Uw leven zal veranderen
!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Hebt u zich ooit afgevraagd hoe beroepen evolueren?
Simpel gezegd kan men stellen: Vakmensen, met poten aan hun lijf blijven niet bij de pakken zitten. Misschien gaan ze niet ergens werken om er na een loopbaan van 40 jaar met pensioen te gaan (dat is een definitieve "verleden tijd"). Maar vaklui moeten continu bijscholen en dat is goed zo, want ze moeten mee-evolueren met de marktvaag . Ze winnen de strijd die de geniale Darwin, met recht en reden, ooit the surval of the fittest noemde
De evolutie is een zeer boeiend onderwerp, en dat geldt voor alle geledingen van onze maatschappij... Die evolutie ziet men bijvoorbeeld in het verhaal van de grootvadersmid die na hoefsmid misschien fietsenmak er werd of simpel laswerk deed... Maar, geleidelijk leerde hij misschien ook wel centrale verwarmingen te plaatsen. Overigens, die evolutie eindigt nooit meer,.. Inmiddels noemen de erfgenamen van de dorpssmid zich wellicht specialisten voor klimaatregeling
Al diegenen die onder de wielen kwamen, hebben echter enkele opvallende kenmerken gemeen. Veel vakmensen vertrokken bijvoorbeeld vanuit het standpunt: waarom iets veranderen wat tot gisteren toch goed functioneerde en/of succesvol was
Ze hadden niet door, dat het nieuwe, het vernieuwende, de grootste vijand is van wat tot dan toe succes had. Dit fenomeen geldt niet alleen voor de vakmensen; maar geldt voor onze ganse maatschappij. Het is het verhaal van de kleinhandel, die verdwijnt onder druk van de grootdistributie met hun grootwarenhuizen (de Innovaton, of de GB) die de duimen leggen voor de discounters (Carrefour) en de superdiscounters (Aldi/Lidl e.a.) enzovoort... enzovoort...
Er is echter een opmerkelijk verschil met de evolutie van de vorige generatie(s). Tegenwoordig gaat alles sneller, zo snel dat sommigen het gewoon niet meer kunnen bijbenen. Wat vroeger stapvoets evolueerde, ging 25 jaar geleden over in een gezellig drafje
Maar de nieuwe generatie moet nu niet alleen kunnen draven, inmiddels moeten ze kunnen vliegen om de ontwikkelingen bij of voor te blijven
De vorige generatie bracht machtige bedrijven voort, zoals General Motors. Maar die konden zich niet snel genoeg aanpassen en staan nu voor de grootste moeilijkheden uit hun bestaan.
De vroegere industriereuzen, even machtig als de verdwenen dinosauriërs, konden zich niet snel genoeg aanpassen om zich te weren tegen de agressieve nieuwkomers, van het type lean and mean
Onze nationale industrieën zijn hier nooit zo monsterachtig-groot geweest als de Amerikaanse dinosauriërs. Onze grootste bedrijven werden daarom ook moeiteloos roemloos opgepeuzeld... Opgekocht en/of opgesplitst onder de druk van de totaal vrije markteconomie
Ze verdwenen en topmanagers kregen hiervoor pervers-hoge vergoedingen!
Onze topbedrijven en de politieke kaste zijn een beetje voorhistorisch... Ze zijn, zoals Struisvogels
In eigen milieu zijn ze sterk en arrogant, maar ook verschrikkelijk conservatief
Onze bedrijven, zoals trouwens ons beleid, zijn als struisvogels die hun kop in de grond steken om de echte problemen niet te moeten zien... Ze vechten de oorlog van de toekomst uit met de structuren en de wapens van het verleden (ze leren het niet, want dat probeerde Saddam Hussein ook al)... Ze zijn zo statisch dat ze geen schijn van kans hebben. Zoals de struisvogels zijn ze overtuigd van hun sterkte en gewicht. Maar, ze kunnen niet vliegen en juist dat is de enige manier om de ontwikkelingen voor te blijven. Ook onze politieke "Struisvogels" kunnen niet vliegen en kijken toe hoe de sociale dumping steeds maar groeit... Tot overmaat van ramp weten de roofdieren van de ongeremde (ongebreidelde) vrijemarkteconomie dat echter ook... Tel uit je winst!
Iedereen moet weten dat de overlevers mensen zullen zijn, die zich het best aanpassen aan de markt. Het is echter een probleem dat hiervoor geen absolute formule bestaat, want iedereen moet rekening houden met de omstandigheden waarin hij leeft en kan werken.
Onze politici doen er goed aan om zich te realiseren wat de echte betekenis is van de goedkope Chinese en Vietnamese producten, zoals fietsen die de grootdistributie voor minder dan 30 dollar kan inkopen, om ze nadien tegen discountprijzen op de markt te gooien met meer dan 250 % nettowinst. Prijzen goedkoper dan ze hier kunnen gemaakt worden!
Het is bijvoorbeeld indrukwekkend hoe de Amerikaanse fietsproductie binnen enkele jaren totaal van de kaart werd geveegd
Op slechts enkele jaren verminderde de productie van 9,8 miljoen fietsen in 1993 tot 300.000 fietsen in 2003. Dit is alleen maar mogelijk geweest omdat de Amerikaanse overheid de totale vrije markt toeliet en geen oog had voor de vele sociale dramas die ontstonden bij de sluiting van zoveel fabrieken
En, maak je geen illusies, onze neoliberale politici kan het eigenlijk ook geen moer schelen.
De overheid heeft de mond vol over de rechten van de consument
Ze willen ook vanuit Europa de consument goed beschermen, maar ze laten toe dat de grootdistributie de vakmensen doodknijpt, waardoor de noodzakelijke expertise (voor de veiligheid van de consument) verdwijnt.
De gespecialiseerde vakhandel verdwijnt aan een ongelooflijk tempo door de nieuwe manier van handeldrijven van de grootdistributie! Politici zijn een stelletje marionetten geworden in de handen van gewiekste marktspelers die het spel spelen met eigen regels.
Wie er in de komende verkiezingen zal winnen staat in de sterren geschreven. Hopelijk vervangen we de bekende blaaskaken niet door nieuwe holle vaten. Politieke fluitketels en hansworsten, die wel hun eigen belang, maar niet het belang van hun kiezers dienen.
We krijgen massa's folders van figuren die we in de afgelopen legislatuur nooit zagen en nieuwe (mediatieke) figuren die we in de komende legislatuur weer niet zullen ontmoeten om onze problemen echt te bespreken... Politici hebben blijkbaar nog nooit gehoord van een "scenarioplanning" zoals Shell dat al jaren met succes toepast
Tja, de vossen veranderen wellicht van naam, maar hun streken blijven dezelfde
Niemand is intelligent genoeg om zijn eigen domheid te zien (een citaat dat u in deze column vroeger al leerde kennen)
Zonder bitterheid uw toegenegen Erwan.
|
