Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Ergens op de wereld staat de levensboom Een sterke boom De vriendenboom Een die niet van zon en regen leeft Maar van een beetje tederheid Vriendschap en genegenheid Iets dat we langzaamaan vergeten
't Is misschien een heel naieve kinderdroom Die boom van mij De vriendenboom Maar hij zou er moeten wezen Overal waar mensen samen zijn Arm of rijk en groot of klein - Dat moest de hele wereld weten
Als je maar oprecht naar die boom wilt zoeken Staat-ie heel dichtbij misschien Kun je 'm uit je venster zien Maar hij staat nergens in de boeken
Als je durft te leven zonder angst of schroom Dan groeit-ie wel De vriendenboom En je zult het met me eens zijn 't Allermooiste van de hele schepping Is de vriendenboom
Als je maar oprecht naar die boom wilt zoeken Hoef je niet zo ver te gaan Hij kan in je straatje staan Maar hij staat nergens in de boeken
Als je durft te leven zonder angst of schroom Dan groeit-ie wel De vriendenboom En je zult het met me eens zijn 't Allermooiste van de hele schepping Is de vriendenboom.
Er is een wezenlijk verschil tussen vreugde en blijheid... Vreugde draag je in je hart maar kan versluierd zijn. Blijheid is een tijdelijke emotie en of gedachte
De moderne media zijn geen echte oplossing om échte contacten te onderhouden of nieuwe te legggen. Of misschien toch voor sommigen die het laatste snufje willen en zo een nieuwe clan vormen. En dan nog, ik heb het kunnen constateren toen 'mijn zorgenkind' bij me was afgeloppen augustus. Die smartphone - want zo heten zo een dingen ondertussen - stond werkeleijk elke seconde aan. Berichten en mails vlogen over en weer, van bij de ontbijttafel, tijdens middagmaal; zelfs tijdens zijn geliefde voetbalmatch op tv. Er was gewoon geen tijd om een gesprek te voeren, laat staan een diepgaand. En dan was hij verwonderd dat hij vermoeid uit bed stapte want was tot vroeg in de morgen bezig geweest met dat ding ... maar échte vrienden had hij er niet mee bereikt, niet eens zijn familie. Ooit heeft hij het voor mekaar gekregen één nacht dat spul stil te leggen. Helaas geldt dat niet voor hem alleen. Je moet maar even tussen de terrassen lopen of langs de winkelstraten ... Zelfs tijdens familiebijeenkomst laten zich maaar weinigen meer storen als dat 'speelding' afgaat. Neen, wij hadden dit niet nodig om elkaar te ontmoeten, een babbel te slaan ...
Als de kerels te gare zijn, doedle bomle rom dom dom. Wat liedje moet er gezongen zijn? doedle rom dom dom. 't Kerelslied, 't Kerelslied, doedle bomle rom dom dom, t Kerelslied, t Kerelslied, doedle bomle rom dom dom.
Ze renden met zessen langs de baan, doedle bomle rom dom dom. Zij hadden stalen kleren aan, doedle rom dom dom. Isegrims, Isegrims, doedle bomle rom dom dom, Isegrims, Isegrims, doedle bomle rom dom dom.
Zij hadden waaiend helmen aan, doedle bomle rom dom dom. Zij renden zingend langs de baan, doedle rom dom dom. Wat zongen zij, wat zongen zij? doedle bomle rom dom dom, Wat zongen zij, wat zongen zij? doedle bomle rom dom dom.
Van edele ridders en heren groot, doedle bomle rom dom dom. Van nijdige kerels en galgedood, doedle rom dom dom. Isegrims, Isegrims, doedle bomle rom dom dom, Isegrims, Isegrims, doedle bomle rom dom dom.
De kerels kennen een schoondren zang, doedle bomle rom dom dom. De zang der kerels en is niet lang, doedle rom dom dom. Maar zegt veel, maar zegt veel, doedle bomle rom dom dom, Maar zegt veel, maar zegt veel, doedle bomle rom dom dom,
Vliegt de blauwvoet? Storm op zee! doedle bomle rom dom dom Vliegt de blauwvoet? Storm op zee! doedle rom dom dom. Storm op zee! Storm op zee! doedle bomle rom dom dom Storm op zee! Storm op zee! doedle bomle rom dom dom
En als de kerel aan t zingen valt, doedle bomle rom dom dom Zijn liedje vromer als dandre schalt; doedle rom dom dom Storm op zee! Storm op zee! doedle bomle rom dom dom Storm op zee! Storm op zee! doedle bomle rom dom dom
Als we in de wereld lJpen, laten we Jns leiden dJJr schimmen. Zijn ze Jns aangenaam, dan hJllen we er
naartoe. Zijn ze Jns Lnaangenaam, dan vluchten we ervan weg.. Bij deze en ver van een schimmenspel gaat mijn aandacht en bijzondere dankbaarheid uit naar mijn lieve moeder die vandaag 83 jaar geworden is!
Gelukkig de
zachtmoedigen, want zij zullen het land bezitten.
Er is inderdaad veel zachte moed nodig op vandaag om mensen een glimp te laten zien van wat God met ons voor heeft, moed om iets voor te leven dat een ander tot inkeer kan brengen, een totaal ander pad te bewandelen. Dat kan je maar in geloof en niet in harde woorden die afschrikken.
