerust begon te maken, en hemel en aarde bewoog om het contract terug te kunnen kopen… Tja, geloven is een raar ding, of, zoals de volkszanger, Dewilde, ooit zei: “Ik geloof niet in een God, maar het kan ook geen kwaad dat ik volgens zijn gebod leef”…



    [1] Maimonides heette eigenlijk Rabbi  Moshe  ben  Maimon; (1135 – 1204). Hij was rabbijn, filosoof en arts. Hij werd vooral bekend onder zijn verkorte naam, Rambam. Maimonides wordt beschouwd als de belangrijkste “leraar” uit het posttalmoedische Jodendom. Als gevolg van een oorlog verhuisde Maimonides van Cordoba naar Fez (Marokko), waar hij zich verdiepte in de Arabische vertalingen van de Griekse natuurfilosofen. Later vestigde Maimonides zich in Cairo waar hij besloot om arts te worden, omdat hij zijn brood niet wilde verdienen door middel van de Thora (de Joodse “Bijbel”). Uiteindelijk werd hij de lijfarts van Salah ad-Din (de fameuze Saladin). Nog steeds is zijn werk interessant en inspirerend. Zijn medische  aforismen zijn leuk en confronterend, ze werden bekend onder hun ­­Hebreeuwse naam Pirkei Moshe.

     





     

    18-04-2007, 00:00 geschreven door Ragnar

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    16-04-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waar is er nog voldoende politieke intelligentie beschikbaar?


    Na de eitjes de keitjes…

    Na het plezier de ernst!

     

    Zie zo, de paasvakantie 2007 zit er weer op, maar we genieten nog altijd van wat men noemt een uitzonderlijk voorjaar. De temperatuurrecords sneuvelen aan de lopende band, en de mensen op de terrasjes genieten. Ze trekken zich van al dat geleerd geleuter over een klimaatverandering weinig aan. En, misschien terecht, maar misschien ook niet...

     

    Of er werkelijk een klimaatverandering bezig is, die u en ik veroorzaken, blijft misschien nog een open vraag. Maar dat er wel degelijk "iets" aan de hand is, kan nauwelijks ontkend worden. Kijk maar eens naar de teruggang van het poolijs, en het afsmelten van de hooggelegen tropische gletsjers in de Andes…

     

    Klimaatsceptici beweren dat dit een verschijnsel is dat al verschillende keren plaats vond in de geologische “geschiedenis”, en dus niet noodzakelijkerwijze alleen veroorzaakt wordt door de mens.

    We merken dat de tegenstanders (gemakshalve) de argumenten van de andere partij graag onder het tapijt keren, daarom is het goed om enkele realiteiten op te sommen.

    (1) We moeten vooral niet flauw doen over een zeeniveau dat weldra onrustbarend stijgt door het broeikaseffect… Het niveau van de zeespiegel lag immers, tijdens de laatste grote ijstijd, liefst 120 m lager dan nu het geval is... Effe realist zijn en zijn huiswerk maken, schaadt dus echt niet! 

     

    Deze enorme stijging, in het Neolithicum, was het gevolg van het afsmelten van het "landijs" dus van de gletsjers op de continenten. Als vandaag het Noordpoolijs moest wegsmelten, dan zou dat eigenlijk niet zoveel uitmaken, gewoon omdat het Noordpoolijs al in het oceaanwater ligt... Wat er eventueel zou kunnen gebeuren als het continentale Zuidpoolijs zou afsmelten, is een heel ander paar mouwen.

    (2) Wat anders is de vaststelling dat we de reserves van onze aarde steeds sneller uitputten. We zijn daarom dringend toe aan en gewetensonderzoek, want de kernvraag is: of we het recht hebben op deze manier met onze niet hernieuwbare reserves om te springen.

     

    (3) Maar, we moeten de zaken ook gewoon vertellen zoals ze zijn. We produceren inderdaad nutteloos en onverantwoord veel broeikasgassen, en dat kan geen positieve bijdrage zijn aan het leefmilieu.

    Is er dan helemaal niks aan de hand? Beslist wel, maar moeten de moed hebben een kat een kat noemen. De ontplofte vulkanen, Krakatoa (1883) en de Sint Helena (1980) brachten meer stof in de atmosfeer dan men zich kan voorstellen. En, het heeft ook veel jaren geduurd alvorens alle stof (vooral door de regen) uit de atmosfeer terug op de aarde gevallen was. 

    We hebben ook in onze "omgeving" een dramatisch en goed gedocumenteerd voorbeeld van een dergelijke vulkaanuitbarsting. De Britse pers beschreef in 1783 uitvoerig de uitbarsting van de IJslandse vulkaan, Reykjaneshryggur, op de nog steeds bestaande Laki-basaltbreuklijn.

     

    Volgens wetenschappers werd toen 15 tot 20 kubieke kilometer vulkaanstof en bovendien ongeveer 200 megaton zwavelzuurbestanddelen in de atmosfeer geslingerd. De toenmalige pers had het nauwelijks over iets anders, van april tot oktober 1783. De gevolgen waren verschrikkelijk: in Schotland werd 1783, het jaar van de as en de zwavelstank genoemd... De bevolking van IJsland werd met een kwart gedecimeerd, de veestapel en het visbestand werd vergiftigd.

    Weerkundigen mogen zich niet laten wegdrukken door demagogische politici die elke gelegenheid te baat nemen om de indirecte belastingen te verhogen om hun onbekwaamheid en verspilzucht te financieren…

     

    Natuurlijk mogen we de zaken ook niet bagatelliseren, zoals sommige wetenschappers (klimaatsceptici) doen. Maar we kunnen evenmin aanvaarden dat politici de sensatiejournalistiek en uitspraken van pseudowetenschappers gebruiken om domme beslissingen door onze parlementen te jagen. Hier is vooral gedegen wetenschappelijk onderzoek op zijn plaats om de hypothese (en de gevolgen) van een klimaatverandering te onderzoeken.

     

    De belastingbetaler betaalt sinds jaar en dag een dure meteorologische dienst en onderhoudt een hele reeks dure instituten zoals het VITO (Vlaams Instituut voor Technologische Ontwikkeling) en houdt haar (al even dure) universiteiten in stand… Mag de belastingbetaler nu ook eens een concrete, wetenschappelijk onderbouwde richtlijn voor beleidsbeslissingen verwachten?

     

    Onze overheid mag de ogen niet sluiten om de belangen van het ongebreidelde neoliberalisme te dienen. Zo lang de internationale overheden toelaten dat talloze, enorme zeeschepen met sterk vervuilende zware stookolie varen, dat het luchtvaartverkeer met goedkope kerosine vliegt en de oliebaronnen en de staat (via de hoge accijnsbelasting) fortuinen verdienen aan een kunstmatig hoge olieprijs, hebben ze niet het recht om te eisen dat belastingbetalers opdraaien voor hun politiekonvermogen…

     

     

    Uw toegenegen

    Erwan.


     

    16-04-2007, 00:00 geschreven door Ragnar

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Archief per week
  • 05/05-11/05 2008
  • 22/10-28/10 2007
  • 15/10-21/10 2007
  • 11/06-17/06 2007
  • 04/06-10/06 2007
  • 28/05-03/06 2007
  • 21/05-27/05 2007
  • 14/05-20/05 2007
  • 07/05-13/05 2007
  • 30/04-06/05 2007
  • 23/04-29/04 2007
  • 16/04-22/04 2007
  • 26/03-01/04 2007
  • 19/03-25/03 2007
  • 12/03-18/03 2007

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!