Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
VANDAAG DOE IK EFFEN LEKKER NIETS. IK LAAT ME LEKKER VERRWENNEN EN IK ZIE WAT OP ME AFKOMT. HET WORDT WELLICHT EEN VERJAARDAG OM IN DE ANALEN TE SCHRIJVEN MET EEN HITTERECORD. MIJN DANKBAARHEID NAAR MIJN OUDERS EN DAN IN HET BIJZONDER NAAR MIJN MOEDER DIE ME HET LEVEN SCHONK EN ME NOG ALTIJD NABIJ IS IN LIEFDE EN ZORG, KON JE EERDER AL LEZEN.DANKBAAR VOOR DIT NIEUWE LEVENSJAAR EN VOOR ALLES WAT VOORBIJ IS, GROET IK JULLIE ALLEN VAN HARTE!
Veel mensen vinden het moeilijk om nee te zeggen, uit schuldgevoel, onzekerheid, angst, integriteit... Vaak zeg je gewoon ja om van het gezeur af te zijn, om iemand te plezieren, maar we maken het onszelf vaak moeilijk door impulsief ja te zeggen voor zaken waarvan we niet weten of we ze wel kunnen verwezenlijken. We doen dingen die tegen ons gevoel ingaan en je komt veel te weinig aan jezelf toe. Nee zeggen is vaak lastig maar af en toe "nee" durven zeggen maakt dat we ook "ja" tegen onszelf kunnen zeggen en op een respectvolle manier met anderen en onszelf kunnen omgaan.
Wat als... Meunier niet geschorst was voor de match tegen Frankrijk... 🤔Dan had ik het nog eens willen zien... Wat een speler. Wat jammer. Maar wat een tornooi. Wat een genot. Wat een spirit. Met onze klasbak-kapitein Eden, gij onwaarschijnlijke zot! Gij virtuoos, gij! Gij bebop-jazz-dude! En Kevin, een jongen van Drongen. Wat ben jij toch de meester-schaker, stappen vooruit denkend en dan aan een onmetelijk snelheid het nog tot in de perfectie uitvoeren ook. Wat een heerser! Wat een vista! En die doelman van ons? Wat een peet!? Wat een reflexen, wat een analyses, wat een 'worp', als basis van het legendarische doelpunt tegen Japan... Er was Pfaff, er was Preudhomme, er is Courtois! What the fuck! Wat een team!? Die heerlijke enthousiaste nuchtere ambitie telkens weer. Voor en na de match. Die speelsheid en dat enthousiasme, op het tornooi van de waarheid. Die 'cool' van Kompany, die zelfzekere doch guitige blik. Ik kan er niet van over. Dit was nie normaal! Dit was zo overheerlijk!! Dit gaat me voor altijd bijblijven als dé meest indrukwekkende Belgische sportprestatie als ploeg ooit. Die teamgeest, met die Spaanse gentleman als coach... Pure klasse! Sowieso zijn deze Rode Duivels de enige echte wereldkampioenen, dat zag iedereen. Van hier tot in Tokio. Dank Rode Duivels, super fier Belg te zijn! Vooral omdat jullie met open vizier telkens weer dat positieve voetbal brachten. Chapeau! Welcome back home!!
Op mijn-bijna-verjaardag komen mijn ouders, straks 92 en 89 jaar, me bezoeken! En zoals jullie weten lagen de rouwbrieven voor vader haast klaar begin dit jaar, is hij maaden bedlegerig geweest. Nu is hij zo helder van geest als nooit te vorern en heeft hij enkel een looprekje nodig. Het is dus voor mij hetmooiste geschenk voor mijn verjaardag straks. Eigenlijk verjaar ik pas donderdag, maar omwille van de hittegolf die wordt aangekondigd, en omdat mensen als mijn ouders nog altijd een zondag als iets speciaals zien, dan maar voor vandaag hen uitgenodigd. Dat wou ik toch even met jullie delen!
Op deze nationale feestdag past het hulde te brengen aan onze overleden koning Boudewijn die zo inspirerend was voor elke burger, niet in het minst voor de zwakken en mensen aan de rand van de samenleving. Niet voor niets werd gescandeerd hem meteen heilig te verklaren.