Hij zat pas op de bus, richting zijn opvangtehuis, toen ik van mijn 'verloren zoon' volgende smsje kreeg. Misschien durfde hij het me niet persoonlijk zeggen zoals hij een paar weken terug ook een brief onder de deur schoof, maar je ziet maar: in deze ruwe bolster schuilt een mooi hart. Meteen is dit blogje hier de voorlopige afsluiter van een rollercoaster die een goed einde heeft gekend.
"Martin, ik wil je nog eens bedanken voor alles en voor de
mooie tijd die ik bij jou heb kunnen doorbrengen. Waar ik de liefde gevonden heb
die ik nooit van een vaderfiguur heb ik gekend. Papa, bedankt voor alles. Uw
zoontje".
Minder verdient deze literaire thriller niet, geschreven door ROBERT GODDARD met als titel: VERZWEGEN BESTAAN.
Zes maanden na de plotselinge dood van haar man gaat de bejaarde Leonora Galloway met haar dochter Penelope op vakantie in Frankrijk. De tijd is gekomen om Penelope in te wijden in het verzwegen verleden van Leonora en haar familie. Er valt heel wat uit te leggen.
De vader van Leonora was kapitein in het Britse leger en kwam tijdens de Eerste Wereldoorlog op 30 april 1916 om het leven. Leonora werd echter pas geboren op 14 maart 1917, bijna elf maanden later
Penelope vermoedt dat Leonora een 'ongelukje' was, zoals er zoveel plaatsvonden in die dagen. Maar de waarheid over Leonora, haar familie en de aristocratische erfenis is angstwekkender dan zij kan vermoeden
De tekst hieronder was/is van toepassing toen ik een tijd terug een jonge dakloze in huis nam waar ik toen nog lang niet alles van wist. Het verhaal kon je al voorbije maand volgen, zo af en toe. Nu hij een vaste opvang heeft gevonden in een crisiscentrum ben ik blij dat we dat samen hebben bereikt.
Sommigen hebben gereageerd dat ik daar niet mocht zijn op ingegaan, anderen hebben me gewaarschuwd, nog anderen hebben me bedankt voor de inspanning. Hoe dan ook, men kan pas oordelen - en dat geldt in tientallen situaties - als je ZELF bent meegegaan in dit of een ander verhaal, al besef ik ook dat het nodig is voor mezelf te zorgen zoals jaren terug een Indische priester me zegde: Take care of yourself, Martin.
Wat dus goed voor me was in deze context, kan enkel ik beoordelen en die enkelen die erachter stonden door te gaan, ondanks alles. Ik kan dit zeggen omdat ik in alle gemoedsrust hem kon loslaten. Was ik begonnen met hem te veroordelen, dan hadden we misschien een drugsdode meer... Nu mag hij een nieuw leven instappen vol van kansen!
Ja, het gaat over AANDACHT zoals ik het al jaren schrijf in mijn blog; deze keer zat dit wel dicht op mijn vel. En ja, ik weet dat er instanties genoeg zijn, maar zo lang er geen plaats is, dan voelde ik dat op dat moment mijn christelijke plicht deze jonge man op te nemen .. Want er was geen plaats in de herberg.
De jongen waar ik vijf weken voor heb gezorgd is deze morgen
vertrokken naar een crisisopvang om er vooral af te kicken van drugs.
Hij was eerst drie weken bij me nadat anderen hem hadden doorverwezen
naar me omdat hij anders onder de blote hemel moest slapen - iets wat ik op vandaag niet meer kon aanvaarden. Dan is hij met de
noorderzon, en vooral met veel liegen en bedriegen vertrokken, om dan smekend
terug te komen. Want hij was teug in handen gevallen van zeer slechte
vrienden.
Het is via de politie en door zijn bewustwording dat hij zelf
iets moest doen aan zijn situatie, dat hij maandag l.l. is teruggekomen op mijn
voorwaarden en om zich voor te bereiden op de opvang, die hij dus deze morgen
heeft aangevat. Hij heeft me een erkentelijke sms gestuurd met o.a. de woorden
dat hij nog nooit een vader had meegemaakt als ik Hij is pas twintig jaar .
Het was zeker geen eenvoudige opgave voor me en ik weet nu nog
altijd niet hoe ik ertoe ben gekomen daar nogal vlug ja op te zeggen; maar
misschien concreet maken waar ik dagelijks over blog rond geloof, liefde en
vriendschap. Christen zijn in daden? Delen van dubbele kleding Al wat je aan
de minsten van de mijnen hebt gedaan heb je aan mij gedaan Of terug de rol
van mijn patroonheilige Sint-Maarten (Martin) gestalte gegeven Of misschien nu
pas de vruchten zien en laten groeien van de opvoeding van Don Bosco die het
ook opnam voor straatkinderen .Wie zal heet zeggen?!
Wat voorbij is was mooi, soms zeer mooi als ik de fotos zie;
maar soms ook bijzonder lastig tot op een moment dat ik hem liever kwijt dan rijk
was.
Ik hoop dat het feit dat deze jonge man nu een nieuw begin kan
maken, en als dat voor een deel door mij was, ik dan toch al bij al tevreden
mag zijn.
Er was daar vooral veel geloof en vertrouwen voor nodig, tussen
hem en mij, maar evenzeer van hierboven!
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
