Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
IK BEN DE ALFA EN DE OMEGA GEBED IS DE SLEUTEL VAN DE OCHTEND
EN DE GRENDEL VAN DE AVOND.
12-04-2009
Hij zag het en geloofde.
Hij zag het en geloofde.
EERSTE PAASDAG
Vele namen van theologen en dominees - te veel om op te noemen - zouden vermeld kunnen worden, die absoluut niet geloven dat Christus' graf leeg was, en die tot hun laatste snik zullen blijven ontkennen wat Johannes ons hier vertelt. Hij schrijft hier met eigen hand over zichzelf dat hij het zag én geloofde. Wát zag hij? Dat de doeken waarin het lichaam van de Meester gewikkeld was geweest in het graf lagen, maar dat de Heer er niet meer was. Het graf was helemaal leeg! En apart van die doeken lag de doek die om Jezus' hoofd gebonden was geweest. Nu kennelijk in alle rust opgerold en netjes neergelegd door de opgestane Heer.
Vroeg op de eerste dag van de week, toen het nog donker was, kwam Maria uit Magdala bij het graf. Ze zag dat de steen van de opening van het graf was weggehaald. 2 Ze liep snel terug naar Simon Petrus en de andere leerling, van wie Jezus veel hield, en zei: ‘Ze hebben de Heer uit het graf weggehaald en we weten niet waar ze hem nu neergelegd hebben.’ 3 Petrus en de andere leerling gingen op weg naar het graf. 4 Ze liepen beiden snel, maar de andere leerling rende vooruit, sneller dan Petrus, en kwam als eerste bij het graf. 5 Hij boog zich voorover en zag de linnen doeken liggen, maar hij ging niet naar binnen. 6 Even later kwam Simon Petrus en hij ging het graf wel in. Ook hij zag de linnen doeken, 7 en hij zag dat de doek die Jezus’ gezicht bedekt had niet bij de andere doeken lag, maar apart opgerold op een andere plek. 8 Toen ging ook de andere leerling, die het eerst bij het graf gekomen was, het graf in. Hij zag het en geloofde. 9 Want ze hadden uit de Schrift nog niet begrepen dat hij uit de dood moest opstaan. 10 De leerlingen gingen terug naar huis.
11 Maria stond nog bij het graf en huilde. Huilend boog ze zich naar het graf, 12 en daar zag ze twee engelen in witte kleren zitten, een bij het hoofdeind en een bij het voeteneind van de plek waar het lichaam van Jezus had gelegen. 13 ‘Waarom huil je?’ vroegen ze haar. Ze zei: ‘Ze hebben mijn Heer weggehaald en ik weet niet waar ze hem hebben neergelegd.’ 14 Na deze woorden keek ze om en zag ze Jezus staan, maar ze wist niet dat het Jezus was. 15 ‘Waarom huil je?’ vroeg Jezus. ‘Wie zoek je?’ Maria dacht dat het de tuinman was en zei: ‘Als u hem hebt weggehaald, vertel me dan waar u hem hebt neergelegd, dan kan ik hem meenemen.’ 16 Jezus zei tegen haar: ‘Maria!’ Ze draaide zich om en zei: ‘Rabboeni!’ (Dat betekent ‘meester’.) 17 ‘Houd me niet vast,’ zei Jezus. ‘Ik ben nog niet opgestegen naar de Vader. Ga naar mijn broeders en zusters en zeg tegen hen dat ik opstijg naar mijn Vader, die ook jullie Vader is, naar mijn God, die ook jullie God is.’ 18 Maria uit Magdala ging naar de leerlingen en zei tegen hen: ‘Ik heb de Heer gezien!’ En ze vertelde alles wat hij tegen haar gezegd had.
Joh.20:1-18
Petrus en Johannes dachten eerst allebei dat, zoals Maria hun vertelde, de Heer uit het graf was weggenomen. We kunnen ons hun verbazing voorstellen dat de doeken er wel lagen. Wat moesten zij daarvan denken? Want, zo lazen wij: ze hadden uit de Schrift nog (steeds) niet begrepen dat Hij uit de dood moest opstaan. Johannes geloofde vanaf dat moment dat de Heer was opgestaan! Maria bleef huilend bij het graf achter. Ze ruilde haar rouwkleed al gauw in voor een vreugdedans, want vooroverbuigend in het graf zag ze daar twee engelen zitten in witte kleren die haar vroegen waarom ze huilde. Toen ze de reden van haar verdriet had verteld en omkeek, meende zij de tuinman te zien, niet wetende dat hij de opgestane Heer was. Eerst toen Hij haar naam uitsprak: 'Maria', herkende zij Hem, draaide zich om en zei 'Rabboenie' (Grote Meester).
