Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Hier alvast nog een (voorlopige) laatste reactie rond het pesten op het werk.
Ik
denk dat meedogenloosheid het slechtste antwoord is dat gegeven kan
worden.
Dat bevestigt en vergroot alleen de haat en het lijden in de wereld.
Enkel het tegendeel kan iets helen.
Desnoods in zijn meest minimale vorm van mekaar niet te schaden
(en voor de rest met rust te laten).
Dat te stellen doet geen afbreuk aan het onuitsprekelijke leed dat
mensen ondergaan of ondergaan hebben of aan het mensen appelleren op hun
verantwoordelijkheid.
Dat ik je half zoveel zou
missen En ik had nooit gedacht dat ik
me zo zou voelen Zoals ik me voel Over jou Zodra ik wakker word Elke nacht, elke dag Ik weet weet dat jij het bent
die ik nodig heb Om de triestheid weg te nemen
Het moet wel liefde zijn,
liefde, liefde Het moet wel liefde zijn,
liefde, liefde Niets meer, niets minder Liefde is het beste
Hoe kan het zijn Dat we zoveel kunnen zeggen
zonder woorden? Zegen jou en zegen mij Zegen de bijtjes En de vogels Ik moet dicht bij je zijn Elke nacht, elke dag Ik zou op een andere manier Niet gelukkig kunnen zijn
Het moet wel liefde zijn,
liefde, liefde Het moet wel liefde zijn,
liefde, liefde Niets meer, niets minder Liefde is het beste
Zodra ik wakker word Elke nacht, elke dag Ik weet weet dat jij het bent
die ik nodig heb Om die triestheid weg te nemen.
Het moet wel liefde zijn,
liefde, liefde Het moet wel liefde zijn,
liefde, liefde Niets meer, niets minder Liefde is het beste
We hoopten
samen oud te worden. Dat was onze afspraak. Het voelt alsof jij die
afspraak hebt verbroken.
We hoopten
samen oud te worden. Nu al moet ik verder zonder
jou. Nu al kan jij geen moeder voor onze gedroomde kinderen
zijn. Steeds vaker is er een moment waarop ik denk. Waar blijf je toch?
We hoopten
samen oud te worden. Bijna niemand kan ik zeggen dat ik ook boos ben op jou. Boos dat je maar zo kort in mijn leven bleef. Zoals wij ruzieden en liefden voor deze dood zo ruzie ik nog met je, om dicht bij je te zijn.
Hoe moeilijk en verwarrend ook, voorbij de angst,
leegte, de woede, de schuld en de vragen,
moeten we ons denken richten naar de gezochte rust die uit zo'n beslissing
spreekt. Het eindigen van streven, van eindeloos zoeken. In nederigheid en
acceptatie voor de gezochte volledigheid, voorbij de initiële oorzaken, voorbij
de schuld .
We mogen niet verdwalen in de woede om de druk tegen/in het leven. Of om wie
wat wou.
Veeleer moeten we nu eerst denken aan dit- onontkomelijk - pad, haar pad. En
wat er voor ons uit voortkomt.
Beste blogwereld, het zal jullie heus niet ontgaan zijn dat mijn bloggen een duister kantje kreeg, maar hoe kan het ook anders na wat ons is overkomen in eigen midden, en dat allemaal door pesten en jaloersheid...
Het menselijke hart is een delicaat ding. Het verdriet dat je voelt, maakt dat je naar liefde kunt hunkeren. Zonder het lijden zou er geen ware vervulling zijn. Zonder tranen is er geen vreugde. Zonder gebrek geen verlangen. Dat is het geheim vaan het menselijk hart. Je voelt veel pijn, maar er is ook liefde. Het enige wat de moeite waard is om voor te leven, is uiteindelijk liefhebben. Schenk de mensheid die liefde en leef. Waarom doen wij anderen ons dan zo veel pijn zodat op een moment twee geliefden elkaar nooit meer zullen kunnen vasthouden, verstrengeld in die liefde? Is er dan wel nog iets om voor te leven, wellicht een terechte vraag na een onverwacht overlijden ....
Naar aanleiding van het overlijden van mijn nichtje kreeg ik volgende mail binnen.
het wordt hoog tijd dat er met
ijzeren hand tegen dat pesten opgetreden wordt, repressief liefst van al nog,
én meedogenloos ! Ik laat mij nu wel keihard uit, maar er is écht geen andere
oplossing ! Preventiediensten en dergelijke, dat is gelul, en slechts een
pleister op het houten been. Ze doen meestal toch niets. Desnoods moet er met
boetes & zéér strenge gevangenisstraffen gedreigd worden. Als die
uitgesproken worden door een rechtbank, moeten die dan ook naar de letter
worden uitgevoerd. Maar ja, in dit apenland...
Het is inderdaad het resultaat van
een totaal verziekte, verzuurde, ontspoorde & haatdragende maatschappij.
Jammer maar helaas...
Koester de kleine dingen van het leven; later zijn het je mooiste herinneringen.
De priester vroeg aan de familie en vrienden een mooie herinnering over mijn nicht Eline neer te schrijven en ze op te sturen aan haar echtgenoot. Dan wordt het een bloeiende koffer.
Indien de beurs crasht dan is dat een tragedie. Maar vandaag is het geen nieuws meer wanneer een dakloze van honger sterft, wanneer kinderen sterven. Gebrek aan ethiek in het openbare leven gaat ten koste van de hele mensheid.
Eline Je was mijn licht Je was mijn lieveling Je was mijn god Je was papa's oogappel Je was mama's trots Je was je broers kleine zus Je was een geliefde schoondochter en schoonzus Je was je mémé's en pépé's kleine fiere meid Je was Lucies lieve meter Je was voor iedereen nog zoveel meer We zullen je allemaal heel erg missen, de rest van de nabije familie en je vrienden iedereen in en rond Handzame. We zullen je lach, vreugde, talenten missen En nog zoveel ontelbare dingen... Hopelijk vind je de rust die je zocht.
En wees gerust, we zullen je nooit, nooit vergeteen.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Mijn blog is gestart op 3/5/2005 en bestaat vandaag 7293 dagen!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Mijn blog is gestart op 3/5/2005 en bestaat vandaag 7293 dagen!
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