Meester Frieda Degraeve mag dan al advocate zijn aan de balie te Gent, ze heeft ook een uitgesproken interesse voor kerkgeschiedenis. Zonet heeft ze een ernstig naslagwerk gepubliceerd over vrouwen in de katholieke kerk, haar stokpaardje, met de veelbelovende titel Duos habet et bene pendentes, het oude ritueel waarmee de mannelijkheid van de pas verkozen paus wordt gecontroleerd. Een lijfelijke check die wordt uitgevoerd door de jongste kardinaal in functie, nadat de paus heeft plaatsgenomen op een speciaal daarvoor ontworpen stoel met gaten, de sedes stercoraria. Want een vrouw op de troon van Petrus (of is het die van Maria Magdalena?) is de ergste nachtmerrie voor het Vaticaan. Een nachtmerrie die wel eens werkelijkheid zou kunnen zijn, want meester Frieda Degraeve en haar opdrachtgever - een mysterieuze priester met een topfunctie in het Archivum Secretum van het Vaticaan - komen op het spoor van het onweerlegbare bewijs van het historische bestaan van Johanna, de legendarische vrouwelijke paus uit de negende eeuw die de katholieke kerk al twaalf eeuwen verdeelt. Het is een spoor dat Frieda Degraeve en haar gezel naar Praag voert, naar Fulda, Athene en Rome, in een beklijvende maar levensgevaarlijke zoektocht naar een graf en een boek dat de Congregatie voor de Geloofsleer - ontstaan uit de inquisitie - koste wat het kost vernietigd wil zien. Op gevaar van eigen leven gaat meester Frieda Degraeve op zoek naar de waarheid. Een waarheid die haar stoutste dromen overtreft, en de fundamenten van het katholicisme onderuithaalt.
Na heel wat aandringen, en op de duur de man der wet onder de arm te hebben genomen, heeft de buurvrouw eindelijk beslist met de boom naar de kapper te gaan, en dit na twintig jaar. Dus geen overhangende takken van 30 cm, maar een halve boom van 3 meter. Gelukkig zonder vrederechter.
Na 25 jaar werd het tijd voor een nieuw VELUXraam in de badkamer. Het kon nog wel even meegaan, maar met die hitte is het toch goed als je de badkamer even kan verduisteren. Maar nog het meest om wat privavcy te hebben als ik een bad wil nemen of voor de lavabo sta, want in deze rare tijden weet je maar nooit. Ik verklaar me nader, aan de overkant van de straat is er op zelfde hoogte een meijeskamer bij de buren. Ik mag het niet gedroomd hebben dat ... vul het zelf maar in. Nu de timmmerman er toch was, vlug hem wat klusjes laten doen al zullen die duur betaald worden. Dus daar gaat het congéged.. als het al niet op was. lol
De vakantietijd is een tijd waar velen naar uitzien. Even weg uit de sleur, uit de drukte van werk en huishouden, school en beroep. Even weg uit het moeten. Even vertoeven op andere plaatsen, ‘ander eten’, ander klimaat, cultuur opsnuiven of luieren op het strand en genieten van het niets doen.
Maar niet voor ieder is het vakantie. Al die werkers in horeca en toeristische centra, om de vrije tijd voor de één mogelijk te maken, is het werken voor anderen geboden. Veel mensen zijn niet in de gelegenheid om vakantie te vieren. Bij gebrek aan geld en middelen, door ziekte en teveel aan problemen.
En met name de oudere mensen zien vaak op tegen de vakantie. De kinderen zijn dan afwezig en dan voelen zij zich kwetsbaar. En ook de hulpen zijn in de vakantietijd minder aanwezig. Vakantie is voor veel ouderen een grotere eenzaamheid.
Daarom zou ik voorstellen: Let iets meer op mensen in de buurt, geef elkaar in de vakantie wat extra aandacht.
Waarom ik zo weinig nog langskom, dat hangt een mens niet aan de grote klok. ik ben ondertussen bijna genezen maar afgelopen tijd, zeg maar weken en maanden, had ik vooral al mijn energie nodig voor het opvolgen van een erfenis van een tante die in alle eenzaamheid is gestorven, straks drie jaar terug. Toen we het overlijden vernamen kon niet één instantie iets vertellen 'in naam van de wet op de privacy', over het hoe en wat tot alle erfgenamen plots een belastingsaanslag kregen omdat we het overlijden - waar niet één van ons allen weet van hadden - niet tijdig haddden aangegeven , we daarom grote boetes moesten op betalen, de successierechten nog niet meegerekend. Toen wist men ons plotseling wel wonen!
Het was in die periode dat onze ouders verhuiisden naar een woon-en zorgcentrum, en dat het ouderlijk huis moest verkocht worden. Krijg je dan recent nog vanuit het niets een mail van een advocaat die tevens bewindvoerder is van een andere tante, dat haar huis zal verkocht worden.... en je eigenlijk niet meer aan haar spuletjes of inboedel geraakt.
De voorbije jaren tot op heden zijn dan ook vergaan in veel mailverkeer om in alle gevallen nog iets financieel of materieel uit de brand te slepen. Advovaten en notarissen lijken dan ook de best betaalde dieven te zijn....
Je zou voor minder tijd noch zin hebben nog te bloggen of gastenboeken aan te doen. Zeker als er dan sommigen zijn die reeds iets achterlieten op mijn gastenboek alvorens ik maar de kans kreeg zelf iets te bloggen. Het is dat moment dat me deed twijfelen of ik wel verder wilde gaan, want blog je iets halverwege de dag, niet één die het nog leest... en nu is ook mijn laatste glas rosé uit.....
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