Jammer dat Petrus en Johannes zo'n haast hadden om thuis te komen. Doe als Maria, buig je voorover, luister naar Gods boodschappers, keer je om naar Christus, de Opgestane, die ook jou bij je naam roept.
Vandaag is het 'stille zaterdag', zoals we dat wel noemen. Geen officiële feestdag, en we zouden er eerlijk gezegd ook niet zo goed raad mee weten. Op vrijdag is de Heiland gestorven en in het graf gelegd. Op zondag, de eerste dag van de week, is Hij weer uit de dood opgestaan. De dag daartussenin was de sabbat, en díe hele dag bracht Hij door in het graf. De Bijbel zegt ons niets rechtstreeks over die korte periode. Maar als Hij tegen die éne moordenaar, hangend aan het kruis naast Hem, kon zeggen: 'Heden zult u met Mij in het Paradijs zijn' - dan betekent dat toch dat Hij daar óók zou zijn in de tegenwoordigheid van God. 'U bent bij Mij' - dat hield niet op toen Hij stierf. En we mogen zeggen: het houdt ook niet op voor christenen, als zij sterven.
57 Toen de avond gevallen was, arriveerde er een rijke man die uit Arimatea afkomstig was. Hij heette Josef en was ook een leerling van Jezus geworden. 58 Hij meldde zich bij Pilatus en vroeg hem om het lichaam van Jezus. Hierop gaf Pilatus bevel het aan hem af te staan. 59 Josef nam het lichaam mee, wikkelde het in zuiver linnen 60 en legde het in het nieuwe rotsgraf dat hij voor zichzelf had laten uithouwen. Toen rolde hij een grote steen voor de ingang van het graf en vertrok. 61 Maria uit Magdala en de andere Maria bleven achter, ze waren tegenover het graf gaan zitten.
62 De volgende dag, dus na de voorbereidingsdag, gingen de hogepriesters en de farizeeën samen naar Pilatus. 63 Ze zeiden tegen hem: ‘Heer, het schoot ons te binnen dat die bedrieger, toen hij nog leefde, gezegd heeft: “Na drie dagen zal ik uit de dood opstaan.” 64 Geeft u alstublieft bevel om het graf tot de derde dag te bewaken, anders komen zijn
leerlingen hem heimelijk weghalen en zullen ze tegen het volk zeggen: “Hij is opgestaan uit de dood,” en die laatste leugen zal nog erger zijn dan de eerste.’ 65 Pilatus antwoordde: ‘U kunt bewaking krijgen. Ga nu en regel het zo goed als u kunt.’ 66 Ze gingen erheen en beveiligden het graf door het te verzegelen en er bewakers voor te zetten.
Het is wis en waarachtig niet toevallig dat een van de soldaten op het idee komt over het kleed van de Heer Jezus het lot te werpen in plaats van het in stukken te scheuren. Eeuwen tevoren had God al aangekondigd dat dit zou gebeuren. En niet alleen dat. Ook het verraad van Judas en veel meer wat met de kruisiging van Gods Zoon verband houdt, is van te voren op verscheidene plaatsen door het Woord van God aangekondigd. De vervulling van alle Bijbelse profetieën zullen, achteraf, voor alle mensen die het niet wilden geloven, het verbluffende bewijs leveren dat Jezus aan het kruis gestorven is, en zij zullen zich verbijsterd afvragen waarom zij het niet hebben geloofd!
