Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Na enkele spectaculaire verkeersongevallen overlijdt de oude, exuberante mijnheer Adam totaal onverwacht in het ziekenhuis. Zijn testament onthult oplichting, fraude en een femme fatale die mijnheer Adam in een sluw web van intriges vakkundig heeft gepluimd. Waren de opeenvolgende ongevallen toeval?
Kleindochter Elise is er van overtuigd dat haar grootvader uit de weg werd geruimd om zijn erfenis sneller buit te maken en vreest dat hij niet het enige slachtoffer is. Voor mijnheer Adam is het eeuwig nacht, maar Elise is vastbesloten elke steen om te draaien om alsnog gerechtigheid te krijgen.
Dit recent verschenen boek haal je maar vlug als geschenk! Of gewoon verwen je erzzelf mee!
Parijs, een studio die verstopt ligt aan het einde van een begroeid steegje. De Britse politieagente Madeline heeft dit appartement gehuurd om er tot rust te komen. Maar door een misverstand treft ze er Gaspard, een mensenschuwe schrijver, die naar Parijs is gekomen om er te werken. De twee zien zich gedwongen enkele dagen samen door te brengen.
De studio was van de gerenommeerde schilder Sean Lorenz, en ademt nog altijd zijn passie voor licht en kleur. Gebroken door de moord op zijn jonge zoon, is hij het jaar ervoor overleden. Lorenz liet drie schilderijen na, maar die zijn sindsdien spoorloos. Gefascineerd door zijn talent én tragische lot, besluiten Madeline en Gaspard samen uit te zoeken wat er met de kostbare schilderijen gebeurd is. Maar om het echte geheim van Sean Lorenz te kunnen onthullen, moeten zij eerst hun eigen demonen onder ogen komen - tijdens een onderzoek dat hun levens voorgoed zal veranderen...
Dit is een geweldige litteraire thriller. Lees hem bij voorkeur in het Frans om ten volle te genieten van Musso’s geweldige taal en stijl. Mooi plot en veel onverwachte wendingen maken dat je in de ban raakt van dit boek!
Vanuit de diepte van onze welvaartsstaat roepen wij tot U, tot Gij U vinden laat. Want we hebben alles wat ons hart begeert, alleen het geloven hebben we afgeleerd. De woorden van het oude kerstverhaal spreken voor ons een onverstaanbare taal. Want wie gelooft er in een engelenlied als hij het duivelse op aarde ziet? Wie Iaat er nu nog alles in de steek alleen omdat hij naar de hemel keek? Wij geven U geen mirre of wierook meer, en 't goud kunnen wij zelf gebruiken, Heer. Wanneer men nu de kinderen vermoordt wordt er nog nauwelijks protest gehoord. De herders vonden 't Kind en spraken over Hem, Wij zwijgen nog na ruim twintig eeuwen Bethlehem. Wat moet het toch verdrietig voor U zijn dat wij zo groot doen - want U werd zo klein. Wij zijn kinderen van een harde, koude tijd, maar Iaat ons zien, dat Gij toch onze Vader zijt. Dat Gij ons zoekt in onze duisternis omdat Uw liefde onveranderd is.
Wat een zalig tafereel en hoe is het mogelijk dat er nog nooit eerder iemand het idee had om Jozef het kind eens te laten vasthouden en Maria te laten rusten?!
Toen paus Franciscus om zijn mening over deze voorstelling gevraagd werd, was hij vol lof: Dit tafereel is zo realistisch. En dat is het evangelie ook! Het evangelie leeft. De kribbe is een huiselijk evangelie. Het nodigt uit: Jezus, kom maar. Dit beeld staat voor mij voor de tederheid van een gezin en een huwelijk.
Meewerken aan dat Rijk Gods, de grote droom dat het echt anders kan, is de opdracht die elk jaar opnieuw wordt geboren tijdens de kerstnacht. Kerstmis is in zijn essentie geen mierzoete cocktail van melige vredeswensen en gezellige feestjes, het is allereerst een oproep aan ieder van ons. De verlosser komt het werk niet verrichten in onze plaats, Hij komt ons vertellen hoe we zelf zijn leerlingen kunnen zijn.
IK WENS JULLIE ALLEN EEN ZALIGE HOOGFEEST VAN KERSTMIS TOE!
Ik mis de nostalgie van deze ouderwetse kerstkaarten die toch ook voor sfeer zorgden in de huiskamer. Deze kaarten straalden ook warmte uit, helemaal niet zou koud en kil als wat je nu meeetal vindt. Bij het zoeken naar een geschikte kaar vind je met moeite nog een afbeelding van de Kerststal. Het "ZALIG KERSTFEEST" is al langer vervangen door 'prettig',een woord dat op zich geen betekenis heeft. Op deze vooravond van Kerstmis wens ik jullie alvast een aangenaam samenzijn toe, zoniet probeer er toch maar het beste van te maken. Weet dat er altijd wel iemand is die aan je denkt!
Dit wou ik toch even kwijt na de ziekenhuisopname van vader die gelukkig terug goed en wel bij moeder is, al was hij op een bepaald moment op stervensna dood.
Wanneer jij valt, van de grond op de grond, van een trap, van je fiets en je houdt daar veel pijn aan over, pijn die maar niet overgaat, dan neem je algauw een besluit naar de dokter te gaan, of anderen zullen je toch aanraden zo vlug mogelijk een afspraak te maken, want je weet maar nooit. Een dokter zal jouw klachten aanhoren, voelen en tasten en kijken en je wellicht doorverwijzen naaar een ziekenhuis om alvast een foto te laten maken op de radiologie.
Maar ben je nu eenmaal oud geworden en ben je gestruikeld en gevallen, dan is de reactie van zowel de verpleegkundigen of de buitenwereld 'dat het wel aan de leeftijd zal liggen' 'hij is ook al oud', of dat de ene partner de ander te veel opjaagde. Waarmee ik bedoel dat die val in vele gevallen niet ernstig genomen wordt, dat de persoon maar verder blijft rondlopen, al dan niet met gebroken ribben, gebroken heup, bloed in de longen. Gelukkig als er dan iemand alert genoeg is om toch nader toe te zien, en een andere dokter op te bellen. Zo geraakt de persoon dan toch in het ziekenhuis en kan erger voorkomen worden.
Ziet men niets op de foto, dan weet men alvast dat er niets ergs aan de hand is, maar aan de andere kant is toch wel een leven gered. Behandel dan ook elke persoon, onafhankleijk van zijn leeftijd, op zelgde manier. Ook oude mensen verdienen zelfde aandacht als jongere menseen. Ze kunnen in beste geval nog zeer lang mee!
Lisa en Arthur zien elkaar maar een keer per jaar. Hij is altijd naar haar op zoek. Zij kan niet anders dan op hem wachten…
Lisa Ames werkt in een bar in New York, hopend op haar doorbraak als actrice. Op een avond ontmoet ze Arthur Costello, een jonge arts. De twee voelen zich direct met elkaar verbonden. Maar Arthur is niet als andere mannen. Hij biecht al snel aan Lisa op dat hij nooit van haar zal kunnen houden. Door een bizarre speling van het lot, die alles te maken heeft met een oude vuurtoren, lijkt er een vloek op hem te rusten: ‘Wat er met mij gebeurt is onvoorstelbaar, maar waar…’ Tegen beter weten in besluiten ze om samen de strijd aan te gaan met de meest genadeloze vijand die er bestaat: de tijd.
‘Guillaume Musso is niet te stoppen. Hij is met recht de koning van de suspense.’ – Le Figaro
‘Onze eigen, Franse Stephen King laat ons elke pagina opnieuw naar adem happen.’ – RTL
Vang vluchtelingen op, geef warmte aan daklozen, geef brood aan wie honger heeft, geef hoop aan wie de wanhoop nabij is, bescherm het zwakke leven in al zijn vormen, draag zorg voor de schepping, schep vrede om je heen, ….en kom dan terug om mij te volgen….
Ren Nooit Terug Naar Degene Die Je Kapot Heeft Gemaakt
Ren niet terug naar hen omdat je je eenzaam voelt, of verdrietig, of omdat je een gebroken hart hebt, want degene die je kapot heeft gemaakt zal je gebroken stukjes niet kunnen repareren en ze zullen niet je hart weer aan elkaar kunnen lijmen.
Zij waren nota bene degenen die je hart hebben gebroken.
Als je teruggaat zul je denken dat het dit keer anders zal verlopen. Je zult denken dat ze zijn veranderd, dat alles anders is, dat je zowel als individu als als mens bent gegroeid, maar er zal niks veranderen.
Er is nog steeds een kans dat je weer gekwetst zult worden, want het is tenslotte mogelijk dat je hart meer dan een keer door dezelfde persoon zal worden gebroken.
Je denkt misschien dat ze anders zijn geworden, je wilt ze misschien graag geloven wanneer ze dit beweren, maar in alle eerlijkheid zijn ze niet veranderd.
Misschien dat ze aan het begin nog een beetje verborgen kunnen houden wie ze zijn.
Misschien kunnen ze je voor de gek houden dat alles dit keer anders zal zijn, maar mensen veranderen nou eenmaal niet echt.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