Twee keer wijst Johannes in dit hoofdstuk erop, dat de Schrift van tevoren geprofeteerd heeft van bijzondere details rondom het lijden en sterven van de Christus. Eerst in verband met het werpen van het lot over het aan-één-stuk-geweven-kleed van Jezus en daarna dat de Schrift voorzegd heeft dat er geen been van de Messias gebroken zou worden. En dat zijn lichaam doorstoken zou worden en dat mensen op Hém hun blik zouden richten. Zó is het gebeurd! Vanaf het begin van de zondeval van Adam en Eva heeft Eén de totale regie over de geschiedenis van de mensheid: God! Ook al spannen, onder Satans aanvoering, alle machten van de wereld samen om Gods plannen te verijdelen, God leidt alle dingen overeenkomstig zijn heilsplan. De vrijwillige zoendood van zijn eigen Zoon, die de zonde van de wereld wegneemt, is daarvan de grondslag en de garantie. De aarde, die door ons toedoen voor miljarden mensen een onleefbaar oord is geworden, is in barensnood. Maar Christus' kruisdood garandeert de geboorte van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde.
17 hij droeg zelf het kruis naar de zogeheten Schedelplaats, in het Hebreeuws Golgota. 18 Daar kruisigden ze hem, met twee anderen, aan weerskanten één, en Jezus in het midden. 19 Pilatus had een inscriptie laten maken die op het kruis bevestigd werd. Er stond op Jezus uit Nazareth, koning van de Joden. 20 Het stond er in het Hebreeuws, het Latijn en het Grieks, en omdat de plek waar Jezus gekruisigd werd dicht bij de stad lag, werd deze inscriptie door veel Joden gelezen. 21 De hogepriesters van de Joden zeiden tegen Pilatus: U moet niet koning van de Joden schrijven, maar Deze man heeft beweerd: Ik ben de koning van de Joden. 22 Wat ik geschreven heb, dat heb ik geschreven, was het antwoord van Pilatus.
23 Nadat ze Jezus gekruisigd hadden, verdeelden de soldaten zijn kleren in vieren, voor iedere soldaat een deel. Maar zijn onderkleed was in één stuk geweven, van boven tot beneden. 24 Ze zeiden tegen elkaar: Laten we het niet scheuren, maar laten we loten wie het hebben mag. Zo ging in vervulling wat de Schrift zegt: Ze verdeelden mijn kleren onder elkaar en wierpen het lot om mijn gewaad. Dat is wat de soldaten deden.
25 Bij het kruis van Jezus stonden zijn moeder met haar zuster, Maria, de vrouw van Klopas, en Maria uit Magdala. 26 Toen Jezus zijn moeder zag staan, en bij haar de leerling van wie hij veel hield, zei hij tegen zijn moeder: Dat is uw zoon, 27 en daarna tegen de leerling: Dat is je moeder. Vanaf dat moment nam die leerling haar bij zich in huis.
28 Toen wist Jezus dat alles was volbracht, en om de Schrift geheel in vervulling te laten gaan zei hij: Ik heb dorst. 29 Er stond daar een vat zure wijn; ze staken er een majoraantak met een spons in en brachten die naar zijn mond. 30 Nadat Jezus ervan gedronken had zei hij: Het is volbracht. Hij boog zijn hoofd en gaf de geest.
31 Het was voorbereidingsdag, en de Joden wilden voorkomen dat de lichamen op sabbat, en nog wel een bijzondere sabbat, aan het kruis zouden blijven hangen. Daarom vroegen ze Pilatus of de benen van de gekruisigden gebroken mochten worden en of ze de lichamen mochten meenemen. 32 Toen braken de soldaten de benen van de eerste die tegelijk met Jezus gekruisigd was, en ook die van de ander. 33 Vervolgens kwamen ze bij Jezus, maar ze zagen dat hij al gestorven was. Daarom braken ze zijn benen niet. 34 Maar een van de soldaten stak een lans in zijn zij en meteen vloeide er bloed en water uit. 35 Hiervan getuigt iemand die het zelf heeft gezien, en zijn getuigenis is betrouwbaar. Hij weet dat hij de waarheid spreekt en wil dat ook u gelooft. 36 Zo ging de Schrift in vervulling: Geen van zijn beenderen zal verbrijzeld worden. 37 Een andere schrifttekst zegt: Zij zullen hun blik richten op hem die ze hebben doorstoken.
38 Na deze gebeurtenissen vroeg Josef uit Arimatea die uit vrees voor de Joden in het geheim een leerling van Jezus was aan Pilatus of hij het lichaam van Jezus mocht meenemen. Pilatus gaf toestemming en Josef nam het lichaam mee. 39 Nikodemus, die destijds s nachts naar Jezus toe gegaan was, kwam ook; hij had een mengsel van mirre en aloë bij zich, wel honderd litra. 40 Ze wikkelden Jezus lichaam met de balsem in linnen, zoals gebruikelijk is bij een Joodse begrafenis. 41 Dicht bij de plaats waar Jezus gekruisigd was lag een olijfgaard, en daar was een nieuw graf, waarin nog nooit iemand begraven was. 42 Omdat het voor de Joden voorbereidingsdag was en dat graf dichtbij was, legden ze Jezus daarin.
Goed voorbeeld doet goed volgen. Het is nooit de bedoeling anderen na te doen, maar wel om hun geloof na te volgen. Het geloof, dat afziet van zichzelf en zich richt op God en Christus en uitziet naar zijn kracht en bijstand, om het plan dat God met ons leven heeft te realiseren.
Maar, let op! Een christenleven wordt altijd gekenmerkt door het kruis van Christus (kruis-dragen). Géén volgeling komt daar onderuit. Blijf dat kruis, waaraan Christus gehangen heeft om jou eeuwig leven te geven, liefhebben. Schaam je er niet voor, heb het lief zoals Hij jou heeft liefgehad en Zichzelf voor jou overgegeven heeft.
17 Volg mij na, broeders en zusters, en kijk naar hen die leven volgens het voorbeeld dat wij u gegeven hebben. 18 Ik heb u al vaak gezegd, en zeg nu zelfs met tranen in mijn ogen: velen leven als vijand van het kruis van Christus 19 en gaan hun ondergang tegemoet. Hun god is hun buik, hun eer is schaamteloosheid en hun aandacht is alleen gericht op aardse zaken. 20 Maar wij hebben ons burgerrecht in de hemel, en van daar verwachten wij onze redder, de Heer Jezus Christus. 21 Met de kracht waarmee hij in staat is alles aan zich te onderwerpen, zal hij ons armzalig lichaam gelijkmaken aan zijn verheerlijkt lichaam.
Het leven wordt er stukken makkelijker op wanneer je je kunt richten op maar één doel. Alles kan aan dat ene doel 'volmaakt' ondergeschikt gemaakt worden. Niet iedere christen is zo ver. Paulus moedigt hen aan op de ingeslagen weg vorderingen te maken. Dat heeft alles te maken met je persoonlijke beslissingen. Jouw ambities moeten ondergeschikt gemaakt worden aan het plan dat God met jouw leven heeft. Wanneer je je op God richt, worden al je ambities door Hem in de juiste richting geleid; wanneer jouw ambities echter voorop staan en God op het tweede plan staat, mis je Gods doel!
12 Niet dat ik al zover ben en mijn doel al heb bereikt. Maar ik houd vol in de hoop eens dat te kunnen grijpen waarvoor Christus Jezus mij gegrepen heeft. 13 Broeders en zusters, ik beeld me niet in dat ik het al heb bereikt, maar één ding is zeker: ik vergeet wat achter me ligt en richt mij op wat voor me ligt. 14 Ik ga recht op mijn doel af: de hemelse prijs waartoe God mij door Christus Jezus roept. 15 Hierop moeten wij ons allen als volmaakte mensen richten. Mocht u er op enig punt anders over denken, dan zal God het u wel duidelijk maken. 16 In ieder geval, laten we op de ingeslagen weg voortgaan.
Filippenzen 3:12-16
12 HEER, geef ons vrede,
alles wat wij deden, hebt u voor ons gedaan.
13 HEER, onze God,
andere heren hebben ons in hun macht gehad,
maar alleen uw naam zullen wij prijzen.
14 Doden zullen niet herleven, schimmen niet opstaan.
U bent tegen hen opgetreden, hebt hen vernietigd,
elke herinnering aan hen hebt u uitgewist.
15 Uw volk hebt u groot gemaakt, HEER,
en zo voor uzelf roem verworven.
U hebt uw volk groot gemaakt
en het land naar alle kanten uitgebreid.
16 HEER, in onze nood hebben wij u gezocht;
toen u ons tuchtigde, riepen wij u aan.
17 Zoals een zwangere vrouw in barensnood
ineenkrimpt en schreeuwt in haar weeën,
zo verschenen wij voor u, o HEER.
18 Wij waren zwanger en krompen ineen,
maar al wat we baarden was lucht;
wij brachten het land geen uitkomst,
op aarde werd geen mens meer geboren.
19 Jullie doden zullen herleven, de lijken opstaan.
Ontwaak, jullie daar in het stof, en jubel!
Uw dauw is een dauw die leven geeft,
de aarde brengt haar schimmen weer tot leven.
20 Trek je terug in je kamers, mijn volk,
en sluit de deur achter je.
Nog een korte tijd, tot de woede bekoeld is.
21 Zie hoe de HEER zijn woning verlaat
en de mensen op aarde voor hun wandaden laat boeten.
Waarop bouwen wij onze eigenwaarde? Waarop laten wij ons voorstaan? Op onze status? Onze principes? Onze Bijbelgetrouwheid? Onze degelijkheid? Ons aanzien in de maatschappij of in de christenheid? Paulus bezat het allemaal, inclusief een succesvolle briljante carrière, maar hij schudde het van zich af als vuilnis. Om vergeving te ontvangen? Nee! Om naar de hemel te kunnen gaan? Nee! Sinds hij Christus ontmoette, was het zijn fascinatie Hém echt te leren kennen. Geen theoretische kennis, maar kennis gebaseerd op een leven met Jezus, van stap tot stap, door dik en dun.
1 Voor het overige, broeders en zusters, laat de Heer uw vreugde blijven. Ik heb er geen moeite mee te herhalen wat ik u al geschreven heb; het is voor uw eigen bestwil. 2 Pas op voor die honden met hun kwalijke praktijken, pas op voor die versnijdenis van ze! 3 Wij zijn het die besneden zijn, wij verrichten onze dienst door de Geest van God en laten ons voorstaan op Christus Jezus, niet op onszelf, 4 hoewel ik redenen genoeg zou hebben om op mezelf te vertrouwen. Als anderen menen dat te kunnen doen, dan kan ik dat zeker. 5 Ik werd besneden toen ik acht dagen oud was en behoor tot het volk van Israël, tot de stam Benjamin, ik ben een geboren Hebreeër met de wetsopvatting van een farizeeër 6 en heb de gemeente fanatiek vervolgd. Aan wat er in de wet over gerechtigheid staat, voldeed ik volledig. 7 Maar wat voor mij winst was, ben ik omwille van Christus als verlies gaan beschouwen. 8 Sterker nog, alles beschouw ik als verlies. Het kennen van Christus Jezus, mijn Heer, overtreft immers alles. Omwille van hem heb ik alles prijsgegeven; ik heb alles als afval weggegooid. Ik wilde Christus winnen 9 en één met hem zijn niet door mijn eigen rechtvaardigheid omdat ik de wet naleef, maar door die van God, de rechtvaardigheid die er is door het geloof in Christus. 10 Ik wil Christus kennen en de kracht van zijn opstanding ervaren, ik wil delen in zijn lijden en aan hem gelijk worden in zijn dood, 11 in de hoop misschien ook zelf uit de dood op te staan.
Een christen wordt weleens vergeleken met een vuurtoren. Een vuurtoren moet licht verspreiden in het donker van de nacht. Dan kunnen de schepen de weg vinden naar de veilige haven. Als een vuurtoren die in de zee staat, geen licht verspreidt, is hij een gevaar voor de schepen in de omgeving. Ze lopen dan gevaar op de rotsen schipbreuk te lijden.
Het is de bedoeling dat een christen het licht van Christus verspreidt in zijn omgeving. Een christen die geen licht verspreidt, is een gevaar voor de mensen in zijn omgeving. Een christen verspreidt het licht niet alleen door wat hij zegt, maar vooral door wat hij doet. Het beste bewijs van het christelijk geloof is een christelijk leven. Zonder dat wij ons ervan bewust zijn, laten we het licht van Christus, die in ons woont, zien in onze omgeving. 'Het leven van Jezus moet zichtbaar worden in ons sterfelijke bestaan.
De reden waarom sommige mensen God niet vaak genoeg prijzen en aanbidden, is omdat zij Hem onvoldoende kennen. Hoe meer je Hem kent, hoe meer je opmerkt van zijn goedheid, en hoe meer je Hem zult danken en prijzen en aanbidden voor wie Hij is, en wat Hij heeft gedaan. En hoe meer je dat doet, hoe meer vreugde je in je hart zult ervaren.
Volgens de Bijbel moeten de christenen schijnen als lichten in de wereld. In het oude Egypte was het de gewoonte om een kandelaar te plaatsen in een doorschijnende albasten vaas. Als zo'n licht brandde in een vaas, verspreidde de hele vaas licht in de omgeving. Dat is precies wat er gebeurt als de Heer Jezus in ons hart komt. Hij is het licht van de wereld en als Hij in ons woont, schijnt zijn licht door ons naar buiten. Dan valt de aandacht niet op ons, maar op de Heer Jezus. Dan wordt Hij verheerlijkt, dan wordt Hij bewonderd. Dan kunnen andere mensen de weg naar God vinden door het licht dat wij naar buiten laten schijnen. Dit licht laten we zien door onze woorden, maar nog meer door wat we als christenen doen, door onze wandel.
De Bijbel zegt: 'Want eens was u duisternis, maar nu bent u licht, door uw bestaan in de Heer. Ga de weg van de kinderen van het licht' (Efeziërs 5:8).
Of zoals een lied het zegt: 'Schijn in mij, schijn door mij' (Opwekking 334).
want eens was u duisternis maar nu bent u licht, door uw bestaan in de Heer. Ga de weg van de kinderen van het licht. Het licht brengt goedheid voort en gerechtigheid en waarheid.
Let erop! De werkelijke tegenstanders zijn niet je geloofsgenoten, maar zij die het evangelie tegenstaan. Hun tegenstand heeft een dubbele betekenis: voor hén dat ze ten onder gaan en voor óns dat we gered worden. Deze strijd kan ons dus geen angst aanjagen, omdat de strijd zelf het bewijs is van hun nederlaag en ook van onze overwinning. Sterker nog: deze strijd te strijden en te ondergaan is, net als het geloof, 'geschonken genade'. Lijden en strijden omwille van Christus is dus geen kwestie van 'je wonden likken' maar van 'tel uit je winst'!
Wij zegevieren in dit alles glansrijk.
27 Leef in overeenstemming met het evangelie van Christus, zodat ik kan horen, of straks zelf kan zien, dat u één van geest bent en samen voor het geloof in het evangelie strijdt. 28 Laat u op geen enkele manier door uw tegenstanders angst aanjagen, want dat is een teken van God: voor hen dat ze ten onder gaan, voor u dat u wordt gered. 29 Aan u is de genade geschonken niet alleen in Christus te geloven, maar ook omwille van hem te lijden. 30 U voert dezelfde strijd die u mij vroeger hebt zien voeren en die ik, zoals u hoort, nog steeds voer.
Fil.1:27
Weeklaag, schepen uit Tarsis,
want alle huizen zijn verwoest.
Bij terugkeer uit het land der Kittiërs
kwam het jullie ter ore.
2-3 Schreeuw het uit, bewoners van de kuststreek.
Kooplui van Sidon, jullie hebben de zeeën bevaren
en zijn van het grote water rijk geworden;
het graan van Sichor, geoogst aan de Nijl,
hebben jullie met winst verkocht.
Sidon was de handelaar onder de volken. [23] 3
4 Schaam je, Sidon, vesting van de zee,
want de zee klaagt je aan:
Heb ik dan geen weeën gehad, geen kinderen gebaard?
Geen zonen grootgebracht, geen dochters opgevoed?
5 Wanneer het bericht Egypte bereikt,
zal iedereen beven van angst
om die tijding over Tyrus.
6 Steek over naar Tarsis,
weeklaag, bewoners van de kuststreek.
7 Is dit nu jullie bruisende stad,
gesticht in een ver verleden,
met wingewesten overzee?
8 Wie heeft aldus besloten over Tyrus,
die stad zo kwistig met kronen,
waar de handelaars vorsten waren
en de kooplui groten der aarde?
9 De HEER van de hemelse machten!
Hij heeft besloten Tyrus van zijn luister te beroven
De HEER heb ik lief, Hij hoort mijn stem, mijn smeken.
De HEER heb ik lief, Hij hoort mijn stem, mijn smeken.
In de Psalmen vinden we de ervaringen van mensen die op God (proberen te) vertrouwen. Velen hebben ervaren wat de psalmdichter schrijft: diepe nood, wanhopig roepen en dan een wonderlijke uitredding. Natuurlijk is er dan dankbaarheid, is er een liefdesverklaring. Deze psalm is een getuigenis van wat de Heer heeft gedaan, een verwondering over hoeveel pijn Hij blijkbaar heeft als zijn gunstgenoten in moeilijkheden komen. Maar de schrijver gewaagt ook van een voornemen: hij wil er wat mee doen dat zijn leven gespaard is. Het oog van de Heer is immers op hem! Daarom wil hij Hem loven en Hem voortaan dienen.
1 De HEER heb ik lief, hij hoort
mijn stem, mijn smeken,
2 hij luistert naar mij,
ik roep hem aan, mijn leven lang.
3 Banden van de dood omknelden mij,
angsten van het dodenrijk grepen mij aan,
ik voelde angst en pijn.
4 Toen riep ik de naam van de HEER:
HEER, red toch mijn leven!
5 De HEER is genadig en rechtvaardig,
onze God is een God van ontferming,
6 de HEER beschermt de eenvoudigen,
machteloos was ik en hij heeft mij bevrijd.
7 Kom weer tot rust, mijn ziel,
de HEER is je te hulp gekomen.
8 Ja, u hebt mijn leven ontrukt aan de dood,
mijn ogen gedroogd van tranen,
mijn voeten voor struikelen behoed.
9 Ik mag wandelen in het land van de levenden
onder het oog van de HEER.
10 Ik bleef vertrouwen, ook al zei ik:
Ik ben diep ongelukkig.
11 Al te snel dacht ik:
Geen mens die zijn woord houdt.
12 Hoe kan ik de HEER vergoeden
wat hij voor mij heeft gedaan?
13 Ik zal de beker van bevrijding heffen,
de naam aanroepen van de HEER
14 en mijn geloften aan de HEER inlossen
in het bijzijn van heel zijn volk.
15 Met pijn ziet de HEER
de dood van zijn getrouwen.
16 Ach, HEER, ik ben uw dienaar,
uw dienaar ben ik, de zoon van uw dienares:
u hebt mijn boeien verbroken.
17 U wil ik een dankoffer brengen.
Ik zal de naam aanroepen van de HEER
18 en mijn geloften aan de HEER inlossen
in het bijzijn van heel zijn volk,
19 in de voorhoven van het huis van de HEER,
binnen uw muren, Jeruzalem.
Halleluja!
Ps.116
Dit is de vierde psalm van het groot Hallel: de lofzang die bij het Pascha gezongen werd. Ook de Heer Jezus hief in de laatste nacht met zijn discipelen deze lofzang aan. Als geen ander wist Hij dat God luistert naar de stem van ieder die roept. In de hemel had Hij zelf geluisterd en gebeden verhoord als van deze psalmdichter. Als mens op aarde ervoer Hij het van de andere kant - tot het moment dat God niet kon antwoorden vanwege onze zonden die op Hem gelegd waren. Op weg naar dat moment heeft Hij de beker van de bevrijding opgeheven - terwijl Hijzelf de drinkbeker van God helemaal leeg zou moeten drinken. Hij heeft beseft dat zijn dood als mens aan het kruis heel veel betekende voor God: de NBV gebruikt het woord 'pijn', andere vertalingen spreken van 'kostbaar'. Niets ging er dieper dan dat sterven van de Heer. Maar Hij is niet in de dood gebleven, ook Hij is daaruit verlost - al moest Hij wel door de diepste diepten heen. Daarom kon Hij deze psalm meezingen die avond voor zijn lijden: Hij zou erdoorheen komen en zou daarmee tegelijk de vervulling van deze psalm voor ons mogelijk maken.
Hebt u al ontdekt Wie de Here is, hoe goed en hoe trouw Hij is en hoe veilig het is om bij Hem te schuilen? Deze vragen kun je niet zuiver theoretisch benaderen. Natuurlijk, Gods Woord vertelt ons genoeg over Hem en in deze Psalm vinden we daar een voorbeeld van. Maar wat in dit loflied vooral opvalt, is dat David graag aan iedereen wil vertellen wat hij met de Here heeft meegemaakt. Ook David kende de Here uit de Bijbel (de boeken van Mozes en Jozua). Maar toen hij in de klem zat, liet de Here Zich in de praktijk kennen. En dat bracht David tot het schrijven van deze en vele andere Psalmen. Smaakt en ziet dat de Here goed is.
1 Van David, toen hij zich aan het hof van Abimelech als een krankzinnige voordeed en pas wegging toen deze hem verjoeg.
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
LUC
druiven
opweg
luc
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.